Dworcowa

Meiosis is the process of cell division in which four haploid cells are produced from one diploid cell. It is also known as reduction division. Meiosis occurs in eukaryotic organisms and enables the production of haploid spores in plants and fungi, and gametes in animals. It consists of two consecutive divisions, each with four phases: prophase, metaphase, anaphase, and telophase. The first division involves DNA replication and reduction in genetic material. Homologous chromosomes pair up and undergo crossing over, then separate and form chiasmata. The second division, similar to mitosis, results in the separation of chromatids and the formation of four haploid nuclei. Each phase is followed by cytokinesis, resulting in four haploid cells. Mejoza. Mejoza jest to podział jądra komórkowego, dzięki któremu z jednej komórki macierzystej powstają cztery komórki o zredukowanej opowieści biochromosomów. Oznacza to, że z jednej komórki diploidalnej w wyniku mejozy powstają cztery komórki haploidalne. Dlatego proces ten jest również nazywany podziałem redukcyjnym. Mejoza wchodzi wyłącznie u organizmów eukariotycznych, czyli jądrowych. U roślin i grzybów umożliwia wytwarzanie mejospor, czyli haploidalnych zarodników. Z mejospor rozwija się pokolenie haploidalne, które dzięki podziałom mitotycznym wytwarza następne haploidalne gamety. U zwierząt mejoza umożliwia gametogenezę, czyli proces wytwarzania gamet. Mejoza trwa znacznie dłużej niż mitoza. U niektórych gatunków roślin nawet 50 do 100 godzin. U wielu gatunków zwierząt jeszcze dłużej. Przebieg mejozy. Mejoza obejmuje dwa sprzężone ze sobą podziały. Pierwszy podział meiotyczny oraz drugi podział meiotyczny. Każdy z nich, podobnie jak w mitodzie, składa się z czterech faz. Profazy, metafazy, anafazy i telofazy. Pierwszy podział meiotyczny. Przed pierwszym podziałem meiotycznym DNA ulega replikacji. Następnie w trakcie tego podziału dochodzi do redukcji ilości materiału genetycznego i liczby chromosomów. Profaza pierwsza. W profazie pierwszej następuje stopniowy zanik otoczki jądrowej i jąderka oraz formowanie się wrzeciona kariokinetycznego. Chromosomy ulegają wówczas konsyntacji. W wyniku replikacji każdy chromosom jest zbudowany z dwóch cząsteczek DNA połączonych z centromerem. Chromosomy homologiczne układają się w pary, tworząc w ten sposób tzw. biwalenty. Proces układania się chromosomów w pary nosi nazwę koniklacji. Na skutek wcześniejszego podwojenia materiału genetycznego każdy z chromosomów jest zbudowany z dwóch chromatyd, a zatem biwalenty składają się z czterech chromatyd, co określa się mianem tetrady chromatyd. W tym czasie między chromosomami homologicznymi zwykle następuje zmiana niektórych odcinków chromatyd. Proces ten nosi nazwę crossing over. Chromosomy homologiczne poszczególnych biwalentów zaczynają się stopniowo rozdzielać, ostatecznie jedynymi miejscami ich połączenia pozostają tzw. chiasmy. Są to rejony, w których nastąpiła wymiana fragmentów chromatyd. Zanika otoczka jądrowa i tworzy się wrzeciono podziałów. Metafaza pierwsza. W metafazie pierwszej pary chromosomów homologicznych, biwalentów, przesuwają się do płaszczyzn równikowej komórki. Włókna ostatecznie uformulowanego wrzeciona podziałowego łączą się z centromami chromosomów. Anafaza pierwsza. W anafazie pierwszej następuje rozdzielenie chromosomów homologicznych, przemieszczają się one do biegunów komórki losowo po jednej z każdej pary. Każdy z wędrujących chromosomów w dalszym ciągu składa się z dwóch chromatyd połączonych z centromerem. W efekcie rozdzielenia chromosomów homologicznych komórki potomne oddzieliczą już tylko po jednym chromosomie z każdej pary. Telefaza pierwsza. W telefazie pierwszej zgrupowanie na biegunach chromosomów ulega częściowej dekondensacji. Odtwarzają się cząsteczki jądrowe i jąderka oraz zachodzi cytokineza. Drugi podział majotyczny. Przed drugim podziałem majotycznym nie dochodzi do replikacji DNA. Prosty drugi podział majotycznego przypomina mitozą. W jego wyniku każdy chromosom ulega podziałowi, a rozdzielone chromatyd staje się chromosomami potomnymi. Z drugiego podziału majotycznego przystępują obie komórki potomne powstałe w wyniku pierwszego podziału. Dlatego w efekcie drugiego podziału majotycznego stworzą się cztery haploidalne jądra, a po cytokinezie cztery komórki potomne, w których każdy zawiera pojedynczy zestaw chromosomów N. Profaza druga. W profazie drugiej chromosomy ponownie ulegają kondensacji, zanika otoczka jądrowa i jąderko, a także formuje się wrzeciono podziałowe. Metafaza druga. W metafazie drugiej chromosomy ustawiają się w płaszczyźnie równikowej komórki. Mikrotubule wrzeciono podziałowego przyczepiają się do centromerów chromosomów. Anafaza druga. W anafazie drugiej włókna wrzeciono skręcają się. Następnie podział centromerów i chromatyt jak chromosomów potomne wędrują do biegunów komórki. Wtelofaza druga. W telofazie drugiej struktura chromosomów rozluźnia się. Odtwarza się otoczka jądrowa, jąderko oraz zachodzi cytokineza. Jest to koniec podziału majotycznego.