Details
Nexpress, Heidelberg, Carly Hughes, UPM, Bram ter Beek, IPK
Comment
Nexpress, Heidelberg, Carly Hughes, UPM, Bram ter Beek, IPK
Listen to Radio Grafisch: week 51 - 2022 by De Grafische Vakpers – Radio Grafisch MP3 song. Radio Grafisch: week 51 - 2022 song from De Grafische Vakpers – Radio Grafisch is available on Audio.com. The duration of song is 29:39. This high-quality MP3 track has 1411.2 kbps bitrate and was uploaded on 22 Dec 2022. Stream and download Radio Grafisch: week 51 - 2022 by De Grafische Vakpers – Radio Grafisch for free on Audio.com – your ultimate destination for MP3 music.
Alex Kuurs, a photographer from FATPASS, is being interviewed on Radiografisch. She talks about finding a large photo of herself from 20 years ago while cleaning her attic. The photo was printed on a Kodak and Heidelberg machine called Nextpress. She discusses the failure of the Nextpress in the market and the negative attitude of Heidelberg towards digital printing. She also mentions the Primefire, another failed digital printing machine. The conversation then shifts to a discussion about a Christmas movie and the importance of print newspapers. The hosts reflect on the past year and the alarm raised in the paper industry due to COVID-19 and rising gas prices. Hallo, mijn naam is Alex Kuurs. Ik ben fotografe van FATPASS en je luistert naar Radiografisch. En ik ben hier met Ed Bogart. We zitten weer telefoons op te halen. Ja, hoi. Dag Alex. Dat is de stem van Ed. Ja. Ed, wat heb jij gedaan de afgelopen tijd? Ik heb het een tijdje niet meer gezien. Ik denk dat we elkaar een hele week niet hebben gezien. Ik ben begonnen met een kleine verbouwing op zolder. Oh. Thuis. Niet in de telefoon staan natuurlijk, maar thuis. Sowieso altijd leuk natuurlijk. Maar er kwam van alles los uit onze... We zijn nogal allebei van de bewaarderige. Dus er kwamen allerlei... Je bent gezinwogen, bedoel je? Ja, jij niet. Maar thuis bij mij bewaarden we vrijwel alles. Maar er kwam achter een schot in een kast die weg moest... ...kwam zo'n presentatiemat voorschijn. Gekunstigde presentatiemat met felle drukwerk erin. En daar zat een schrikwekkende foto van mezelf in. Groter dan mijn hoofd is, zeg maar. Dat is een A3, denk ik. Ja, dat zal ook wel. Want dat is een A3'tje gedrukt op de Nextpress. Wauw! Ja, die gekraalde tonenpers van Kodak en Heidelberg. Tetero de Nextpress in Florum. Woensdag 27 maart 2002. Dus twintig jaar geleden. Een haarscherpe afdruk is het. Letterlijk. Ik denk dat ik net hoofdredacteur van grafiekers was geworden. En je werd op de foto gezet en bij het weggaan kreeg je zo'n meer dan levensgrote foto van jezelf. Je moet natuurlijk altijd lachen om die oude foto van jezelf van twintig jaar geleden. Maar je bent geen dag ouder geworden. Nee, feitelijk niet inderdaad. Oorbellen in, geen brillen op. Wel al zo'n gek kuisje ook. Maar het is dus eigenlijk toch ook wel weer... Je zit er ook een beetje verblufft naar te kijken. Zo scherpe afdruk. Supergoed. Ja, ik was toen al onder de indruk, zeg maar. Maar eigenlijk nu nog steeds. Ik zat even te kijken naar die foto. Maar je kan dus letterlijk met contactlens in mijn ogen zien zitten. Zo scherp is het. Wat was het nou eigenlijk met die next phase? Wanneer wilde Heidelberg er nou vanaf? Ja, het excuus was dat de markt er niet klaar voor was. Er werden niet genoeg machines verkocht. Dat lukte ons niet. Kijk, het is net wie daar de schuld van geeft in de zaal. Kodak is natuurlijk wel mee actief geleverd. En eigenlijk nog steeds. Het is nog steeds een platform waar Kodak op voortbouwt op de next phase. Dus wat dat betreft, technisch. Maar goed, dat