4. Bekkur 2019

Hæ, við þjóðabæk ætlum að lesa fyrir einhver viðtöld sem við tókum um okkur afan. Langum við eða langama. Þau sjöðu okkur hvernig jólín voru þegar þau voru lítið. Dýrið svo vel og góða skemmtum! Ég heiti Karnars, ég tók viðtölda af að þráin. Hann er uppbólinn í Vestmannaðum og er fættir af 1953. Það sem hona fannst mest spennandi við jólin var þegar þau voru skreitu stofina. Uppbólsmæturinn hans var lampalari. Jólamatinn var hamburgarryggur. Eftir munilig jól voru þau öll átt á syrkinnan sem voru flutt á heimann komið hjemsög. Jólfótinnars aða voru jakka fötnvesti, bindi, bindi snela og ermannapar. Að þú voru ekki í messum jólin þá þau dansaði kringu jólodreifjónum um jólin. Af fjögt einisni bóki jólaskjöf. Hann átti uppból sjólaskröfið sem voru músastirar og óráðar sem snýrstu síng að þau voru nála tvita. Það var hefið sjónum að borða klokkun 6 til jólaklokkunar 7 á rafis 1. Það var baka sjónum og það var mjög mikið skreikir vastmanum. Ég heiti Padri, kvitar við sjöfumu. Hún svafaði með mínu segðum ég að það var mest gaman að allir hittist þau borðiður lampalari, klættist kjólum og jakkafötum. Svo dönnsiðu þau á jólabali. Hún vekst undum bóki í jólaskjöf. Hefðið náði voru að skreita jólatreið á þórlagsmessu og hlusta á messu klokkunáttjón á þangadag. Ég heiti Helgi Freyr, júlinn hans aða. Ég tók við talvið aða minn þartjál, við bansan á fyrirmenn aðu fannst jólabakaðni mest spennandi við júlinn. Húnum fannst júlasveikinn vera mjög góð í júlamatinn á lampalarið. Það kvirknaði í júlatreina á eftiminni leiðustu júlunum. Júlafötum voru buksur og skrista. Afu fór einu sinni í messu stundum konu gessir og það var ekkert ansækri yngum júlatreið. Hann afi fekk aftabækri og leggja upp að hans júlasveit. Afa er júlasveit. Sestakar hefðir hjá afa um júlinn voru að pabbi las aftabækku pakkana og yngstirfjölskyldu með leiðmörinn rétt í pakkana. Ég heiti Freyja Seyðun og veit talvið Emma Kristina. Emma fannst hátileikinn, júlaljósinn og gæðan með spennandi með júlinn. Hefkvall smadur hana voru rúpur. Ég förðu eftir að góðna þessu með mendlu, rúpur í aldrið og sversku gauðu með rjóm í ættrið. Verðljóðu barnherskur hana eru voru eftirmyndileg. Mamma hennar sauði með júlaföldinn á hana fyrir júlinn. Júnggamlu Fendi kom frá parki og var hjá þeim um júlinn og júlaböllum í samkonu hosinu var dansa ekkur yngum júlatreið. Hún fekk alltaf einu bók í júlgefn. Þannig að líti júlatrið með sedji sem er hefðu hennar. Þau kveittu á júlatriðinu klukkan sex og maturinn voru helstu hefðir hennar. Ég heitur Brynjó Þór. Við talfuð um að byggja frá Akureyri. Þegar hún var lítil starf á Akureyri fannst henni mjög eftirmyndileg þegar hún fekk gefin spjöning og fór á förlóksmaskiðin í bæ. Þá gáttu þau verið allt kvöldið þar og kjöft sér eitthvað. Og þar var líka mjög margt fólk. Síðan, þegar hún kom heim, var búið til kakku og borðað smákukur. Í jólamatinn var síðan eftirleitt lamparekkur. Einu sinni fekk amma mín mjög faglega dukku í pappakassa sem var skreittur með blúndum í kring. Hún seti síðan teknibólur í gegnum kassan og seti hann í veginn og bjóð þannig til hyllu. Jólafuttin