rianne en linda

Linda Pryor is a masseuse who specializes in kuttingmassage, a traditional Chinese therapy using glass cups. She starts by massaging the body to locate blockages, then uses the cups to create a vacuum and release the blockages. The body shows where the blockages are by changing color. The treatment can be painful at first but helps release toxins and energy blockages. Linda advises her clients to take it easy after the treatment. She believes that many physical ailments have underlying emotional or energetic causes, and addressing these can lead to healing. Linda herself has undergone personal growth and self-discovery through practices like ayahuasca and konmari. She believes in the power of intention and trusting the process. Overall, she sees a growing interest in holistic therapies and self-reflection among people. Hey, goedenavond allemaal! Nou, vanavond neem ik een podcast op met Linda Pryor. En ik had haar niet voorgesteld in de promo, maar we gaan gewoon vandaag gelijk beginnen. Hoe leuk is dat? En Linda die zit nu lekker naast mij en ja, ik wil natuurlijk alles van haar weten. Dus mijn eerste vraag is Linda, wie ben je en wat doe je? Nou, ik ben Linda Pryor, ik kom uit Harderberg en ik ben onder andere kuttingmassage, of masseuse. En ik geef ontspanningsmassages en daarnaast werk ik ook nog bij de gemeente. Oké, superleuk. En ja, wat heeft jou daar gebracht? Hoe ben jij bij kutting terechtgekomen bijvoorbeeld? Nou, ik ben eigenlijk al heel lang bezig met een holistische levensstijl. En ik was eigenlijk een beetje zoekende. Toen heb ik me opgegeven voor de cursus. Heel spannend, want met allemaal andere mensen en je moet toch uit je kleren. Maar toch gedaan. Nou ja, en dan heb je diploma en ja, waar moet je dan mee? Dus toen kwam ik bij mijn pedicure en die zei, goh, waarom ga je niet bij de mensen thuis? Ik dacht, nou dat is toch heel gek? Nou, met mijn vriend overgehaald en een tafel gekocht en eerste oefen op mensen. Dus proefpersonen, Instagram, pagina aangemaakt. Nou, daar kwamen dus best wel wat mensen op af. Oké, en kun je eens uitleggen wat je dan precies doet? Want dit is, je hebt verschillende soorten kutting natuurlijk. Ja. En jij werkt volgens mij met glazen. Met glazen tussen die vacuumzuiger. Ja, klopt. En je hebt ook die andere cups, die zijn van silicone denk ik. Ja, dit is natuurlijk echt de ouderwetse, de traditionele Chinese geneeswijzer. Ja. Waardoor je dus met glazen cups werkt. Ik begin eerst met masseren, om te zoeken waar de blokkades zijn in het lichaam. Dan pak ik de cup, olie schrijf ik lekker in. Zodat het goed kan schuiven met de cups over het lichaam. Dan maak ik eigenlijk eerst de huid helemaal los. Pind dus wat losser gemaakt. En dan ga ik op zoek naar de blokkades. Nou ja, dan maak ik de cups vast. En het mooie van het lichaam is dat het gewoon eigenlijk laat zien waar het zit. Ja, dat geloof ik meteen. Want ik zelf krijg ook weleens een massage. En nou ja, zij maakt het soms als het haar niet lukt met haar handen. Dan gebruikt ze zo'n silicone cup. Ja. En ik denk dat je aan het lichaam gelijk ziet waar die blokkade is. Ja, absoluut. Je kunt het eigenlijk zien. Ik noem dat opkleuren van de huid. Dan wordt het natuurlijk heel rood en paars. Ja. Dan weet je eigenlijk dat er goede plek zit. Oké. In het begin kan het best wel pijnlijk zijn. Ja, dus het trekt zich af, zeg maar. En vooral als je pijnlijke spieren hebt. Op een gegeven moment gaat er door bloeding stromen. Nou, dan wordt het gewoon heel warm. Dan steek je het ook aan dan? Nee. Moet ik ook wel steken? Ja, kan wel. Nee, doe het niet. En je kunt ook eigenlijk met aardappeltuurnaaldjes erin. Dat is echt met bloed. Maar dat spreekt mij gewoon niet aan. Nee. Je moet eigenlijk gewoon op deze manier. En op deze manier is dat te doen? En op deze manier is dat te doen voor de mensen? Ook te doen voor de mensen. Absoluut. Oké. Met de behandeling, ik kijk op zich wel hoe we het aankunnen. Dat is