ilayda

The speaker is excited about their first podcast experience. They talk about how most podcasts focus on trauma and personal problems, but they come from a loving and normal family. They appreciate the advantages of their upbringing and their positive outlook on life. They mention living in Poland and how their parents have worked hard to provide for their future. They discuss their own work experiences and how they are grateful for the opportunities they have had. They express gratitude for the supportive people in their life and mention facing skepticism before moving to Poland. They end by saying they will talk more about their life in Poland in future podcasts. Herkese merhaba. Bu benim ilk podcast deneyimim. Sesimden de belli olduğu üzere aşırı heyecanlıyım. Sesin çoktur gelmediğinin farkındayım ama dediğim gibi bu benim ilk podcast'ım olduğu için yeterli ekipmana sahip değilim. Bu tamamen bir tanışma podcast aslında. Ben çok podcast dinledim. Dinlediğim podcastlerdeki herkesin mutlaka çok büyük travmaları, psikologluk sorunları, ailevi problemleri falan var. Benim hiç öyle büyük travmalarım yok. Ben gayet türk aile yapısına göre nizih bir ailede büyüdüm. Gayet normal, sevgi dolu bir ailede yetiştim, büyüdüm ve hala da öyle olmaya devam ediyorum. Evet ama bunun haricinde teyzemler, dayımlar, amcam, babaannem gibi böyle görünmeyen bir familya yüzü de var bizim ailenin. Bizim ailenin en güzel tarafı bence her ay birisinin doğum günü olması. Normal standart aileler 2-3 ay gibi görüşürken biz her ay görüşmesek bile bir görüntülü konuşmayla birisinin doğum gününü mutlaka kutluyoruz. Dediğim gibi eğlenceli bir ailede büyüdüm ben. Bunun avantajlarını sosyal hayatımda çok gördüm. Kendi arkadaşlarım çok depresif bir yapıdayken ben hiç öyle değilim. Şey gibi Tolstoy'un bir sözü var, benim mutluluğumun sebebi elimde olanlara odaklanmam, elimde olmayanlara hiç hatırlamamam. Ben hep bu felsefeyle büyütürdüğüm için gayet mutlu bir bireyim. Aklı başında bir bireyim de denilebilir. Polonya'da yaşıyorum dedim. Buna ilerleyen zamanlarda değineceğim. Sadece şu an bunun bilinmesi gereken şey gerçekten annemin babamın sayesinde buradayım. Çok zengin değiliz. Ben hep devlet okullarında okudum. Yani öyle anne babam memur bile değil askeri ücret alan iki birey. Ama bütün elindeki imkanları tamamıyla ben ve kardeşimin geleceği için harcayan, aslında olmazdan olur üreten insanlardı. Biraz da ileri görüşülük var tabii bunun içinde. Bu yüzden avantajlıyım. Bu maddi durum olayını şu yüzden söylüyorum. Polonya'da yaşıyorum deyince herkes sanıyor ki sadece ailemin parasıyla geldim. Hiçbir çaba sarf etmedim. Hayır, bu Türkiye'deyken de böyle değildi. Buradayken de böyle değil. Hala bir şeyler öğretmeye çalışıyorum. Hep bir koşturma halindeyim. Bu asla bir teşekkür ya da bu böyle yapmış aferindensin diye değil. Tamamıyla onlara layık olma çabası. Bir baskı büyük gibi değil. Aksine daha heveslendiriyor beni bu iş. Hatta şunu da söylemeden geçemeyeceğim. Dediğim gibi çok zengin değiliz. Hatta aksine annemle beraber çok işe gittim ben. Yani şöyle çok işe gittim. Annem daha önceleri ev temizliğine gidiyordu. Onunla ev temizliğine gidip bir yerde sildim. Okul temizliği, annem okulda çalışıyordu. Onunla okulda, sınıfta temizledim. Sonra sağlık ocağına çalışıyordu. Bir müddet sağlık ocağında yanına gittim. Hep aslında dibindeydim ve onunla o işleri yaptım. Bunun hayatımda dediğim gibi avantajını çok gördüm. Buradaki arkadaşlarıma baktığımda hep şükrettim. İyi ki annemin o işlere gitmişim. İyi ki bunları görmüşüm. Şimdiki halimden memnunum. Onun haricinde biretel olarak da çok çalıştım. Bu yaz CV yazmak için binlerce yerde çalışmış olabilirim. Ama herhalde en uzun kaldığım yer. Ben bir kafede çalıştım. Sonra anketsörlük yaptım. Sonra fuarda çalıştım. Ezelde çalıştım falan böyle. Gerçekten CV için çok uğraştım. Aslında şimdi dönüp bakıldığında Türkiye'deki arkadaşlarım ya da yakın çevrem şanslı parayla gitti diye olabilir ama gerçekten şanslı aslında ben ve ailem yaratmış olabiliriz. Tamamıyla hayatıma, bu Polonya'daki hayatıma bir sonraki podcast ile değineceğim. Bu podcast tamamen tanışma podcastiydi. Ben aile bakımından şanslı birisiyim. Arkadaş bakımından da şanslı birisiyim. Belki de şanslı olsam daha şanslı gördüğüm için şanslılıkta fazla takılmıyorum. Ama aramızda illa ki çok şanslılar vardır. Onlar için diyecek gerçekten hiçbir şeyim yok. Ama şunu söyleyebilirim ki benim çevremde sürekli beni seven insanlardan oluşmuyor. Buraya gelmeden önce gelemezsin acaba olmayacak mı diyen çok insan oldu. Hatta bunu bizzat ailemin içinden kötü niyetli olması bile söylemiş olan insanlar vardı. Şu an Polonya'daki odamdan yapıyorum bu podcast tanışmasını. Demek ki olabiliyormuş. Fazla canımızı sıkmamak gerekiyormuş. Her şey olacağına varıyormuş deyip bunu birazcık kısa keseceğim. Bir sonraki podcastte buradaki yaşantımı, buraya nasıl geldiğimi ve gelişimi anlatacağım. Şimdiden hepinize tanıştığıma çok memnun oldum.