is ook niet wat Heidelberg daarvan zei. Technisch was het inderdaad een knap staaltje. En dat had ik toen ook al, toen ik bij Tetro daar rondliep. En later ook wel bij Heidelberg. Die machine paste gewoon niet goed in het bedrijf of in het verhaal. Ja, we hebben daar die digitale premieren. Maar we hebben ook nog een hele mooie GTO. En toen kregen we een GTO DI met die digitale platen. Eigenlijk was dat toch... Ja, ze hadden wel zo'n mooi apparaat daar staan. Maar het bleef toch een beetje een ding van buiten of zoiets. Het leek nooit echt goed te voegen. Het was inderdaad op zich... Want in 2000 heeft Heidelberg die next phase toen onthuld op de Drupal. Dat was mijn eerste Drupal. Dus twee jaar later was hij bij Tetro. En weer twee jaar later, in 2004, was Heidelberg alweer gestopt. Ja, dat is ook wel een beetje de cite van Heidelberg. Alle keren dat wij daar waren, ook in Heidelberg zelf, in dat stadje, in dat geweldige gebouw van ze. Als je dan een kop koffie met ze had te drinken of je zat in dat fantastische restaurant van ze te eten. Dan waren ze de hele tijd aan het uitleggen waarom print of waarom digitaal eigenlijk niet deugde. Ze waren allemaal scenario's aan het vertellen. Om die tikken maar vol te krijgen, om het juiste aantal tikken te krijgen voor je machine. Ga je eens op z'n werk, die printer kanibaliseert en de drukker is er uiteindelijk toch slechter mee af. Het was eigenlijk altijd erg negatief. Ook dat ze gingen samenwerken met Rico, dat vond ik dan ook fascinerend. Ze gingen ons echt uitleggen, dit is echt net goed genoeg. Ze wilden dus niet zeggen, dit is een hele goede kwaliteit. Dat wilden ze niet zeggen. Nee, het moet acceptabel zijn en zo. Ze zaten het maar te downplayen de hele tijd. Terwijl, het was gewoon een geweldig idee om offset en digitaal te combineren. Het waren prima machines ook voor Rico. Het was eigenlijk een beetje een nonsens om steeds maar zo. Ze hebben daarna nog heel vaak afscheid gedaan van digitaal, iedere keer weer opnieuw. Daar moest ik ook weer aan denken. Je vindt zo'n foto en dan ga je toch weer een beetje denken, hoe ging dat dan? Wat gebeurde er daarna? Je hebt het eigenlijk met Inket, met die machine, toch weer hetzelfde gezien. De Primefire. Ja, ook beest van de apparaten. Top van de markt. Hij heeft precies dezelfde reden, ook een paar jaar later alweer afgeschoten. Ik heb een afdruk gezien van de Primefire. Op Drupal liep hij toen wel maar te zwaaien, maar ik kon het niet erg van deel bijzien. Nee, maar hij is ook geïnstalleerd bij drukkerijen. De machine werkte ook wel. Maar ja, ook daar was het toch uiteindelijk weer de excuus. De markt is er toch nog niet klaar voor. Ook daar werd er niet genoeg van verkocht. Ik vind het altijd wel grappig om dit soort dingen terug te vinden. En dan bedenken, wat deed ik en wat gebeurde er daarna allemaal. De technologie was er duidelijk 20 jaar geleden al klaar voor. Daarna heeft het niet aangeleid. Qua kleur is het allemaal nog helemaal goed volgens mij. Dus ja, grappig om dat soort dingen terug te vinden. Wat heb jij de afgelopen week gedaan? Eigenlijk allemaal saaie dingen. Je had vorige week zo'n mooi verhaal over die kerstmarkt waar je naartoe was geweest. Ik zat gisteravond met het gezin een beetje lustloos te zippen. Toen kwamen we op de serie Countdown to Christmas. En de speciale aflevering The Christmas Edition. Van de even onbekende als ondergewaardeerde regisseur Peter Sullivan uit 2020. Met sterren zoals Carly Hughes en Rob Mays. Echt fantastische mensen. Het is eigenlijk altijd hetzelfde. Er gaat een vrouw uit een grote stad, een mooie jonge vrouw. Heel ambitieus gaat