Teil 3 Giorgios

Ο Ραντζάνης Γιώργος ονομάζομαι, είμαι τεχνή στις αεροδρομικές γραμμές, είμαι στον Σιδηρόγρομο 39 χρόνια, είμαι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου των εργαζομένων του ΟΣΕ, εκτεθμένος με το ΠΑΜΕ, είναι η Παράταξη του Κομινιστικού Κόμματος. Ο Ραντζάνης Γιώργος ονομάζομαι, είμαι τεχνή στις αεροδρομικές γραμμές, είμαι στον Σιδηρόγρομο 39 χρόνια, είμαι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου των εργαζομένων του ΟΣΕ, εκτεθμένος με το ΠΑΜΕ, είναι η Παράταξη του Κομινιστικού Κόμματος. Είμαι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου των εργαζομένων του ΟΣΕ, εκτεθμένος με το ΠΑΜΕ, είμαι στον Σιδηρόγρομο 39 χρόνια, είμαι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου των εργαζομένων του ΟΣΕ, εκτεθμένος με το ΠΑΜΕ, είμαι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου των εργαζομένων του ΟΣΕ, εκτεθμένος με το ΠΑΜΕ, είμαι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου των εργαζομένων του ΟΣΕ, εκτεθμένος με το Π στην χώρα, το οποίο ήτανε περίπου στο 14%. Ακολουθήθηκε μία διαδρομή όλα αυτά τα χρόνια, η οποία μπορούμε να τη λέμε ότι ξεκίνησε περίπου στη δεκαετία του 90, και η οποία, από ό,τι φαίνεται, ήτανε πλήρως οργανωμένη και βήμα-βήμα, έτος-το έτος, καταλήξαμε το 2020, ξέρω εγώ, κάπου εκεί, να έχουμε από το προσωπικό μας, από τις οργανικές θέσεις του προσωπικού, σχεδόν το μισό. Εννοείται ότι όλα αυτά τα χρόνια, με την μέρη του προσωπικού και με τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν από όλες τις κυβερνήσεις για τον Συμβουλίο δρόμο, όλος αυτός ο κόσμος, ο οποίος αποουσίαζε, η πιο μεγάλη έλλειψη γίνονταν την ασφάλεια, η οποία μπορούσε να μετακινηθεί το όριο της μπροστά-κάτω, ενώ στο μεταφορικό έργο δεν ήτανε τόσο έντονο. Σχεδόν όλες αυτά τα χρόνια, με την μέρη του προσωπικού και με τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν από όλες τις κυβερνήσεις για τον Συμβουλίο δρόμο, όλος αυτός ο κόσμος, η πιο μεγάλη έλλειψη γίνονταν την ασφάλεια, η οποία μπορούσε να μετακινηθεί το όριο της μπροστά-κάτω, ενώ στο μεταφορικό έργο δεν ήταν τόσο έντονο. Υπάρχουν τεράστια κεφάλαια και από εθνικούς πόρους και από πόρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα κεφάλαια που εφαρμόστηκαν από τον οργανισμό και από τη θηραπεία του οργανισμού για τα έργα που έδωσε και τα οποία στην ουσία μοιράστηκαν σε 4-5 μεγάλες κοινοπραξίες. Το αποτέλεσμα που ήταν το σοβαρότερο, το τελευταίο, το δυστύχημα, το θεμός, αποδεικνύει ότι η διαχείριση αυτών των κονδυλίων δεν έγινε με τρόπο τον οποίο θα έπρεπε. Οι μοναδικές προτεραιότητες όλα αυτά τα χρόνια του οργανισμού και της εργοσφαίας ήταν η διαχείριση αυτών των κονδυλίων, η ανάφευσή τους σε συγκεκριμένες κοινοπραξίες που ανέφερα και ουδεμία βαρύτητα δόθηκε ή για πρόσδειψη προσωπικού ή για τους κανόνες ασφαλείας για το πως πρέπει να διεξάγει την πληροφορία. Η διαχείριση αυτών των κονδυλίων ήταν η διαχείριση αυτών των κονδυλίων, η ανάφευσή τους σε συγκεκριμένες κοινοπραξίες που ανέφευσαν. Συμφωνικά, η ανάφευση του προσωπικού ή της ασφαλείας για το πως πρέπει να διεξάγει την πληροφορία. Ζήμενες, Μπομπακέρ, Αλστόμ παρέλασαν από τον ελληνικό σιδηρόδρομο και από ό,τι αποδείχτηκε δεν άφησαν το έργο πίσω το οποίο θα δικαιολογούσε την παρουσία τους ή και τα χρήματα τα οποία έχουν επενδυθεί. Συμφωνικά, οι μεγάλες εταιρείες όπως η Ζήμενες, η Μπομπακέρ ή η Αλστόμ παρέλασαν από τον ελληνικό σιδηρόδρομο και από ό,τι αποδείχτηκε δεν άφησαν το έργο πίσω το οποίο θα δικαιολογούσε την παρουσία τους ή τα χρήματα τα οποία έχουν επενδυθεί. Συμφωνικά, οι μεγάλες εταιρείες όπως η Ζήμενες, η Μπομπακέρ ή η Αλστόμ παρέλασαν από τον ελληνικό σιδηρόδρομο και από ό,τι αποδείχτηκε δεν άφησαν το έργο πίσω το οποίο θα δικαιολογούσε την παρουσία τους ή τα χρήματα τα οποία έχουν επενδυθεί. Αυτό αποδείχνει ότι αυτές οι εργασίες, αυτό το έργο θα μπορούσε να είχε παραχθεί τα προηγούμενα πέντε, δέκα, ίσως και δεκαπέντε χρόνια τα οποία στον ελληνικό σιδηρόδρομο ήταν σε πλήρη εξέλιξη όλα τα εργοτάξια. Αυτό θα μπορούσε να γίνει μετά από 15 χρόνια, γιατί ήταν μια περίοδο που όλες οι εργασίες ήταν ακτινές στην Ελλάδα.