Podcast Klaas

In this podcast episode, host Emma interviews Klaas, a fourth-year physics student, about his experiences with volunteering. Klaas discusses his involvement with Oma's Soep, a foundation that connects students with elderly people. He talks about the activities they do, such as delivering soup and having conversations with the elderly. Klaas explains that he feels a sense of responsibility to help others and believes it is important to step out of his comfort zone. He also mentions his previous involvement in a fellowship project and the benefits of interacting with different cultures. Klaas encourages others to volunteer, acknowledging that it can be intimidating at first but is ultimately rewarding. Zou je in de toekomst nog een keer vrijwilligerswerk doen? Ja. Goed antwoord. Welkom bij de Vrijwillige Jeugd podcast van Eindhoven Doet. In deze miniserie praat ik met jonge vrijwilligers over hun ervaringen met vrijwilligerswerk en probeer ik achter hun motivatie en beweegredenen te komen. Mijn naam is Emma en ik ben de host van deze miniserie. In deze podcast wil ik jou helpen om meer inzicht te krijgen in hoe je als organisatie je aantrekkelijk kan maken voor jongeren zodat zij zich bij jou gaan aansluiten. Want waarom, ondanks hun drukke leven, zijn ze toch bereid zich in te zetten voor anderen? Luister en hoor wat jongeren verwachten van vrijwilligerswerk, hoe je ze kan betrekken bij je organisatie en waarom je dat zou willen. Want wat jongeren van toegevoegde waarde zijn voor jouw organisatie of initiatief, daar twijfel ik niet aan. In deze aflevering praat ik met Klaas. Klaas vertelt over waarom vrijwilligerswerk zo belangrijk voor hem is en waarom het goed is voor mensen om uit hun bubbel te stappen. Ook laat hij je even schrikken met een uitspraak om vervolgens mee te denken over de oplossing. Klaas, welkom Klaas. Ja, dankjewel. Kun je jezelf even voorstellen? Ja, ik ben de Klaas. Ik ben vierdejaarsstudent fysieke natuurkunde op de TU in Eindhoven. Vind je het een leuke opleiding? Ja, ik vind het wel leuk. Ik moet zeggen, soms vind ik het wel een beetje breed. Of in ieder geval, dan weet ik niet zo goed wat ik daar specifiek echt interessant aan vind. Maar ik denk wel dat het een goede opleiding is die bij mij past. Het is wel heel uitdagend. Maar omdat ik van mezelf al veel beter geïnteresseerd ben, vind ik ook heel veel andere dingen leuker dan natuurkunde. Wat voor dingen vind je nog meer? Wat vind je nog meer aan je dagelijks leven? Ik vind eigenlijk gewoon dingen met mensen. Dingen doen voor een ander, dat vind ik een beetje cliché. Maar dat vind ik eigenlijk leuk. Naast studie ben ik dan bezig bijvoorbeeld met Oma's Soep. Ik vind het wel leuk. Daar krijg je gewoon wat meer dingen mee. Dat je echt met andere groepen in aanraking komt. En echt met mensen in aanraking komt. Daarnaast maak ik ook een podcast toevallig. En ik vind voetbal ook heel leuk. Je zit hier natuurlijk omdat je ervaring hebt met vrijwilligerswerk. Je zei het al, Oma's Soep. Hoe ben je daar terecht gekomen? Toevallig deed mijn vriendin het vorig jaar. Ik ken het sowieso ook al wel, de stichting. Want het is relevant onder studenten. Ik ben dan onderdeel van de stichting en dan specifiek voor Eindhoven. Dus in heel veel studentensteden heb je een bestuur van zes of zeven mensen. En die zijn dan verantwoordelijk voor alle activiteiten in die stad. En daar ben ik dus een van, van een van die zeven. En hoe ik daarbij was gekomen, dat kwam dus deels door mijn vriendin. Omdat zij dat vorig jaar had gedaan, die groep van zes of zeven