#2 Deugen

The conversation is about Rob and Imke discussing various topics. They talk about recording their first podcast and the nervousness that came with it. They also mention a private podcast that they shared with someone who listens to a lot of podcasts. They discuss their experience at Funpop, a two-day event for people with intellectual disabilities, and mention some of the artists who performed there. They also talk about their participation in a council meeting where they express their opposition to wind turbines due to the health and environmental risks they pose. They mention the importance of preserving the local tree cultivation sector and criticize unnecessary restrictions, such as not being able to barbecue or use certain words. They also briefly mention a missing child and emphasize the need for quick and effective action in such cases. We zitten in met Rob en Imke. En mijn naam is Imke Emel. Mijn naam is Rob Giessen. Hé, daar zijn we weer. Hé, Imke. Ja. Zit jij er goed bij, Rob, met een wijntje? Ja, lekker glaasje rode wijn. Zwijgitalieën. Ja, ik houd ervan. Ja, dat dacht ik al. Maar jij zit ook echt relaxed nu. Ja, die eerste keer... Ja, dat is sowieso altijd een beetje met die eerste keer... De eerste keer spannend, de tweede keer wordt leuker. Ja, de eerste podcast was opgenomen en het duurde best voordat hij online kwam, hè? Ja, jij werd heel zenuwachtig van hem, Rob. Ja, hij was opgenomen en ik moet heel eerlijk zeggen, ja... Nou ja, goed, ik heb Imke haar zenuwachtig gegeven, we hebben die podcast opgenomen en ja, punt. Punt. Nou, die gaan we dus gewoon echt niet delen. Nee. Maar ja, dat ging niet zo makkelijk. Het was een grapje, jij zei tegen mij, ja, deel hem dan met die ene persoon die heel veel podcasts luistert. En dat heb ik gelijk gedaan. Binnen een half uur, oké, iets langer, want de podcast duurde een half uur, had ik direct een berichtje. En wat jij niet had verwacht, gebeurde, want hij ging nog mega enthousiast. Ja, ik vond het leuk, hij zei, online de handel en delen. Ja, gelijk, nu, delen. Dit is interessant. Ja, nu... Ik wil meer horen, nu. Nou goed, toen was je nog steeds niet overtuigd. En dat heeft toch nog echt wel twee dagen geduurd. Ja, het heeft twee dagen geduurd inderdaad, volgens mij, ja, volgens mij wel. Maar ja, eerst een ledenapp. Moest je, dan moesten we weer een ledenapp en dat... Ik zal jullie heel even meenemen hoe dat ging. Oké, mag ik hem dan, alsjeblieft delen in de ledenapp. Oké, dan deelde ik hem in de ledenapp. En wat gebeurde er vervolgens? Ik kreeg een melding. Ik ben niet zo handig met dat Instagram en zo. Maar ik kreeg een melding. Emke Emels heeft het getagd. Hé, straks een heetje op Instagram. Oké, nou gaaf, nou leuk. Logo, alles erbij. Logo, alles erbij, dat had jij ook al gefixt. Nee, dat doe je goed en ergens ook al die spontaniteit, die vond ik hartstikke leuk. Ja, goed, we kregen heel veel leuke reacties. Mensen die zichzelf ook al een beetje uitnodigden. Ja, daar hebben we een aantal van gezegd, ja, misschien een laatste tijdstip. Maar ik had ook een paar hele gape mensen die reageerden. Ja, ik moet echt zeggen Rob, deze reactie, zo enthousiast, dat ik echt niet verwacht. Want wij zitten hier gewoon aan de tafel, gewoon een beetje te kletsenbetsen, wat we de hele dag doen eigenlijk. Zo'n rotmoord hebben jullie. Ja, kletsenbetsen, en daar heb jij echt een hekel aan. En daarom heb ik hem dan nu ook even ingegooid. Ik weet dat dat jou ergens triggert, dus dat vind ik wel leuk. Oké, we gaan meemaken wat die trigger heeft gedaan. Volgens mij ja. Inderdaad, heel veel berichtjes gehad, en echt leuke berichten. En inderdaad, mensen die zichzelf uitnodigden. En het lijkt me echt gaaf om met die mensen diepte in te gaan. Zeker, dat gaan we doen. En To, wat hebben we gedaan na de vorige podcast? Ik ben naar Amsterdam geweest. Daar moest ik mensen brengen voor een operatie, maar die kwam niet. Nee, die ging niet door, hè? Die ging niet door. De anesthesist had zich gemeld in de ochtend. En diegene dacht, ik word geopereerd, dus ik neem mijn telefoon lekker niet mee. Dus het afbellen ging niet helemaal lekker. Dus we kwamen daar en konden terug. Zaterdagochtend was het ontdekken van Funtop. Ja, gaaf was dat, hè? Dat wij daar als vrijwilligers twee dagen hebben