Knutson Discuter Des Choses Difficiles De La Vie

Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Diolch am wylio. Rwy'n ddiolch am wylio. Rwy'n ddiolch am wylio. Rwy'n ddiolch am wylio. Diolch am wylio. Rwy'n ddiolch am wylio. Rwy'n ddiolch am wylio. Diolch am wylio. Diolch am wylio. Diolch am wylio. Diolch am wylio. Rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n g gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio' iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond Rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n g gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gweithio' C'est vrai, le film spécifique est en régen, et bien qu'il s'agisse techniquement d'une société postcoloniale, il présente encore de nombreux aspects de la classe sociale et des luttes. L'autre film, Rue Casneigre, est très différent, mais il parle du même sujet, la classe sociale avec les gens. Contrairement à L'Atlantique, Rue Casneigre se déroule en 1930 et en Martinique. Une société colonialiste. C'est mot racial, mais raciste, et à la même temps. Aux ailes, le protagoniste est un garçon intelligent, mais il a des défis pour accéder à l'éducation, aux soins de santé et au soutien de sa grand-mère. Même si son grand-mère est malade, elle doit quand même travailler pour les aider tous les deux. C'est un exemple de la façon dont la classe sociale est montrée dans le film et des luttes qu'elle menait. Rosé est également amenée à faire des travaux managés, probablement en raison de son statut social et la perte de ses amis, qui appartient à une classe sociale supérieure et méchante avec lui et ne leur permettent pas de jouer ensemble. Evidemment, cela donnerait à n'importe quel enfant le sentiment qu'il n'est pas digne, simplement à cause de sa classe sociale. Récemment, il y a eu une grève en Martinique en 2009 contre les gens qui y vivent et le colonisme qu'ils ressentent. Les manifestations ont discuté des relations entre le nationalisme et la mémoire collective dans des contextes post-coloniaux et des raisons pour lesquelles les gens étaient en colère. Merci pour écouter. Au revoir! Sous-titres réalisés para la communauté d'Amara.org