per persoon heel erg verschillend. Aan de een kan het echt heel goed. Tegen een ander doe je het zo op elkaar dat het gewoon niet te doen. Dus na die tijd, meestal gemiddeld drie kwartier. En dan doe ik een beetje ontspanningsmassage na die tijd. En dan adviseer ik altijd dat je het gewoon rustig aan moet doen. Er komt natuurlijk heel veel afvalstoffen vrij. Er komt heel veel los. Het kan natuurlijk ook zijn dat er bepaalde blokkades op energie loskomen. Dus rustig aandoen. Branden et cetera. Neem heel veel water, denk ik. En als je een blokkade hebt dat er al heel lang zit, dat je het niet na één keer opgelost. Maar ik wil ook niet zo. En dat klinkt misschien heel negatief voor de fysio. En zo bedoel ik het niet. Maar het is niet de bedoeling dat je er maar twintig keer komt. Nee, precies. Nee. Nee, het is gewoon eigenlijk de bedoeling. Nou, dat zou het zijn. Iemand wil bijvoorbeeld de maxis acht keer. En dan is het wel de bedoeling dat je lichaam er dan is opgeruimd eigenlijk. Ja. Want ik maak dat los. En eigenlijk doet je lichaam het zelf. Die gaat vanzelf aan het werk. Wat fijn. Ja. En hoe kan iemand voelen dat hij een blokkade heeft? Nou, vaak hebben ze klachten. De meeste klachten zijn natuurlijk nek, schouders, rug. Wat fijnlijk is. Ik verhandel nu ook een vrouwtje dat bijvoorbeeld bekken-instabiliteit heeft. Ja. Strak in de heuvel. Nou ja, dat is natuurlijk bekken-instabiliteit. De energiebanen lopen daar ook niet goed. Ja, hij is wel echt heel erg lichaam met klachten. Ja, ze is natuurlijk net bevallen tien weken geleden. Dus op zich is het natuurlijk heel erg gebeurd. Nou ja, daar zijn heel veel vrouwen natuurlijk last van. Ja. Ja. En het is natuurlijk ook wel, je hebt natuurlijk veel vrouwen die bijvoorbeeld een lastig op hun schouders hebben. Daarom, dat noem ik ook altijd. Ik heb ook een heel mooie psychosom uit het boek. Dat bedoel ik ook. Ja. Maar ja, daarin, voor wie er voor overstaat, noem ik dat ook altijd. Van, goh hé, is er misschien meer aan de hand? Ja. Ja, en het is gewoon heel bijzonder dat die mensen eigenlijk, ja, echt er altijd wel voor overstaan die bij mij op de tafel liggen. Ja. Zo behandel ik een meisje die een hernia heeft. Ja. En schrijven we gewoon zelf over een psychosomatische therapeut. Ik zeg, mag ik even in mijn boek opzoeken? Nou, ik heb het haar geappt. En ze kon zich er helemaal in vinden. Dat is natuurlijk aan haar wat ze daarmee gaat doen. Maar ik denk dat heel veel dingen ook bij jezelf vandaan komen. En dat je dat ook daarmee kan oplossen. Met een beetje hulp natuurlijk. Ja. Dus. Ja, leuk. Ja. Als ik naar mezelf kijk, toen ik begon met de opleiding holistische therapeuten, had ik altijd spanning tussen mijn schouderbladen. En nou, nu jij dat zo zegt, van heel veel op je schouder hebben, tillen, veel op mijn rug tillen. Ik vind het heel grappig dat ik daar dus heel veel spiergroei heb. Als ik train, mijn rug kan echt, er worden echt meer blokken gewoon. Dat ik denk, ja, om het allemaal maar te tillen. Weet je? Ja, precies. Maar daar gaat dus ook heel veel spanning in zitten. Ja. En dat is ook zeker een punt van mij. En ik weet ook dat ik veel soms op mijn schouder draag. Ja. En door dat inzicht, nou, door de opleiding heen, ben ik het uiteindelijk ook kwijtgeraakt. Ja. Dus hoe fijn is dat dan? Ja, dat is heel fijn. Ja. Allee, dus natuurlijk wel, er ligt natuurlijk in de maatschappij wat, nou ja, als je dan een klacht hebt, dan ga je naar het blok, dan ga je naar het tilletje. Zo, soms ook heel, op een hele andere manier kan. Maar ja, dan moet je met jezelf aan het werk. Ja, klopt. En dat is soms best confronterend. Klopt. Ja, absoluut. En dat zie je in de praktijk, dat mensen dat gewoon moeilijker vinden. Want je kan ook iets voor die makkelijke werk. Ja, symptoombestrijdingen, dat is natuurlijk, ja, ik heb hoofdpijn. Ik neem een paracetamol. Maar je kunt ook denken van, goh, ik heb misschien een verkeerde houding. Ja, ik ben super druk geweest. Heb ik