naar een heel klein besneeld stadje in het noorden. Waar iedereen gelooft in kerstmis. En die moet er een of ander project op zetten. En daar wordt ze verliefd op een hele knappe man. Die hangt juist aan kersttradities. En besluit ze om daar te blijven. En ze krijgen elkaar uiteraard. En het wordt alsnog een succesvolle business. Maar dan in de traditie. In dit geval. Waarom ik bleef hangen met Baoog. Nu ging het over een redactrice bij een uitgeverij. Die zeiden print is in decline. Ze maakten daar kranten en doodbladen. Maar het ging slecht met het printen. En ze werden overgenomen. En die redactrice die vreselijk ambitieus was. Uiteraard en ook knap. Die zag een uitweg door naar een stadje in het noorden van Alaska te gaan. Waar nog een blad was wat gratis kon worden overgenomen. Dat was een formale dagblad. Maar nu een maandblad. Want dat was enorm in decline. En zij zegt dan out of the blue. Nou daar maak ik gewoon even een dagblad van. We gaan gewoon terug naar een dagelijkse editie. En hoeveel jaar speelt dit verhaal? 2020. Ja. Dus Carly Hughes. Die wordt de gehoofdredactrice. Van de Lantern Grove Express geloof ik. Heet dat krantje. En die zegt gewoon. We hebben geen budget maar we gaan gewoon een dagblad maken. We gaan gewoon elke dag die pers aanzetten. En er zitten allemaal hele leuke kerstverhalen in. Die passen bij dat stadje. En je ruikt het al. Weer een galoeien succes. Ja. Totdat. De kerst krijgt haar helemaal te pak. De man die dan aan de tradities hangt. Is de zoon van de voormalige uitgever van dat krantje. Uiteindelijk krijgen ze elkaar aan het einde. Maar zij gaat weer terug naar de grote stad. Want het succes is zo groot. Ze kan hoofdredactrice worden bij een echte grote uitgeverij. Ongelooflijk. Maar dat. Ze besluit natuurlijk toch haar hart te volgen. En de kersttraditie. En dat krantje te blijven. De krant te blijven maken. De Lantern Grove Express. En als dagblad. En dat blijft gewoon een enorm succes. En waar het geld vandaan komt. Is een raadsel. De kerstman is natuurlijk ook een sprookje. Ja. Maar er wordt op een gegeven moment ook gesproken. O dan word je weer hoofdredactrice in de grote stad. En dan wordt die krant overgenomen. Door haar voormalige baas. Die overigens werd gespeeld door Mary Osmond. De zus van de voormalige Osmond Brothers. Van de Crazy Horses. Mary Osmond ziet er in werkelijkheid. In het laagste leven tegenwoordig super eng uit. Dus die kan heel goed de slechtheid spelen. Die zou de Lantern Grove Express overnemen. En die zou weer online gaan. En dat werd in die aflevering. Als negatief ervaren. Dat werd gezien als iets van. Toch weer weg van de kersttraditie. Weg van het echte papier. Dus ik wil maar zeggen. De gedrukte krant. Het is een sprookje. Het is een mooi verhaal. Het is een mooi kerstverhaal. De gedrukte krant. Het dagblad. Ik krijg hem nog elke dag. Zes keer per week. Nog steeds ligt hij op de mat. En dan elke dag denk ik weer. Het is een wonder. Nou dat is een prachtig mooi kerstverhaal. Ja ik dacht wel dat ik je daarmee met plezier zou doen. Ja. Maar goed. We gaan terugkijken op het afgelopen jaar. Ja want het is kerst. Dus ja. Dit is onze laatste podcast van het jaar. O ja dat vergeet ik allemaal te zeggen. Dit is de laatste podcast van het jaar. Als het aan mij ligt tenminste. Ja ik wil ook wel een keertje vrij. Maar goed. Volgend jaar zijn we er gewoon weer hoor. Geen zorgen. Maar we kijken terug. Het jaar van het alarm slaan. Ja. Ik was een beetje aan het terug scrollen. Door de website. Van de Graafse Vakpers. Wat we dit jaar allemaal geschreven hebben. En gepubliceerd hebben. En ja. Ik heb zelf een groot