Details
Nothing to say, yet
Nothing to say, yet
In this podcast episode, Maria Westerbosch, founder and director of the Plastic Soup Foundation, discusses the effects of plastic use on humans and nature. She highlights the environmental impact of plastic production and the lack of recycling, emphasizing the urgency to find solutions. Plastic pollution is widespread, affecting rivers, oceans, and even entering the food chain. Westerbosch calls for a revolution in packaging, advocating for reusable and biodegradable alternatives. She believes that with collective action, we can overcome this crisis for the sake of current and future generations. The podcast concludes with thanks to the speakers and organizers for an informative session. Welkom bij de podcast Verpakker en Verpakker aflevering 4. Een podcast van de Vereniging Nederlandse Verpakkerskundigen over duurzaamheid in roerige tijden. Samen met Easyvers heeft de VNV op de MPAC 2022 een rondeltafelgesprek georganiseerd waarbij een aantal interessante sprekers zijn uitgenodigd om te spreken over de effecten van duurzaamheid in de wereld van verpakkingen. Aanvullend wordt er, onder leiding van Ton Knipscheer met deze sprekers, Magda Keunenhoff van het KJTV en de mensen in de zaal gediscussieerd over de uitdagingen en oplossingen. In deze aflevering spreekt Maria Westerbosch, founder of de Plastic Soup Foundation, over de effecten van plastic gebruik op mens en natuur. Dan kondig ik nu graag de volgende spreekster aan, Maria Westerbosch, Plastic Soup Foundation oprichtster en director. We hebben net al een klein voorgesprekje gehouden, heeft een vrij scherpe mening over kunststoffen, dus we laten het graag aan haar over. Goedemiddag, ik sprak toevallig anderhalve week geleden een CEO van een hele grote verpakkingsmaatschappij, hier in Nederland, ik ga de naam niet noemen, die tegen mij zei, in de verpakkingsindustrie, maar sowieso in het bedrijfsleven, wordt er toch een grote fout gemaakt. Hij zei het, ik zei het niet. Hij zei, er wordt heel veel gepraat over klimaat, maar niet over milieu. En het gaat eerst over milieu en daarna komt het klimaat. David Attenborough uit Engeland, wereldberoemd, zegt, nog maar 10% biodiversiteit, we hebben nog 10 jaar te gaan. Zo ernstig is het. Ik ga nog wat olie op het vuur gooien. Mijn naam is Maria Westerbosch, oprichter en directeur van de Plastic Soup Foundation. Ik kom uit de wereld die televisie heet en daarvoor wetenschap, journalistiek. Ik heb in de loop van mijn carrière miljoenen mensen leren springen op het ene been en dan naar het andere been. Dat doen massacommunicanten. Totdat ik dacht, het is mooi geweest met al dat beïnvloeden, geld verdienen voor Joop, geld verdienen voor John. Ik dacht, ik ga wat beters doen met mijn leven. Ik ga iets doen waar de hele wereld wat aan heeft. En ik had nooit gedacht, serieus niet, dat me dat zou lukken. Ik dacht, dit wordt mission impossible. En kijk ons nou staan als Plastic Soup Foundation, wereldberoemd, hun heb geaccrediteerd, een van de meest vooraanstaande organisaties op het gebied van plastic en plastic vervuiling in de wereld. Iets waar ik heel trots op ben. Plastic is duurzaam, ja. Plastic is zo duurzaam dat we inmiddels in de plastic tijd leven. Dit is van een strand op Hawaii, waar het plastic is versmolten met lava in de hitte. En we vinden het steeds meer. Over honderd of over duizend jaar, als er dan nog mensen zijn en er wordt onderzoek gedaan in de aarde en er zijn opgravingen, dan zullen ze een laag vinden waar ze dit soort gesteenten vinden en nog veel meer. Want plastic vergaat niet. Plastic gaat nooit meer weg. En al het plastic wat ooit geproduceerd is, is er dan ook in de een of andere vorm nog steeds. Aanvankelijk bejubelden wij dit nieuwe wondermateriaal. Het kon niet mooier en het kon niet beter. Throw away living in 1950. En het is nu letterlijk throw away living geworden. En daar kom ik zo op terug. Want kijk eens, the best things in life come in cellophane. Zo werd dat in de jaren vijftig geframed. En dan zegt het, you see what you buy, no guesswork. Foods come fresh, stay fresh longer. And things in cellophane are clean and sanitary. Doet dat een bel rinkelen? Dat doet de industrie namelijk nog steeds. Dat is exact dezelfde reclame en exact dezelfde zinnen zijn het die tot op de dag van vandaag worden gebruikt. Het mantra geldt nog steeds. Kijk eens naar hier, ons plastic lego. Plastic is veilig, plastic is hygiënisch en plastic is uiterst comfortabel. En daarom produceren we er steeds meer van. In 2020 bedroeg de productie geen 375 miljard kilo, maar 450 miljard kilo. En dat komt omdat we ook nog een slordige 70, 80 miljoen synthetische kleding produceren. En die wordt normaal niet meegerekend. Dus 450 miljard kilo per jaar. En dat wordt in 2030, nou we zitten op 600 miljard kilo per jaar of zoiets. En waar gaat het daarna naar toe? 79 van alle plastic dat ooit is geproduceerd, werd gedumpt op vuilnisbelten. En niet zozeer in Nederland, maar kijk nou naar Engeland. Ik zeg dat is van Engeland, dat zakt nog eens helemaal weg, want dat ligt helemaal vol vuilnis. Slechts 9% van al dat plastic is in de afgelopen 70 jaar gerecycled. Want we hebben het niet alleen over westerse