teveel koffie gehad? Heb ik wijn gedronken? Heb ik veel zorgen? Heb ik stress? Ja. Ja, dat zijn echt... Ja. En denk je dat veel mensen die vragen aan zichzelf stellen in deze tijd? Ik denk wel dat het steeds meer komt. Ja, hè? Als ik kijk naar de mensen die bij mij op de tafel liggen en, ja, je hebt gesprekken daarover, niet iedereen hoor, dat voel ik dan wel aan. Zeker. En, ja, ik denk wel dat het steeds meer mensen daarvoor openslaan en dat ze daar steeds meer over gaan nadenken van, ja, wat is er nog meer mogelijk? Ja, precies. Ja, dat is wel een hele mooie ontwikkeling die gaande is. Ja. En daar ben jij natuurlijk zelf ook in gegroeid. Ja. Kun je daar wat meer over vertellen, wat bij jou gegaan is? Ja. Voor jouw persoonlijke proces. Ja. Dat is natuurlijk ook belangrijk. Ja, nou, ik heb een ayahuasca gedaan. Ayahuasca heb ik gedaan. Ja, dat is een planmedicijn. En, ja, daar ga je je die eigenlijk gewoon, het is een soort natuurlijk flipmiddel. En, ja, daar heb ik gewoon inzichten getreden. Ook onder andere van, nou, dat het goed is om met mijn cupping door te gaan. En, ja, ook wel inzichten van mijn vriendin. Die heeft bijvoorbeeld een, ja, ook een eigen bedrijf. Baas is ook met sporten. En, ja, dat zij goed bezig is. Zij is helder gevoelig. Dat ze daar weer wat mee mag doen met haar exercise bars. Dat ze dat eigenlijk weer mag oppakken. En, ja, dat ze groter mag worden. En dat ze voor me kan gaan. En ook het samenwerken. Nou, dat is ook het inzicht dat ik dan weer op voor mezelf heb gekregen. Dat ik echt van, ja, samenwerken inderdaad met de cupper. Ben jij dan misschien ook niet helder gevoelig? Of heb je daar zelf weleens over nagedacht? Nou, ik, ja, nou ja, ik heb daar weleens over nagedacht. Omdat ik best wel als echte naar ruimte kom. Dat ik soms dingen aantrek. Wat eigenlijk helemaal niet van mij is. Dus toen heb ik eigenlijk een paar weken geleden een kondomie gedaan. Dat was met leven en energie. En, ja, zij gaf ook aan dat ik wel helder gevoelig ben. En dat ik me daarin mag ontwikkelen. Ik ben wel zo iemand dat ik denk van, ik wil voor alles uitzoeken. Maar ik ben vroeg naar Ayahuasca. Wel van, alles komt zoals het komt. En je komt de mensen wel tegen. Precies. Ja, ik bedoel, hoe bijzonder is het dat ik hier nu bij jou aan de tafel zit. Bijvoorbeeld. Ja. Maar ja, dat is wel wat ik elke keer aan mensen heb die ik dan ontmoet. Nou ja, zoals dat ik dan in mijn AIA reis. Ik zeg inderdaad samenwerken. Maar ik schort op de Ultragym. En dat is wel iets waarvan, ja, weet je, je moet de cupper gewoon doen. En dat gaat goed. Het vertrouwen heb ik dan in mezelf. Dat is wel een dingetje. En dat is ook mijn intentie. Dat ik een goede linie heb. Maar ja, dat was mijn intentie. Gewoon vertrouwen heb ik in mezelf. Een vertrouwen dat het allemaal goed komt. En dat het ook voor mij mag. Nou ja, en dan komt het gewoon op de pad. Dat ik gewoon op de 2.30 uur donderdagavond, 8.00 uur woensdag, mensen mag ontvangen. En mag cuppen. En dat ik dan bij mijn vriendin bij Fifi zit. Dat is een hele mooie ruimte ook. En ja, bij samenwerken. Ik doe het voor haar. En ik mag gewoon in die ruimte. Ja, gewoon met elkaar samenwerken. Dat is gewoon zo mooi. Zeker. En het vertrouwen ook van hun hebben. Ja. Ja, absoluut. Ja. Ja, ik geloof ook echt dat wanneer vrouwen dan de krachten bundelen, dat de energie nog weer zoveel sterker wordt. Ja, dat denk ik ook. Ik heb dat ook heel erg met Sonja en mijn vriendin. Maar eigenlijk ook wel met heel veel mensen in mijn sportschool. En ik geloof ook dat die er allemaal niet voor niks zijn. Weet je? Maar als ik dan met iemand samenwerk, dat ik denk van ja, als wij het samen bundelen, dan wordt het nog veel meer kracht. Ja. Ja. Ik geloof ook heel erg dat mijn team daarin heel erg de basis is, zeg maar. Ja. Ja. Ja. Ik wil hun laten groeien, zodat mijn bedrijf ook groeit. Ja. Ja. Ja. Dat is wel heel erg mijn insteek. Ja. En ik denk ook wel dat je, vooral nu in deze maatschappij, dat iedereen