Details
Radio Grafisch, Week 48, Drupa-deadline, scorende vacatureteksten, offsetplaten, Trudy Dorrepaal, sneldrogend papier.
Comment
Details
Radio Grafisch, Week 48, Drupa-deadline, scorende vacatureteksten, offsetplaten, Trudy Dorrepaal, sneldrogend papier.
Comment
Radio Grafisch, Week 48, Drupa-deadline, scorende vacatureteksten, offsetplaten, Trudy Dorrepaal, sneldrogend papier.
Listen to Radio Grafisch, Week 48 - 2022 by De Grafische Vakpers – Radio Grafisch MP3 song. Radio Grafisch, Week 48 - 2022 song from De Grafische Vakpers – Radio Grafisch is available on Audio.com. The duration of song is 35:15. This high-quality MP3 track has 1411.2 kbps bitrate and was uploaded on 30 Nov 2022. Stream and download Radio Grafisch, Week 48 - 2022 by De Grafische Vakpers – Radio Grafisch for free on Audio.com – your ultimate destination for MP3 music.
The main ideas from this information are: - Alex and Ed discuss their week, including Alex's visit to the largest Christmas show in Europe and the closing of the Fujifilm plate factory in Tilburg. - Trudie Dorpenaal, known for her work in mediating between designers and printers, is starting her own independent venture. - The paper industry is exploring new ways to reduce energy consumption, including using electricity for more efficient drying. - Ed wrote an article about making job advertisements more appealing and engaging for potential candidates. Welkom bij Radiografisch. Wat hebben papier, elektriciteit, suikerbieten en aardappelen met elkaar te maken? Hoe schrijf je een goede vacature tekst en hoe hard is de deadline van Drupal? Deze en andere prangende vragen worden beantwoord door Ed en Alex van de Grafische Vakpers. Hallo, mijn naam is Alex Kunst. Ik ben van de Grafische Vakpers en ik zit hier met Ed Bolgaard. We gaan de week doornemen. Ik kijk verschrikt. De opname loopt dus, we kunnen niet meer terug. Nee. Eerst maar even over de afgelopen week. Hoe was jouw week? Ja, leuke week. Dit weekend ben ik naar de grootste kerstshow van Europa geweest. In Nederland? Ja, in Nederland. De grootste kerstshow van Europa? In Duiven. In Duiven? Ja, dat is net voorbij Arnhem, vanaf hier bekeken. Oké. Het is een tuincentrum. Ik geloof al een maand hebben ze daar een enorme kerstshow. Je kent mij, ik ben een sucker for christmas. Ja, zes keer kerst zit je in Duiven. Ja, precies. Dus dat moesten we gaan bekijken. Het grappige was dat toen we gingen opzoeken waar het precies was, toen bleek dat dat tuincentrum is gevestigd aan De Litograaf. Wat ik al een grappige straatnaam vond. Dat is een hele lange straat. De Litograaf is eigenlijk zeg maar het industrietrein. Die straat heette Litograaf. Er is een andere straat en die heette Typograaf. Nou, dat is wel grappig. Ik ben nog even gaan zoeken waarom dat zo is. Nou, niet te vinden. Ik heb geen idee. Er is verder ook in de omgeving niet iets waarvan je zegt oh, er is ook nog de drukker en de letterzetter. Ja, je ziet dat eigenlijk maar zelf, dat soort namen. Eigenlijk kom je die namen, de drukkerij, dat vind je nog wel zo'n straatnaam zeg maar. Maar de Litograaf en de Typograaf, dat was ik nog niet eerder tegengekomen. Dus dat vond ik grappig. Dus ik ging met een blij gemoed de kerstshow naar binnen. Het viel ons al op dat mensen die naar buiten liepen eigenlijk helemaal niet zo blij keken. Het was twee ideeën van, nou he, dienst van Wonderland, maar ja, allemaal zo met een paar van die kerstballen en nou ja. Maar achteraf, twee uur later, toen wij ook weer naar buiten kwamen, waren we inderdaad helemaal gebroken. Ja, je kan kerst ook overdrijven, toch? Het lijkt, ja. Ik had me anders voorgesteld. Het was zo groot dat het eigenlijk, ja, we waren er eigenlijk wel snel over eens. Het is gewoon te veel. Je kan ook te veel kerstdieren, het lijkt. Dus ja, de kerststemming zakte danig. Maar goed, we hebben nog een maand om weer in de kerststemming te komen. Het type is eigenlijk van, ga naar de tweenaargrootste show van Europa. Ja, of de kleinste of zo. Ja, kleinste, dat vind ik wel, je bent hier in de mokker in Eregoard. Ja, ik ben wel