Details
По повод 115-годишнината од првиот фудбалски натпревар во Македонија, денеска во нашата специјална отворена програма посветена на историјата на македонскиот фудбал гостин беше и доајенот на македонското спортско новинарство Миодраг Мицковиќ.
Details
По повод 115-годишнината од првиот фудбалски натпревар во Македонија, денеска во нашата специјална отворена програма посветена на историјата на македонскиот фудбал гостин беше и доајенот на македонското спортско новинарство Миодраг Мицковиќ.
Comment
По повод 115-годишнината од првиот фудбалски натпревар во Македонија, денеска во нашата специјална отворена програма посветена на историјата на македонскиот фудбал гостин беше и доајенот на македонското спортско новинарство Миодраг Мицковиќ.
МАКЕДОНСКА СПОРТСКА СЦЕНА МАКЕДОНСКА СПОРТСКА СЦЕНА МАКЕДОНСКА СПОРТСКА СЦЕНА МАКЕДОНСКА СПОРТСКА СЦЕНАЯ МАКЕДОНСКА СПОРТСКА СЦЕНАЯ МАКЕДОНСКА СПОРТСКА СЦЕНАЯ МАКЕДОНСКА СПОРТСКА СЦЕНАЯ МАКЕДОНСКА СПОРТСКА СЦЕНАЯ МАКЕДОНСКА СПОРТСКА СЦЕНАЯ МАКЕДОНСКА СПОРТСКА СЦЕНА МАКЕДОНСКА СПОРТСКА СЦЕНА МАКЕДОНСКА СПОРТСКА СЦЕНА МАКЕДОНСКА СПОРТСКА СЦЕНА МАКЕДОНСКА СПОРТСКА СЦЕНА МАКЕДОНСКА СПОРТСКА СЦЕНА МАКЕДОНСКА СПОРТСКА СЦЕНА МАКЕДОНСКА СПОРТСКА СЦЕНА МАКЕДОНСКА СПОРТСКА СЦЕНА Македонија. Ке се подсетиме на историјата на македонскиот футбол. Денеска, 115 години, тој прв надпревар. Футболот има долги корени во Македонија. Ти си исто така долги години активен и на спортки план. Кога ја футболот во прашање од санатите спортови. Ке се присетишни на тој како беше футболот некогаш, како е футболот денеска, ако правиме некаква паралела на ова 115 годишнина, практично, за родишот на македонскиот футбол. У последње време, доста правим некој рубрик из «Полски време флог». Ге посетимо овој помладите љубителњо футбол за се оно што се случило во Скопље и во Македонија. Добро ме посетите на тој прво израђување, та што беше на велик ден, на терену на тогашна училишка школа, денеска Градско собранје. Не можам да је сигурно, да је не знам како изгледало, знам да је играле напредлог од Скопље и некоја екипа на француске официјели со Сајена победиле дадећа нашећа напредлог со 2-0. Не се наплетувале лезници, дури и сполучења за тие видни грађани од Скопље ги донеле само за да го следат мећот. Интересно ми приказува се и за тој напредлог од Скопље. Тој екипа која има одиграну наредната година и пр. међунадредната на тој истој грађиће со некоја екипа Макаби од Солом 5.7.0. Колко биле ће сили, не знам. Футбол го следам интезивно, јако порано играв фракон, вет дури бране у прва лига на Југославија од 1901. година, кога за пр. пасев работи во Нова Македонија у спортска федеракција. Може да биде интересно. Дес одедем да патрам и јас, јако се уште нема пришење. Али ме примеја зато што прачав извещај кога играше грађић или Вардар тога Шкобра, не занисод тереници у Југославија, си нањао надперар Вардар Вартекс во Белград. Сано збор за купот на тогашна Југославија. Изнесуваше је мојот порване шевурник Никола Коварцевски, а ја бев задушен да ги собирам и изјавите на навијаћице Македонци и на Вардар који бија на саѓанот на тогашна Југославија, кај што се играше, Вардар победи 2-1, се на големо стави. Вардар го следе од согаш долго години. И као као новинар расте со Вардар. Сум патувао со Вардар. Може би нема много пропуштења на перевари као уредник, на спортска редакција. Доса патувао со Вардар. Добро је дека Вардар је сепак најтрофењ клуб у Македонији. Младинци на Вардар беја шампиони на Југославија у 1949. година. То беше голема сензација. За младинце играше и покоњаје од наш колега Бранко Давидовски, мајка. Играше самдано. Бранеше Миле Милановића. Имаше јактим. Да, Вардар беше и младинци шампиони у 1975. година. Тогаш на стадион на јернагу победи Сарајова 2-0. Седесна злота гола беше Дарко Панћев. Добро се сечам де кадо мене седеше на твој натпера Рајко Митић, познатије од футболена Срна зрезда, ја више без тога шмоца, и поафирмиран новинар та година, и ме је ће Митско, ова Делевска Вардарова мора да игра за Срна зрезда. Мислеше на Панћева. И после сон, да Панћев беја доста зенителјији пардан, али се пак украје Срна зрезда и Панћев направи голема каријера. Прека зборуваме за историјата на футболот, а ти го следеше долги години Вардар, но веројатно во тие прилики тогашни, многу популарна беше и таа