Details
Nothing to say, yet
Details
Nothing to say, yet
Comment
Nothing to say, yet
People's houses got bigger, but their families got smaller. We got televisions in our homes and forgot how to read. We got cars, but forgot how to walk. Air conditioners came into our houses, and we forgot to sit under trees to cool off. We learned to live in big cities and forgot the smell of rain in the village. Smartphones entered our pockets, and we forgot how to have conversations. We gained knowledge, but forgot to use our conscience. Computers came into our lives, and we forgot about mail carriers. Credit cards entered every wallet, and we forgot the value of money. We gave all our value to perfumes and forgot the smell of fresh flowers in the fields. Medicine became easy to find, and treatment became quick. Diseases multiplied, and we forgot how to live a healthy life. And we were so busy rushing around that we forgot to live. Evler büyüdü, ama aileler küçüldü. Hanelere televizyon girdi, biz okumayı unuttuk. Arabalarımız oldu en yenisinden, biz yürümeyi unuttuk. Evlere klimalar girdi en kalitesinden, serinlemek için ağaçların altına oturmayı unuttuk. Büyük şehirlerde yaşamayı öğrendik, köyde yağmur kokusunu unuttuk. Ceplerimize telefonlar girdi en akıllısından, biz muhabbet etmeyi unuttuk. Bilgi arttı, ama vicdanımızı kullanmayı unuttuk. Elimizin altına bilgisayar geldi, postacıları unuttuk. Her cüzdana kredi kartı girdi, biz paranın değerini unuttuk. Parfümlere verdik tüm değeri. Kırlarda taze çiçeklerin kokusunu unuttuk. İlaç kolay bulunur, tedavi çabuk edilir oldu. Hastalıklar çoğaldı ve sağlıklı yaşamayı unuttuk. Ve o kadar çok koşturduk ki, biz yaşamayı unuttuk.