ook eens in Eregoard geweest. Daar heb je zo'n klein kerstdorp met al van die huizen die met lichtjes en alles bewegen. Dat ziet er heel schattig uit. Mijn kinderen vinden dat geweldig. Dat heb je daar dus, en die grootste in Duiven ook. Maar ja, dat is gewoon. Een dorp. Nou ja, dat is wel een Eregoard, vol met van die huisjes. Gewoon knetterlijk, zeg maar. Bergen en brug eroverheen. Ja, dat je op een gegeven moment loopt een beetje, ja, oh nog een dorpje. Nou, een beetje dat. Dus ja, overkill. Misschien is het gebouwd op de restanten van wat ooit een litograaf was, of een litograaf bedrijf. Misschien dat iemand van de luisteraars daar een tip over heeft, of misschien nog meer interessante straatnamen die gratis gerelateerd zijn. Ik ben wel benieuwd, dan maken we daar iets speciaals van. Dus ja, dat was mijn weekend. En jij, wat heb jij gedaan? Ja, ik heb op het gratisgebied niet zoveel gedaan. Jij eigenlijk ook niet, als ik het zo hoor, maar goed. Ik had wel een leuk telefoongesprek onlangs met Trudie Dorpenaal. Nou ja, dat is een vriendin van ons. Zeker, vriendin van de vakpers. Ja, Trudie kennen we vooral vanwege haar bemiddelende werk tussen vormgevers en drukkerijen. Ja. En ze heeft jarenlang met... Prachtige boeken. Prachtige boeken, ja. Echt uitzonderlijk mooie boeken. Vaak prijswinnende boeken ook. Ze zat vaak bij de best voorzorgde boeken, de projecten die ze hebben geleid. Waarbij ze dan... De vormgever maakt het dan altijd zo moeilijk mogelijk om een product voor elkaar te krijgen. Trudie ging ze dan... Trudie deed dan een schepje bovenop volgens mij. Ja, ja. Toch? Ja. Even kijken of er nog iets is... Maar dat deed ze tot dusver altijd in dienst van één drukker. En ze heeft bij meerdere drukkerijen een soort verbond meegesloten. Altijd onder de naam Hart Libro. Ja. En het nieuwe is dat ze nu geheel zelfstandig dat werk gaat doen. Oké. Dus mocht een vormgever luisteren of een ontwerper... Of een drukker. Of een drukker. En je wilt een knettergek project starten. Neem dan contract op met Trudie Dorpenaal. Ja. Dat wordt ook de website, trudiedorpenaal.nl. Die is er nog niet, maar het is allemaal... Ik kijk anders even. Op de vakpers hebben we een paar jaar geleden een aantal video's met Trudie gemaakt over boeken die zij begeleid heeft en heeft geproduceerd. Ja. Een ontzettend leuke serie video's. Die staat op de vakpers. Ik heb een berichtje geplaatst op de vakpers bij de korte berichten over Trudie. Trudie is onafhankelijk en daar kun je de video's onder andere zien. En anders moet je even zoeken op trudiedorpenaal. Daar kom je ook terecht. En daar leren ze uit hoe die boeken in elkaar zitten. Er zijn drie voorbeelden van boeken die inderdaad wel schoon zijn en redelijk waanzinnig om te maken. Ja. Heel verschillende boeken ook, maar ze hebben allemaal hun eigen... Speciaal ingesteken uitdaging. Ja, precies. Altijd een mooi verhaal. Als je wil zien hoe je dan een stans moet maken van een halve millimeter of een foliedruk. Een heel dun lijntje en zo. Maar het lukt uiteindelijk altijd. Trudie die vecht voor die producties. We hebben ook veel te maken gehad bij De Cizamie toen we daar stonden namens Printpad. Ja. Toen kwam bij Trudie altijd mensen die luisteren aan me vertellen over het grafische vak en ze heeft ook presentaties gehouden. Maar goed, vanaf nu is ze dus helemaal zelfstandig. Dus ik ben zeer benieuwd. Ze krijgt daardoor ook wat meer ruimte om workshops te geven. Onder andere bij, had ik begrepen, De Bink. Ja. Een andere Trudie werkt, Trudie Wiltsen, die ook allerlei workshops geeft over mooi drukwerk. Dus als je de kans krijgt en je hoort ervan, ga er naartoe. Neem contact met haar op. Ja, leuk. Verder was het een beetje het mager. Wat leuk was, leuke reacties gehad op de podcast die we deden met Wouter Haan. Ja, zeker. Daar is nog lang over nagepraat hier en daar. Ja, precies. Uiteraard wilde iedereen nog meer weten dan wat we gevraagd hadden. Je hebt nooit genoeg gevraagd. Nee, er blijft genoeg weer vragen over blijken. Nee, je had veel interesse uit heel verschillende hoeken. Mede-ondernemers, leveranciers. Ja, dat