alles is vanuit ego, dat het juist heel belangrijk is om samen te gaan werken. Ja. En dat je wat voor elkaar kunt doen, dat geeft mij gewoon heel veel energie. Ja, absoluut. Ja. Ja, want in principe, als je goed kijkt, ik geloof heel erg, ook haar sportscholen, hier in de omgeving, ik geloof eigenlijk wel dat er genoeg is voor iedereen. Absoluut. Ja. Maar er zijn ook mensen die dat niet geloven, hè. Die denken dat er een tekort is aan mensen. Toevallig was ik vandaag nog bij mijn lieve vriendin, die is nazocialiste, en die heeft het al jaren zo druk. En toch nog soms de angst hebben dat er een tekort komt. Weet je? Dat er te weinig mensen zijn. Ja. Ik zeg maar, jouw agenda is al zo lang, zo vol. Ja. Ja. En toch het gevoel hebben van, oh, maar straks gaat het weer erg. Weet je? Ja. Herken je dat? Dat je... Ja, het is je angst, hè. Je angst. Ja, en ik denk dat dat wel een beetje gecreëerd wordt in de maatschappij. Zeker. We worden natuurlijk heel afhankelijk gemaakt. Absoluut. En waardoor mensen gewoon geen stappen durven te nemen. Dat durf ik natuurlijk ook niet. En ik vind het nog steeds spannend. Ik heb natuurlijk een baan ernaast. Daarnaast wordt je als ondernemer natuurlijk niet heel makkelijk gemaakt, hè. Ook belastingtechnisch natuurlijk niet. Waardoor, denk ik, heel veel mensen het gewoon niet durven. Ja, daar heb ik ook, denk ik, al angst. Wat gaat niet goed? Of vinden mensen het toch niet fijn? Of krijg je een negatieve reactie? Of wat als mijn lijf niet meer kan? Weet je, dat soort dingen. Ja, dat is wel zo. Alleen, ik denk ook, hoe meer je in dat negatieve gaat zitten, dan gaat het ook niet goed. Nee. Ik denk wel dat je denkt... Ja, ik heb er nog eens... Zo van, goh jeetje, ik heb volgende week helemaal geen klanten. En dan ga ik gewoon... Probeer ik echt van positief te denken van... Nou, het gaat allemaal goed komen. En dan heb ik een vrouw daar. En zo zit het dan weer vol. Ja. Dus je denkt, oh jeetje, waar hou ik mijn tijd vandaan? Precies. Ik heb ook nog een andere baan. En mijn kinderen en mijn huishouden. Ja. Maar ik geloof wel dat... Als je je energie hooghoudt... Ja. En heb jij die mindset ook... Want ik geloof ook heel erg dat geld energie is. Ja. Nou, we hadden net, voordat we de podcast begonnen, ook al wel even over de wet van aantrekking gehad. Ja. En dat we daar ook wel allebei een beetje in geloven. Of een beetje... Ik vond het niet geloven. Ja. Een beetje niet geloven. Maar ik geloof veel dat dat dan geld dus energie is. En dat jouw overtuiging over geld... Nou ja, je kan heel erg in het tekort zitten. Ja. Heel erg in het tekort denken. Ja. Van, nou, er is niet genoeg. Maar je kan ook in overtuiging denken. Ja. En ben je daar ook mee bezig in je onderneming? Eh... Ja, dat is wel bijzonder. Ik heb vaak... Ja, ik wil nog wel maar iets. Ik denk van, ah, dan mag ik iets of zo. Ja, precies. Ja, ja. Ja, natuurlijk. Iedereen wil graag geld verdienen. Dat is natuurlijk inderdaad. Alleen, ik ben niet dat hele materialistische dat ik denk... Oh, ik moet een grote auto of een groot huis of... Nee, maar geld is ook energie. En geld kun je voor heel veel doeleinden inzetten. Ja. En tegenwoordig zetten mensen het in voor een groot huis, een dikke auto. Maar je kan geld ook gebruiken om andere mensen te helpen. In een zekere zin. Ik denk altijd, als het wel eerst lag, weet je het zelf goed voor elkaar. Absoluut. Je kunt niets gaan weggeven en denken van, ah, ik geloof wel dat als mijn bedrijf groeit, dat ik dan juist weer meer kan aanbieden voor de mensen die hier zijn. Ja, dat klopt. En dat ik op die manier mijn geld kan inzetten. Ja, tuurlijk. En dat ik dan ook heel veel terug kan geven. Ja. Je hebt wel je droom, maar je hebt dan iets anders. Ah ja, alsnog ben ik in een hele mooie yogastudio geweest. Ja, en dan samen met mijn vriendin. Zij heeft haar krachten, zeg maar. Mijn eigen. En dat je dan gewoon zoiets moois neer kunt zetten, dat je weer kunt zijn voor de mensen. Ja. En dat kan