deel. Van die dingen juist ook geschreven. Over de papierindustrie. En we begonnen dit jaar natuurlijk met alarm over papier. Dat begon eind 2021. Eigenlijk al. En dat had allemaal nog te maken met corona. En de gasprijzen. Die omhoog gingen. Maar uiteindelijk. Begin dit jaar. Was er echt alarm. Want. UPM staakte. Drie maanden lang. Dat begon natuurlijk eind vorig jaar. Dus in december begon het al. En dat werd telkens verlengd. En de UPM directie. Die hield de poot stijf. En de vakbonden daar ook. Echt een loopgraven oorlog was het inderdaad. Ja. Dat was echt heftig. Ik vond dat je het personeel niet kwalen kon nemen. Eerlijk gezegd. Ik heb er toen ook een stuk over geschreven. Er stond veel meer op het spel. Dan alleen die cao onderhandelingen. Want ja. Ze hebben daar toch. Het was eigenlijk. De fabrieken wilden niet langer. Met die vakbonden praten. UPM wilde. UPM staat uit allerlei onderdelen natuurlijk. En ze zeiden nou ja. Sommige onderdelen doen beter dan andere. En er is er een die het heel erg slecht doet. En dat is eigenlijk de papierendustrie. En ze wilden dus voor al die onderdelen. Eigenlijk aparte afspraken gaan maken. Aparte cao afspraken. Klonk als verdeleniers. Ja. Er was daar heel lang. Een enorm. Eigenlijk ook een soort poldermodel. Er was altijd een balans. Tussen werkgevers en werknemers. En allerlei organisaties. En dat is de laatste jaren allemaal veranderd. En UPM wilde daar nu. Een streep onder zetten eigenlijk. Uiteindelijk. Ja. Is er een akkoord gekomen. Na 112 dagen staken of zoiets. Maar. De papier tekorten liepen daardoor. Echt wel ernstig op. Wat je dus aan het begin van dit jaar. Kfgo, Integraaf. Alle werkgeversorganisaties. Industrieorganisaties. Sloegen alarm over de situatie daar. Eigenlijk. De papier staking. Liep ten einde. Maar toen hadden we het volgende probleem. De inval van Rusland in Oekraïne. Waarna natuurlijk. Allerlei. Embargo's kwamen. En de gasprijzen enorm omhoog gingen. Eigenlijk rolde we zo de volgende papiercrisis in. Qua prijzen. En bevoorrading. We eindigen er ook mee. Ja we eindigen eigenlijk ook weer. Op datzelfde niveau. Dat blijft echt een soort aanhoudende crisis. We hebben dit jaar nog. Ook nog geschreven over de stikstof aanpak. In Nederland. Waar de Nederlandse papierindustrie ook mee te maken krijgt. Het is weliswaar een papierindustrie die grotendeels exporteert. Dus als grafische industrie in Nederland. Heb je niet direct heel veel te maken met de Nederlandse papierindustrie. Maar het zegt natuurlijk wel iets over. Hoe de papierindustrie in elkaar zit. Dan hebben we nog het energiebeleid. En als we gas tekorten straks krijgen. Dan gaan we nog een keer vriezen. We hebben de schaatsnet weer in het vet. Maar het zou zomaar weer eruit kunnen natuurlijk. Dan staan ook papierfabrieken op de nominatie. Om minder gas te krijgen. Althans dat is een zorg die nog steeds leeft. Dus ook volgend jaar blijft dit papiergebeuren. Ook de agenda in de grafische industrie bepalen. En inderdaad we hadden het over alarmslaan. En van de week heeft het kfgo opnieuw een soort brandbrief verstuurd. Aan de politiek. Nou ja de kop zegt al genoeg. Wij staan in de kou. Wanneer ze toch weer duidelijk aangeven. Dat de grafische industrie echt meer aandacht moet krijgen van de politiek. En gecompenseerd moet worden eigenlijk. En gesteund moet worden in deze crisistijd. We begonnen met een crisis en we eindigen in crisis. Zo'n jaar. Hartelijk. De drukkers die we echt gesproken hebben. Geven al wat. Te weinig papier. Nee dat klopt. Ook daar zie je natuurlijk dat vooral de gasprijzen. Een onderwerp van gesprek zijn. Maar goed alles telt op