Η καταδίκη Τραμπ δεν προδικάζει τις εξελίξεις

The main ideas from this information are about the historic dimension of former US presidents not being convicted of crimes and how there is no official candidate yet for the upcoming presidential election. The trial and sentencing of Donald Trump are mentioned, as well as the possibility of him appealing the verdict. The potential impact on the election is discussed, as well as the ongoing legal issues involving Hunter Biden, the son of President Biden. Είναι ένα ιστορικό γεγονός που έχει μια ιστορική διάσταση από την άποψη ότι μέχρι τώρα δεν υπάρχει κανένας πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ που να έχει καταδικαστεί για κακούργημα μάλιστα και δεν υπάρχει και κανένας υποψήφιος μίζωνος κόμματος όπως είναι βεβαίως το Ρεπουμπλικανικό και αντίστοιχα και το Δημοκρατικό προεδρικός υποψήφιος, ο οποίος έχει καταδικαστεί αντίστοιχα σε μια τέτοια ανάλογη δίκη. Λοιπόν βέβαια για να είμαστε ακριβείς ο Τραμπ δεν είναι ακόμα ο επίσημος υποψήφιος. Σε λίγες μέρες λέει θα πάρει το χρίσμα επίσημος. Τον Ιούλιο. Α, τον Ιούλιο. Τον Ιούλιο είναι το μεγάλο συνέδριο των Σύνομων των Ρεπουμπλικάνων το οποίο νομίζω, αν δεν με πατάει η μνήμη μου, είναι λίγες μέρες μετά από τότε που θα έχει ανακοινωθεί και η ποινή του. Α, ολόκληρα και προς τα μέσα. Ναι, γύρω στα μέσα Ιούλιου. Α, μάλιστα. Στις 11 στιγμής, όχι για τους ακροδεύσεων. Ακριβώς, ναι. Στις 11 Ιουλίου πρόκειται να γίνει η ανακοίνωση της ποινής, η επιμέτρηση της ποινής, η οποία σύμφωνα με το αμερικανικό σύστημα το σώμα των ενόρκων αποφασίζει για την αυθότητα ή ενοχή των κατηγορουμένων και ο δικαστής είναι εκείνος ο οποίος αποφασίζει ποια είναι η ποινή που πρέπει να επιβληθεί. Άρα, λοιπόν, ο δικαστής Χουάν Μερσάν είναι αυτός ο οποίος πρόκειται στις 11 Ιουλίου να απαγγείλει την ποινή του Ντόναρ Τραμπ. Για τον οποίο θα λέει και τα καλύτερα. Θα έλεγε έτσι να τα λέει. Η αλήθεια είναι ότι έχει πει τα χειρότερα. Τα χειρότερα. Τον έχει λούσει με διάφορους χαρακτηρισμούς. Ακόμα και μέλη της οικογένειάς του έχει φτάσει να πιάσει στο στόμα του ο Ντόναρ Τραμπ ο οποίος εχθές μετά την ανακοίνωση της απόφασης έβγαλε άλλο ένα παραληρηματικό λογίδριο λέγοντας ότι, εν πάση περιπτώσει, η Αμερική έχει πάρει την κατοβόλτα, ότι καταστρέφεται, ότι our country has gone to hell, λέει. Πάει στο διάολο, συγγνώμη. Και ότι όλα αυτά βέβαια είναι μια συνωμοσία των δημοκρατικών με έναν δικαστή ο οποίος εξυπηρετεί συμφέροντα. Λοιπόν, καταρχάς, να πούμε ότι η διαδικασία συνολικά κράτησε περίπου έξι εβδομάδες. Είναι ένας μέσος χρόνος. Θα μπορούσε να έχει κρατήσει και περισσότερο, θα μπορούσε να έχει