studenten. En toen ben ik er eigenlijk een beetje zo ingerold. Vandaar de enthousiasme. Ja, zij vond het ook heel leuk. Ja, toen dacht ik daarna van ja, eigenlijk wilde ik het niet, omdat zij het al had gedaan. Maar toen dacht ik daarvan, eigenlijk past het wel heel goed bij me. En vind ik het zelf ook wel heel leuk. En ik was ook al af en toe meegegaan bij een van de activiteiten die Omasoek doet. Daar zal ik zo een beetje meer over vertellen. Maar ja, en eigenlijk vond ik dat wel heel leuk. Dus toen dacht ik van, waarom zou ik het niet ook gewoon zelf doen? En zo ben ik dat toen gaan doen. En daar ben ik nu sinds begin september mee bezig. En je bent zo enthousiast over? Ja, dat is echt heel leuk. We krijgen ook complimenten vanuit de ouderen vaak. En je merkt gewoon dat het heel leuk is om dan daarin iets te kunnen betekenen voor ouderen. En ja, het is ook gewoon heel leuk met de groep zelf. Kan je uitleggen wat jullie precies de werkzaamheden zijn? Ja, we hebben sowieso elke vrijdag, zo noemen we dat, de Soep aan Huisdagen. En daarin gaan we organiseren dat vrijwilligers langs gaan bij ouderen. En we hebben ook een lijst met ouderen, of een groep met ouderen, van 30 vaste ouderen. En mensen kunnen zichzelf opgeven, of kunnen worden opgegeven. Dus al die ouderen zien we elke vrijdag. En dan gaan gewoon twee studenten vaak langs bij die ouderen. En dan gaan ze daar een soepje afgeven en een praatje maken. Dus het gaat vooral eigenlijk om dat we gewoon even een half uurtje daar zitten. En gewoon gezellig zitten praten en vragen hoe het gaat. En die vrijwilligers krijgen we uit verschillende groepen. Ja, voornamelijk studenten, maar we hebben nu ook een samenwerking met SUMA. Dus we hebben ook, ja we koken eigenlijk altijd bij SUMA. En we hebben ook die vrijwilligers, die doen dat dan vanuit hun school. Dat is een soort van hun stageplek, anders ook dan. Maar dat is dus één ding die we doen, dat is die Soep aan Huisdagen op vrijdagen. Maar we hebben ook andere activiteiten, want we hebben ook de kookdagen, zo noemen we dat dan. En daar gaan we, bij een buurthuis gaan we met ouderen gewoon koken en daarna eten. Dus die mensen of die ouderen die wonen daar zelf of in de buurt. En dan komen wij daar met een groepje vrijwilligers en dan kopen we dus die soep en eten we het. En dat zijn een soort van de vaste dingen, die kookdagen doen we één keer in twee weken. En dat ook één keer in de zoveel tijd doen we voor onze eigen ouderen. Dus die waar wij dus ook vrijdag langs gaan. Doen we een activiteit van een kerstdiner op een paaspuntje. Of een paaspuntje hebben we dan laatst gehad. En ja, dat is een beetje. Oké, dat klinkt wel heel erg leuk allemaal. Ja, dat is een beetje het idee van studenten en ouderen verbinden. Ja, ouderen vinden het leuk. Ja, over het algemeen vinden ouderen het heel leuk juist om met studenten in aanraking te komen. Ja, dan is het ook wel leuk om met die ouderen te praten. En je merkt met ouderen ook heel erg dat ze het gewoon heel leuk vinden als we langskomen. En dat is ook gewoon een leuk gevoel. Ja, want dat waardeert ook dat je echt iets doet voor andere mensen. Ja, gewoon die ouderen is het vaak. Ja, zogezien gewoon een hele week niemand. En dan komen wij langs en dan. Ja, ze rekenen echt een beetje op je. Ja, ze vinden het ook jammer als we niet langskomen. Ja, ze kijken echt naar uit dat we er weer zijn. Ja, ze hebben echt gehoefte aan het doen. Heb je al een keer eerder een fellowship gehad? Ja, het heette al een MDT-project en dat heette Wake Up Your Mind. En daarin was een groep van vijftien jongeren. En