mogen helpen. Hoe gaaf was het? Wat is Funtop? Funtop is een tweedaagse evenement dat al 25 jaar in de Hofst wordt gegeven. Eigenlijk voor mensen die met een verstandelijke beperking, begeleiders, familie, vrienden en verder geïnteresseerden. Er wordt gehouden waar fantastische artiesten komen. We denken Frans Duijs, we denken Frans Bauer. Maar vooral, mijn toppel was toch wel Amar. Ja, Amar was er. En voor de luisteraars die Amar niet kennen, zeker even op Spotify of YouTube, ik denk waar jullie al van luisteren, maar even het liedje De Laatste. De Allerlaatste. De Allerlaatste? Nee, volgens mij De Laatste. De Laatste, oké. Nou, die is zo gaaf. Samen met Sneller. Het is volgens mij ook een label van Sneller tegenwoordig. Hij komt uit... Deventer? Nee, Deventer komt hier volgens mij vandaan. Ja, hij werkte in een kebabszaak. Dat verhaal heeft hij nog op het podium verteld bij Funpop. Dat hij gewoon aan het werken was en gewoon zijn dingen aan het doen was. Maar dat hij heel veel aan het zingen was, gewoon tijdens het werken. Iemand heeft dat gefilmd, online gegooid, twee jaar geleden. En toen vertelde hij dus op het podium, sinds die plating van dat filmpje is zijn leven helemaal veranderd. Hij stond daar op het podium. En hoeveel? Op een gegeven moment was... Hij stond niet meer eens op het podium, want hij ging gewoon de Polonaise meelopen met iedereen in het publiek. Zo gaaf. Ja, heel leuk. Misschien wel grappig om het even kort te vertellen. Mijn ontdekking van Amar was eigenlijk een paar weken geleden. Ik weet niet of jij het nog kunt herinneren. We zaten in de auto en ik had een of andere Nederlandstalige playlist op. Ik dacht, ja, hartstikke leuk. Zo'n mooie stemming. Ik weet al wat jij gaat vertellen. Ja, en op een gegeven moment zegt ik jou... Hé, Imke, zegt ik dit nu echt? En jij zegt, nee, dat kan niet. Nee, dat kan niet. Dat kan echt niet. Dit duikt niet. Dit kan niet waar zijn. Nee, dat is heel raar. En toen zei jij, ik ga even kijken in de playlist. En ik ging gelijk even op Google kijken, want ik dacht, dat kan niet dat hij dat zegt. Wat zei hij dan? Wat zucht hij in dat liedje? De Turk uit de kroeg? Of in de kroeg? Ik weet het eigenlijk niet meer, maar de Turk in de kroeg. En ik dacht, nee, dat kan toch niet? Ik wist het helemaal niet, maar toen zag ik Amar staan. Ik dacht, nou, het zou soms een Duitse man kunnen zijn. Ik vind het sowieso leuk. Ja, ik vind het hartstikke leuk. Superleuk. En ja, hij doet het heel goed. Ja, ze noemen hem de Nederlandse André Hazes. Ik zei het hier al. Maar nee, hij doet het heel goed. Hij deed het ook heel leuk met die kinderen en met de mensen die er waren. Lekker die Polonaise ingezet. Ja, superenthousiast. Frans Pauwel was natuurlijk wel nummer één. Ja, precies. Daar was echt iedereen fan van. Rob, wat vond jij het allermooiste van Funpop? Ja, ik stond zaterdag bij Motorfun. Daar hadden ze drie motors met zijspan staan, die het parcoursje aflegden. Ja, we stonden dus bijna de hele dag door echt wel rijden. Ja, iedereen wilde daarin. Ja, iedereen wilde daarin. Ik zat nou daar zweten, maar zo goed. Het was fantastisch weer. Ja, het was ook warm. Maar ook gewoon omdat jij de hele dag door daar met andere vrijwilligers, want Funpop had 500 vrijwilligers op het weekend. We waren absoluut niet de enigen. Maar hoe hard jij daar stond te werken, samen met die andere mannen. Ik vond het fantastisch. Ja, je haalde heel veel. Met name, ik schreef het ook volgens mij ergens in de dagen daarna. De pure, de puurheid, de eerlijkheid. Ja, ik heb daar heel veel waardering uit gehaald. En hoe mooi dat sommige mensen gewoon helemaal emotioneel werden, omdat ze bij die motor mochten. Ja, ook mensen die vanaf de middel verland waren, die eigenlijk niet heel veel meer konden. Maar die we met vijf man uit de rolstoel hebben geteeld. Ik en de Spijkerbroek, één been in die zijspan. Maar wel erin hebben gekregen. En ja, die een paar rondjes in die zijspan maken. Eén van de mooiste momenten van de afgelopen jaren misschien wel meemaken. Die zwage, emotioneerde uitkomen. Van geluk eigenlijk. En ja, dat heeft mij wel diep ontroerd. Ja, dat was mooi hè. En dan die vrolijkheid en enthousiasme. En zo mooi, omdat ze zo direct zijn. Ik hou daar zo van. Heerlijk. De dag daarna, de tweede dag dat we