was leuk om te merken dat er goed naar geluisterd is, maar ook inderdaad op gereageerd werd. Dus dank daarvoor. Ja. En dat zien we natuurlijk graag uit onze opdracht te houden van jullie fondsen. Zelfs als het over de geluidskwaliteit gaat. Ook goed. Ja, ja, ja. Het wordt steeds beter. Voor mensen die het niet weten, dit wordt allemaal met de hand gemaakt wat we doen in de podcast. Vinden we wat leuke berichtjes op de site staan? Ofzetplaten? Nou ja, leuke berichtjes. Leuke berichtjes. Nieuws, nieuws bedoel ik. Ofzetplaten voor de fabriek van Fuji is gesloten. Nou, die gaat sluiten. Eind volgend jaar. Er zit nog even tijd op. Het klinkt altijd zo'n eind van een tijdperk, maar het is toch wel weer zo'n teken aan de wand. Fujifilm, de vraag daalt, de prijzen stijgen, moeilijke markt. Dus Fujifilm haalt de productie van platen helemaal naar Japan en China. Dus in Tilburg, waar we sinds, even kijken, 1991, dus 30 jaar, ruim 30 jaar platen zijn gemaakt voor, ik denk, vooral de Europese en de Emea regio, zoals dat zo mooi heet. Maar dat gaat dus allemaal verdwijnen uit Tilburg. 180 banen gaan verloren. Maar goed, er blijft wel een fabriek in Tilburg en ze gaan daar op hele andere dingen inzetten. Kijk, vroeger werd er daar, het was wel een keer, het was een hele grote fotorolletjesfabriek ooit. Daar is voor neergezet. En ook dat is natuurlijk ooit opgehouden en eigenlijk min of meer vervangen door die ofzetplaten. En fotopapier maakt ze daar ook volgens mij. En nu gaan ze celkweekmedia maken. Dus ja, meer de medische hoek in, zeg maar. Ja, de connectie is altijd een beetje gek, maar ja, het is toch een soort van laboratoriumachtige omgeving natuurlijk waarin ze werken. En ook Fujifilm is de medische markt, oh, er gaat bijna een scherm om hier. De medische markt is natuurlijk een belangrijke markt, dus vanuit Fujifilm gezien is dat niet eens zo heel gek. Dus daar zijn ze mee begonnen en ze verwachten eigenlijk dat dat verder uitgebouwd zal worden, dus dat er ook wel weer banen zullen ontstaan. Maar wel een heel ander soort banen dan. Ja, maar wat ik zei, het is zo'n teken aan de wand. We hebben natuurlijk bij Afva al gezien dat die een offsetdivisie hebben verkocht aan een investeerder. Dat is nu Afva Offset. Dus ja, op dat gebied is toch wel van alles gaande natuurlijk. Maar waar zit nou de grootste pijn in? Ik bedoel, uiteraard daalt het de vraag naar offsetplaten, dat begrijp ik ook, maar ja, dat wil niet zeggen dat je dan meteen sluit. Hebben ze teveel concurrentie in China of worden ze ergens anders veel goedkoper gemaakt? Uiteindelijk hebben we toch offsetplaten nodig. Ja, het is natuurlijk een beetje een tegenstelde beweging, omdat je de hele tijd hoort van we moeten niet afhankelijk zijn van spullen die helemaal uit China moeten komen met containers en je kan beter lokaal produceren. Tilburg was hier dan zo'n beetje het centrum voor deze regio, om het maar zo te zeggen. Dus dit lijkt een beetje een tegenstelde beweging, want ja, die platen moeten wel weer hierheen komen, maar kennelijk is het toch echt veel goedkoper om het dan in China te maken. We hebben het natuurlijk eerder gezien, de Afvaar had natuurlijk ook al een Chinese partner die daar een plaatfabriek staat. Het zal een soort van rekensom zijn, maar ja, het blijft inderdaad... En vreemd ook dat ze afscheid nemen van sowieso met heel het metaal gebeuren, want er is een ongelooflijke vraag naar plaatwerk en metaalbewerking en daar zouden ze toch redelijk goed in moeten zijn dan in die fabriek, maar die stuurt toch 180 winst naar ons die dat kunnen. Maar goed, als ze echt iets kunnen met het metaal, dan vinden ze dat moeiteloos ergens anders in de baan. Ja, ik weet niet of het zozeer in het metaal zit als wel, wat je op dat metaal aanbrengt. Ik denk dat dat nog vooral het specialisme is uiteindelijk en hoe je dat doet. Denk ik, maar we zullen zien hoe zich dat gaat ontwikkelen. Jammer, in ieder geval. En jij had ook iets nieuws over het drogen van papier. Nou ja, ik kwam een bericht heen. Ik ben me nog aan het verdiepen daarin, want