inderdaad, doordat je geld hebt. Precies. Ja. Kijk, dat is denk ik wel heel vaak. Toen ik begon met de opleiding managerische therapeut, toen was ik eigenlijk al ondernemer. Dus ik begon eigenlijk als ondernemer aan die opleiding. En ik merkte dat de rest, die waren nog niet van zichzelf in ieder geval begonnen. Maar die vonden het wel heel lastig om bijvoorbeeld geld te vragen voor een behandeling. Ja. Of omdat je mensen wil helpen. En waarom moet je dan geld tegenover staan. Weet je, in het land van spiritualiteit denk ik dat er ook heel vaak, wat wij ook al zeiden, misbruik van wat gemaakt is. Ja. Die kant kunnen we ook gaan. Dat is echt bakken met geld voor wat gevraagd. Dat je echt denkt van, is dit nodig? Ja, is dat dan iets liefs? Precies. Maar aan de andere kant denk ik, het moet ook niet zo zijn dat we te weinig vragen. Want dat moet wel in balans zijn. Ja. Dat is wel een dingetje wat ik wel lastig vind. Ja. Jij doet wel nog een lieve handel. Nou ja, weet je, ik wil heel graag dat het voor iedereen is. Ja. Snap je. Snap je. Ja, dat is gewoon wat ik heel graag wil. En dat zie je gewoon momenteel heel veel. Dat je dan, je wilt graag iedereen. Alleen, er zijn natuurlijk mensen die het zo super zwaar hebben. Ja. En dat is ook echt heel lastig. Ja. Weet je, dat vind ik ook heel moeilijk. Dat er een bepaalde doelgroep is die dat dan wel kan betalen. En je hebt ook een doelgroep die het zo hard nodig. Ja. En die kan het dan gewoon niet betalen. En dan denk ik, dat is, ja, ik zeg ook altijd, dat zou uit de zorgverzekeringen of. Precies dat. Moeten komen. Ja. Maar goed, voordat dat zover is. Ja. Ja, dat is inderdaad het woord. Dat zou eigenlijk gewoon een graag doel zijn. Ja, absoluut. Ja. Daar ben ik ook echt voor. Ja, dat klopt. Eigenlijk zou het gewoon uit de zorgverzekeringen vergoed moeten worden, dat jij en andere mensen er bent. Precies. Ja. Wat het algemeen betreft. Maar ook gewoon. Maar ik denk ook dat het heel veel, de verzekeringen heel veel gaan verschillen qua kosten. Ja, absoluut. Kijk, je investeert in gezondheid. En ja, dat is een dingetje dat je natuurlijk in deze maatschappij mist. Ja. Want je hebt het alternatieve geneesuik. Als je dan, heel veel dingen worden, allerlei pilletjes worden wel vergoed. Maar een hormonopathe of een mesoloog of, nou ja, iemand wat past. Dat niet. Dat dat zoveel meer brengt. Ja. Ja, en het zou het mooiste zijn als we gewoon allemaal kunnen samenwerken. Ja. Ja. En dat een cardioloog ook samenwerkt met een holistisch therapeut. Ik noem maar wat. Ja. Als dat mogelijk is, hè. Ja. Vaak zitten onder fysieke klachten, zitten ook heel veel psychische klachten. Ja. En dat is ontzettend interessant om mee bezig te zijn. Ja. Alleen dat je natuurlijk beleeft dat je in een wereld waarin steeds meer schatten niet worden aangekocht. Ja. Maar ja, als je dat gaat onderzoeken. En wat is het wetenschap? Ja. En hoeveel mensen? En door wie wordt het verkocht met het onderzoek? Ja. En dat is heel interessant. Ja. Want dan kom ik altijd wel weer op het holistische uit. Ja. Ja. Ja. Ja, leuk. Maar als ik nou naar een dag in jouw leven kijk, hè. Hoe ben jij zelf bezig met je eigen gezondheid? Hoe ziet jouw voedingspatroon eruit? Nou, ik probeer zoveel mogelijk natuurlijk te eten. Dat is super moeilijk. Want, nou ja, geen supermarktje in de overheid zit al een E-nummer in. Of heel veel suiker. Ik heb een zoontje. En die heeft stempel-ARD gekregen. En waarvan ik dacht van, hmm, ja, is het dan nog zo? Of is het misschien een vertocht met voeding? Dus ik ben naar een meester geweest en heb hem laten doormeten. En heb geleerd dat hij geen gluten kan. Dus geen intolerantie. Maar sociaal intolerantie naast suiker natuurlijk. Dus en bepaalde E-nummers. En toen hebben wij een deelscherm opgeleerd na. Ik heb met hem meegedaan. Want ik denk, anders vind ik dat heel sneu. Tuurlijk. En zijn gedrag was echt helemaal veranderd. Het was aan de bon. Ik heb een tuber. En die wil ook gewoon een