voru saumuð á langumu og það var feldpils og blúsa. Síðan var amma í kvítum spórsokkum. Amma fór aldrei í mesju og það var lítið um gerstijafriðum. Littljólinn voru haldinn í skólanum og þá vart ansæði kringum jólutrið. Amma á mjög faglegt jólaskröyt sem hún átti þegar hún var lítil en þaði kjönd með alltbyttelapir, jólasöy og lítið jólabarn. Í búðunum var harta að kaupa eppli og eppilsínu rétt fyrir jól. Amma mín gaf einu sinu ammasinni pissukopp í jólagefu svo langa maður myndi ekki að finna gefina. Þá fælti amma hanna í kólakassanum. Ég heiti Eyrstin Æri. Ég dog við þegar amma mín som heiti Ræmnindur Helgandóttu. Hún er fætt árar 19, fötur fyrir ópi og bænum hafa í grinsinu sem þú vann lítir. Þá jólun var alltaf hunkjött í maturun og það var upp á allsum maturun næna ömmu. Jólufötinn næna ömmu voru fíkjótt, þannig fannst spennandi að hafa hana bakan og hún fekk alltaf bóku í jólagefu. Það var ekki mikill dannsæk klimmið jóludri og það ekki færið yngi mestri þá var langt hana stubba og engem bytt. Stundum komi gertilapandi á yfnum yfir apaðann og þá var speilað. Það var hefðum jólun að hafa ljós og oljulampa yfir jólumotinu. Það var stemmugott því að amma var miskunn þegar hún var lítill. Ég heitir Hafnótt, ég veit alveg gúrst afa. Í gamla daga voru allir fötur um að þorðlóka mig til stela jólunum. Svo komi jólun, það voru allir súspennstir að fá pakana og matin svo hittist það að fóra að ofna pakana. Þannig að krakkunni fengu öllu að sökja og öllu að fengja og fengu líka bækur og speil og svo fóru allir að speila hann mest spennandi var að lesa. Ég heitir Amalja, jólun hans afa. Afið minn heiti Sæva, þar sem honum fannst mest spennandi jólum voru gjafirnar. Í jólamatin voru lampakótil eftir að hangi kjött sem var líka upp á smatinn hans. Það var ekki hefð heima hjá honum að fara í messun. Öll stýrinn á bænum fengu störjum matarskampt á jólunum. Afið klætist buksum, skipti og bindi og við borðaldi var hlust á kveju til sjómana. Það var ekki gerðkvæmt í mjög afa á jólunum. Einn stundu fóru þig jólabóð og þá að dansa í kringum jólatríð. Afið fekk oftast bækur í jólagjörgjörg. En eftir minni leiðasta jólagjörgum var jólasessin gerknu í skábraud. Flottasta jólaskraudi var bublandi jólaseri. Ég heiti Leo. Ég tók viðdalu ömmi mínu sammildi. Hún fættis árið 1956 á Kvanstanga og old svo upp í sveit. Þessum ömmi varst mest spennandi við jólin vorið gjafnar. Það var ekki mikinn um jólaskrauð nema það jólatríð sem gerði tríð. Og svo voru púniti músa stíðar sem voru hingdir upp til að skreita. Þennar upphálsmatum jólin var hangikjörd. En maturinn á aðfangadaskvöld voru stegtar pilsur með kartuflum og smyri. Henni fann skaman á jólunum því þá voru allir í sparfötum og úsvar fínt. En hún voru alltaf við pilsi og skipstum jólum. Það var ekki síður að hennar heimili að fari messu á jólum. Amma mörg sískinni og dönsu þig kringum jólatríð. Það var ekki mikinn um gerstakang sjá þeim um jólun. Sjálfsátt vegna þess að það var oft ófart í sveitinni yfir veturinn. Amma mandi bók sem hún fek í jólagjöf. En það var bókin um lotti og ólataverði. Það aðfangadask var svo borðað á stæðinu