daar waren. Dat we ineens allemaal vrienden erbij hadden. Ja, iedereen heel graag. Ja, ik vond dat echt heel gezellig, dat punt op. Ja, heel leuk. Nee, dus dat was een weekend eigenlijk. En daarna in de dinsdag natuurlijk de raadsavond daar. Raadsavond hadden we. Raadsavond, maar ik sprook er wel een paar keer. En daar konden we redelijk snel doorheen fietsen. En dan ging ik dinsdagochtend op de grond. En ik denk, oeh, dit kan wel langer worden. Ja, er waren heel veel aanmeldingen voor het burgerpodium. En wat is het burgerpodium? Inwoners en ondernemers van onze gemeente kunnen zich daar dan aanmelden. En die kunnen dan de raad toespreken met de zorgen die zij hebben. Ja, in Worstelemaas in dit geval dan. Ja, dat klopt. En er waren veel zorgen, hè Rob? Er waren behoorlijk veel zorgen. En er waren een aantal die over de windturbines wilden hebben. Dat komt misschien zo meteen even op. Maar wat mij vooral is bijgebleven is, volgens mij heb ik nog een brief, 1995. Ja, dat was een inwoner van een buurtscollectief die daar in sprak. En ja, de woorden die hij, dat is één zin die mij is bijgebleven. Hij zei op een gegeven moment van, breng de menselijkheid terug in de politiek. Precies. Die raakte mij zo op dat moment, sterker nog, ik had kippenvel. Ja, dat is iemand die al jaren op een manier behandeld wordt, waarvan ik denk van ja... Dat moet anders. Dat moet anders. We kunnen daar boeken over schrijven, maar het begint wel allemaal met hashtag eerlijkheid. Precies, precies. Nee, dus MK, dat is me heerlijk bijgebleven. Verder stond het echt wel in het teken van de windturbines. Ja, ik heb nog even mijn insprukmoment daarvoor gepakt. Ik denk ja, als dit dan zo'n avond is waar actueel thema is, dan moeten wij als BVNL ook nog een keer... heel duidelijk maken dat wij absoluut geen gesubsidieerde gehaktmolens in onze gemeente willen. Precies, want dat zegt hij echt weer heel mooi. Ik heb er weinig op aan te vullen. Maar wat heb jij dan goed gedaan, op deze spreken. Echt, ik was zo trots. Ik denk, dit is gewoon heel duidelijk. Je hebt hele persoonlijke verhalen verteld, kort. Je begon bijvoorbeeld van... Ik ben ziek. En ik zou graag willen kijken van wow, Rob is niet oké of is niet goed. Maar je begon gewoon met persoonlijke verhalen van mensen die zo'n gehaktmolen in de tuin hebben staan. Of misschien wat verder weg. En deze mensen zijn er echt gewoon letterlijk ziek van. Gewoon door die trillingen en door die lage frequentie en door alles wat windturbines nu doen. En wat we eigenlijk al echt ontzettend lang weten. Het begint eindelijk door te dringen, Imke. Kijk, wij weten natuurlijk al langer dat we ook met die mensen spreken. Mensen die al jarenlang maar twee uur per nacht kunnen slapen. En het dan gewoon klaar is. Nou, ik hoef niet uit te leggen. Als je te weinig slaap binnenkrijgt. Dat dat de kans vergroot op hartfalen, behoortes. Ja, zo kan het nog wel even doorgaan. En de link tussen dat laag frequent geluid en die behoortes en hartkwalen. Die is gewoon gelegd. Dat is gewoon door een klinisch fysicus van het LUMC is die link gewoon gelegd. We zien nu ook dat zelfs de zenders zoals Nova Zembla het hebben opgepikt. Die hebben een hele mooie documentaire, volgens mij 9 december 2022, over uitgezonden. Waarin je ook die persoonlijke verhalen ziet van mensen die gewoon kilometers weg moeten rijden om een beetje te kunnen gaan slapen. Ja, dat is echt, echt, echt verschrikkelijk. Maar heel goed dat dat nu door jou nogmaals stelt is. En er was ook nog een inspreker die heeft een eigen bedrijf waar ook een windturbine is gekomen. Waar werknemers gewoon wegliepen omdat ze gewoon helemaal gek werden van het gebron van die windturbines. Ja, die werkten dan een paar weken en daarna kwam ze gewoon niet meer terug. En dan moest je gewoon opzoeken naar nieuwe mensen. Ja, dat is echt heftig, want die mensen kunnen nog kiezen om te gaan. Maar als jij hem in je tuin hebt, dan kan het niet meer. Kijk, jaarlijks vliegen zich zo'n 15.000 vogels te pletten tegen die windturbines. Ja, dus gewoon iedere dag, iedere week is het wel vogelswapen. Inderdaad, iedere week is het vogelswapen. Nou is dat dan goed voor de natuur willen zijn? Ja, dat is dus wat ik ook aanhaalde van de mensen die die natuur zo behouden, zo willen behouden. Ja, stop dan