succesbroodje. En eigenlijk alles wat niet zo gezond is voor hem. Dus ik heb het hem ook losgelaten. Ik denk als hij zo oud is, dan komt hij er vanzelf wel achter. Hij wordt er niet doodziek van. Maar het is een prikkel van binnenuit. Ik herken hem heel erg. Ik heb zelf een E&D-bloedtest laten doen. En daar kwam bij mij dus ook lactose, gluten, suiker. En als ik die dingen laat staan, dan voel ik me beter. Ja, ik eet dus ook geen gluten meer. Altijd lasten van mijn darmen. Dat heb ik niet meer. Want ik sport heel veel. Ik sport minimaal 10 keer in de week. En ik wil wel mijn eidits natuurlijk. Gewoon een kwart had ik echt een hele dikke bol eruit van. En gassen en dat soort dingen, dat is ook niet goed. Dus lactose vrij kwart. Wat eet ik op een dag? Ik eet zaterdag niks. Oké, dus eet je met je vader niks? Eet je dat bewust of heb je gewoon geen trek zaterdag? Ik heb geen trek en ik sport gewoon heel goed op de week vanmorgen. Dus ik ga er echt heel goed op. Ik drink sinds mijn eiwassen geen koffie meer. Dat is ook een hele interessante. Ik heb bijvoorbeeld een hietventilatie, een chronische hietventilatie. Door ademwerk ben ik daar middag meer wel... Nou, daar kan ik beter mee omgaan. Dat is altijd zo'n gejaagd gevoel. Dat ben je dan op een gegeven moment aan iets weg. Toen was ik gewoon... Ik ben ziek geweest. Hij was eruit gehad. En ineens dacht ik, ik drink geen koffie meer. Maar ik vind het wel rustig. Ik drink ochtends wel wat kruidenthee. En dan in de middag een beginning met lactosevrij kruid. Dan hebben we dan kruid en noten. En dan heb ik ook altijd van het tijdstip tot de zola, ontbijt tot zola. Ik eet gewoon... Hij heeft een beetje over wanneer ik zin heb om te eten. Dus het kan zijn dat ik in de middag een salade eet. Dit is wanneer ik aan het werk ben. Als ik dan geen van huis heb, zeg maar. Veel kipfilet, groenten, brokken. Ajowet maken, zeg maar. En in de avond eet ik gewoon mijn warm eten. Aardappelgroenten. En pasta. Ik eet dan frietvrij pasta. En ik probeer zo min mogelijk slagjes slagjes te kopen. Ja, ik denk dat je het misschien raar wilt zeggen. Maar omdat jouw zoon dat dan heeft, gaat het hele gezin zich vaak al aan aanpassen. En bij hem wil je dat toch ook echt wel doen. Ja. En het is ook echt een mindset, hè. Want ik weet dat als ik groentenvrije pasta... Dan vragen ze vaak... Oh, dat is ik niet. Maar ik doe het dan gewoon in een pot. Dan zien ze het niet. En ze eten het gewoon nog. Ja, ze hebben het niet eens door dat het groentenvrij is. Dus heel veel groenten en fruit. Eieren wel. En ik eet geen hartstreeks. Vegetarisch? Nee, niet vegetarisch. Nee, dat niet. En ook geen feestje van het eten. Als je geen feestje eet, moet je ook geen feestje van het eten. Nee. Boerenvommen. Ja, dat is toch het goede. Ja, maar wel proberen gewoon... Koop je dan ook je boodschappen biologisch? Ja, ik koop het biologisch. Als het kan. Als het kan? Ja. Ja, en ook nog weleens gewoon vlees bij je broer halen. Ja. Ja, fantastisch. Ja. Ja, zeker. Ja, je voelt gewoon echt het verschil. Enorm. Ja. Ja. Proberen daar... Ik weet niet of ik het altijd kan, maar probeer wel echt... Nou, ik ben de laatste wel echt... Jumbo had ik echt geen vlees meer. Nee. Ten eerste omdat het gewoon niet lekker is. Nee. En ten tweede, ja, ik heb ook weer een doofje geschieden. Een doofje geschieden. Daarover. Ik denk ook echt... Nee, ik ga naar de slag. Dan heb ik altijd al een stukje vlees. Ja, precies. Nee. Ja. Ja, en ook dat natuurlijk. Ja, ik bedoel, we zijn ook zo gewend dat we elke dag vlees moeten hebben. Ja, dat wil ik ook niet. Nee, en dat is dus helemaal niet nodig. Nee. Want, ik bedoel, vroeger... Dat klinkt net als mijn oma. Vroeger. Maar, ja, ik bedoel, dan kreeg ze op zondag een stukje vlees en misschien nog eentje eten en dan was het. Precies. En net als dat, dat ze eigenlijk gewoon een groente moet eten van het seizoen. Ik heb hem een moussevaart gaan ervaren. Ook gewoon bewust omdat wij, nou ja, gewoon een beetje