sex þegar jólubitnar í útarfinu hingdu hinn jólin. Ég heitir Eirgó Myrk. Ég heit tala við ömmu alltið um jólin þegar hún var lítil. Ömmu fó skemtilegast af að pakka jólunum. Það var alltaf að angriða til matin af jólunum og ástinir hún í eftirrétt. Amma man á einjólin myrkti pópp hennar jólatreð af bynnum á veginn heim. Það voru ekki kepp föðt heldur ból þegar sjöumið. Það var ekki mersu á jólunum í sveitinni þannig að þau fóru ekki mersu. Engi gestu komi heldur að bara fjelskita hann saman. Amma dansa bara kringur jólatreð línbrekku á jólabarli. Þegar bara sjóluska í dæla ömmur og var í jálnsvömsnittir. Þannig að allt bækar í jólakefn. Ég heiti Ívan Fóð. Amma minn bjóði í forbið vartur hlutur núgraðinu. Á jólinn fyllur hún að börn hlutur fyrir sinn bestu föðtin, ymsvekið nafngrunum sínu og syngi jóluleg. Þeginn var að gefa um grúfur matur og stundum peninga. Kútja var uppátt fyrir eftir henn. Jólakefn er með rúsinum, netum og húnungi. Amma minn hvaðtöð þið úkanska fjófbúning, hvíð skrýtla hút sem er skyrta, pils og rauður leiðustíðu. Hún var líka með frauðu barlefesti. Fólki vildi fara í kirkin fara banna fór svo við tímum. Ég heiti Gvöðrun Anna. Ég tók vital við Gvöðrunu ömmu mína. Amma mín er fyntjofjara ára gömið. Henni fannst mest spennandi að fá pakka um jólun segar hún var bar. Eftir minni leiðustu jólun voru segar hún var sjö ára og fekk resastóra dukkur í jólakeft. Oftast var gæs í jólamatinn og það var eigmet upp á hans maturinn hennar. Mamma hennar sjöimaði á hana kjól fyrir jólinn. Amma mín fekk oftast bækur í jólakeft. Ef upp á hans jólaskröitið hennar ömmu minnar var jólasveit með ljósi inni það var ef heima hjá henni að kveika á jólatvenum klukkan sex á aðfangadag í jólabóði hjá fjölskyldinu hennar ömmu minnar var dansað kringun jólatref. Ég heiti Jónas, ég tók viðtalfi ömmu mín á hana Áslöfur sem býr á Sveitabæ í Dalagsíslöf en hún er fætt og uppalinn í Keflaug. Daganefrið aðfangadag voru mjög spennandi. Það þurfti að setja jólatref sem var 2.5 metri á hægð og skreita það. Og þegar kom að affangadagi var frá fallegt að horfa fram í stofu og sjá fallega jólatref. Við vorum 5 í heimili, mamma, pabbi, rannisister, fjórasister og ég. Það komu engur gerstir til okkar á affangadag. En á jóladag kom bróði pappa mín og hans fjölskylda. Við hlustum á útartu og beðum eftir því að klökkan erður 6. Því þá tryngdu kirskjöklökkunar, þá óttu við að vera klætt í okkar fýlustuföld og maturinn óttu að vera tilbúinn sem var svínahamburgarfrikkur með tilhörandi meðlæti. Þegar við vorum búinn að borða þá var vaskaðu upp og síðan opnaðuðu pakkana. Eftir minnast lögast á jólagjöfum mín var syndi dukka sem ég fjæk þegar ég var 8 ára. En fyrstu bókinu mín að fjæk ég þegar ég var 10 ára og hétt hún ásta og elgóðsig. Við dansuðum ekki kringum jóladri en ég man eftir því að hafa dansaði kringum jóladri hjá vingunum minnu sem óttu ámveli 2. og 9. desember. Ég heiti Kristján Óðinn, ég tók vildhæfi erfuömmi mín að hlann býð í Danmarku. Ammu mín átti sexfískinni sem voru þá 9 á heimininu. Með mömmu hennar pappa, ammu marka goða minningar flá jólunum. Fjölskyldur hennar átti