alsjeblieft met die klimaathysterie over die windturbines, alsjeblieft. Ja, ik ben het helemaal met jou eens Rob. En dat zeggen we ook gewoon al zo lang. En we blijven dat gewoon continu herhalen. Totdat mensen redelijk echt zich gaan verdiepen in wat wij al allemaal gehoord hebben. Kijk, het mooiste voorbeeld vind ik eigenlijk in Horst en Maas. Die windturbines willen ze gaan neerpleuren in de longen van Horst en Maas. In een schitterende boomteeltsector, waar gewoon 100% CO2 neutraal is gewerkt. Kijk, die bomen, ja, je hoeft geen fysicus te zijn. Zelfs, ja, ik denk dat alle partijen, ja, ik wil geen namen noemen, maar alsjeblieft. Zelfs elke partij weet dat een boom ongoed is voor het milieu. Juist. Wat gaan we doen met die windturbines? Het is toch van de zotte. We zien hier, we zien ervaringen in het westen van het land. De bomen scheef gaan groeien door de slagschaduw. We zien de blauwe beste teelt die verminderd wordt, waar geen mensen meer te halen zijn. Ja, dus ik kan zo nog doorgaan. Het raakt me met name die gezondheidsrisico's. Dat hebben we het over economische risico's, maar ook die gezondheidsrisico's. Dit moeten we ons niet aan willen doen. Ik ben dat helemaal met jou eens. Maar wat ik ook nog bizar vind, is inderdaad dat we dat op de longen van Horst en Maas, zo heb ik het eerder, zou ik maar komen, een tijd terug genoemd. Daar werken mensen, 600 mensen. Maar dit is wel echt een heel uniek stuk in Nederland, sterker nog in Europa. We zijn eerder bij de boomkwekers geweest om te praten en te luisteren. En daar gaven ze aan hoe uniek dit is. En dat er gewoon mensen van heel ver hier naartoe komen vanwege dat wij dit hier hebben. Dat moet gewoon blijven, punt. Ja, honderden mensen die hier werkzaam zijn binnen deze sector. Denk aan kastbouwers, denk aan landbouwmechanicus. We kunnen het er niet van bedenken, maar alles is vergelijeerd. We hebben hier een schitterend gebied. Laat het alsjeblieft behouden, hoor. Juist, juist. En de wethouder zei op een gegeven moment ook, Imke. Hij zei op een gegeven moment, je haakt er heel mooi op in, moet ik zeggen. Maar hij zei op een gegeven moment, op het moment dat die windturbines, of in welke ontwikkeling dan ook, gezondheidsschade of gezondheidsrisico's mensen meebrengt. Ja, dat gaan we niet doen. Nee, precies. En inderdaad, daar heb ik op ingehaakt. Ik schrok van wat de wethouder zei. Omdat we natuurlijk al lang weten dat deze windturbines gezondheidsschade geven. En dan zo'n reactie van een wethouder. Ja, ik vind dat bizar. Want als hij nu al weet, net als ons, dat dit gewoon niet goed is. Ja, maar waarom stoppen we dan nu niet direct en zeggen we jongens, we gaan verder met andere belangrijke punten die Hoorzen en Maast absoluut heeft. Stop deze waanzin en zeg gewoon jongens, rode knop en we gaan verder. Ik zei dat ook hè. Volgens mij, ik weet niet exact, maar volgens mij enkele miljoenen die richting die windturbines gaan met belastinggeld. Ja, precies. Ik zei ook, stop hier alsjeblieft mee. Laten we die miljoenen gaan steken in de bouw van huizen, sociale huurwoningen. Stop het in de zorg. Faciliteer onze inwoners en ondernemers. Investeer in scholen voor duurzaamste desnoods. Maar stop alsjeblieft met het denken in enkel economische belangen. Die dingen zijn zo inefficiënt, dat je er gewoon ongelooflijk veel moet neerkleuren. Wil je daar überhaupt de energie uit halen die je wilt. We zijn er al zo lang tegen en ik hoop echt oprecht dat er een kanteling gaat komen. En dat andere partijen zich net zo gaan verdiepen als dat wij de afgelopen jaren hebben gedaan. En ook de mensen hebben gesproken die een windturbine in de tuin hebben. Want ik ken echt niemand die een windturbine in de tuin wil. Los daarvan hè Imke. Kijk, we hebben natuurlijk een coalitie met D66 GroenLinks. Maar ook het CDA, dat is natuurlijk een partij die van oudsher voor de boeren is, voor de tuinders is. Ik kan me niet voorstellen dat die partij dit op z'n vel gaat zetten. Deze fantastische sector op deze manier een hak proberen te zetten. Voor welk doel? Ik vraag me af, wat is het doel? Weet je Rob, ik kan daar wel op reageren. Ik hoop dat ze dat niet gaan doen. Maar ze zijn dat nu wel al twee jaar aan het doen. Ze zijn ingestemd met de zoektocht. Ze weten nu waar het komt. We hebben ons al twee jaar kunnen verdiepen in de windturbines. Er zijn moties ingediend omdat ze er enthousiast van worden. Ik hoop echt dat ze nu gaan luisteren naar hun inwoners, ondernemers. En dat ze dan net als ons aan die kant gaan staan. Wij zitten er echt als draadvleden namens de burgers. En niet andersom. Hier liepen we misschien een beetje voor. Dat we dat ook in het verkiezingsprogramma als beide heel duidelijk hadden staan. Geen windturbines. Ik kan me niet voorstellen, bij CDA hebben ze ook slimme mensen zitten. Zeker. Ik kan me niet anders voorstellen dat zij dat ook gaan zien. Volgens mij gaan die windturbines hier niet komen. Nee, als het aan ons ligt, absoluut niet. En daar gaan we ook verder keihard voor strijden. Ik voel dat het goed komt, Rob. Ik ook, Emke. Het moet positief blijven. Precies. En als we het hebben over dat positief blijven, Rob. Ik werd afgelopen week getagd bij LinkedIn. Door iemand. En die zei, kijk Emke, ze mogen ook al niet meer. Er was namelijk een berichtje dat we niet meer mogen barbecueën deze zomer. Althans, een organisatie had dat opgeroepen in de gemeente Kuik. En dat is niet eens heel ver hier vandaan. En die zei gewoon, het mag niet meer. En doe dat niet meer, want mensen hebben er last van. Daar hadden we laatst ook nog dat... Ik heb me heel even... Emke, zeg je nu echt dat wij niet meer mogen barbecueën? Nou ja, wij doen dat gewoon. Want wij vinden dat wij gewoon moeten doen wat wij zelf willen doen. Tenzij het echt niet mag. Maar barbecueën gaan we gewoon lekker doen. Wat houdt u van barbecueën, Rob? Ja, wat mij betreft zetten we het zo meteen nog even aan. Nee, want ik kan niet genoeg gebarbecueerd worden. Maar heel even, ik zit ondertussen even te kijken van barbecueën. Moet je dat nog wel doen deze zomer? Nee. Zegt Milieuvereniging Land van Kuik. Ja goed, Milieuvereniging Land van Kuik. Bemoei je even met jullie eigen zaken. Plant een paar bomen voor mij. Maar laat ons met rust, laat mij barbecueën. Kom niet aan mijn barbecue. Het is heel fijn als die mensen dat niet meer gaan doen. Want ik ging vandaag naar de supermarkt. Ik wilde een barbecue pakket halen. Maar ze waren allemaal op, hè Rob? Ik wilde barbecueën, maar het ging dus niet. Dus uiteindelijk is het iets Mexicaans geworden. Maar goed, dat mag dus ook al niet meer. Moederdag mocht niet meer. Moederdag werd, ik vind je liefdag. Ja. Wat gaan we met vaderdag doen? Ik vind je ook liefdag. Dat vind ik wel een mooie. Nee, ik vind gewoon nog altijd dat het moederdag is. Mammedag, baderdag, pappedag. Dat gaat wel niet veranderen. Als ik dan hier hoor dat er een school is in Horsen en Maas. Die vindt dat we geen zwarte koffie meer mogen benoemen. Ja, bizar. Hoe moeten we het dan benoemen? Onbehandeld. Imke, ik heb in een staal gezeten. En als je in een stalen balkje bent, die straalt je mee niet. Je voelt de koude, et cetera. Maar als je er helemaal niks aan wil, dan wil je het onbehandeld hebben. Heel mooi. Onbehandelde koffie. Ik wil nog steeds die zwarte koffie. Ik denk dat de mensen met zwarte truien zich hiermee benaderd kunnen voelen. Ik vind dat we voor onbehandeld moeten gaan. Nee, dat vind ik jammer. Ik weet het helemaal niet. Ik zou het gewoon nooit gaan zeggen. Want laat ons toch ook in een kind vermissen. Wat echt heel verschrikkelijk is. Daarna wel weer heel snel gevonden. Ja, even serieus. Ik zag er voorbij komen en ik haalde mijn informatie op een beveiliging. Ik weet niet of het een emberreleurs was. Ik weet het niet. Maar ik haalde mijn informatie best wel op Twitter. En dan niet een of andere van die... Hoe noemen ze die? Die schreeuwers. Ja, die schreeuwers. Maar echt wel mensen waar je je informatie aan kan vertrouwen. Ik heb het ook geverificeerd. En dan zag ik op een gegeven moment een opsporingsbericht. Dat ze op zoek zijn naar een wit kind. Ik dacht, wit kind? Ik ben best wel visueel ingesteld in mijn kinderen. Dan ga ik denken, oké, wit kind. Is dat dan een albino kind? Moet ik gaan meekijken naar een albino kind? Ja, dat zou kunnen. Maar zet dan albino kinderen in? Waarom zetten ze dat dan niet erbij? Ik ben verder gekeken. Ik zag de reacties. En ook al was de kans volgens mij van de politie dat ergens in Noord-Nederland te reageren. Van nee, we bedoelen hiermee echt geen albino. Maar we bedoelen echt een