Schoolstories - Η εμπειρία της Eξ Aποστάσεως Eκπαίδευσης στο σχολείο.

The podcast episode discusses the experience of remote education during the pandemic. Both teachers and students were unprepared for this educational change, leading to difficulties and feelings of insecurity. There were challenges with connectivity and lack of access to computers. However, remote education also had some benefits, such as reduced daily obligations for students and the use of digital tools for teaching. Teachers adapted and embraced new practices, focusing on engaging students and developing their technological skills. The next episode will feature parents and specialists sharing their experiences with remote education. Καλησπέρα σας και καλώς ήρθατε στο πρώτο επεισόδιο podcast School Stories με θέμα εξαποστάσεως εκπαίδευσης στο σχολείο. Είμαι η Ανθή Παπαδημητρίου, φιλόλογος και ειδική παιδαγωγός και σήμερα θα μιλήσουμε με απλά λόγια για την εμπειρία της εξαποστάσεως εκπαίδευσης στο σχολείο σε αυτή τη διάρκεια της πανδημίας. Πόσο χρήσιμη θα ήταν αυτή η πρακτική, πώς την αντιμετώπισαν οι μαθητές μας και πώς εμείς οι ίδιοι ως εκπαιδευτικοί. Τα εκπαιδευτικά συστήματα από τη διεθνική εμφάνιση του κορονοϊού στη ζωή όλων μας τρέχτηκαν να σηκώσουν σε ελάχιστο χρόνο την ευκαινή της μετάβασης αυτές σε ένα νέο περιβάλλον υποστήριξης της μάθησης που φυσικά τότε ήταν το σπίτι. Τόσο εμείς ως εκπαιδευτικοί, όσο και οι μαθητές μας δεν ήμασταν έτοιμοι για αυτή την εκπαιδευτική αλλαγή, αλλά όπως όλα, έτσι και η σχολική εκπαίδευση εκείνη την περίοδο πήγε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Όλοι οι εκπαιδευτικοί βρεθήκαμε ξαφνικά μπροστά σε μια εκπαιδευτική πρακτική που έπρεπε να εφαρμόσουμε χωρίς να έχουμε εμπορφωθεί επαρκώς πάνω σε αυτή η εκπαίδευτική διαδικασία έπρεπε να συνεχίσει με νέα δεδομένα. Όμως με εμάς να βαδίζουμε σε άγνωστα νερά και στην αρχή να αποτυγχάνουμε από τις δυσκολίες υποστήριξης των μαθητών μας μας έκανε να νιώθουμε ενυπεράσπιστος απέναντι στους ταχύρυθμους σχεδιασμούς εξαποστάσεως μαθήματος. Καθημερινά, αντικρίναμε πλήθος εμails όπου συμπεριλάβαναν εξίσου αρκετά e-mails και οδηγίες όπου μαζί με την δική μας αγωνία για το σχεδιασμό του μαθήματος ο χρόνος δεν επαρκούσε για να κατεξεύχουμε στις εξελίξεις των καταστάσεων. Δεν ήταν όμως μόνο αυτό. Αρκετές φορές και από τη διεξαγωγή σύγχρονης εξαποστάσεως εκπαίδευσης μέσω WebEx υπήρχαν και υπάρχουν ακόμα προβλήματα συντεσιμότητας. Μην ξεχνάμε ότι η εξαποστάσεως εκπαίδευση ήρθε για να μιλεί και παγιώθηκε ως αναλλακτικός τρόπος μαθημάτων σε περιπτώσεις που οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί αδυνατούν να προσέλθουν στις σχολικές μονάδες για παράδειγμα εξαιτίας κακών και ελικόν συνθήκων. Όταν όμως δεν υπήρχαν προβλήματα σύνδεσης, τότε υπήρχε ένα άλλο πρόβλημα. Δεν υπήρχε υπολογιστής. Στην εξαποστάσεως εκπαίδευση συνεπάγεται και επαρκής υλικοτεχνικός εξοπλισμούς. Επαρκούσε, αν με ρωτάτε όχι. Στις σχολικές μονάδες δεν υπήρχαν ούτε υπάρχουν ακόμα υπολογιστές σε αναλογία με ό,τις εκπαιδευτικούς. Αυτό φυσικά ίσχυε και για τους μαθητές μες στο σπίτι αυτούς. Στην περίπτωση που υπήρχε υπολογιστής, υπήρχε η πιθανότητα να έπρεπε να τον μοιραστούν δύο αδέρφια που ήταν μαθητές. Κι αδέρφια του αποκλεισμούς. Η έλλειψη κοινωνικοποίησης και ανισότητες πρόσβασης. Αποκλεισμός όμως συντοπίστηκε στους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Ως εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής, ένιωθα απογοητευμένη που δεν μπορούσα να συμβάλλω στην έγκυρια σωμάτωση και συμπέριληψη από των παιδιών στα νέα δεδομένα. Υπήρχαν όμως και υπάρχουν αρκετά ωφέλεια από την εξαγωστάζοντα εκπαίδευση στο σχολείο. Η προσωρινή απομάθηση από το σχολικό περιβάλλον για πολλά παιδιά, ακόμη και γι' αυτά με μαθητικές, κοινωνικές και άλλες δυσκολίες, μπορεί να λειτουργήσει και κάπως αναποφιστικά, καθώς μειώθηκε το καθημερινό στρέφος από τις καθημερινές επιβαλλημένες σχολικές υποχρεώσεις τους. Επιπλέον, τα ψηφιακά μέσα κερδαλία, όπως το ΙΜΜΙ, το ΙΚΛΑΣ, η εκπαιδευτική τηλεόραση και η ραδιοδιαίωραση, εμπλουτίστηκαν με πρόσθετο και πιο ενδιαφέρον υλικό, με αποτέλεσμα να έχουν απείσει μια τεράστια παρακαταθήκη και να δίνουν ευκαιρίες ενεργατικής διδασκαλίας, ακόμη και σε διαζώσεις διαδικασίες. Το ενδιαφέρον των μαθητών μας μετατοπίστηκε δομένως. Οι μαθητές βρέθηκαν από μια συμβατική τάξη σε μια ψηφιακή τάξη, την οποία ήθελα να ανακαλύψω αναπτύσσοντας τις τεχνολογικές τους δεξιότητες, ενεργοποιώντας τα ενδιαφέροντος και τη διαδραστικότητά τους στην εξαποστάσεως μαθηαική διαδικασία. Ακόμη κι εμείς οι ίδιοι εκπαιδευτικοί νιώσαμε μια ξαφνική επαγρύπνηση που υποσχόταν τη βελτίωση. Σαφέστατα και αποσχοληθήκαμε από τις νέες ψηφιακές πρακτικές στην εξαποστάσεως εκπαίδευση του σχολείου. Μπορεί να γίνει να δυσκολευθήκαμε, όπως ήταν φυσικό, αλλά προσαρμοστήκαμε, κυριοθετήσαμε και κυριοθετούμε ακόμη ελευθερικές μεθόδους με τα σκαλιά, καθώς θα να πείξουν τα δεξιότητες διαχείρισης του μαθησιακού περιβάλλοντος με έναν παιδαγωγικό τρόπο που καθιστά το μάθημα ενδιαφέρον, ετοιματόμων και αρχιστικό. Αυτό ήταν λοιπόν το πρώτο επεισόδιο podcast School Stories. Στο επόμενο επεισόδιο θα φλεξινήσουμε γονείς και ειδικούς καθηγογούς να μας πούν τη δική τους εμπειρία. Μέχρι την επόμενη φορά να είστε όλοι και όλες καλά!