gelfi jóli þegar leita eiginlega ekki út fyrir að vera í jóladri. Einarsinni sýntum höld á þógláður sem þessu, fór hún á bróðu hennar neður kekla að fækja jóladri þegar það var komið tímið til að streyta það. En ammu bróðu hennar riðsum fjata haldur því upp treffinar og endaði livrið því á því því að jóladri eru brostnaði tvernt. Enga búðu var ofn á þessum tíma. Og hætti ekki að kaupa nýttrið og langa við þessum að það kúska aftir að styrka trið og festa það saman. Ammu mín fór ekki mesri á jólunum. En hefðina voru svona mikla eklingum jólahaldið. Alltaf fekk hún amma fallan kjól og hvita sokkaböksu til að vera á jólunum. En ammu mín var mikil sakkfalla bárgur. Og sokkaböksuna voru sjálfn á siginaðu heilagi langarsönd. Matur var alltaf á slæginu sex. Og lust á fjölskyldina fjölskyldan á messunni. Og borðaði hangikjöð. Ammu mín elskaði hangikjöð og tartalettur. Þegar ammu mín var lítið, þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Þútti henni skemtilega þessu jólin. Eitt skemmstöð var Amma út í fjóðsum með Pappa sinn að mjólka þegar jólubjörðuna sýndu. Hún hljátti að það verði mjög leiðalagt en það var mjög skemtilagt í minningunni. Þetta var Jólin hennar Ömmu Stínu. Ég heiti Edvard Ingi, Jólin hennar Ömmu. Ömmu fannst mest spennandi við jólin að fara í heimsugn til Ömmu sinnar. Uppáhalds maturinn hennar Ömmu var hóngi kjött. Fyrstu jólin sem Amma mann eftir var kjötsúpa í matinn en svo var alltaf hóngi kjött úr sveitinni. Ömmu fannst jólin eftirminnilega því þá var fjölskyldan öll saman. Amma var í heimasömunn kjól. Hún fór í messu í Hafnumskirkinn. Amma fekk alltaf bækur í jólagjöf. Uppáhalds jólaskröldu var Bjalla sem spilaði heimsugn ból. Á jólunum var alltaf farið á jólaball og í leikhús. Ég heiti Guðnur Örborg. Ég er takkveðtalverður Ammu mínu. Hún heitir Annaþröðadöttir. Henni þátti merkt spennandi að fá ákstu öll sem þið fengu bara jólan. Uppáhaldsjólumotarinn hannar var kótiljáttur jólkröldurinn. Á jólunum var Amma oftast kjólum. Það var ekki vannjana fyrir messu um jólin. Hann fekk fargefið og oftast fött. Ég heiti Emilia Mattildur. Jólan hannar ömmi stellu. Þegar ég var lítil, þá var ekki rama. Þá voru bara ólefurlampar í alltúsina og í dagstöfni. Hannar svo var kvöld á kertum í oklum herribyggum. Bertan hangurkjötsljóftinn eftir aðljóftinn á jólaskreitir var merkt spennandi. Ömmursteg og óksteg hluti voru uppáhaldsjómatiluminn. Jólamatilum var ömmursteg hangurkjött og sjúklu aðbúningum með feittum rúma. Þá sem ég mann halst eftir var þegar mamma kom á jóludagsmorgunn henn til okkar krakkana kvöld á kertum og breytti þau á rúmstokkin og gaf okkur kaka og smákokkur rúmið. Þá skljóttum við hafra grötinn þann morgunninn. Jólufurlum voru kjóks eða pils og blúsa. Pilsi var með strængi og hlýrjum. Við fórum ekki með sjá jólunni því þá var langt að fara. Þá voru ekki gertur frá okkur um jólun því vorum tólsirskunni svo það var fjör. Þá vart hansi krængu jólutri og sjungu jólulog og sjálmar. Jólutrið var úr veði þá voru borðið skurð í stafninn og tólkóðum spýtum stungu í gautinn og þau hafðið verið greinar. Sem var trið vafið með greipappur eða lingi