natuurlijk. Het doorbreken van papierprijzen lukt denk ik steeds beter. Maar ja er komt wel. En dit en dat. Maar goed daarin is de grafische industrie dan weer niet anders dan de andere industrie. Hoewel soms probeer ik ook op de vakpers. Wat cijfers naast elkaar te zetten. Van hoe de hele Nederlandse industrie presteert. En wat dan de papierindustrie doet. En wat dan de grafische industrie doet. Toch zie je dat de grafische industrie vaak. Een beetje. Als de prijzen omhoog gaan. Dan gaat dat bij de grafische industrie altijd veel minder. Maar als de omzetten stijgen. Dan is de grafische industrie daar ook een beetje achteraan. Dus ja. Ik heb ook het gevoel. Dat het niet meevalt. Een beetje het gevoel. Dat de grafische industrie een soort kanaai in de kolenmijn is. Het gaat als eerste de recessie in ook. En dan komt het als laatste weer uit. Het is. Ja. Het geeft altijd iets meer pijn dan de andere industrie. Ja dat lijkt wel ja. Dus ja. Dat is wel zorgelijk. Maar dat is ook zeker iets waar we aandacht aan blijven besteden. En op de voet blijven volgen natuurlijk. Ja. Verder was het wel het jaar van de overnames toch weer. Ja. Mouthaan. Ja daar heb jij een mooi stuk over geschreven. Dat vond ik ontzettend leuk om te schrijven. Daar was ik veel belangstelling voor. Kees Diamant de directeur vertelde er heel leuk over. En ik ben natuurlijk super benieuwd hoe dat straks gaat. Want daar moest waanzinnig veel. Nieuwe mensen zien te vinden. Ja. De hele fabriek moet uit de grond stappen. Bek is overgenomen door Emiel. Ook niet gering. Dus het lijkt toch ook een beetje de tijd. De bedrijven die allemaal. Consolidatie. Moeten we dat zo noemen. Waarbij iedereen een beetje. Een veilig heen komen zoekt. Ja dat denk ik. Mekaar versterken is in dit geval. Zeker onder deze omstandigheden natuurlijk geen slecht plan. En het is het jaar waarin. De onaantastbare positie van Pantoon. Ineens wat aantastbaarder werd. Hoe zeg je dat? Ja. Dan zeg je niet onaantastbaar. Nee. Ineens. Vooral EDA heeft er heel veel kritiek op geuit. Adobe ondersteunt het niet meer. En wie weet. Misschien gaan we een periode in. Waarbij mensen zelf bepalen. Wat zo'n mooi kleurtje vinden past. Zodat ze dat altijd maar uit hetzelfde mapje halen. Ja dat is waar. We hebben het ook niet over de kleur van het jaar gehad. Dus dat gaan we ook niet doen. Nee. Waar we dit jaar wel veel over hebben gehad. Is het KVGL. Ja inderdaad. We betrapten onszelf er af en toe wel op. Maar er gebeurt natuurlijk ook wel. Het een en ander bij het KVGL. Ja. Nieuw-Elanden mogen dat zeggen. Dat klinkt een beetje. Ik vond het erg leuk. Ja ik vond het erg leuk. Om Bercht Giet te interviewen. In ieder geval. Voor de grafische vakpers. Ik vond het probleem vroeger altijd bij het KVGL. In die zin vind ik het nu al een positieve verandering. Bij elk persbericht dat er binnenkwam. Dat riep zoveel vragen op. Ja. Dat je eigenlijk geen keuze had. Je moest wel de telefoon pakken. En dan gaan bellen van. Hoe zit het nou eigenlijk. Wat bedoelen jullie nou. Ja ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ik vond het heel leuk. Ondanks kreeg ik het bericht dat Bram de Beek afscheid neemt als bestuurslid van papierlobby. Welke was dat ook weer? Dat moet ik snel even opzoeken. Maar in ieder geval... Platform papier en karton? Nee, dat was het niet. O jee. Ik kan het even voor je zoeken. We laten ze even een korte pauze. Ik ga het even opzoeken. Een kopje koffie? Ik hoor kerstmuziek. Zal ik hem weer aanzetten? Zijn we weer terug? We zijn weer terug. Het ging om het informatiecentrum papier en karton. Bram, die voor Bercht de directeur was van KVGL. Die was daar