zes met een Nederlandse achtergrond en de rest met een niet-Nederlandse achtergrond. En het ging wel daarin heel erg over dat je met elkaar in contact kwam. En eigenlijk samen van elkaar leerde van verschillende culturen. En daarin, ja, uiteindelijk moesten we werken na een activiteit. Maar het fellowship was meer centraal voor mijn gevoel. En heb je daar zelf voor aangebeld? Ja. O, zelf? Ja, gewoon vijf jaar geleden was dat. Vrijwilligerswerk is wel iets wat in jouw leven wel zo'n grote rol speelt. Ja, eigenlijk wel. Klopt. Hoe voel je je daar? Ik weet het niet zo goed. Ik denk dat ik het gewoon... Het voelt voor mij gewoon als een soort van... Ja, dat ik dat een beetje moet doen of zo. Omdat ik gewoon zelf het gevoel heb dat ik het heel goed heb. En dat heel veel mensen dat ook niet hebben. En voor mij is het best wel makkelijk en klein om even iets te doen voor een ander. Voor mijn gevoel. Dus het voelt een beetje... Ja, alsof ik dat gewoon moet doen. Dat klinkt een beetje raar, maar... Zeg maar, ik kan het, dus waarom zou ik het niet doen? Dat ik het gewoon leuk vind om daarin iets te kunnen betekenen voor een ander. En omdat ik gewoon het gevoel heb dat het heel makkelijk is voor mij om te doen. Ja, waarom zou ik het dan niet doen? Ik weet niet of dat een beetje een goede antwoord is op je vraag. Jawel, ik vind het eigenlijk een heel mooi antwoord. Je wil dus iets doen voor anderen, maar ook om misschien je eigen... Uit je eigen bubbel te komen of zo. En dan toch met andere mensen een andere cultuur heen. Dus dan leer ik daar ook... Ja, ik denk dat dat ook heel gezond is voor ieder mens. Want in elke bubbel... Kijk, de student is natuurlijk een bubbel. Ja, dan krijg je gewoon maar vanuit één standpunt dingen mee en vanuit één kijk. En iedereen is het vaak grotendeels met elkaar eens. Ook al zul je heel veel verschillen hebben binnen die groep. Maar pas als je echt uit zo'n hele groep gaat, dan zie je pas echt iets heel anders. En ja, dat maakt je ook wel gewoon wat minder wereldvreemd. Ja, wat bewuster van alles wat er is en zo. Ik denk dat iedereen in een omgeving wel iemand kent die het doet. Maar ik denk dat het grote deel het niet doet. Ja, het is voor veel mensen ook toch wel een soort drempel. Een soort ongemakkelijk om daar aan te beginnen. Dat merkte ik zelf ook wel toen in dat ene project. Dat was echt dat ik dat vanuit mezelf echt in mijn eentje ging doen met een nieuwe groep. Ik merkte zelf ook wel dat het toch een grotere drempel was om dat echt in je eentje te gaan doen. En toen dacht ik van ik ga het gewoon doen. Maar het is best wel makkelijk om het dan ook niet te doen en binnen je eigen comfort te blijven. En ja, gewoon je eigen bubbel is toch wel lekker. Het is toch gewoon lekker fijn dat iedereen in je omgeving zelf het denkt. Het is toch gewoon heel raar om daaruit te stappen. Ik denk dat veel studenten ook of veel mensen gewoon het gevoel hebben dat ze dat niet kunnen. Of dat ze dan niet weten wat ze moeten doen. Dat zou een reden kunnen zijn. Dan was je zelf dus aan het begin ook een beetje, hè? Ja, een beetje wel. Maar ik heb dan wel als persoon misschien wat makkelijker van fuck it, ik doe het gewoon. Maar wat vond je dan precies gewoon dat je niet goed wist wat je moest doen? Ja, maar dat was specifiek voor dat project. Dat was gewoon ineens een nieuwe groep en ik wist niet goed of ik dat wel echt moest doen. Omdat het toch wel een bepaalde commitment was. En ja, als student heb je het vaak druk of je maakt het jezelf druk. En dan is dat toch best wel een extra commitment die je dan maakt. Dus dat