македонска футболска лига. Деки секој од републиките во поранешна Гославија имаше и своје футболско надпреварување. Како беше футболот во тие надпреварувања, со оглед на тоа што Вардар беше прволигаш, кога прволигаш, кога второлигаш, овие останати и покажуја токму во таа македонска лига? Може би, многу ми не знају, сигурно ово је помнода генерација, де га прв шампион на Македонија беше победа од Скопје. То је, зборуваме за екипата која се функцираше за да стане Вардар? Пред да се функционира, победа беше, и као шампион на Македонија влезе у прва лига на Јуславије. Играше таа 1946-1947 година, се класира на 8. месо. Међу тоа, што се случи, не требаше победа да изпадне, што знам не, што имаше некој тамо предвирања, и донесо облука, првокотна Македонија следноста година и првокотна Војводина да игра с квалификацији за член за прволига на Јуславије. Бараш, бараш. И тогаш дојде она фузија средоћенала међу победа и Македонија на 1947-а годину, кинокултура, това што је тао доста беше. Наприје он направи во Нови сад. Варда играше нешто со слога од Нови сад, подосна Војводина. Голову го постигна доктор Саво Сецкојећ, јој професор. А интересан је реваншот, Варда пак победи со 1-0, међу тоа да трево не заврши. Поставно Саво Сецкојећ го даде тај шашћиот гол. Сузеше Чанак, живота влајећа од Белград. Он го наловно Госите професира на обиле гол од Обсед, међу тоа влајећ го призна и Госите го напущија теран, али мораше така да биде. 8 на 3-0 за Варда и Варда вледе у прва Лига Негославија. А шта је најинтересно, Саво Сецкојећ ги има после. Единствени тије два са гола за Варда, и појаше, не играше. После се отеле да биде професор и предаваше хемија у Скојској гимназије јоси в Русији. Македонија је усегаш имала... Македонска лига беше много јака, имаше много сијени клубој, имаше големи борби. Варда не го сметаје, пошто Варда, речи се, не играше у Македонска лига, Варда појаше, играше у прва Лига и у втора јославјанска лига. Међута су го водаја Вицкит, Победа, Прилеп, Бреганица, Штит, Беласица, Струмица. Вардарски богати, имаше много јака екипа. Боресо, Делес, Пелисер, Осово, Кочани. Едно време и Саса, имаше много силна екипа. И оно што је много битно, јер што нација на превер имаше, секуваше полни стадиони. Полни стадиони, полни трибини. Сегаш имаш да се, нема пет погледачи. Нема пет погледачи. То је нависено, знаете као ће, јас се сећам, игра Победа, Прилеп и Работички. Ако ји кажам, 20.000 гледачи, за пластман во втора лига на Југославије. 20.000 гледачи, то беше, мироће, венске беше цена на Работички, у тоо време, који остаји доста сраги, и беше добра цена. У прво лига на Југославије, да се подседне, играше Вардар, играше Работички, играше Пелисер, играше Тефеј. У тоо време, у второ лига, Беласића, Брегалница, Циквеш, Победа, Силејкс, Пелисер. Имаше и пули, и стадиони, и биле. А бе правник беше то? Ако ви кажам, ће јас се сећам добро, на облашње отере на Вардар, који више неје на Вардар. Па на средних потренијаше Вардар, имаше под 10.000 гледаокулу собрани. Околу игралиштата на Вардар. Поранешно, то је зад источната трибина. И онда, после ко се направи стадион, поиграше Калљарију у Скопље, Джи-Джи Рива у Скопље. Могу ми и не знати де је играл, де је најпознацијаји. Јас со време бео једне спортске време, па је напишао за Джи-Джи Рива, де је играл у Скопље. И така Вардар го победи Калљарију у Скопље. И Вардар у Балкански куп, го степа шли Калљарију, у Калљарију на неју отере. И туда сите се чудеја. Тогаш Мути Мариш беше храђу. Храђаше феноменално, и не на то. Сто ја имам можливости да је гледам, да је Вардар победен. Бују ексептом 5-3 у Скопљу. Вардар је Вардар, нека каза. Ипак је цепак. Институција. Кога је футбол одво прашање. Ако те прашање да се присетиш поред тебе, на овије 115 години футбол, који са на големите футболери који Македонија је имала? Није младите условно речено. И денес, кај ми знајемо, он је отпоновао се историја. Ако ји кажам, да поштавам голмани. Може. Благо је видиње, беше Соде Георгијевски. А благо је видиње, и само кад је прекинао, беше први од Македонија с чином во репрезентација на Југославија. Играше на Олимписки игри за Рим, који је својиме златен медал. А прв Македонец, који играо за репрезентација на Југославија 1932. или 1936. година на Олимпиаду Антара, је Кузман Состировић од