actief. Bram loopt ook langzaam en zeker richting zijn pensioen, denk ik. Dat zal de reden zijn geweest voor het afscheid. Ik vind het wel een goede ontwikkeling. De papierindustrie en de grafische industrie zijn niet hetzelfde. Ze moeten zich wel met elkaar bemoeien misschien. Op een of andere manier is het onlosmakelijk. Ik heb net verteld hoeveel we over de papierindustrie hebben geschreven, ook op de Graafsch Vakpers. Het is toch een van de belangrijkste onderdelen waar we het in de grafische industrie mee doen. Het is inderdaad wel een wezenlijk andere industrie dan waar we in zitten. Ik heb niet het gevoel dat de papierindustrie is uiteindelijk de leveranciers en de drukkerij zijn de klanten. Ik vind je moet die relatie wel helder houden. Het is niet allemaal hetzelfde. Bijvoorbeeld in Hongarije begrijp ik dat de ondernemersbond voor drukkerijen hetzelfde is als de ondernemersbond voor papier. Daar krijg je vroeg of laat problemen mee. Ik denk eerlijk gezegd dat hoe hoger de prijs van papier is hoe beter dat is voor de papierhandel. Hoe lager de prijs van papier is, hoe beter dat is voor de drukkerij. Daar zie je al een mooi verschil tussen. Dat gaat nog wel even verder dan dat. Ik hoop dat die twee een gezonde relatie krijgen in de toekomst. Dat het niet te veel door elkaar loopt. Ik hoop dat de papieren zich heel erg steek gaan maken voor de grafische industrie. Dat ze op alle mogelijke manieren gaan helpen. Het is wel grappig, op papier en karton staat een soort afscheidsinterview met Bram. Hij was daar lid van het bestuur. Hij neemt daar nu al vast afscheid in de aanloop naar zijn pensioen. Eind volgend jaar. Hij zegt daar grafisch papier en daarmee de grafische sector is een belangrijk onderdeel in de papierketen. Ik denk dat dat ook een beetje is waar het steeds nu begint te schuren. Als we terugkijken op dit jaar en wat er nog aan zit te komen. Dan zie je dat grafisch papier juist steeds minder belangrijk wordt in de papierindustrie. Je ziet Sappie afscheid nemen, Stora Enzo is met grafisch papier. Bij UPM zijn ze ook niet echt heel gelukkig met hun grafische papierfabrieken. Ik denk dat die verhoudingen heel erg gaan verschuiven. Als je het zo bekijkt, als grafisch papier een belangrijk onderdeel is in de papierketen en dat wordt steeds minder belangrijk, dan wordt de grafische sector ook steeds minder belangrijk voor de papierindustrie. Dat is wel een... Als je die constatering zo ziet, dan is dat een zorgelijke ontwikkeling. Ja. Ja. Niet meer toe te voegen. Dan kunnen we door. Nou ja, goed. Wat hebben we nog meer gehad? We hebben er te veel over gehad. Wat ik wel een mooi artikel vond afgelopen jaar, ik zat een beetje te scrollen, dat we mij nog aandacht hebben besteed aan aan dat artikel over Freecoën, dat vond ik wel mooi. Een bijzondere vrouw in de Tweede Wereldoorlog. Als je het nog niet hebt gelezen, kijk even terug op de website. Dat is echt de moeite waard van een bijzondere mens, waar ik nog nooit voor gehoord had, eerlijk gezegd. Ik vind dat het altijd heel mooi is inderdaad, zeker op dat soort momenten. Op dat soort dagen. Ik denk dat we dat ook gewoon elk jaar blijven doen. Ja. We proberen zo'n verhaal te brengen. Ik denk dat dat... Ja, dat gaan we ook volgend jaar doen. Ja, zeker. Wat we volgend jaar ook gaan doen is podcasten, want dit jaar zijn we eindelijk een beetje actief geworden met podcasten, elke week. Ja, we hebben daar lang tegen aan gehikt, van hoe gaan we dat dan aanpakken en hoe moet je dat doen. En toen zijn we gewoon maar van start gegaan. Nou, we hebben er inmiddels ik ben even aan het telgen, ruim 20 podcast hebben we online