was ook een beetje een ding. En het was ook een beetje toch wel iets buiten mijn comfortzone. Ja, daar wilde ik ook nog op vragen. Want jij zei dat bij dat andere project, dat was best wel een commitment, denk ik. Omdat je dus, je moest daar bepaalde dagen dan zijn. Of bepaalde perioden dan. Vond je dat vervelend? Vond je dat vervelend? Vond je het liever dat vrijwilligers werken? Of flexibeler zijn? Ja, kijk, op het moment dat ik de keuze had gemaakt om die commitment te geven, vond ik het niet meer lastig. Toen vond ik gewoon die commitment gemaakt. Alleen, ik vond het wel lastig omdat in die groep niet iedereen diezelfde commitment altijd had. Maar, dus daarom toen dacht ik wel van oh ja, dat vond ik toen op een gegeven moment wel jammer. Die andere vrijwilligers dan? Ja. Maar, kijk, dat is dus voor mij persoonlijk, als je dus eenmaal die commitment hebt gemaakt, dan is het wat minder lastig, denk ik. Maar, ik denk dat het overal wel voor mensen een hele grote drempel is. Zeker studenten. Om echt zo'n vaste periode echt vrijwilligerswerk te gaan doen. En zijn er ook dingen die je niet leuk vindt? Misschien aan onderzoek specifiek? Of gewoon in het algemeen over vrijwilligerswerk? Dingen die je denkt van ja, dat vind ik wel iets minder. Ja, kijk, soms maak je natuurlijk wel iets mee dat het gewoon niet zo gezellig is, of dat het ook niet echt gewaardeerd wordt. Dat maak je ook wel eens mee. Maar, ja, vaak denk ik zelf dan van waarom ben ik dit vrijwilligerswerk gaan doen? Als ik dus dan heel erg ga aanbalen van dat ik niet die waardering krijg, dan ben ik dus eigenlijk vooral voor mezelf aan het doen. Dus, dan probeer ik me daar aan te herinneren dat ik het voor anderen doe, en dat het dus daarom niet zoveel uitmaakt. Maar, het is wel toch wel fijn om die waardering te krijgen, om het zo maar te zeggen, of gewoon te merken dat ze het leuk vinden. En soms heb je dat gevoel niet per se, maar dat kan ook liggen aan hoe iemand zich uitdrukt, of gewoon hoe iemand is als persoon. Want dan hoor je soms achteraf dat ze het toch wel leuk vonden, maar dat ze dat niet echt aan het doen lijken. Wat is voor jou echt belangrijk dat een organisatie heeft of aan voldoende, om dus vrijwilligerswerk daaruit te voeren? Ja, voor mij is dus gewoon zeker dat sociale aspect heel belangrijk. Dat ik daar gewoon echt in contact kan komen met mensen, en met verschillende achtergronden. Het hoeft niet per se een hele diverse groep te zijn, maar het zou wel gewoon een groep met een andere achtergrond dan ikzelf. Maar het heeft ook gewoon te maken met de houding van studenten zelf, of de kijk van studenten. Nu is het heel erg vanuit een organisatieperspectief, maar het heeft ook te maken met een houding van mensen zelf, of je daar voor oog staat, of je daar bereid bent om dat te willen doen, of je het eigenlijk ook ziet, zeg maar. Want als je niet ziet dat het belangrijk is, of dat het een meerwaarde is, dan ga je dat natuurlijk ook niet echt doen, en dan zie je die meerwaarde ook niet per se. Merk je zelf ook van, als ik onderzoek ben gaan doen, kan ik me meer verplaatsen in de oudere mensen, of kan ik misschien meer de grieptonen voornemen? Ja, in zekere zin wel. Ik was altijd wel, daar ben ik nog steeds, best wel sneldenkend en onduldig, maar ik kan nu wel wat meer geduld en wat beter luisteren, denk ik. Dus, ja, gewoon wat meer op de andere gericht. Gewoon een nieuw perspectief, iets anders, dat is gewoon leuk. Denk je dat het belangrijk is dat mensen op jonge leeftijd kennis maken met het vrije rechtswerk? Zullen ze het later misschien ook gaan