dat is een beetje een complex verhaal, tenminste denk ik. Papierfabrieken zijn, daar hebben we eerder over geschreven, natuurlijk enorme energieverbruikers en ze zijn natuurlijk naast zich op zoek naar manieren om dat energieverbruik terug te dringen. En je kan natuurlijk, hoe zeg je dat, duurzame energie, duurzaam opgewekte windenergie, weet ik veel, gebruiken om ook je CO2 terug te dringen. Maar ze zijn bezig, de VNP, hoe zeg je dat, de vereniging van de Nederlandse papierfabrieken, in samenwerking met een aantal universiteiten en andere branches en grote industrieën, om elektriciteit op een andere manier in te zetten om droging te veroorzaken. Hoe zeg je dat, ja, ik denk dat dat het goede woord is. Efficiënter te drogen in feite. Ja, want nu, in plaats van gas kun je elektriciteit gebruiken om warmte en stomen op te wekken, om je papier te drogen, maar bijvoorbeeld, en dat is het interessante, wat vooral ook de voedingindustrie maakt te gebruiken, om pastas te drogen en om bijvoorbeeld melkpoeder, dat moet ook vocht uit, zeg maar, dan heb je poeder. Dus die hebben ook enorm veel energie nodig om water uit hun materiaal te krijgen, net als papierfabrieken. En je kan elektriciteit op een heel andere manier daarvoor gebruiken en dat is dan veel efficiënter. Electrified heet het project en daar werken onder andere vijf universiteiten in Nederland aan, in Eindhoven, Delft, Twente, Groningen en Wageningen. En van de bedrijven zit onder andere AVB en dat is volgens mij de Aarpel. Aarpelmeel? Ja, en Zetmeel en zo toch, volgens mij de voedingsmiddelen in ieder geval. DSM zit er ook bij, dus die zijn dat aan het ontwikkelen. En je krijgt dan dingen als elektrodialyse en elektroosmose en dat is waarschijnlijk voor papier ook geschikt. En ik zal je even voorlezen, want anders ga ik het vertellen en dan snap ik het zelf niet en de luisteraar waarschijnlijk ook niet. In de porier van een pasta of een papier, eigenlijk kijken ze daar hetzelfde naar, zit niet alleen water, maar ook geladen deeltjes die een geladen laag boven het porieoppervlak vormen. En als er nou een elektrisch veld wordt aangelegd, dan ontstaat er een stroming die die deeltjes in beweging brengt. En die deeltjes die sleuren als het ware het water mee uit het product. Ja, het is op een soort microniveau zeg maar, ga je op een hele andere manier water onttrekken aan het materiaal. En dat is natuurlijk heel erg interessant voor de papierindustrie. Iedereen kent die stoompluimen uit de papierfabriek, dat is allemaal natuurlijk water waar je vanaf moet. En dat is dus een heel inefficiënt proces eigenlijk en dat kan dus veel efficiënter. Dus ze zijn met die universiteiten aan het uitzoeken of ze dat proces helemaal om kunnen gooien en veel efficiënter kunnen maken. Ik ga in ieder geval daar nog verder over lezen, zeker ook bij de universiteiten, wie dat aan het aanpakken is. Maar goed, ik vind het altijd mooi, er staat zo'n quote in het artikel. Deze principes zijn nog nooit eerder op deze schaal onderzocht. Dus het is echt een onderzoeksproject. Maar wel heel erg interessant natuurlijk, want de papierindustrie is hard aan het werk om die energie verder terug te dringen. Energieverbruik. Ik vind dit altijd wel een interessante ontwikkeling, die ook eigenlijk van buiten die industrie komen. Maar je ziet, op allerlei gebieden zijn industrieën met eigenlijk hetzelfde probleem bezig. En het is natuurlijk heel mooi als daarvan meegeprofiteerd kan worden. Dus dat ga ik volgen en ongetwijfeld overschrijven. Ja, zo heeft elk nadeel natuurlijk weer een voordeel. Als de energie duurder wordt, worden dit soort dingen interessanter. Ja, natuurlijk. Iedereen wordt nu ook wel gedwongen om daar versneld naar te gaan kijken en in te investeren. Dat is een lastige periode om te investeren. Het is mooi als dit soort dingen nu versneld raken en werkelijkheid worden. Want het kan kennelijk allemaal veel slimmer en beter. Ja, het is natuurlijk ook een mooie ontwikkeling dat er steeds meer wordt gekeken naar andere grondstoffen dan alleen maar boomvezels. Of gerecycled papieren. Daar