Details
Nothing to say, yet
Comment
Nothing to say, yet
Listen to Dzaghgazart ARM by Belga Hay MP3 song. Dzaghgazart ARM song from Belga Hay is available on Audio.com. The duration of song is 13:25. This high-quality MP3 track has 140.236 kbps bitrate and was uploaded on 24 Mar 2024. Stream and download Dzaghgazart ARM by Belga Hay for free on Audio.com – your ultimate destination for MP3 music.
Comment
Loading comments...
ПЕСНЯ НА ИНОСТРАННОМ ЯЗЫКЕ ПЕСНЯ НА ИНОСТРАННОМ ЯЗЫКЕ Добрый день всем! Дорогие греческие! Сегодня у нас известный день празднования. День празднования — это праздник о воскресении, о счастье и радости празднования. Попробуем вернуться в наши времена, в времена Сыроподобных правил, и посмотрим, как они воспринимают праздник, другие тени, как они живут, писать наши правильные просьбы, не пытаясь искать время, а уже заплатить, сохранять связь с сердцем, без которой праздник празднования не будет. Я воспринимаю историческую сказку Вахи Лоренция «Армянский праздник» с помощью Сарки Саруцюняна «Армянский праздник» Григория Ралишина «Святая вера» или «Армянский праздник» Лео Агатангехоса и других народов, где рассказывается о нашей народной тонатистической системе и армянском праздновании. В дальнейшем мы поговорим о новых временах и новых знаниях. Тон из «Армянского праздника» также известен с именем Царь-Царь-Царь, Царь-Котрунк. Это продолжительный тон, который празднуется неделю перед праздником. В христианской церкви тон празднуется «Я Иерусалим», когда Иисус вступает в Иерусалим. «Я Иерусалим» «Я Иерусалим» «Я Иерусалим» «Я Иерусалим» «Я Иерусалим» «Я Иерусалим» «Я Иерусалим» «Я Иерусалим» «Я Иерусалим» «Я Иерусалим» «Я Иерусалим» «Я Иерусалим» «Я Иерусалим» «Я Иерусалим» «Я Иерусалим» «Я Иерусалим» «Я Иерусалим» «Я Иерусалим» Այս թոնը ամմիճական որեն կապված է եղել կենած ծառի պաշտամունքի հետ։ Հայաստանում ծառի պաշտամունքը ամուր արմատներ է ունեցել։ Պաշտամունքի առաջկային եղել հատկապես բարդին ու սոսին։ Արմավիրպ Մայրակաղակի մոտակայքում գտնվում էր նշանավոր սոսիաց ծրպազան անտարը և այնտար էին գտնվում նաև հայոց աստվածների բագինները։ Այդ սառերին նվերներ ու զողաբերություններ է ինմատոցում։ Այսօր են շատ ծրպավայրերում տարզարդարի տոնիշատ երեվույթների կհանդիպենք, գունավոր ժապավեններով թաշկինակներոր զարդարված ծառեր, թպեր եւ այլն։ Իդեպ ընդհումված տեսակետ կա թե տոնածարը հայկական մշակույթի բաղադրիչ չէ և այն միջնադարյան գեղմանյայից է գալիս։ Մեր նախնիները դեր հազարենակներ շարունակ բոլոր տոներին ծարը զարդարել, հիմնականում ծիրանենի։ Իսկ ինչոր այն տարբերվել տոնածարից։ Քրիստոներջան ընդվնումից դարեր անց, անգամ ներսել շնորհալու ժամանակներում դասներկուր դարում։ Հայաստանում կային արորջին էր, որոնք սմոտ պախպանվել էր ծարի, դրյալ դեպքում բարդու պաշտամունքը։ Նմանատիպ մի համանքի մասին, որ ապրել է ծոպքում, գրում է ինք շնորհալին։ Տաղկազարցի նախորեյին աղջիքները դաշտո անտար էին գնում