og kerti bröttu handuna. Þegar maður fyrst eftir mér fjög ekki í jólugöð þeim lítulsnum kerti sem voru rauð, bölg, græn, blóð og hvit á leiðinn og aðeina bók sem hitt fennaköku kongurun. Þegar fólksjóluskrutum eitt var tveg uppur með greini á og kerti í. Það voru það kom luft í allt húsið og líka músustýri sem var hundur upp. Mikið var spilað um jólun eða ekki spila um jólugöldi en það var gerð komið tvör spada kongur í spilin. Mamma spilaði með minni krakna sem hitt spil sem hitt Pú. Það voru peninga spil og notaði kaffið bínu fyrir peninga. Öfri krakna spilu spil sem hitt Landir. Það var líka peninga spil og notaði að maður þetta voru peninga í því. Svo voru flauri spil í spilu. Hjóna sang Peupur með þverti betur og góði og rosi. Ég heiti Víkingur. Siggað mæja Amma í Suðavík. Siggað mæja mann mjög veð eftir jólun þegar hún var 10 ára. Amma er valinir á Ísafjörður. Jólun 1958 voru mjög eftirminnilega og skemmtilegar. Hann fann skemmtilegast að dreif að dreifa jólakostum til viðbólsjólamaturinn hannar ömmu eða í hamburgarsreikur. Mamma ömmu hún gína ræmað alltaf kjól hann að dóttu sinni. Viðkjólinn voru háur kvítir sokkur og svarthorfband. Viðbólsjólan skreið þegar ömmu var í lítill ræð jólabjölla. Ég heiti Holfriðr eftirrætt og hvið tarfið langa friður. Það sem henni fannst mest spennandi við jólum voru jólabakkanir. Það sem hún fekk alltaf jólamatur voru ljópur og sýrskurna borum komið að kalma henni. Þau bygguð líka söskjököka fyrir jólinn. Það eftirminnilega eða jólum var sjöngkvaldir og jólum varnir fallið um kjól og kvítum sokkum. Hammar minn fór aldrei með sjól og fékk að heima að hjálpa ömmu sinni. Að jólunum kom með frænfiskinni í himsu það voru alltaf hefðir á jólum. Það var músa stið. Það voru enga sérstakar hefðir annað en það voru aðfókat af að lára hangi kjött á jóladaginn. Mamma af að semja jólufettinn á að þau voru rautværtir rautind og kvítblúndir skilta. Fettinn voru rosa fín. Það voru alltaf í mersum jólum með öllíma félskildinni. Það voru alltaf einhverjir gerðt í hjá þeim um jólinn út á að hann setja allir saman í kengu jólatrósum og jólalög. Það voru feitt bæður í jólugöfann en hann maður nekki hvað þær heita. Hann láti ekki upp á hér sjólufett að það lítið. Þjólaði hann hér af að gera og að sjúa. Hann voru í nætlu í sískinn og þá voru fórildur að setja öllir saman og borðu í jólumatinn. Það gerst ekki oft eða náttúrulega á jólunum. Ég heiti Kristni Adla. Jólun er ennum öllu. Ég talaði um öllu sem er 76 ára. Hún er sexsískinn og þau byrkuð með fórildu og þau heiti Kristni Adla og þau heiti Kristni Adla og þau heiti Kristni Adla og þau heiti Kristni Adla og þau heiti Kristni Adla og þau heiti Kristni Adla og þau heiti Kristni Adla og þau heiti Kristni Adla og þau heiti Kristni Adla og þau heiti Kristni Adla og þau heiti Kristni Adla og þau heiti Kristni Adla og þau heiti Kristni Adla og þau heiti Kristni Adla og þau heiti Kristni Adla og þau heiti Kristni Adla og þau heiti Kristni Adla og þau heiti Kristni Adla og þau heiti Kristni Adla og þau heiti Kristni Adla og þau heiti Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla Kristni Adla