wordt natuurlijk ook naar gekeken. Ik heb een voorbeeld gezien van het bermgaras, geloof ik, van Malen. En we hoorden laatst een voorbeeld van suikerbietenafval. Waar dus miljoenen kilo's van beschikbaar blijken te zijn. Waarvan je met elke prestage al voldoende hebt om heel veel papier te maken. Dus met elke prestage van dat totale afval ook. Zo zie je weer, er kan wel heus wel wat veranderen in de papierindustrie. Het is niet allemaal zo saai. Ja, en dat geldt ongetwijfeld ook voor de grafische industrie. Dus dat is een interessante beweging. O ja, dat was ik nog vergeten. Wat ik vorige week had gedaan. Toen was het verschenen, ik had het al geschreven. Maar ik had een artikel geschreven over factuurteksten voor de VIGC nieuwsbrief. Ah ja, de eye-opener. Ik heb ooit een opleidingje communicatie gedaan. Ik erger me nogal omdat er zoveel gesproken wordt over persnelstekorten. Het is zo moeilijk om mensen te vinden. Dat was bij de VIGC op het congres een belangrijk item. En dat ging ook weer over de generatie Z. Ja, die we uitgebreid behandeld hebben. En ik, zij en hij. Die we weer in de branche moeten trekken. Jij was daar nogal door getriggerd, weet ik. Ja, want natuurlijk zijn er weinig mensen. Dat weten we allemaal. We hebben er maar 18 miljoen in Nederland of 20 of 30 miljoen mensen. Dat zijn natuurlijk veel te weinig. En er komen ook helemaal geen nieuwe mensen bij. Dus we hebben ontzettend problemen met het tekort aan mensen in Nederland. Dat begrijpen we allemaal. Maar ja, je moet natuurlijk ook de juiste mensen zien te vinden. Behalve dat je dan mensen moet zien te vinden. En als je dan naar factuurteksten kijkt. Dan viel mij op dat het toch vooral een beetje omgekeerde wereld is. De bedrijven beginnen nog steeds te vertellen over hoe goed ze zijn. En hoe goed jij wel niet moet zijn om bij hun te mogen werken. En hoe bijzonder je moet zijn. Alsof jij als sollicitant zit te denken. Ja, ik ben helemaal niks. Ik kan helemaal niks. En dat je dan al je eisen leest. En dat je denkt, nou, laat maar zitten. Dit is samenvatting moeilijk voor mij. Nee, dat is natuurlijk onzin. Iedereen vindt zichzelf helemaal geweldig. Dus je hoeft niet al je eisen te vertellen. Ben jij wel eens iemand tegengekomen die zei. Nou, ik heb typisch een 9 tot 5 mentaliteit. Dat kenmerkt mij als werknemer. Ik wil alleen maar om 9 uur beginnen. Om 5 uur klokslag. Dat zegt niemand. Dus je kunt het wel zeggen bovenin je factuurtekst. Dat je sollicitanten. Maar eigenlijk wat je aan het doen bent is mensen wegpesten. Dan denk je, nou, ik kan kiezen uit verschillende factures. Die factuurtekst ga ik in ieder geval niet lezen. Dus ik vond het wel leuk om. En ik heb ook wel wat leuke reacties opgegeven. Ik vond het wel leuk om het op te draaien. Hoe presenteer je je bedrijf nou als heel aantrekkelijk om te werken. En vertel nou eens wat er nou zo leuk is aan die baan. Die, wat laatst kwam ik ook zo. Gezocht hydrauliek monteurs. Dat hangt dan op een hek. Gezocht hydrauliek. Nou, dat je dan langzaam. Dat je denkt, ik stop nu. Ik ga onmiddellijk solliciteren. Volgens mij moet het allemaal wat aantrekkelijker. En het voordeel is, als jij gaat nadenken. Dat is mijn geheime agenda. Als je als bedrijf gaat nadenken. Je moet jezelf presenteren als een bedrijf. En als een baan. Daar moet ik op solliciteren. Dan moet je wel nadenken over je eigen bedrijf. Ben ik wel leuk? Is mijn bedrijf wel leuk? Ben ik wel goed bezig? Is het wel een tof bedrijf? Want als jij een heel tof bedrijf hebt. Apple of zo. Weet ik van wat. Je doet iets heel bijzonders. Dan willen mensen bij jou werken. En dat is voor een drukkerheid een stuk lastiger natuurlijk. Het is make and free. In Nederland hebben we heel weinig waardering voor techniek. Helaas. Maar ja. Mijn advies zou zijn aan werkgevers. Denk eens goed na over die vacature takes. Maak er een keertje iets leuks van. Iets aantrekkelijks. Ja. En experimenteer ermee. Maak er gewoon een stuk of vier. Want je kunt toch. Je zet het op LinkedIn. Ene week doe je de ene takes. Andere week doe je de andere takes. Kijk eens waar