կանաչի հավակելու։ Անդումված էր, որ այս տոնին նոր դուրս եկած կանաչեղեն վիկյութ են։ Շատեր իգեղեցու բակում տապակած կամհում կանաչեղեն էին բաժանում որպես մատաղ։ Օրինակ լորված ուրերում այդ որը հատկապես բանջար եղինջ են եթել, որպես ինրա տակոգ զորությունը վերանա։ Կանզի հավատում է ինքը Հիսուսին եղինջով ենց եթել։ Ձախկազարդի նախորհին բացվում են իկեղեցիների խորանի վարակուժները, իսկ բուն տոնին կատարվում էր պատարակ, արդեն բացված վարակուժներով։ Ձախկազարդի արավության իկեղեցում որնվում էին ուրենու զիթենու ոստերը և բաժանվում հաղատացյալներին։ Օրնված ջուղերը համարվում էին չարխապան։ Արդջուղերով խպում էին անասումներին, որ չարած աչկից հեռու մնան։ Կախում էին խնոցուծ, որ կատը յողոտ լիներ։ Կախում էին տան պատերից, որպես իտնեցի կաջողակ լինեն։ Նաև հարվածում էին իմյանց, ասելով մեջ կտեղը կամ կտեղը։ Շնա այդ ծախկազարդի թոնը համընգնում էր պաղջին։ Այն ո՞ ամինայնև այդ տուրը թվիլատրվում էր նշանդրեքի առառողություն կատարել։ Շակայն նշանդրեքի առառողության ժամանակ պարել կարով է իմ միայն տղամարթիք։ Պարում էին ծախկազարդին նվիրված զերվերի պարը։ Սախկազարդ նստեյության բղում են այվ բնության հատկապես ծառերի և կենած ծառի պաշտամունքից։ Հնոն ծախկազարդի տոնին պաշտամունքային վայրերում տարերը զարթարում էին զանազան գունավոր կտորներով։ Եթե ամանորին չորացած ճուղերով ծարը զարթարում էին մրքերով ու չելերով, ապա ծար զարթարի տարը զարթարում էր պնջատ զվերով, որոնք աջք խախապան են եղել։ Այն նաև նուրի նար հուրի նվարտ նաև ծովի նար աստվածողուն նվիրված տոն էր։ Կանի որ Քրիստոնեցյան մուտքից հետո Հայոց աստվածների պաշտամունք է արգելվեց, ժողովութը հին աստվածությունները պախպանեց պիկնիքների ձևով։ Նուրին պատքերված էր որպես խատութիկ պիկնիք, որի աչքերից կացիներ էին թափվում։ Նուրին նաև անձրևի հովանավոր աստվածողին էր։ Եվ երաշտի ժամանակ յողացները Նուրին պտկեցնում էին համանքում, որպես ինա անձրև պարջև էր մարդկանց։ Նուրին ծողինարի պաշտամունքը խուր արմատներ ուներ Հայաստանում։ Նուրին տիսակատարությունը տարածված էր Հայաստանի շատ գվարներում։ Ըրինակ լորվակողմերում երաշտի ժամանակ խաչկար էին բուծում, գյուրը խոտ էին այլում և սկսում Նուրին տեսը։ Երեխաները Նուրին տիկնիկը գրկած շրջում են տանետուն, փողոցներով ու երկում։ Նուրին, Նուրին է կելա, շիլա շապի կաքելա, կարմիր գոտին կապելա։ Այս խաղերը երկերը ժամանակ երեխաներից նեկը զամբյող է պահում իր մոտ, որի մեջ տանտերերը ուտելիք ու եվ գումար էին դնում, իր ճանապարելիք ժրում։ Վերջով հավաքված համյանքային գումարով գար էին գնում, մատաղանում, թոնը նշում երկով ու ուրախությամբ։ Նուրի մասին երկերը հուշում են, որ բնապաշտական ժամանակաշրջանում թոնը պասուց չի եղել։ Վերջով հավաքված համյանքային գումարով նշում երկով ու ուրախությամբ։ Վերջով հավաքված համյանքային գումարով նշում երկով նշում երկով նշում երկով նշում երկով նշում երկով նշում երկով նշում երկով նշում երկով նշում երկով նշում երկով նշում երկով նշում եր� Հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար, հավկաղար,
There are no comments yet.
Be the first! Share your thoughts.