staan. En eigenlijk, ja, wel de smaak te pakken. Ja, en we gaan het ook meer professionaliseren. Ja, we krijgen nog wel zo'n vraag over de geluidskwaliteit. Ja, al is die echt niet heel veel slechter dan gemiddelde podcastbedrijven horen. Maar goed, we gaan investeren in nieuwe microfoons, dat is zeker. Er staan hier best wel duur, best wel toffe microfoons, maar alleen is het niet bedoeld om te podcasten. Nee, we pakken vanaf januari het wekelijkse ritme, denk ik, gewoon weer op. Ja, precies. En we gaan eens kijken hoe we dat op wat meer platforms kwijt kunnen, zodat jullie er makkelijker naar kunnen luisteren. Dat wordt even een investeringtje. In tijd ook, maar ook in... Ja, maar het is ontzettend leuk om te doen. We hebben leuke afleveringen gemaakt. Eén aflevering steekt wat dat betreft wel een beetje bovenuit. Of ja, staat wel apart. Dat was toch met Wouter Haan, denk ik, ruim een uur lang. Wat mij betreft een interessant gesprek. Waarbij van alles over tafel ging. En ja, dat gaan we zeker vaker proberen te doen. En we gaan ook proberen daar interessante mensen voor uit te nodigen. Niet iedereen wil meedoen, dus we krijgen soms toch ook wel een bedanktje, maar liever niet. Nou, dat mag ook. Misschien later alsnog. We hebben interessante vragen genoeg. Maar hebben jullie suggesties als luisteraar? Laat het ons zeker weten. En we gaan ook zeker mensen laten meetraten in de podcast. Het hoeft niet altijd hele interviews te worden, maar als iemand iets deskundigs of ter zakendoende te zeggen heeft, dan kunnen we die ook gewoon in de uitzending opnemen. Dus dat lijkt me ook ontzettend leuk. Neem contact met ons op. Nou ja, volgend jaar, we hopen nog eens op papier een keertje uit te gaan brengen. Zeker. Dat lijkt ons ontzettend leuk. Gewoon, dat eigenlijk het liefste doen. We gaan wat meer gebruik maken van de WhatsApp groep die we opgericht hebben. Ja, de interactie gaan we wat opvoeren inderdaad. Hopelijk ook in persoon. Ja. We hopen elkaar vaker te gaan ontmoeten. Dat lijkt toch allemaal weer te kunnen. En er is genoeg te vertellen, denk ik. En dat gaat toch best goed één op één. Ja. Ja. Wat ook goed ging is dat we nu een donatieknop op de website hebben. Ja. Daar hebben we wel wat donaties op ontvangen. Ja, zeker. Bedankt daarvoor. Ja, ontzettend bedankt. Ik ga jullie niet bij namen noemen die allemaal iets hebben gedoneerd. Want dat is misschien gênant. Maar we zijn er wel heel blij mee. We zijn er zeker blij mee. Ja. Zeker nu het bijna kerst is, zou ik iedereen aanraden. Ja, want de kosten zijn dus alleen maar gestegen. Ja. We hebben een enorme behoefte aan meer inkomsten. De kosten zitten helemaal goed. We hebben ontzettend veel kosten. Die reizen de pan uit. Maar de inkomsten kunnen wel een stukje hoger. Dus als je zegt van ik heb nog even wat liggen en dat maak ik over. Nou, ga naar de website. Daar hebben we dan een donatieknop. Of kijk in de nieuwsbrieven. Daar zit een donatieknop op. En doneer. En help ons om onafhankelijk door te gaan. Want dat is eigenlijk waar het om draait. Ja, we hebben geen advertenties. We hebben geen bedrijven die ons betalen. En zeggen wat wij moeten vertellen. We vertellen gewoon lekker wat we zelf willen vertellen. Ja, we zoeken de verhalen achter de verhalen. Ja, en dat doen we voor jou. Omdat we denken dat de grafische industrie onafhankelijke informatie moet hebben. Zeker. Ja, precies. Nou, dat was hem al bij mij meteen. Ja, nou dan wens ik jou, maar ook alle luisteraars een fantastische kerst. Ja, en een geweldig 2023. En maak er een leuk feestje van zou ik zeggen. En bedankt voor het luisteren. Tot de volgende. Tot de volgende keer.
