Nothing to say, yet
Transcription
The speaker reflects on their past and how they used to compare themselves to others. They discuss the importance of mental and physical well-being and how they limited themselves to one field of study. They now realize the value of learning in different areas and believe that having more knowledge and skills is beneficial in the job market. They express regret for not exploring other fields and appreciate the idea of embracing change. They talk about their academic career plans and the importance of being open to change. They conclude by thanking the listener for their time and expressing the hope that their conversation has been helpful. Mən bir öncəki özümə ilk-öncə sabanlığına fikir verməni məsələ görərdim. Keçən vaxt özümü bir çox vahələrdə iştah eləyərkən görürəm. Çünki düşünürdüm ki, məsələn, ətrafında belə insanlar var və mən də onlar kimi olmalıyam. Bir də məsələ görərdim ki, kimsə nəyə eləyirsə, sən də onu edə biləcək gücüz əsən demək deyil. Ola bilər ki, kimsə gündə 3 saat yuxa ona bəs eləyir, amma mən onlardan biri deyiləm. Mən buna görə, məsələn, belə cəhətdə əvvəl həqiqətdən ciddi problemlər yaşardım. Özüm çox yorduquna görə, fiziki cəhətdən. Ona görə, məsələt görərdim ki, həm mental, həm də fiziki sağlamlığına qarşı daha ciddi anlaşdım. Çünki başqa şeyləri gec-gec həll eləmək olur və gec-gec deyə bir şey yoxdur əslində. Biz özümüzü başqalarına müqayisə edirik deyə belə bir şey yaranır. Yəni səni zamanın səni zamanındır və doğru zamanda ümid edirəm ki, doğru şeyləri yaşayırıq. Başqa daha çox iş qalmağını və özü məhzədlaşdırma məhzəhət görərdim. Mən 2. kursdan bəri, yəni 18 yaşım var idi vaxt, özümə deyirdim ki, mən layihə dərətməsində işləyəcəm, mən layihə mənəzər olacam və bununla özümü çox məhdudlaşdırmışdım. Başqa sahələri öyrənmədim. Amma indi görürəm ki, keç, yəni öyrənərdim. Daha pəngi biliyyər əldə eləyərdim. Çünki bu o yaşda birinin və çox minimal təcrübə ilə deməsi ki, mən 6 bu sahədə çalışırdım, bu qeyri-realdı. Və nə qədər insan çox şey öyrənəndə, özünü başqa sahələrdə sınayanda, o də ki, sən o sahədə davam eləyəcəksin, amma ən azından öyrənəcəksin və hazır ki, əmək bazarında düşünəm, nə qədər çox bilik və bazarları əldə eləsən, sizin üçün o qədər yaxşıdır. İndi, yəni, 20 yaşım var. Əslində, heç nə üçün gec deyil. Elə deyək ki, 10 illik bir senior təcrübəm ola, deyəlim ki, indən sonra sahə dəyişə bilməlim. Amma yenə də geri baxanda, istəyərdim ki, özümü digər sahələrdə də yoxlamış olurum. Ətrafında bunu eləyənlərə, əslində, özüm bəyənmirdim ki, adamı bu gün market indi işləyir, sabah gedir, nə bilim, proqramlaşdırmada işləyir. Amma, əslində, bu, yaxşı bir şeymiş deyir, düşünürəm. Yəni, nə etirdilər ki, heç nə. Bir də dəyişikliklərə atıq olmaq. Geçən mən bu vaxt bilmirdim ki, akademik fəaliyyətlə məşğul olacağım və olmaq istəyəcəm. Hətta, geçən vaxt mən majistr planı belə qurmurdum ki, əslində ki, mən burada ən az bir-iki işləyəcəm. Ondan sonra, yəni, ehtiyaclarımlarsa majistrləri, ümumiyyətlə, zəvrət kimi görmürəm və düşməm. Yəni, hamı majistr təhsil olmalıdır. Amma indi fikirlərə, mən akademik karyeri qurmaq istəyirəm. Yəni, ona görə dəyişiklərə atıq olmaq lazımdır və mən o qədər konservativ yanaşırdım ki, yəni, özümə xəyarət edirmiş kimi, illərdə dediyim fikirlərə xəyarət edirmiş kimi hiss edirdim. Amma belə deyil, yəni, bugün qazandığımız təcrübələr, qərarlarımızın, hisslərimizin, həyata baxışımızın dəyişməyinə səbəb olmaq çox normal bir şeydir. Yəni, belə. Başqa da yekunlaşılması nə deyə bilərik? Bizi dinlədiyinizdə görə təşəkkür edirik. Ümid edirik, sohbətimiz sizə faydalı oldu. Üstündə təcrübələr dəyişmək bizim çox xoş olardı. Görüşənə dəyək olunuz.