bland kind. Wat is dit nu? Nou, zeg maar, zwart kind. Dat mag niet. Nee, dat mag niet. Stel je voor dat er in een opsporingsbericht... Misschien moet ik niet zoveel zwart-wit denken. Nou, dat is een hele mooie. Ja. Maar we komen meteen tot het punt volgens mij. Je mag geen bland meer zeggen. Dat moet dan wit worden. Maar zwart mag dan ook niet. Dat is dan donker. Koffie mag niet. Zwarte koffie mag niet. Maar dan moet het koffie zonder iets erin zijn. Waarom niet? Ja, ik raak het lust kwijt, Inke. Ik heb hier puur lief van. Ik was er maar lang bij. Het gaat alle kanten om. Alle kanten? Nee, alle kanten om. Nee, dit is wel echt... Ik kan me hier heel druk over maken. Kijk, ons burgerraad zegt... Janneke schreef ook een column van deze week. En precies wat je zegt. Die moederdak. Ik vind je liefdak veranderen. Een kind van een lesbisch stijl dat geen pappen heeft. Ja, alsjeblieft. Waar zijn we dan mee bezig? Eén voorbeeld. Ik kan me herinneren. Een meisje die zich in groep 4 eigenlijk meer een jongen voelde. Ja, oké, superleuk. Ja, ik had ook wel eens jongens in de klas die met de Barbie speelden. Ja, dat moet ook kunnen. Zeker? Dat maakt me heel druk. Maar wat gebeurt in groep 4? Lieten ze dat kind zich veranderen van geslacht? Nou ja, we kennen inmiddels al het term prikspijt. Maar volgens mij krijgen wij de verandering van genderspijt ook nog wel een keer. Ja, ik kan me niet anders voorstellen. Maar mijn punt is eigenlijk, laat kinderen kind zijn. Laat ze niet met een 7, 8, 9 of 10 jaar bezig zijn met ik ben nu een meisje, maar voel ik me eigenlijk wel een meisje. Ik voel me meer een jongen. Ja, of neutraal. Of neutraal, ja. Ja, precies. En ik begin mij eigenlijk nog te schamen dat ik dadelijk hetero ben. Ja, weet je, wat echt jammer is dat we nu geen opname hebben van beeld. Je zit bijna echt, je hangt bijna aan het plafond. Ja, ik kan me niet helpen. Het hangt wel heel leuk dat je dat dan zo hard kunt hangen. Ja, nee, maar dit is wel echt een punt. En ik denk dan, oké, als twee dames een kind willen, ja, volgens mij zijn er genoeg kinderen die beter af zijn bij twee dames dan bij een traditioneel hetero gezin. Als dat is, dan is dat zo. En dan is dat hartstikke leuk. Ja, natuurlijk. Ik vind het hartstikke leuk om twee moeders te hebben of twee vaders. Mij maakt het niet uit. Ben je blauw? Ik vind het prima. Kijk, Imke, waar mij om gaat is dat we gewoon, binnen onze sociale kringen durven we op zich nog wel wat te zeggen. Maar daarbuiten moet je gewoon echt gaan opletten wat je zegt. Ja. Mijn punt is gewoon, laat iedereen gewoon zichzelf zijn. En als jij je meer meisje wilt, dan voel je je meer een meisje. Dan kleed je je best dus als een meisje. Maar laat kinderen alsjeblieft op die leeftijd nog niet beslissen en laat ze nog geen ingrijpende maatregelen nemen. Want alsjeblieft, ze zijn volop in ontwikkeling. Laat ze kind zijn. Precies. En laat jongens met Barbie spelen. I don't give a fuck. Echt serieus. En dan moet je wat je bent erbij accepteren. Iedereen. Ja, wel accepteren. Sluit er niemand buiten. Nee, dat klinkt soms cliché, maar het is toch gewoon, hoe ben je zelf? En val mij er niet teveel mee lastig, als ik er niet om heb gevraagd. Als ik een vraag heb, dan ga ik wel weer vragen. Ema, hoe komt dat nu, dat jij je nu meer meisje of als jongen voelt? Ja, wat doet dat meisje? Ja, ik vind het soms wel interessant, maar dan vraag ik het wel. Maar alsjeblieft, bestorm mijn tijdlijn niet met dit soort onzin. Nee, en weet je, ik voel hem wel zo, als jij... Rob, als jij nu een meisje wil zijn, Robina... Ja, ik vind het prima. Nou, oké. Ik heb daar wel wat moeite mee, maar als jij je zo voelt... Ja, dan doe ik dat. En dan zou ik er alles aan doen om mezelf te kunnen voelen. Maar ja... Bijzondere naam, Robina. Robina, ja, ik krijg er andere beelden bij. Maar laten we er nu op doorgaan. Nee, maar het klopt wel wat je zegt, Ema. We hebben die barbecue gehad. Dan hebben we een moederdagje die, ik vind, je liefdrag moet gaan veranderen. Maar het zijn gewoon het erasieltje van de maatschappij, zoals Janneke zei. Ik ben het daar echt volledig mee eens. Ja, het is gewoon betutteling. Ja, betutteling van de maatschappij. Nee, een beetje vrijheid ontnemen. Vrijheid ontnemen? Vrijheid, vind je dat ook zo? Wij beslissen toch zelf