κρατήσει και λίγο λιγότερο. Οι ένωρκοι χρειάστηκαν μόλις έντεκα ώρες για να φτάσουν σε τιμιγωρία. Να θυμίσουμε ότι η τιμιγωρία πρέπει να είναι ομόφωνη. Διέκοψαν δύο φορές την συνεδρίασή τους οι ένωρκοι για να πάνε στον δικαστή και να του ζητήσουν κάποιες τεξιγύσεις, κάποιες λεπτομέρειες δικονομικές. Υπήρχαν και δύο δικηγόροι μεταξύ των 12 ένωρκων. Αυτό ίσως κάπως να βοήθησε και όλας στο να επιταχυνθεί η διαδικασία, διότι όταν έχεις μέσα σε μια ομάδα δύο ανθρώπους που γνωρίζουν καλά νομικά, είναι προφανές ότι θέματα τα οποία προκύπτουν, όσα απορίζουν, λύνονται πολύ πιο γρήγορα. Μάλιστα, σε μία από τις δύο διακοπές, οι ένωρκοι ζήτησαν να τους αναγνωστεί ξανά ολόκληρη η κατάθεση του Πέκερ, η οποία θεωρείται η πιο δεισμενής για τον Τραμπ, αυτή η οποία τον έκαψε. Γιατί, μεταξύ άλλων, ο συγκεκριμένος μάρτυρας είχε πει ότι συμμετείχε ο ίδιος σε σύσκεψη με τον Κοέν, τον αφανή δικηγόρο του Τραμπ και τον ίδιο τον Τραμπ, στο Τραμπ Τάουερ, στην οποία στη σύσκεψη συζητούσαν πώς θα φτιαχτεί ένας μηχανισμός που θα εντοπίζονται τέτοιες ιστορίες που μπορούν να κυκλοφορήσουν και θα αναλαμβάνει ο Κοέν να τις βγάζει από τη μέση με έναν τρόπο, προφανώς, ο οποίος παραπέμπει ευφαίως σε αυτά τα οποία έγιναν με τις Stormy Diners. Να θυμίσουμε, βέβαια, ότι η υπόθεση η συγκεκριμένη η οποία εκδικάστηκε στο δικαστήριο του Μανχάταν αφορούσε τον χρηματισμό της Πορνοστάρς Stormy Diners προκειμένου να μην διαρρεύσει η εφήμερη σχέση που συνευρεύθηκε με τον Ντόναρντ Τράμπ την περίοδο κατά την οποία εκείνος ήταν παντρεμένος με τη Μελάνια και αν θυμάμαι καλά ήταν και η περίοδος που ήταν έγκυος η Μελάνια. Όχι ότι τώρα αυτό έχει κάποια καναλιστική σημασία αλλά το λέει για κάποιους Αμερικανούς ενδεχομένως να μετράει βέβαια. Τώρα, τι έγινε στη συνέχεια. Οι κατηγορίες που αντιμετωπίζει ο Τράμπ δεν έχουν να κάνουν με το γεγονός αυτό καθ' αυτό ότι έδωσε χρήματα για αυτόν τον σκοπό. Οι κατηγορίες αφορούν την πλαστογράφηση των λογιστικών βιβλίων της προεκλογικής εξτρατείας για να δοθούν χρήματα που το ταμείο της εξτρατείας αφανώς όχι ότι δώθηκαν, θα μπορούσε να τα δώσει αλλά τα έδωσε αφανώς. Δηλαδή πειράζοντας τα βιβλία. Αυτό είναι το ένα βασικό ζήτημα και το άλλο είναι ότι συνωμότισε συνολικά προκειμένου να μην διαρεύσει μια ιστορία και να μην φανεί ότι τα χρήματα πήγανε σε αυτή τη διαδρομή. Όπως και να έχει τώρα. Η καταβίκη είναι αδετελεσμένου. Είχαμε 34 κατηγορίες συνολικά. Είναι ένοχος και για τις 34. Σεβασμόν κακουργήματος. Ναι, κάποιες από αυτές είναι σεβασμόν κακουργήματος, όχι όλες. Τώρα αναλογιέται κανείς τι θα γίνει. Λοιπόν, καταρχάς, το πρώτο βήμα είναι ότι θα έχουμε την ποινή. Εννοείται ότι η