Dieuwertje interview

In this podcast episode, a former young volunteer talks about her experiences with volunteering at a nursing home. She chose this opportunity mainly because it was close to her family and convenient. She enjoyed playing games and helping with daily tasks, but after a week, she felt a bit overwhelmed. Despite her busy schedule now, she still believes volunteering is important and would like to contribute in the future, preferably helping people with practical tasks like assisting refugees with understanding Dutch letters. She believes that organizations could reach more young people by offering structured and well-organized opportunities, like a building in Rotterdam where residents are required to do volunteer work in the community. She values clear expectations and scheduling in her ideal volunteer experience, and would prefer to commit to one evening per week or every other week. Welkom bij de nieuwe aflevering van de podcast van Eindhoven Doet. In deze aflevering praat ik met een voormalige jonge vrijwilliger en zij gaat vertellen over haar ervaringen met vrijwilligerswerk. Dus welkom. Dankjewel. Zou je jezelf eerst even kunnen voorstellen? Ja, ik ben 24 jaar en ik woon op dit moment in Duitsland. En ik studeer Innovation Design Management. Oké, leuk. En hoe lang blijf je nog in Duitsland? Nog zes maanden ongeveer. Oké, dus het einde is in zich. Het einde is in zich. Oké, en we hebben nu dit gesprek omdat je dus in het verleden vrijwilligerswerk hebt gedaan. Zou je daar wat over kunnen vertellen? Ja, ik heb dus echt al een tijdje geleden, ik denk wel tien jaar geleden misschien wel, heb ik vrijwilligerswerk gedaan in een bejaardentehuis of een verzorgingstehuis. En dat heb ik een week lang gedaan. Ja. En dat was voor school, tien jaar geleden, dus toen zat je nog op de middelbare school denk ik? Ja, dat was inderdaad naar aanleiding van een project op school. En toen heb je gekozen voor het verzorgingshuis. Was daar een specifieke reden voor? Kon je uit alles kiezen of was dat gewoon de optie die er was in? Nee, je kon wel uit alles kiezen. Je moest zelf een stage vinden, iets wat natuurlijk een maatschappelijk doel had. En ja, voor mij was dit voornamelijk handig omdat het dichtbij was, dichtbij familie, dus je kon blijven slapen bij familie. Dat was eigenlijk voornamelijk de reden dat ik daar ben terecht gekomen. Oké. Oh ja, en ik had een tante die werkte daar, dus ik had een beetje een netwerk. Oh zo, oké. Dus zo ben je er een beetje ingerot. Dus niet omdat je zelf graag met ouderen had willen werken? Nee, dat niet per se. Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook niet heel erg veel onderzoek daarnaar heb gedaan. Want helpen bij ouderen, dat was een van de eerste dingen die in me opkwam. Eerlijk gezegd had ik op dat moment misschien nog niet echt een idee van wat er allemaal mogelijk was. Ja, oké. Want het oudere werk is ook wel een beetje het traditionele vrijwilligerswerk dan misschien. Ja. Maar alsnog wel leuk, denk ik. Hoe was je ervaring daar? Ja, ik vond het niet onaangenaam, zeker. Ik heb voornamelijk veel tussen hartjes leuke dingen gedaan. Het is niet dat ik echt mensen moest, weet je wel, zeg maar het vieze werk doen. Ik weet niet hoe je mensen moet helpen met aankleden of zo. Dat heb ik allemaal niet gedaan. Ik heb voornamelijk spelletjes met mensen gespeeld. Ik moest helpen bij het eten, weet je wel, eten klaarzetten, weer opruimen. Ik heb geholpen bij het ouderengym. Dus ik heb voornamelijk gewoon leuke dingen gedaan. Dus dat maakte het erg aangenaam. Ja, en omdat het werk was, hoefde je niet die mensen te verschonen en zo. Maar vond je het wel leuk om met die mensen dan ook te praten en dus die spelletjes te doen? Of voelde het voor jou wel meer als een verplichting? Nou, ik vond het