Pokrig Navag Arkayadustr - Արքայադուստրը սիսեռահատիկի վրա

Արկայդ ուստ եսի սերահատիկի վերա, կար չու կար մի թակավորի տղա, նա ուզում էր ամոսնանալ արկայդ ուստեր հետ, միայն թե աղջիք նիսկական արկայադ ուստ էր լինել, շատ աշխարներ ման եկավ արկայի հասնա, որպիս ի մի պակասություն էին ունենում, և ահանատում վերադարձավ շատ վժտացած, չէ, որ իսկական էր ուզում նա արկայդ ուստ էր գտնել, մի անգամ երեկոյան եղանակը խիս վատացավ, որոտում էր ամպրոպը, պայլատակում էր կայ այստեղ նա մաղջակալից հավաքեց բոլոր վերմակներն ու սավանները, տախտակի վրա մի սի սերահատիկ դրեց, հետո այդ հատիկը ծացկես տասներկու ներկնակով, այստեղ նա մաղջակալից հավաքեց բոլոր վերմակներն ու սավանները, տախտակի վրա մի սի սերահատիկ դրեց, հետո այդ հատիկը ծացկես տասներկու ներկնակով, իսկ ներկնակների վրա էլ տասներկու հատ բարդ դրեց, որոնք լծված էին պապուկ պետուրով, արկայ դսերը պարգեցին այդ մարճակալին, և նա ամբողդ գիշեր այստեղ պարգաց մնած, առավոտյան նրանք հարցին, թե ինչ էր ենք էլ իման գողնութակ, ես պարգաց է ինչ-որ մի կործ բանի վրա, և իմա մարմինը սկապտուկներով է ծածգվել։ Ահա, այդ տեղ բոլորը հասկացան, որ նա իսկական արկայադուստր է։ Չե որ նա դասներկու մերքնակի ու դասներկու պետուր է բարցիտակից էլ զգացել էր Սիսերահատիկի կոշտությունը, այդքան կունքուշ և նուրդ զգայուն կարող է լինել միայն իսկական արկայադուստրը։ Արկայազ նամուսնացավ նրա հետ։ Վերջապես չեր կասկածում, որ իսկական արկայադուստր է գտել։ Իսկ Սիսերահատիկը տարան ու դրին թանգարանում, եվ եթե որև եվ եմ եկը չի վարցրել, մինչև հիմա էլ այն դրված է այն տեղ։