καταβίκη είναι εφέσιμη. Δηλαδή μπορεί να υποβάλλει έφεση. Στην έφεση αυτή πρέπει να πούμε ότι μπορεί να δικαιωθεί. Έχει πολλή ψηφιασία να δικαιωθεί. Γιατί το λέω αυτό. Το δικαίωμα των ΕΕ διαφέρει από τα ευρωπαϊκά συστήματα που ξέρουμε εμείς εδώ. Το γαλλο-γερμανικό σύστημα που κυρίως έχει επηρεάσει και το δικό μας δίκαιο. Στο δίκαιο της υπηρετικής Ευρώπης, το οποίο σε μεγάλο βαθμό εφαρμόστηκε στην Άλλα. Εκεί έχουμε βασιστεί, δηλαδή, στο γερμανικό και το γαλλικό. Τι έχουμε. Έχουμε ουσιαστικά μια αναπαραγωγή της πρώτης δίκης. Απλά ξανακρίνονται όλα και ενδεχομένως αν υπάρχει κάτι καινούργιο, προσθέτουν. Ακριβώς. Στην Αμερική δεν γίνεται αυτό ακριβώς. Υπάρχει βέβαιος δυνατότητα να γίνει, δηλαδή, αν αψηλαφείται όλο το υλικό της δίκης, αλλά εκεί, σε συντριπτικό βαθμό, οι εφέσεις βασίζονται στο να ξεψαχνίζουν όλες τις διαδικασίες οι οποίες τηρήθηκαν. Στην σύλληψη, στην δημιουργία του φακέρου, της δικογραφίας, στο πώς συνετέθη το κατηγορητήριο, στο τι έγινε στη δίκη. Και επειδή μια δίκη, η οποία έχει τόσα άκρες, είναι εύκολο να δημιουργήσει θεματάκια δικονομικά, υπάρχουν αρκετές ευκαιρίες να βρεθούν αφορμές οι οποίες θα δημιουργήσουν αμερετικό χαρακτήρα. Αυτό δεν το γνώριζε. Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον. Εκτιμάς ότι ενδεχομένως να βρεθεί μια τέτοια τώρα. Υπάρχει σοβαρή πιθανότητα. Τρένονται οι διαδικασίες καταρχάς. Τρένονται οι διαδικασίες κυρίως. Και γι' αυτό υπάρχουν αρκετά δικαστήρια τα οποία σε δεύτερο βαθμό, ενώ μια βαριά καταλήκη στην ελληνική δικαιοσύνη, είναι πολύ δύσκολο, εξαιρετικά σπάνιο, να ανατραπεί. Στην καλύτερη περίπτωση θα ελαφρινθεί λίγο η ποινή. Ενώ στην Ε.Π. δεν είναι έτσι. Είναι σύνηθες, όχι πλειοψηφικό ίσως, αλλά είναι σύνηθες ωστόσο να έχουμε ανατροπή της απόφασης. Για διάφορες λόγους. Το πρώτο βήμα που φανταζόμαστε και εκτιμούμε ότι θα γίνει από πλευρά Στραμπ είναι αυτό, να ασκηθεί έφεση. Δεύτερον, να κάνω και μια σημείωση για την ποινή, διότι η ποινή η οποία θα επιβληθεί υπάρχει δυνατότητα ακόμα και για πολυετή φυλάχηση. Τώρα όμως εδώ υπάρχει και ένα πολύ μεγάλο πεδίο στην απόφαση του δικαστή. Δηλαδή, ο Αμερικανός δικαστής έχει πολύ μεγαλύτερη ευελιξία, έχει πολύ ευρύτερα περιθώρια να επιλέξει την ποινή που θα επιβάλει και αυτό δεν είναι αντίθετο στην παράδοση νομική, αλλά ίσα ίσα που συνηθίζεται κιόλας το background του καταδικαστέντος να παίζει ρόλο. Δηλαδή, ένας άνθρωπος ο οποίος έχει πρότερες κατάδικες, και ένας άνθρωπος ο οποίος θεωρείται καλός ή κακός, αναξιόπιστο πρόσωπο και λοιπά, είναι πιο εύκολο να έχει μεγαλύτερη ποινή από κάποιον ο οποίος έχει άλλο προφίλ. Και εδώ λοιπόν μπορεί να δούμε τον Τραμπ να φεύγει στις 