niet per se als een verplichting. Ik vond het wel gezellig of zo. Maar ik heb het dan een week volledig gedaan en toen was ik er op een gegeven moment ook wel een beetje zat. Want die gesprekken met die oudere mensen, ja, sommige mensen zijn dan een beetje doof. Op die leeftijd wist ik ook niet zo goed hoe ik met oudere mensen om moest gaan. Dus ja, waar heb je het met die mensen over? Geen idee. Dus na een week was ik het wel een beetje zat. Maar ik kan me voorstellen dat zoiets, als ik dat meer verspreid zou doen naast school of werk, dat ik dat langer leuker zou vinden. Omdat het dan niet zo intensief is dan? Ja, inderdaad. En dan is het wat meer afwisseling dan dat je continu met die mensen zit. Ja. En had je ook contact met andere vrijwilligers of was je wel alleen bezig? Nee, ik was wel voornamelijk, ik was natuurlijk veertien of zo, echt jong. Dus ik werd eigenlijk niet alleen achtergelaten. Ik was de hele tijd met andere mensen. En hoe waren die mensen? Heb je daar ook wel goede ervaringen mee? Ja, die waren heel behulpzaam. Die legden alles goed uit. Ze vonden het prettig dat ik dan af en toe met die mensen kon praten als zij dan, weet je wel, echte dingen moesten doen, medicijnen krijgen of zo. Dus dat was wel aangenaam eigenlijk. En ik vond het fijn dat er duidelijk tegen me gezegd werd wat ik moest doen. Ja, dat je niet helemaal aan je lot werd overgelaten. Ja, inderdaad. Goede begeleiding. Oké, en dat was natuurlijk voor een week. En nu ben je druk met de studie, dus ik kan misschien begrijpen dat je nu niet vrijwilligerswerk doet. Is het wel iets wat jij belangrijk vindt? Hoe zie jij vrijwilligerswerk in het algemeen? Nou, ik zou dus eigenlijk wel heel graag vrijwilligerswerk willen doen. Maar ja, op dit moment, sowieso nu in Duitsland, maar als ik ga weer terug naar Nederland, dan zou ik daar eigenlijk wel voor openstaan, maar ik heb gewoon best wel druk met school, dan werk, sociale activiteiten, sport, familie, dat soort dingen allemaal. Dus ik zou dan eerder bijvoorbeeld een avondje in de week of om de week iets willen doen. En wat mij dan wel aan zou trekken is bijvoorbeeld iets met, of met daklozen, of met, hoe noemen we dat, immigranten, nee niet immigranten, maar mensen die hier, vluchtelingen inderdaad. Dat je dat soort mensen helpt met Nederlandse brieven die ze hebben gekregen van de gemeente, of zoiets, dat lijkt me wel, ik denk dat ik daar wel veel voldoening uit zou krijgen. En ik denk dat ik daar puur nu aan denk, omdat mijn moeder eigenlijk altijd wel een beetje vrijwilligerswerk doet. En ja, ik vind het wel iets moois, maar ik heb gewoon, ja, dan moet ik dan echt tijd voor vrij maken, want het is niet alsof ik nou echt mijn tijd moet opvullen ofzo. Het is echt wel andersom. Ja, dus je zou het wel willen doen en dan wel echt, hoe het nu een beetje op mij overkomt, iets waarvan je denkt van, dat is ook echt waardevol. Ja, inderdaad. Dus dan doe je het ook wel heel erg voor de ander dan. Ja, want op zich natuurlijk praten met oudere mensen is ontzettend waardevol, maar dan voelt mensen helpen met brieven van de belasting ofzo nog net even iets productiever. Ja, iets praktischer misschien. Iets praktischer, ja. En ja, ik denk dat ik daar net even iets meer voldoening uit hou. Misschien. En heb je het idee dat mensen in jouw omgeving, je zegt natuurlijk je moeder, maar ik heb het eigenlijk meer over leeftijdsgenoten. Is vrijwilligerswerk iets wat in jouw omgeving veel voorkomt? Van mijn leeftijd hoor ik eigenlijk niemand erover. Nee, eigenlijk niet. Ja, een enkeling is bijvoorbeeld iemand die, dat is dan met de sport, bijvoorbeeld als er een wedstrijd is, dat iemand vrijwillig de bar doet ofzo, dat soort dingen. Of de score bijhoudt, of scheidsrechter is, maar eigenlijk niet anders dan buiten de sport. En waar denk