wel wat wij willen? Ja, ik... Eens. Ja, dus dat heeft dan toch met vrijheid te maken? Ja, het lijkt wel alsof er allemaal instanties worden, in het leven zijn geroepen of worden geroepen, die ook nog een keer gesubsidieerd worden door een of andere loterij. Je hebt die, hoe heet die, de postcode loterij. Ja, precies waar je naar toe wil gaan. Ja, en dan dit soort instanties die geld krijgen om te subsidiëren of mediaaandacht vragen om een naam te gaan veranderen. Ja, alsjeblieft, media, stop hiermee. Dit is niet wat de mensen willen. Dit is misschien een hele kleine schreeuwende meerderheid. Besteed je gewoon op die neutrale mensen, die niet willen schreeuwen, maar gewoon zichzelf willen zijn. Precies. Schreeuwen hebben we niet zo veel aan. Doen wel, hè? Juist dat doen. En gewoon normaal doen. Gewoon lekker normaal. Ja, wat is normaal, hè? Kijk, wat voor jou normaal is... Nou ja, wij zijn niet normaal. Maar we zijn wel onszelf. We zijn onszelf, en dat is het mooie. Ik streng me nou eigenlijk wel echt volledig bij jou aan. Kijk, normaal... We hebben dat in de vorige podcast ook gezegd. Wat normaal is voor jou en mij, is niet normaal voor een deugdmens. Nee, precies, maar soms zijn we ook wel een beetje deugdmens, hè? Ja, wat zeg je, deugdmens? De laatste tijd zei je wel een paar keer van... Oh, we zijn nu wel echt deugdmens op dit moment. Ik weet niet eens meer waarom. Maar wij zijn gewoon onszelf. We zijn onszelf, en als we dan een keer... Maar als we een keer in de linkse categorie worden geschaafd, dan is dat prima. Ik weet het niet meer. Ja, die cursus. Die cursus, Rob. Die cursus. Ja, die cursus. Waar was het? Nijmegen? Ik heb geen idee. Mensen weten totaal niet waar het over gaat. Maar wij werden ook weer getagd. En we worden gewoon landelijk overal maar getagd. Overal moet je dit nu zien. Nou, dat was GroenLinks. Ik geloof in Nijmegen. Die een cursus organiseren voor mensen om te leren omgaan met mensen die anders denken. Ja, het eerste stukje is eigenlijk... Het gaat inderdaad over GroenLinks Nijmegen. Ja, zie je. Ik zeg op een gegeven moment dat zij met een cursus gaan komen om te gaan met rechtse meningen op feestjes. Nederland is vol. Wie moeten die linkse hobby's gaan betalen? Waarom moet je dat doen? Je bent toch gewoon man of vrouw? Wie zulke opmerkingen maar lastig vindt, kan bij GroenLinks Nijmegen naar een speciale training. Omgaan met discussies op feestjes in dit rechtse land. Ik denk dat wij naar de cursus toe moeten. Ja, misschien kunnen wij... Ik heb er best wel zin in. Ik denk dat wij die mensen best wel kunnen helpen. Voel jij je recht? Ik voel me gewoon normaal. Ik voel me gewoon wie ik ben. Maar als ik dat dan zo hoor van of man of vrouw... Nou, daar hebben we het net over gehad in de podcast. Dus misschien moeten we de podcast naar hen toe sturen. Het zou heel goed kunnen. Ik nodig ze van harte uit om een keer een podcast mee op te nemen zelf. Ja, dan gaan we met hen. Dan gaan we met hen de diepte in, want ik ben al heel benieuwd. We reden laatst met iemand naar Middelinburg ergens. En die vertelde over een feestje van Engels voor GroenLinks. En toen vroeg ze mij... Politiek, politiek, wat is het geval? Nou, ik ben BVL. Die mensen draaiden zich om en liepen weg, Inke. Nee, maar de aanwijzing... Ik weet nog waar jij het over hebt. Uiteindelijk was het... Eet jij vlees? Dat was het in het onderzoek. Eet jij vlees? En toen zei degene... Ja. Oké, dan ga ik niet met je praten. Ja, nou, dus mensen, eet je vlees. Het kan zomaar zijn dat je wordt uitgesloten. Dat doen wij niet. Want wij hebben ook mensen in onze partij die veganistisch zijn, vegetarisch zijn, die juist heel veel vlees eten. Wij accepteren iedereen. En dat is nogmaals, we sluiten niemand buiten. We vinden iedereen gezellig. En wij voelen vooral jezelf. Maar die keuze in school? Het lijkt me heel gaaf om mezelf daarvoor aan te melden. Ja, we gaan het CNN kijken. Nee, nee, ik vind het... Ik ben helemaal klaar met dit soort partijen die al van bijdragen naar polarisering. En we doen er gewoon lekker aan mee. Ja, ik zeg het, we polariseren bij ons iedereen. Wij zijn knuffelen met iedereen. We zullen ook niet zeggen, oh, jij eet wel vlees? Nee, nee, nee. Kijk nou, ik bedoel polariseren, ja. Ik word er gewoon moedeloos van, van dit soort