normen, maar hebben het ook over heel veel plastic in derde wereldlanden. Dat mag je niet meer zeggen, ontwikkelingslanden. Ik blijf nog een beetje daarin steken. Het kan wel gerecycled worden, maar er bestaan 145.000 plastic types of graduaties. Dus er zit een molecuul meer in of een molecuul minder. Een beetje chemisch stofje hier, chemisch stofje daar. En het is technisch uiteindelijk wel recyclable, maar het is economisch niet recyclable. Daar kunnen we bijna niets aan beginnen. En als er dan van die 350 miljard kilo per jaar nou slechts 3% naar het milieu zou lekken, want plastic is niet circulair. Plastic zit in je kleren, het zit in het tapijt, het zit in je schoenen, het zit in je autobanden. Plastic is niet circulair. Althans, het lekt altijd. Als er slechts 3% naar het milieu lekt, ook weer op jaarbasis, dan gaat er 12 tot 15 miljard kilo, ook geen 11, 12 tot 15 miljard kilo jaar in jaar uit het water in. En hoe meer we produceren, hoe meer er het milieu ingaat. Plastic is inmiddels de tiende planet boundary en de planeet kan het niet meer aan. We use it and we lose it. Kijk maar. Kijk eens, dit is Nepal. Dit is de holy Bhagmati river. Ik stond er om 7 uur morgens in 2015, waar militaire 10 meter hoog afval van die rivier, langs die rivier afgraven met hun handen, omdat het van de regering nu moet. Die hele rivier is dood. Mors dood. Kijk eens. Kijk eens. Het gaat de hele voedselketen door. Dit plaatje is volgens mij de derde prijs in het wereldfoto. Ja toch? In de curatorie natuur, derde prijs. En het gaat de hele voedselketen door. En er is geen dier. Geen dier. En dan denk je dat het hier alleen deze koeien zijn. Maar ons koeien eten ook plastic. En onze varkens ook. Wij komen binnenkort met groot nieuws. Waterkoetjes Amsterdam. En zoals gezegd, the best things in life come in cellophane. Daar is die weer. Throw away living. Plastic in plankton. Zien jullie die draad, die blauwe? Tegenwoordig zie je af en toe monsters waar ze zwemmen in draad. Plankton kan er niks mee. Het raakt misvormd. Het kan niet zo snel meer groeien. Net zoals veel wormen en andere dieren en planten. En nog erger, plastic in ons bloed. Ik wist het al. En je kon het ook al weten, want het zit in de placenta van zwangere vrouwen. Het zit in ongeboren kinderen. Het zit in onze longen. Dus het kan niet anders dan in ons bloed zitten. Maar de Vrije Universiteit van Amsterdam heeft de afgelopen jaren heel hard gewerkt om een methode te vinden die dit ook echt aantoont. En die vergelijkbaar is. Dus meerdere universiteiten uit de hele wereld kunnen nu vergelijkbaar onderzoek gaan doen. Waardoor je kan zien of in een land als Java er meer of andere types plastic in het bloed zitten dan bij ons in Nederland of in Amerika. We hebben oplossingen nodig. Want ik kan het hier heel negatief afronden, maar dat wil ik niet. We hebben oplossingen nodig en we hebben die hard nodig. Plastic en klimaat zijn twee kanten van dezelfde munt. Dus verpakkingen, herbruikbare verpakkingen, geen verpakkingen. Revolution. Ik geloof dat Ecoplaza daar al redelijk z'n best voor doet, maar dat kan nog veel meer. Laseren in plaats van plastic om een komkommer heen doen, omdat het bioplastic is. Eetbaar plastic. Ik vind die oho waanzinnig. Je kan heel hard rennen als marathonloper. Er liggen balletjes, je stopt ze in je mond en je gooit ook niks meer weg. Je ziet niet overal meer flesjes liggen. Als het dan bij de Nijmeegse Vierdaagse, heb ik wel eens begrepen dat er honderdduizenden flesjes langs de kant van de weg eindigden. Dat hoeft niet meer als je oho hebt. En we moeten dat doen en we moeten onze weg hieruit vechten. En het zal ons ook lukken, daar geloof ik heilig in, want daar hebben we elkaar allemaal heel hard voor nodig. En we moeten het doen voor deze generatie en voor alle volgende generaties. Want als je het dan niet voor jezelf doet, doe het dan voor de kinderen en de kinderen daarna. Dankjewel. Dankjewel Maria voor deze alarmerende boodschap. Ik denk dat iedereen wel eventjes een beetje stil is. Ik zie daar nog een hand te mogen gaan en daar ook nog. We beginnen bij de dames. Dank voor alle presentaties en even een korte opmerking. PLA is uitstekend recyclebaar, mechanisch en chemisch. Alleen doen we dat nog niet. Daar moeten we dan misschien ook mee beginnen. En daarnaast heeft het de eigenvat dat het ook nog biodegradable is. Dus het heeft gewoon multiple end of life opties, wat het eigenlijk een heel mooi materiaal maakt. Goed, dan willen we het nu gaan afronden. En bedankt voor jullie tijd en bedankt voor jullie expertise. Dankjewel. Dit was de podcast Verpakker en Verpakker aflevering 4. Een van de vier afleveringen van de speciale editie MPAC 2022. Hierbij willen we onze gastsprekers en initiateurs hartelijk bedanken voor een interessante bijeenkomst. Deze podcast is gemaakt vanuit de Vereniging Nederlandse Verpakkerskundigen voor en door leden. Wij hopen dat u heeft genoten van deze podcast en dat u deze niet verder gespreid op sociale media en andere platforms buiten de VNV. Zo kunnen we onze leden op een vertrouwelijke manier blijven verbinden. Mijn naam is Jeroen de Jong en namens de VNV-redactie en de organisatie van deze ronde tafel, tot de volgende keer.