11 Ιουλίου με μια ποινή η οποία θα είναι πολύ ελαφρύτερη από αυτή την οποία εμείς τώρα υπολογίζουμε. Δηλαδή, θεωρώ ότι πολύ δύσκολα ο δικαστής θα αποφύγει τη φυλάχηση, δεν θα δείξει οπωσδήποτε κάποια φυλάχηση, θεωρώ ότι δεν υπάρχει τέτοια φυλάχηση, αλλά είναι πιθανό, ωστόσο, να είναι όλοι εξαγοράσιμοι. Δηλαδή να μην χρειάστηκε να μπει στη φυλάχη. Προφανώς δεν θέλω να μπω στα βαθιά χωράφια, διότι δεν είμαι νομικός καθόλου, πολύ περισσότερο δεν είμαι νομικός που να γνωρίζει το σύστημα, και εγώ τη διαβάζω σε αναλύσεις προφανώς του τύπου και διαφόρων αναλυτών, το οποίο θέλω να πω ότι, οπωσδήποτε είναι ένα σημαντικό γεγονός αυτό, πιστεύω ότι θα έχει κάποια επιρροή και στα εκλογικά, στα προεκλογικά, αλλά δεν πρέπει να το θεωρήσουμε ότι, «Α, υπήρχε μια καταδίκη, οπότε ο Τραμπ είναι τελειωμένος ή θα πάει φυλακή». Δεν είναι καθόλου έτσι. Και το πιθανότερο, επίσης, είναι ότι μέχρι και να γίνουν οι εκλογές τον Νοέμβριο, δεν θα μεσολαβήσει άλλη καταδίκη. Δηλαδή, δεν θα οριμάσει κάποια άλλη από τις δικαστικές υποθέσεις που έχει μπροστά του, προκειμένου να τον δούμε να έχει και μια επιπλέον σε ομοσπονδιακό επίπεδο, γιατί αυτή δεν είναι σε ομοσπονδιακό επίπεδο, είναι σε τοπικό επίπεδο της Νέας Υόρκης. Επίσης, να πούμε ότι, ο Τραμπ ουσιαστικά αποφάσισε να θέσει υποψηφιότητα ξανά, πότε, όταν ήρθαν τα δικαστήρια. Όταν ήρθαν τα δικαστήρια, και προκειμένου να προλάβει, να δώσει χάρη στον εαυτό του, ο ίδιος ως πρόεδρος, μπήκε ξανά στην κούρσα των εκπρόβλων. Συνεχίζεται, βέβαια, η προεκλογική καμπάνια. Σε τίποτα δεν τον σταματά αυτή η καταδίκη. Ενώ και τυπικά, αυτό καθαρτάς το τυπικό, ρωτάω, γιατί ουσιαστικότατα δεν τον καταφέρετε παραλόγου. Δεν υπάρχει τίποτα που αυτή τη στιγμή να αναιρεί το γεγονός ότι ο Τραμπ είναι ο κύριος υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών, είπαμε, χωρίς το επίσημο χρήσμα, αλλά, οπωσδήποτε, εντάξει, με μια ξεκάθαρη εντολή, ουσιαστικά, από το κόμμα. Έχουν γίνει και όλες οι προκριματικές διαδικασίες και έχει ξεχωρίσει με διαφορά. Λοιπόν, αυτό είναι ένα δεδομένο. Το άλλο δεδομένο είναι ότι, σε λίγες μέρες, θα αντιμετωπίσει και ο πρόεδρος Βάιντεν ένα ανάλογο, όχι ακριβώς αντίστοιχο, αλλά ανάλογο εμπόδιο, που είναι η δίκη του Γιούτ, του Χάντερ Βάιντεν, ο οποίος αντιμετωπίζει ποινικές κατηγορίες για την παράνομη κατοχή ενός όπλου και μιας μικροποσότητας ναρκωτικών κλπ. Το πιθανότερο είναι ότι ο Χάντερ Βάιντεν θα καταδικαστεί. Έχει, άλλωστε, δηλώσει ένοχος για αυτά τα οποία κατηγορείται. Και, βεβαίως, η υπόθεση δεν αφορά τον ίδιο τον πρόεδρο. Αφορά το γιο του. Αλλά, όπως και να έχει, είναι για αυτό κάτι το οποίο, εννοείται, θα αξιοποιηθεί πάρα πολύ από τους ρεπομπλικανούς. Να πω κάτι πάρα πολύ ωραίο. Αμέσως, μόλις βγήκε η απόφαση, στην κεντρική ιστοσελίδα της καμπάνιας του Τραμπ, αμέσως έγινε κίκ-όφ. Δηλαδή, κλωστήσανε τη Σέντρα για μια εξτρατεία συλλογής χρημάτων για να δικαιωθεί ο πολιτικός κρατούμενος Τραμπ. Ναι, political prisoner. Αυτό είναι το αφήγημα του Τραμπ τώρα. Ότι είμαι πολιτικός κρατούμενος, θέλω τη βοήθειά σας. Και έχει ξεκινήσει, επειδή έχει πολύ σοβαρό πρόβλημα οικονομικό. Αναζητεί επενδυτές, αναζητεί χρηματοδότσες για 1 δισεκατομμύριο δολάρια, περίπου. Γιατί πρέπει να υπολογίσουμε ότι έχει γύρω στα 300-400 εκατομμύρια αναδόση μόνο σε πρόστιμα στα δικαστήρια μέχρι τη στιγμή. Λοιπόν, αναζητά πολλά χρήματα, τα οποία δεν τα έχει βρει ακόμα μέχρι τη στιγμή. Είναι σοβαρό το θέμα. Αυτό το αφήγημα του πολιτικού κρατούμενου, γιατί έρχομαι τώρα να σε ρωτήσω, γιατί φαντάζομαι ότι έχεις κάνει μια γύρα πολύ καλή στα διεθνή μέσα. Αυτό τώρα το αφήγημα περί πολιτικού κρατουμένου και τα λοιπά, πώς επηρεάζει αυτούς τους διαφόρους που βλέπω οι υποστηρικτές τους. Αυτό διαβάζαν ολίτερα και το έλεγα. Εντάξει, εγώ με τις πληροφορίες που έχω συνολίες τις λίγες, εσύ ίσως έχεις καλύτερη εικόνα, γι' αυτό και σε ρωτάω. Πολύ ωραία, παιδί μου. Εκτιμάς ότι μπορεί να δούμε ένα ταραχή που δεν ξέρω πώς μπορεί να εκδηλωθεί καπώς. Υπάρχει μια συζήτηση, η οποία έχει ξεκινήσει πολύ πριν, ήδη στα πρώτα στάδια των δικαστηριών, ότι όλες αυτές οι νομικές, οι δικαστικές περιπέτειες θα καταλήξουν να ενισχύσουν το προφίλ του Τραμπ και θα δυναμώσουν ακόμα την υποστήριξη που λαμβάνε. Να πω την αλήθεια, προσωπικά δεν συμφωνώ πάρα πολύ σ' αυτό. Και υπο ποια έννοια δεν συμφωνώ. Δεν συμφωνώ με την έννοια ότι αυτοί οι οποίοι υποστηρίζουν τον Τραμπ, τον υποστηρίζουν ούτως ή άλλως. Δηλαδή, δεν νομίζω ότι κάποιος θα αποφασίσει να υποστηρίξει τώρα τον Τραμπ στην δίκαρα δικαστική. Θεωρώ ότι ενδεχομένως να ενισχύει ακόμα περισσότερο την πεποίθηση των οπαδών του, οι οποίοι δεν είναι λίγοι ασφαλώς, αλλά δεν είναι πλειοψηφικοί. Να ενισχύει, λοιπόν, ακόμα περισσότερο την πεποίθησή τους ότι ο Τραμπ υφίσταται το κυνήγι του συστήματος κλπ. Αλλά, ωστόσο, υπάρχει και μια καθόλου ευκαταφρόνητη μερίδα πολιτών, οι οποίοι είναι συντηρητικοί οι ίδιοι, αλλά δεν ανήκουν οπωσδήποτε στο άμεσο κοινό στο οποίο απευθύνεται ο Τραμπ. Κατά πλειοψηφία, συνήθως, ψηφίζουν ρεπουμπλικανούς και εννοείται ότι αντιπαθούν πάρα πολύ τις ακραίες, ριζοσπαστικές εκφράσεις του Δημοκρατικού Κόμματος απέναντι στις οποίες δεν υπήρξε αρκετά ανθεκτική η διακυβέρνηση Biden, πρέπει να πούμε, η οποία όμως έχει κάνει κάποια βήματα το τελευταίο διάστημα. Αυτές, ας πούμε, μέσα σε διάστημα 15 