mensen die zich afvragen wie die andere mensen dan zijn. Alsof er een of andere alien zijn, als ze iets anders denken over een milieu, of anders denkt over... Er is wel een alien. Ja, soms, ja... Ik heb zelf een kind. Het lijkt me heerlijk om gewoon een keer als een helikopter boven die aarde te gaan zwijgen en kijken van... Ey, wat gebeurt er nu hier eigenlijk? En wat zijn we hier allemaal aan het doen? Kijk naar de oorlog, waar het gaat alleen over het gebied. Maar niet alleen over het gebied, maar eigenlijk vooral over de economische belangen. En wat zijn we aan het doen? We sturen daar nog meer wapens naartoe. En de hoop dat we dan eerder vrede krijgen. Mensen, gaan we met elkaar om de tafel. Dan krijg je nooit vrede. Gaan we met elkaar om de tafel, pak een lekker glas wijn. Dat ga ik ook zo meteen doen, want het glas is leeg inmiddels. Pak een glas wijn, pak een bol nootjes. Gaan we met elkaar in gesprek en zorg dat je er een oplossing komt. En niet eerder verlaat je de tan. Precies, want er zijn nog heel veel mensen dood die absoluut nooit dood hadden mogen gaan. Eens. Ey, ik... Eindig op. Deze laatste zin was verdrietig. Wij zijn vrolijk. We hebben een leuke aanmelding gekregen van mensen die hier in de podcast wilden komen. Hele interessante mensen. We gaan het zeker doen. Ik denk dat de volgende podcast ook echt met iemand moet zijn. Absoluut. Ik ben het helemaal met jou eens Rob. Volgende week gaan we met iemand de diepte in. Dat is wat we uiteindelijk gaan doen. Die gaan we helemaal ondervragen. We gaan niet knippen, plakken en scheuren. Ik weet al niet wat. Nee, die gaan we helemaal mensen blijvragen. Ja, eens. En mochten jullie ideeën hebben met wie we nog meer de diepte in moeten gaan, laat het ons weten. Tag diegene desnoods of stuur een berichtje. En we gaan er mee aan de slag. Ja, heel gaaf. We hebben gave aanmeldingen. We hadden natuurlijk al drie namen genoemd. Dus ja, dit gaat helemaal goed komen in deze podcast. Rob, ik ben echt heel enthousiast. Jij? Ja, ik ga het zien. Ik ben benieuwd hoe mensen dit ervaren. Laat vooral je comments achter. We sturen een berichtje. En we zijn er sowieso volgende week. Ja, inmiddels is jouw wijntje ook op. Ik denk dat we nu gaan afsluiten. Ik wens jullie een heel fijne week. Veel plezier. Voor mij is dit de laatste voorbereidingsweek voor de ALT-B6. Dat zijn we hier niet helemaal vergeten. Ja, ik zag een berichtje voorbijkomen dat wij met de gemeente Hoogste Maat de ALT-B6 gaan beklemmen. Ja, ik denk ik ga dat doen. Ik hou niet heel erg van fietsen, maar ik ga het wel doen. De ALT-B6 ga ik stiekem gewoon twee keer beklemmen. Met fiets? Ja, ik ga het zeker doen. Eén keer vind ik het beter, ik weet het niet. Ik denk dat we twee keer gewoon opgerakt hebben. Ja, ik ga het gewoon doen. Ik hou niet heel erg van fietsen. Kijk, we hebben inmiddels echt wel een mooi bedrag verzameld. En we moeten echt nog heel veel gaan verzamelen. Kijk op mijn Facebookpagina vooral voor donaties. Daar ben ik heel erg naar op zoek. Want er moet gewoon meer onderzoek komen naar de bestrijding van kanker. Maar ook vooral proberen om iets breder te trekken. Vooral naar de preventie. Op welke manieren kun je kanker voorkomen? Want het is wel wat ziekte. En we kunnen daar door een ander patroon te pakken. Kunnen we daar gewoon heel veel procenten in voorkomen. En laten we daar ook de focus op leggen. En ook de durven benoemen. Zeker Rob, ik ben hartstikke trots op jou dat jij dat gaat doen. Natuurlijk ga ik daar aan de kant staan. En ik mag klappen, aanmoedigen. Dan gaat iedereen me zien van drinken. En ik ben eigenlijk een soort van, hoe noem je het? Cheerleader? Ja, ik ga naar die. Ik hoop niet dat er beelden gemaakt worden. Maar ik ga wel zorgen dat jullie echt vol enthousiasme met je werk opgaan. Ik ga mijn best doen. Volgende week vrijdag vertrekken we. Voorafgaand hebben we nog een meeting met meerdere mensen in Limburg vanuit BVNL. Superleuk. Maar we gaan het doen. Ja, ik heb er zin in. En ik wens jou ontzettend veel succes. Ook vanuit mijn kant, allemaal dankjewel voor het luisteren. Tenminste, als je het tot dit punt hebt gehaald. Heel gaaf. Applausje. Applausje, ja. Oh ja, je herkomst. Doei. Maar goed, iedereen een hele fijne week. En hopelijk tot de volgende keer. Tot de volgende. Doei.