mensen wel op reageren. En waar ze niet op reageren. En kijk eens naar hoe supermarkten en hamburger restaurants dat doen. Die weten wat te brengen. En die hebben geen gebrek aan personeel. Het is best wel monoton werk. Ik ben nog op het congres. Een van de panelleden zei. Ga nou niet uit van de vacature die je hebt. Maar eigenlijk van het talent dat zich aanbiedt. Ja. Je moet goed luisteren naar wat iemand jou te bieden heeft. En dan kijken hoe dat inderdaad past in jouw organisatie. En waar je eigenlijk iemand voor zoekt. Pas er iemand daarin. Maar brengt hij misschien ook nog wel meer mee. Dat kan natuurlijk ook heel goed. En vertel gewoon wat hij moet doen. Of zij. Vertel gewoon wat die baan inhoudt. Wat is nou eigenlijk de uitdaging waar je voor staat? Je kan natuurlijk zeggen dat je een drukker zoekt. Maar je zoekt eigenlijk iemand die ervoor kan zorgen dat je een fantastisch drukwerk op tijd toch nog kan leveren. Ja. Maar ook gewoon wat er van je gevraagd wordt. Maar niet allemaal ijzige stellen. Je bent flexibel. Wie is er dan niet flexibel? Eigenlijk stoot je meestal helemaal mee af. Nou ja. Die staat op de VCC. Die staat op de VCC ja. Nu is het lief. Ik ga het later nog wel op een andere manier op de Graafische Vakbest over vertellen. Als mensen dat interessant vinden natuurlijk. Anders kunnen ze jou altijd mailen toch? Ze kunnen me altijd mailen. Ik doe altijd tips. Nou ja wat je vaak hoort is. Ik spreek wel eens met andere mensen. Die vragen mij om advies enzo. En als je dan zegt. Albert Heijn moet je eens kijken naar die advies. Ja maar ik zoek toch geen vakkervuller? Ja nee. Je moet wel een beetje out of the box durven denken. Als je naar mensen zoekt. Of überhaupt als je een bedrijf wilt voeren. Je moet een beetje kijken naar. Aan welk voorbeeld heb ik iets. Ik snap ook wel dat je geen 15 jarige vakkervuller zoekt. Maar een 20 jarige drukker. Met 18 jaar ervaring. Ja. Anyway. Dat was mijn. Ik had er wel lol in. Ik vond het leuk. Ja dat kun je ook lezen. Hé en nou ja. De eerste Droepa berichten druppelen binnen. Ja nou ja. Dat is een beetje. Ja. Je zou het bijna traditie kunnen noemen. Dat de Droepa organisatie anderhalf jaar voordat Droepa gaat beginnen. Ons laat weten dat ze op koers liggen. Dat het helemaal goed komt. Dat het een geweldige show wordt. Dat komt een beetje omdat ze. Ik geloof dat je sinds januari van dit jaar. Kon je je aanmelden om als exposant mee te doen aan Droepa. En de deadline. Je moet je aanmelden voor 31 oktober. Altijd. Dus die deadline is nu net voorbij. Dus dat is altijd een beetje het moment waarop Droepa dan weet. De stemming is weer geweldig. Er moet een hal bij. En dat soort dingen. Dat is dit jaar niet helemaal zo. Nee. Er hoeft geen hal bij. Nee. Er hoeft niet een hal bij. Nee. Het bericht is uiteraard vol optimisme. Zal ik maar zeggen. 900 standhouders hebben zich al aangemeld. En er is al 100.000 vierkante meter is er geboekt. Dat klinkt als enorme getallen natuurlijk. Maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het eigenlijk een beetje langzaam gaat. Ik ben even terug gaan zoeken. Wat ik al zei. Het is traditioneel dat we zo'n persbericht krijgen. Dus ben ik even gaan terugkijken naar wat we de vorige keer kregen. In de aanloop naar de Droepa van 2020. Uiteindelijk ging die niet door. Maar in 2018 was de stemming nog op haar best. Ook toen was net de deadline verstreken. In november 2018. Toen kregen we een persbericht dat er al 96% van de geplande 160.000 vierkante meter was geboekt. Dat is toch ruim 150.000 vierkante meter. Daar loopt Droepa nog flink mee achter op dit moment. Ongeveer de helft. Ja precies. Zo bezien schiet het nog niet heel erg op. En ook de keer daarvoor. Dat was de Droepa van 2016. Dus toen kregen we in november 2014 ook zo'n persbericht. Want toen was ook net de deadline. Ook toen was de animo toch wel wat groter. Want toen was al 80% van de hal geboekt. En daar zitten we ook nu nog lang niet op. Dus het gaat wat langzamer. De tijd is natuurlijk ook wel anders. Zijn er grote namen die ontbreken? Kijk Droepa heeft er een lijstje bij