je dat dat aan leeft? Nou, ik denk, misschien een gebrek aan tijd, misschien een gebrek aan dat het, ja het is gewoon niet populair nu. Mensen steken elkaar ook niet echt aan om dat te doen. We weten wel dat het bestaat, maar het is ook een beetje iets voor mensen die te veel tijd hebben ofzo. Terwijl het natuurlijk wel iets heel moois is. En ik denk dat mensen er ook misschien niet heel erg veel, Ja, je haalt er natuurlijk voldoening uit, maar buiten dat haal je er natuurlijk eigenlijk niet zoveel uit. Dus ik denk dat mensen gewoon het idee hebben dat ze hun tijd beter kunnen gebruiken. Ja, en zeg maar bijvoorbeeld jij noemt dan op dat vrijwilligerswerk misschien toch een beetje dat traditionele, dat dat meer in mensen hun hoofd zit. Terwijl inderdaad er best wel veel opties zijn, wat misschien wel heel erg aansluit bij jongeren. Heb je het idee dat als organisaties dat meer zouden, op een soort andere manier zouden insteken, dat ze dan wel jongeren zouden kunnen bereiken, als het niet alleen aan de drukke planning zeg maar ligt? Ja, ik denk het wel, want ik heb oprecht geen idee wat voor vrijwilligerswerk opties er eigenlijk zijn. Nou weet ik toevallig, er is één zo'n gebouw in Rotterdam, dat heet de Startmotor, en daar wonen allemaal starters. Maar als je daar gaat wonen, dan moet je verplicht, als ter compensatie, vrijwilligerswerk doen in de buurt. En ik weet niet hoe vaak dat is, misschien één keer in de maand of zo. Maar op die manier word je dan toch een beetje geforceerd, denk ik, om vrijwilligerswerk te doen. En ik denk dat via daar ook mensen blijven hangen misschien. Ja, oké, dat is wel interessant. Dus vrijwilligerswerk wel in de stad, dus niet met dat gebouw dat je daar iets moet doen, maar gewoon echt in de stad. Ja, in de stad. Want dat gebouw dat staat in Rotterdam-Zuid, wat een soort van achterstandswijk is. Dus er is daar heel veel, ook met mensen die niet Nederlands taal spreken, dus met die brieven en zo, dat soort shit allemaal. Ja, oké, dat is wel interessant. Dus dat zou misschien wel een manier zijn om mensen toch kennis te laten maken met vrijwilligerswerk, met name jongere starters dan. En dat ze op die manier dan doorhebben dat het ook niet per se met ouderen is, maar dat het ook heel waardevol en ook wel leuk kan zijn. Ja, als je nu zou mogen nadenken als laatste eindvraag van, zou je zo vrijwilligerswerk nu moeten doen of kunnen doen? Wat is dan voor jou wel echt belangrijke aspecten waar die organisatie of dat werk aan moet voldoen? Ja, dat het goed geregeld is, denk ik. Dus dat ik gewoon best wel lang van tevoren weet wanneer ik waar verwacht word. En als ik daar dan ben, dat ik dan meteen ook weet wat er van mij verwacht wordt en waar ik moet zijn en blablabla. Ik denk dat eigenlijk. Ja, dat ik er gewoon echt op kan vertrouwen dat het niet super vaag en onoverzichtelijk is. Want ik heb geen tijd om daar dan ook nog over na te denken, zeg maar. Nee, precies, oké. Want het is dan druk in je hoofd of in je planning natuurlijk. Dus dan en dan moet je er gewoon zijn. Hoe vaak in de week vind je het dan nog belangrijk dat het niet te vaak is of dat je wel ruimte hebt om dat zelf in te plannen? Nou ja, in mijn ideale wereld zou ik dan denk ik één avond of zo in de week dat doen en dan misschien zelfs om de week. Ja, ik denk dat dat een beetje het maximale is eigenlijk wat ik er voor over heb eigenlijk. Ik snap het wel, ja. Want de ervaring die je hebt gehad was natuurlijk best wel heftig, zeg maar, een week lang. Maar op zich een avondje zou je ook iets kunnen doen. Maar dan moet het dan wel gewoon bij die avond blijven in de week of om de week. Ja, ja. Oké, bedankt voor de antwoorden en alle informatie. Graag gedaan. Ik hoop dat het nuttig is. Ja, zeker. En bedankt voor het luisteren en dan was dit de aflevering.