zelfverzienend willen zijn. Maar ook gewoon, ja, je weet gewoon waar het vandaan komt, zeg maar. Absoluut. En niet verspoten. En, ja, een ene keer lukt het ook, de andere keer niet. Het is best wel een hartstikke leuk werk. Maar het is ook wel heel intensief. Ja, ja, ja. Ja, ik had hier laatst ook iemand, die was ook een mousse tuin. Echt een grote begonnen. En die geven alles weg. Maar ze zei wel, ja, dan kom je met je krop sla thuis en dan zitten er nog allemaal slakken en zand. Dus ja, je moet wel even wat harder aan het werk nog voordat het op tafel staat, zeg maar. Ja, je moet meer bereiden natuurlijk. Ja. Ik snap nu wel dat vroeger de moeders thuis leefden. Want we waren natuurlijk druk met het eten en dat soort dingen. En nu is het allemaal maar even tussendoor, waardoor we ook heel snel proberen de supermarkt in te schieten en het makkelijker. Ja. Maar ja, ik zie gewoon wat het met mijn lijf doet. En dat is gewoon een kind. Ja. En dat je echt bewust denkt van hoeveel suiker we eigenlijk op een dag bijvoorbeeld binnenkrijgen. Ja. En dan vraag je je ook nog af waarom er bepaalde suikers zijn. Ja. Weet je? Ja. En dan heb je een stukje gemaksterd. Als je zelf een pastasaus maakt, ben je er langer mee bezig dan dat je het gewoon zo zacht in een beetje water mengt. En dan heb je ook een pasta op tafel. Maar ja, als je daar dan wel... Ja, ik ben gewoon alles aan het doen om mijn lijf gewoon zo gezond mogelijk te houden. Ja. Wat voor reden zit daar bij jou achter? Ja, kijk, het zegt natuurlijk dat ik dan ziek ga worden. Dat ik dan... Ja, ik heb echt het gevoel dat mijn lichaam dat gewoon niet aankan ofzo. Ja, zelfliefde denk ik ook. Kijk, ik wil mijn lichaam ook gewoon testen. En ik vond het wel heel mooi, bijvoorbeeld wat Dorian in mijn vorige podcast zei, van krachttraining heeft veel meer voor hem gedaan dan alleen de trainingen. Hij heeft ook discipline geleerd. Ja. En ik geloof dat ook heel erg met voeding. Dat als jij daarin het beste voor jezelf kiest, dat jij gewoon veranderd als gezond. Absoluut. Ja. Absoluut. En ik denk ook wel dat wij eigenlijk moeten zo zien, je moet je lichaam voeden. Ja, inderdaad. En wij... Nee, precies. En dat is natuurlijk wat wij in leven hebben. We eten maar om te eten. Het is wel echt van bewustzijn, je moet je lichaam voeden, je moet je lichaam warm houden. Je moet je daarvoor zorgen dat je kunt lopen en dat soort dingen. En ik denk dat je dan, als je daarvan bewust bent, dat je dan heel anders naar eten kijkt. Ja, absoluut. Ja. En sowieso naar je lijf en wat het voor jou doet. Ja. Ik vind het wel heel respectvol dat je naar jezelf doet. Ja. Dat je die keuzes maakt, weet je. Ja. Dat je daar over nadenkt, überhaupt. En dat je niet zomaar klakkeloos alles... Natuurlijk, ik eet ook een keer een patatje. Oh, ja. Daar geniet ik ook van. Ja. Of een stukje chocola, weet je. Ja. Absoluut. Maar ik denk wel dat je basis niet gewoon goed kan. Ja. Vandaar dat het wel lekker is. Ja. Ja. Ja, dus dat is wel... Ja. Super, hè. Ja. Dat zit wel mee op één lijn. Maar als je daar kijkt bijvoorbeeld naar de niveaus die ik als holistische therapeut heb meegekregen, dat begint met fysiek. Dus ik geloof het heel erg, ik krijg ook weleens hier mensen binnen, bij de holistische therapie, en dan zeg ik, ga eerst maar sporten. Ja. Ook met angsten. Ja. Weet je. Ga maar eens bewegen. Ga maar eens gewicht op die schouders leggen. Ga maar squatten. Ga maar dit doen. Ik geloof dat dat zoveel zelfvertrouwen kan geven. Ja. En je mentale gezelligheid kan dat ook enorm helpen. Dus dat werkt ook weer door op die niveaus. Absoluut. En ik denk als je altijd slecht eet en nooit sport, ik denk dat je ook emotionele, mentale problemen gaat krijgen. Dat werkt allemaal met elkaar samen. Ik denk dat het dan veel meer naar de negatieve spiraal komt. Ja. Ja. Ja. Ja. Ik heb 6 jaar geleden een heel erg burn-out gehad. En squat is wel mijn redding geweest. Ja. Daarin. Ook als het buitenkant, maar ook echt in de