gedaan van grote namen die hebben toegezegd. Daar staan hele mooie namen op. Bobst, Esco, Fujifilm, Heidelberg, Keunigenbouwer, Horizon, Kamori, Koningin Minolta, Landa, Mulle Martini, Screen. Die staan er allemaal op. Maar er is ook een voorlopig explosante lijst opgesteld waar die 900 bedrijven op staan. En als je dan even gaat kijken dan zie je toch al snel dat HP ontbreekt. Dat is toch wel een naam die mensen op Droepa verwacht. Zeker de afgelopen twee keer. En dan hebben we dus over 2016 en 2012 hadden die toch echt al 17 flink gevuld. En dat stond ook in 2020 op het programma. Nu ontbreken ze vooralsnog op de lijst. Dat zegt natuurlijk niet dat ze er niet zullen zijn. Maar het is wel opvallend dat ze er nu nog niet in ieder geval hun schouders onder zetten. En als je dan iets verder kijkt dan zie je ook dat Canon ontbreekt. Kodak, Marollensheetvet, Rico, Zycon, Xerox. En dat zijn toch ook wel redelijke halvullers. Het zijn ook redelijke smaakmakers. Alles heeft waarschijnlijk ook met tactiek. Het aanmelden heeft vast alles te maken met hoe budgetten gaan en onderhandelingen. Wat betekent zo'n deadline nou eigenlijk? Eigenlijk niet. Want Drupal zegt er is nog steeds heel veel belangstelling. We krijgen nog steeds heel veel vragen. En zeker gaan we die mensen allemaal te woord zijn. Ik heb geen idee of er nog een soort korting is als je voor de 31e hebt geboekt. En als je nu daarna boekt. Dat is toch een rare manier van communiceren. Je hebt tot 31 oktober de tijd. En als je daarna hebt dan ben je alsnog hartstikke welkom. Maar je zegt verder niet. Misschien zijn daar nadelen aan verbonden of voordelen. Als je dat niet communiceert. Niet naar ons in ieder geval. Ik heb geen idee hoe dat in de exposante communicatie gaat. Want die zien wij natuurlijk niet. Maar goed, Drupal de organisatie is onverminderd optimistisch en vol vertrouwen. Ondanks de situatie. Zo'n deadline is ook een beetje een godsproef. We hebben net een pandemie achter de rug. Die de hele vorige Drupal heeft. Waardoor de hele Drupal moest cancelen in feite. Nu zitten we midden in een oorlog. Een energiecrisis. De wereld staat in brood. Maar de Drupal trein staat gewoon op het oude spoor. En gaat in hetzelfde tempo. Blijven gewoon in deadlines communiceren. Je moet even af en toe een half jaar voor de voren toezeggen. Wat dat betreft is er aan de organisatie van de beurs niets veranderd. Je hebt gelijk. Inderdaad, Drupal werd in 2020 op een vrij laat moment uitgesteld. Eerst naar 2021. En daarna werd hij uiteindelijk toch afgelast. En moesten we het met een digitale Drupal doen. Wat nog wel weer opmerkend nu is. We zijn natuurlijk enorm nu na corona. Maar in China bijvoorbeeld. Daar is vorige maand nog. Werd daar all in print. China werd afgelast. Vanwege de pandemie maatregelen die daar nog. Of alweer gelden. Dus die beurs daar. Die is dan weer uitgesteld naar 2023. Eigenlijk nog steeds vanwege corona. Moeten we zeggen. Grappig he. Of opmerkelijk. Grappig is een verkeerd woord. Opmerkelijk daaraan is dat all in print. Ging juist in 2020 wel door. Dus twee jaarlijkse beurs. En in mei ging Drupal dus niet door. En toen in oktober. All in print China ging wel door. Omdat daar toen net eigenlijk. Alle maatregelen weer werden opgeheven. En de overheid had gezegd. We kunnen weer grote evenementen organiseren. Dus toen kregen we. Terwijl we hier eigenlijk. In de lockdown of er net voor zaten. Kregen we allemaal foto's. Wat een enorme beurs. In Shanghai plaatsvond. Het is overigens ook een beurs. Van de Messe Düsseldorf. Je ziet hoe zij. Tussen die twee werelden in zitten. En kennelijk inderdaad. Wat dat betreft toch onveranderd. Op het oude spoor voortgaan. En hopen dat. Omstandigheden over. Nog 18 maanden. Waarschijnlijk zo zijn. Dat Drupal 2024. Toch een groot succes gaat worden. Maar het heeft iets surrealistisch. Het is juist een beetje. Wort voor de kop. Zo komt het op mij over. Ik denk niet dat het die magel is. Wat je moet willen hebben. Ik denk dat ze juist moeten proberen mee te denken. Met de markt. En met hun standhouders. Volgens mij is Drupal nog steeds heel belangrijk. Ze hebben nu al jarenlang. In Europa in ieder geval. Geen grote exhibitie meer gehad. In Amerika is net Printing United geweest. In Las Vegas. Dat is naar de verhalen te horen. Succesvol. Aigaz in Japan. Is net geweest. Ook succesvol verlopen. Tegelijkertijd. Is label Expo Asia. Voor dit jaar. Ook weer uitgesteld. En afgelast. Het blijft toch een beetje. Er blijft onzekerheid. Ook om dat soort evenementen. Hangen natuurlijk. Laat onverlet dat ik best wel uitkijk. Naar weer zo'n mooi evenement. Gelukkig mogen we naar Zwitserland. Eind februari. Ja. Innovation Days. Daar staan we het dichtst bij. Straffen vanuit hier. 9 uur rijden. Maar sowieso is dat ook wel. Dat is sowieso. Het was altijd een leuk evenement. Ik kijk daar ook naar uit. Maar ik vind het ook wel weer prettig. Dat het op zich een redelijk kleinschalig evenement is. Waar heel veel te zien is. Vooral op printgebied. En zeker op internet gebied. Ontzettend interessant. Heel veel informatie. En spelers staan er altijd. Er is veel nieuws te zien. En toch is het compact. Het is een heel gefocust evenement. Dus voor meerdere redenen. Vind ik dat een aantrekkelijke idee. Zal ik maar zeggen. Je gaat er ook niet drie dagen rondlopen. En dan zeggen. Ik heb nog steeds niet alles gezien. Je kunt met iedereen spreken. En toch is er heel veel te zien. Het is inderdaad. Het is een ontzettend leuk evenement. Eigenlijk. Het is ook lekker flexibel. Je ziet daar niemand vastgebakken. Vorige keer moest ik. Een paar jaar droepen. Toen bedacht ik dat ze om de drie jaar wilden zijn. Oh. Het is gewoon leuk. Om een evenement te verplaatsen. Het maakt zomaar niet zo heel veel uit. Ze zijn ook niet super afhankelijk. Het is gewoon een mooi ding. Al die namen die jij net opnoemde. Die nog niet hebben toegezegd. Voor een droepaar. Die hebben volgens mij wel. Gelderland toegezegd. Ik voel dat digitaal. Het is gewoon een groot ding. Het is ook goed. Denk ik. Om Intjet verder op de stoom te sturen. In de vaart te volgen. Het gaat goed met Intjet. Begrijp ik van iedereen. De toepassingen zijn toch nog steeds. Wel een beetje. Hetzelfde. Kleine oplagers drukken. Dat is het. Ik zal niet zeggen dat er een verband is. Met de sluit van de offsetplatenfabriek. En de opkomst van Intjet. Dit soort ontwikkelingen. Staan nooit los van elkaar. Dat gaan we hopelijk. Komend voorjaar al bekijken. Tot die tijd. Blijven we het volgen. Op de vakpers. Ik ben benieuwd. Of Stijn de Jonge heeft gereageerd. Op de uitnodiging van Wouter Hanum. Ik denk dat hij de podcast. Nog niet gehoord heeft. We zullen hem onder de aandacht brengen. We gaan proberen Stijn de Jonge uit te nodigen. Lijkt me ontzettend leuk. Als hij daarop in zou gaan. We hebben het er al even over gehad. De podcast met Wouter Hanum. Is op zich goed beluisterd. Veel mensen zijn toch op gereageerd. Dat is erg leuk om te doen. Ik denk dat we vaker zo'n soort podcast. Zouden moeten maken. Dus wie weet. Als Stijn de Jonge meedoet. Als luisteraars suggesties hebben. Voor andere kopstukken. Of interessante mensen. Die we in een podcast zouden moeten vragen. Dan horen we dat natuurlijk heel graag. Het blijft ontzettend leuk. In ieder geval Stijn de Jonge was. Dat was een idee van Wouter Hanum. Dat we Stijn de Jonge zouden uitnodigen. Voor een podcast. Om te interviewen. Met name over de toekomst van de huishouden. De huishouden in de Volders. Daar heeft hij ongeveer veel. Hij is bij deze van harte uitgenodigd. Maar ook. Andere ondernemers. Of als je iets bijzonders doet. In het grafische vak. Of je weet iemand. Die moeten jullie beslissen. Als interviewer. Dan houden we ons geheel aanbevolen. Waarom aanbevolen? Laat het aan ons weten. Dat was het weer. Aan de bak. Tot zover deze aflevering van Radiografisch. Je staat ongetwijfeld te trappen. Om naar de kerstmarkt in Duiven te gaan. Maar controleer voordat je dat doet. Eerst even. Of je al een gratis abonnement hebt. Of je bent aangemeld voor een gratis nieuwsbrief. En de WhatsApp groep. Allemaal geregeld. In dat geval. Tot de volgende aflevering van Radiografisch.