λεπτών, ο πρόεδρος Biden εξέδωσε δύο αποφάσεις. Η πρώτη αποφάση ήταν ότι επιτρέπεται στην Ουκρανία πλέον να χρησιμοποιεί αμερικανικά όπλα για να πλήξει στόχους μέσα στο, όχι τα πολύ μεγάλου περιλνικούς ακόμα όμως, στόχους μέσα στο ρωσικό έδαφος, θεραπευτικούς στόχους, στο μέτωπο του Χαρκόβου. Αυτό το οποίο υφίσταται επίθεση στις τελευταίες εβδομάδες δηλαδή. Και μέσα σε ένα τέταρτο περίπου εξέδωσε άλλη αποφάση στην οποία λέει ότι το σύνορο των ΗΠΑ-Μέξικο θα σφραγίζει, θα κλείνει εφόσον η διέλευση, η ροή παράνομων μεταναστών περνάει από έναν αριθμό και πάνω. Θα ήθελα να πω ότι αυτές είναι κινήσεις οι οποίες στο μετριοπαθή ρεπουμπλικανό δεν είναι αδιάφορες. Δείχνουν ότι ο Τραμπ ενισχύει την πίεση απέναντι στη Ρωσία και ενδιαφέρεται όσον άνε και για το μεταναστευτικό. Άρα υπάρχει αυτή η μερίδα των συντηρητικών μεν αλλά όχι ακραία τραμπικών ψηφοφόρων που δεν θέλουν τον Τραμπ. Είναι οι παραδοσιακοί ρεπουμπλικανοί. Αυτοί οι οποίοι είναι του ψυχόπολεμου, η ριγανική αστική δεξιά οι οποίοι τους ενοχλεί ο Τραμπ ως παρουσία, ως προσωπικότητα. Τους ενοχλεί πάρα πολύ και όλος ο βίος και η πολιτεία του. Αλλά δυσκολεύονται και από διάφορα θέματα όπως είναι η μεταναστήριξη. Οι οποίοι πάντως θερμόεμοι υπάρχουν σε όλες τα στρατόπεδα και πάντως οι οποίοι θερμόεμοι συνωμηποστηρικτές του Τραμπ και τα λοιπά το λέω γιατί εντάξει, ίσως αυτή η καταδίκη αναφερμένει λίγο τα ένστικτά τους και τα λοιπά. Το λέω γιατί έχουμε στην πρόσφατη πολλή ιστορία, επεισόδια, καπιτόλια θυμίζω. Δημιουργείται και ένα τέτοιο κλίμα ότι θέλει κάπου να σκάσει κάτι, κάτι να βγει εκτός ελέγχου. Δεν υπάρχει κάτι το οποίο να υφίσταται αυτή τη στιγμή ως απειλή, ως πρόκληση. Ότι πρέπει να το αντιμετωπίσουμε αυτό, ότι μπορεί να έχουμε πρόβλημα εκεί. Αλλά, επειδή μιλάμε όντως για ένα κοινό το οποίο είναι φανατικό, μια μικρή μειονότητα αυτών που είναι σχεδόν να δημιουργήσει τέτοια προβλήματα, αλλά υπαρχεί. Ενδεχομένως τα γεγονότα της 6ης Ιανουαρίου του 2021 να έχουν αφήσει το στίγμα τους και να υπάρχει γενικώς μια εγρήγωση. Εγώ δεν έχω δει να γράφεται κάτι τέτοιο πάντως ιδιαίτερα, δηλαδή να συζητιέται ότι σχολιάζεται βεβαίως η πίστη πολλών στο πρόσωπο του Τραμπ και το γεγονός ότι χιλιοφορούν με τα καπελάκια, με τα μπουλάκια. Έχει πολύ το λόγο γιατί και ο Ντόναλντ δεν είναι κανένας άνθρωπος που δεν θα ρίξει λάδι σε τέτοιες... Αυτό το δείχνει ούτως κι άλλως. Αυτό το δείχνει ακριβώς. Ναι, αυτό το βλέπω. ... των ψηφοφόρων, των θανατικών υποστηρικτών του, χωρίς ωστόσο να πάει μέχρι το σημείο του να τους πει κάντε αυτό. Ναι. Εκεί δηλαδή... Να ρισκάρει οτιδήποτε πέραν αυτό. Ναι, ναι. Νομίζω ότι αυτό εκεί δεν θα έχουμε. Μάλιστα.