natuur. Ja. Niet van de kleine dingen. Maar echt het sporten. Ja, voor mij is het sporten natuurlijk heel mooi. Dat je ook gewoon lichaam krijgt. Maar het is echt, als ik druk ben in mijn hoofd, dan ga ik naar een squat school. Ja. Dus ik houd wel mijn koptelefoon af, want ik kan niet zo veel prikkelen. In een squat school hoor ik alles. Ik heb piep, en die hoor ik hijgen, en die hoor ik kreunen, en dat. Ja. En dan ook nog muziek. Dus ik heb een speciale headset. En dan, ja, sporten. Ja, daar had ik het laatst over. Ja. Een squat school kan je ook weer over prikkelen dan. Ja. Ik zei ook altijd dan in zo'n, dat lijkt me super gaaf hoor, in Barcelona, Madrid, dat je echt mega gym, dat lijkt me echt super gaaf om te gaan. Maar ik denk, zo groot kan ook weer overweldigend zijn ofzo. Ja. Dat je denkt van, als je een slechte dag hebt, als ik naar mezelf kijk, dan wil ik ook graag daar naartoe durven. Weet je? Want als ik me slecht voel, ik durf natuurlijk wel naar mijn eigen gym, maar dan zit ik hier ook niet heel lekker hoor. Nee. Nee. Maar als ik dan naar zo'n mega overvolle squat school zal moeten, dan weet ik niet of ik zal gaan. En juist op een slechte dag. Juist eigenlijk moet ik gaan. Ja. Ik sport, ik heb een sportmaatje en hij heeft een niet aangeboren heavy level. Oké. En is heel snel overprikkeld. Ja. Maar hij wil wel heel graag sporten. En er staat best wel veel thuis. En dan ga je toch met mij mee. En als je straks gewoon heel op tijd gaat, dan is best wat te doen. En ook voor die mensen is het gewoon heel belangrijk dat er iets is. Zeker. En dat je thuis voelt. Ja, dat je thuis voelt en dat je ook gewoon, en daarom snap ik het wel, dat als jij zegt In de squat school staan natuurlijk allerlei dingen af te bieden. Dat is wel veel. En als je dan inderdaad een muziek. Maar er zijn natuurlijk altijd momenten waarop het wat rustiger is. Ja. Voor die mensen. En dan sta je dan op een zaal en als het dan heel druk is, dan gaan wij gewoon in de zaal en dan gaan wij onze muziek doen. Dus, maar ja, ik snap het wel hoor, dat je dan ook wel overprikkeld kan raken. Maar voor hem is het juist heel goed dat hij ook uit zijn schoen gaat. Want anders denk je, ik blijf toch thuis, want ik kan het toch niet. Maar wat dan wel heel belangrijk is, toch om te gaan. Maar jij zei, net zei je van de squat, dat jou in die zin dan eigenlijk een soort van gered heeft. Ja. En op welke manier nog meer? Want het maakt je fysiek natuurlijk veel sterker, maar heeft dat mensen allemaal nog heel veel voor je gedaan? Ja, heel veel. Ja, gewoon uit mijn hoofd. Ja, letterlijk uit je hoofd. Letterlijk uit mijn hoofd, in mijn lijf zitten. Dat ik gewoon lekker daarmee bezig ben. Ja, weet je, als je een burn-out hebt, je bent natuurlijk een student, maar je kan wel heel erg doen denken, alleen maar malen, malen, malen. En ja, dat had je dan niet als je ging sporten. En dan had je gewoon, daar had je daar gewoon geen tijd voor. Want het was echt lekker gefocust daarop. Ja, fijn. In het begin is dat natuurlijk, hè. Je maakt natuurlijk ook een bepaald stofje aan wat de stress is, wat de stress is. Dat is natuurlijk niet goed als je een burn-out hebt. Dus je moet wel langzaam beginnen en licht trainen, hè. Want als je het heel erg zwaar gaat trainen, dan komt je lichaam in stress, dat vind ik ook niet goed. Maar als je daarin de juiste balans vindt en daar natuurlijk gewoon opbouwt, ja, dat is, dat is, ja, echt fysiek echt goed gedaan. Ja. Maar ook pilates, de ogen. Ook gewoon, wij vrouwen gaan tegenwoordig, we oude vrouwen, we gaan heel erg in de kracht. Waar eigenlijk gewoon in onze schatbuiten in te gaan zitten. Absoluut. Ik ben het helemaal met je eens. Ja. Ja, we zijn natuurlijk gewoon geen mannen. Nee. Tegenwoordig allemaal, hè. Ja, dit is toch. We zien er wel goed in en uit. Ja. Maar, ja, ik denk dat dat ook wel, dat ook, dat, dat, dat steekt in. Ja. De power. De feminine energy. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja.