Details
Nothing to say, yet
Nothing to say, yet
Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Tinc els teus ulls claus. Tinc els ulls blaus que em fan pensar que em sortiré de la foscor. Passa el temps d'anar perdent l'intimitat del principiant. Tu puc ser jo. Tinc els miralls que es van cansant a poc a poc dels meus consells. S'ha afegit un llarg camí fins al final que és el destí. Tinc els ulls claus. I per acabar ens n'anem amb una cançó més alegre d'Antònia Font, Tavernes Cossesa. A fora plou, el tren és fort, però avui és dia de festa. I hi ha una gran celebració, ens reunirem tots a la taverna. Unes vintes amb un pan i un cop de whisky, colla avall. Tinc l'institut, ara ens cantem junts, rindem amb un piquem de mà. Al cor hi ha un teu cor humà. Cor humà. El sol ja surt per l'horitzó, canta el gall des del balcó. A poc a poc la gent desperta, des del fort sento el patró. Diu el dromer, sinó timó, tornant al mar hi ha hagut pesca. Amb la guitarra vas cantant, la gent saluda passejant. Un dia clar, m'hi sento bé, he trobat pau, no em vull marxar.