doen? Ja, maar ik zou sowieso, op het eerste deel van je vraag, zou ik sowieso zeggen dat het sowieso echt heel goed is voor jonge mensen om vrijwilligerswerk te doen. Want, ja, met het polariseren, en waar we nu het meest mee heen gaan van de maatschappij, is het denk ik heel goed om met andere groepen in aanraking te komen, en die meer te begrijpen. Want je hebt nu heel veel verschillende groepen, je hebt studenten, je hebt dit, je hebt dat, je hebt die, en iedereen vindt wat van elkaar. Maar als je dus met elkaar gewoon in contact komt, dan zie je gewoon dat studenten niet alleen student zijn, en je ziet ook dat vlinderen niet een vluchteling zijn. Dus in die zin is het sowieso heel goed voor jongeren om vrijwilligerswerk te doen, want dan kom je buiten je eigen bubbel en met andere mensen in aanraking. Zou je in de toekomst nog een keer vrijwilligerswerk doen? Ja. Korte antwoord? Zeker? Ja, dat ga ik sowieso wel doen, waarschijnlijk. Ik weet niet precies in welke vorm, maar ja, ik blijf waarschijnlijk altijd wel daarin een beetje bezig. Ik vind het gewoon leuk om iets daarin te kunnen betekenen voor anderen. We hebben gehoord dat het voor Klaas belangrijk is om dingen te doen voor een ander. Hij vertelt ook dat dat iets is wat hem blijft motiveren, van betekenis kunnen zijn voor andere mensen. Van betekenis kunnen zijn, kan benadrukt worden in de foto die gebruikt wordt bij de vrijwilligersvacature of door een quote van een vrijwilliger of deelnemer erbij te plaatsen. Ook kan je op je website en sociale mediacanalen regelmatig laten zien wat de inzet van vrijwilligers betekent voor de samenleving en de deelnemers. Zo krijgen jongeren en andere potentiële vrijwilligers een beeld van het belang van hun inzet bij jouw organisatie of initiatief. Klaas benadrukt het sociale aspect van vrijwilligerswerk. Het geeft hem een kans om uit zijn bubbel te stappen. Als organisatie is het vanzelfsprekend wie de doelgroep is, maar voor nieuwe vrijwilligers niet. Met wie gaan zij werken? Wat leren ze van die ander? Ook dit kan benadrukt worden met foto's en quotes. Klaas maakt de kennis met vrijwilligerswerk door MDT, maatschappelijke diensttijd. Dit is een van de projecten die jongeren kunnen doen om kennis te maken met vrijwillige inzet. Het loont dus om een leuk en uitdagend project op te zetten voor jongeren. Wil je meer weten over de mogelijkheden? Neem contact op met Eindhoven Doet. Klaas benoemt de drempel om te beginnen met vrijwilligerswerk en dat het ongemakkelijk kan voelen. Als organisatie is het belangrijk om na te denken hoe deze drempels weggenomen kunnen worden. Klaas benoemt dat jongeren vaak niet precies weten wat ze moeten doen. Dat kan voorkomen worden door duidelijke vrijwilligersfacultures te ontwikkelen waarin de taken, de doelgroep, de tijden, de kennis of vaardigheden die wel of niet worden verwacht, beschreven worden. Laat als organisatie zoveel mogelijk zien. Plaats een filmpje bij de vrijwilligersfaculture op bijvoorbeeld de app Jij Doet 040 van Eindhoven Doet. Ook het commitment wat gevraagd wordt kan een drempel zijn. Moet een vrijwilliger meteen vierer per week en minstens een jaar blijven? Of is het mogelijk om eenmalig mee te draaien of een kort project te doen? Daar leggen jongeren zich makkelijker op vast. Klaas geeft ook aan dat hij een paar keer mee is gaan kijken bij een activiteit. Daarna legde hij zich pas vast voor langere tijd. Klaas zegt, het is makkelijk voor mij om te doen, dus waarom zou ik het niet doen? Maak het mensen dus zo makkelijk mogelijk om zich in te zetten bij jouw organisatie of initiatief.