едно село Тетоско. То је препстора светска война. Да. И денес беше голман, не голман, голманиште. После имаше много успешна и целес карјера. За мене, за мене, Добро, може да направиме повеќе. Хвала Богу и Федећи, и Горан Пандеф, и Дарко Паше. Лично за мене, најголемо впечатлувају је Метто Спасујски. Метто Спасујски беше нависена футболер. Прва класа, што ми кајме је. У тој време, Метто Спасујски, Мирко Илијевски, Сократ Мојсој, Петар Шолинћевски, Джора Јовановски, Диме Георгијев. Наум Бутевски, од Битова. Во првото време, имаше добри футболери. Имаше големи изборни футболери. Интересна работа. Имаше големи дрбија на младинските надпревари. Денес, работа со младинци е запоставена. Многу запоставена. Кај нас, во странство да бидеш добро платен на млади категорији. Кај нас, никој не сака да работи со млади категорији, бидејќи не е толку платен. А тоа е поврзен чекор од младите. Како се превива поредка, чекор по чекор. Чекор на чекор. Ќе се присетиш на некој од најубавите футболски надпревари одиграни во Македонија. Веројатно, најголемиот дел се со вардари. Ќе се присетиш на некој од овие надпревари. Иона Белби, што го спомена, со 20.000 публика во домашното футболско првенство. Уште, некој од надпреварите на кои што си присутствувал за годините на назад. Не се забравяваш. Не се забравяваш. Вардар Съвен Азердар, вардар Партизанбер. Правен ли за футбол то? Правен ли? Ако ви кажам, може сега я ими, преди ми са знаци, които ги знаят всички грешни върдари. Не само върдарите ги знаят. Защо Денеска няма nema sportski veseg u mene. To je голем хендикеп za сите ljubitelji na futovi za sport. Денеска, срамо се да кажам, не познавам ниједна јигашна вардарја, ће се Двојца Срца, кај ги знам. И ће један, што је упознаван, што је колега. Сим на мојот колега. Просто, не може. Не може да видиш нигде. Табела има да видиш. Једна лига за втора, а једна лига за третја. Знајете колко големо интереси има за третја лиги? Па на ударнике, сега скоро ћитав ударник и слога вине, тим ово ћеће људи гледаћи упирава. Не може ниједна репрезентација да се вера. Срецка ви спомнила, сега хакам да го напишам. Има пројектовска судећа женска репетација у Лондон на Вемблији. Срецка 6.240 гледаћа. Толку нема за село за зонову Македонска лига од Содруње. Штета. Како да го подобри на футбола? Едно твоје размислујење. Како може футбол да го врати сјај од снова што имаше у оминацији? Мислим да је требао да врати висинске луђе у футбола. Не, ово је што се шлепује. Висинске луђе, висински тренери. И мислим да је голема грешка на футболској федерацији што дозволује да има резервни тренери. Да има тренери со безлиценца, да има тренери со прави срца, који проформе средовна клубовка. Не је добро тамо. Ба, то је лишто моје мислење, али не је добро. И мора да се вложи голем напора и големи срца да се реновира срца. Катастрофа. И да сакаш да играш добро футбол, нема каде. На Борис Сајкос не може 5 метра токати да не свати уповршен првак. Да је што игра добар футбол, што си сегнишали, то је катастрофа. Ака и на Бојића то сађање. Ја верам да га може доста да се... Сепак има надежна генерација, има видок, без разлика да ли го критикува среца, то је по добро. И не може. Не треба да забораваме дека фали една панда, фали еден Денис Фалацишен, некој што играш. Кај некој не игра тук, не се сам да ни е тешко. Кај нас секој сака да ги даје и секој селектор практично. Ја некој правам селектор, али тоа ни е. Како да свртиш токусе. Токус на токус. Ја сакам да ја посекам 115 години од почетокот на тркавањето на таа футболска бувамара овде на нашите простори и да ти посекам добро здравије и уште многу футболски натпревари да изгледаме заедно и спорти натпревари на футболските футболски натпревари. Кај има футбол во Македонија? Има, да. Големо битка и за прво место. Големо битка за оксанок. Сепак, само ја рекам не треба да се поценува да је помрли клубоји, да је се даје. Да не даје ситуација Сементанце са Металург, Балкан. Да се расформира. Победа за Ландо, Берганић, Бетшог је нема нигде. Сементанце и Металург је руски хупови. Забојете. То је трагедија за Македонске футбол. Може и тко признава се сето овије атмосфери, тије признава се за то, али ќе биде по добро. Једнаш, Мио Драгмитковић, мој денешен гостин на јубилеот 115 години футбола во Македонија. Отањајте со нас.