Tematyczna Audycja do młodego człowieka ale nie tylko….

The speaker reflects on the difficulties of expressing oneself and finding one's true path in life. They discuss the lack of mentors and role models for young people today, as well as the negative impact of technology and social media. The speaker emphasizes the importance of self-discipline and having a passion or hobby that helps shape one's character. They stress the need for mentorship and self-discipline in order to overcome challenges and stay motivated. The speaker also highlights the detrimental effects of a lack of discipline, including a loss of direction and potential mental health issues. They argue that society should focus on cultivating strong character traits and values in young people. DZIĘKUJĄCYM ZA PODOBNOŻENIE Jest taki czas, kiedy przychodzi nam coś do głowy, ale nie wiemy jak to ułożyć. I chcemy o czymś powiedzieć, ale nie zawsze wiemy jak to powiedzieć. Mamy czasem w myślach dużo do powiedzenia, ale nie potrafimy tego powiedzieć na głos. I dzisiaj właśnie chciałbym powiedzieć o tym, co jest dla nas trudne w życiu. A trudne jest to wtedy, kiedy nie możemy się wyrazić. Kiedy człowiek przede wszystkim nie może być sobą i wszystko co w oku staje się pewną barierą, która nas ogranicza. I to jest tak samo z tym wszystkim, co robimy i próbujemy robić. Ciągle każdy szuka siebie i szuka tego, w czym sprawdziłby się najlepiej. Ja myślę z perspektywy czasu, że jest to długa, długa praca w życiu każdego człowieka. Że każdy musi przede wszystkim dużo przeżyć pewnych spraw, które tworzą się w jego życiu właśnie na drodze każdego z nas. I dopiero potem tak naprawdę z czasem, kiedy już mamy jakąś formę tego wszystkiego, jakiś zarys. Moim zdaniem dopiero możemy zacząć oceniać, szukać i próbować tak naprawdę dostrzegać siebie. I to wszystko, co może dla nas być rzeczą, która stworzy właśnie taką jakby właściwą formę naszego życia. Dlaczego o tym mówię? Ponieważ jakby sam dochodzę do pewnych wniosków w swoim życiu, których dzisiaj mogę powiedzieć. Że trzeba naprawdę sporo rzeczy sobie wypracować w życiu. Sporo rzeczy gdzieś dostrzegać, zastanawiać się nad tym. I interesować się tym, co dzieje się wokół nas. Interesować się także właśnie samym sobą. Po co i dlaczego? Co z czym się je? Myślę, że obserwując dzisiejsze właśnie, dzisiejszą otoczkę wokół nas, wokół mnie każdego dnia, kiedy jestem na ulicy czy w różnych miejscach. Można zauważyć właśnie wielu ludzi poszukujących tego, co mogliby robić. Poszukujących życia i gdzieś tam wielu ludzi zagubionych, którzy tak naprawdę nie wiedzą, co mają zrobić. Da się to dostrzec dzisiaj bardzo mocno. I czasem się nad tym zastanawiam, ponieważ sam kiedyś byłem zagubioną osobą. I tak naprawdę nie dostrzegałem wielu rzeczy, które mnie dotykały. Bo jeszcze byłem, można by to powiedzieć, taki trochę ślepy jak mały kot. Tak to było, ale ten czas już minął. Jakby nie było, to nie był to łatwy czas. I dzisiaj też właśnie dzięki temu inaczej spoglądam na przykład na młodych ludzi. Ludzi, którzy właśnie poszukują, ale nie mają do tego jakichś wzorców, nie mają do tego autorytetów. I coraz więcej ludzi młodych tak ma. Niestety też ma na to wpływ oczywiście technika i wszystko to, co dostępne, to co nas otacza. A młodzi ludzie spędzają więcej czasu przed komputerem, przed tymi wszystkimi urzędzeniami, które nam dzisiaj funduje. Nowa generacja. I nie jest to zawsze bezpieczne, ponieważ troszeczkę psuje to wizerunek, czy taki świeży, prawdziwy obraz życia młodym ludziom. Mógłbym tak to powiedzieć, ponieważ no niestety wokół nas jest więcej sztucznoty niż takiej prawdziwości. Nie wszyscy to dostrzegają, bo nie mają jak tego dostrzegać. Po prostu już gdzieś tam mają wpojone i zaszczepione od początku, kiedy zaczęli stawiać pierwsze kroki. I jest to myślę, że troszeczkę przykre, ponieważ zaczyna przede wszystkim w tym wszystkim i przez to brakować wielu ludziom takiego samomyślenia, samodyscypliny. Tak po prostu tego działania i pracy nad sobą, jak mogliby to zrobić i tak dalej i tak dalej. I dlatego właśnie gdzieś poruszam ten temat, bo to każdego dnia irytuje mnie i przyglądając się temu wszystkiemu. A względem tego, że właśnie jeżdżę nocnym autobusem, to też mam możliwość bardziej takiego dogłębnego przyglądania się temu wszystkiemu. A jednak jestem z natury obserwatorem takim, nie bezczelnym, nie wścibskim, że zaglądam komuś do kieszeni i interesuje mnie to kto w jakich spodniach chodzi. Tylko bardziej jednak nad zachowaniami, takim społecznym obserwatorem tego jak zachowują się ludzie, jakie mają potrzeby, jak się wypowiadają i tak dalej i tak dalej. I staram się to w jakiś sposób analizować czasem. Nie aż tak szczegółowo, ale jednak analizuję, ponieważ wtedy mam też ciekawszy obraz tego co mnie nas otacza i można o tym powiedzieć szerzej. Na tematy społeczne można było wymówić bardzo dużo. Każdy spogląda na to wszystko inaczej. Każdy ma inne przekonania i inne wartości. Ja akurat jestem taki można powiedzieć prosty człowiek, nieskomplikowany i jakby w zasadzie nie mam dużych wymagań w życiu. Tak akurat się złożyło, że przechodziłem przez życie właśnie dość gwałtownie i na pewno ukształtowało to moją osobowość i mój charakter, ale też jakby towarzyszył mi zawsze sport. Sport, który polubiłem już w wieku lat 15-16 i dobrze, że go polubiłem, bo dlatego, że on zawsze trzymał mnie za rękę i jednak był takim moim mentorem. I to myślę jest jak najbardziej trafne powiedzenie, ponieważ każdy z nas mentora w życiu potrzebuje i gdyby go miał, to na pewno mógłby dzięki temu przechodzić łatwiej przez trudniejsze sprawy. Mentor to według mnie coś takiego, co po prostu wspiera, wskazuje kierunek i w tych sprawach, kiedy nie wiemy, czy w sytuacjach, kiedy się zastanawiamy jest najlepszą wskazówką i pomocą, wsparciem. I to też myślę warto o tym mówić, właśnie młodym ludziom dzisiaj tego brakuje, tego mentora, który mógłby wskazywać, który mógłby wspierać, który mógłby pokazywać. Moje zdanie jest takie, że ten sport jednak jakakolwiek dyscyplina by to nie była, a nawet poza sportem jakieś hobby, w którym po prostu zakochujemy się, w którym poświęcamy czas i w którym się rozwijamy, bo właśnie to, co znajdujemy, co jest naszą pasją, buduje nas i kształtuje. Uważam to bardzo ważne i tutaj jakbym miał jeszcze wrócić co do siebie, że ten sport był dla mnie tym mentorem i on prowadził mnie zawsze w tych najtrudniejszych chwilach, więc można by powiedzieć, że jest zawsze na 100%. Uczy też dyscypliny, uczy też motywacji, a jednak dyscyplina, samodyscyplina jest istotna, której też niestety brakuje ludziom dzisiaj i to jest niestety jednak problem, bo brak samodyscypliny jest czymś, co w ogóle nas niestety nie dostarcza na pewnych bodźców, nie mobilizuje do spraw, nie kształci, nie rozwija. Samodyscyplina to pewien rodzaj systemu, bym powiedział, takiego systemu, który zaczyna się o jakiejś porze i tak naprawdę nie kończy się, ponieważ trwa cały czas, łącznie ze snem, z jedzeniem, z obowiązkami i ze wszystkim to zamyka się w całym tym jednym kręgu. I ta samodyscyplina nawet w momencie, kiedy, uważam, odpoczywamy, to też jest samodyscypliną, ponieważ odpoczynek to też praca. Musimy poświęcać czas na odpoczynek, byśmy dalej mogli być gotowi do działania i dlatego też mówię o tym, że jest to bardzo istotny element w życiu człowieka. Ktoś, kto nie ma samodyscypliny, niestety nie ma też tego rytmu i nie ma też tego, co mogłoby go napędzać do różnych spraw. Po prostu często ludzie przestają być aktywni przez to, że tej samodyscypliny nie mają. Przestają być aktywni i to wpędza ich w pewne inne gorsze stany, które np. pojawiają się w momencie, kiedy brak celu, brak po prostu jakiegoś kierunku, co też może objawiać się, niestety z czasem, z perspektywy dłuższego działania depresją. Depresja oczywiście ma szeroki katalog powodów i tak dalej. Tutaj na temat tego nie będę się wypowiadał, ale jest to jakiś stan, który niestety przytłacza człowieka i to pojawia się w głowie. W głowie, kiedy jednak dopamina spada i wszystkie procesy w głowie odpowiedzialne za jej właściwy poziom działają w sposób odwrotny i wtedy, kiedy tego brakno, niestety człowiek w takie stany niekorzystne do działania popada. Dlatego zawsze uważam, że jednak tutaj już od wieku dojrzewania człowiek powinien uczyć się tej samodyscypliny albo po prostu ktoś, kto jest nad nim, czyli osoba dorosła powinna taką dyscyplinę, samodyscyplinę narzucać. Samodyscyplinę, prawda, bo dyscyplina jest najpierw gdzieś, gdzie musimy się wiedzieć, co to jest dyscyplina, a potem ta samodyscyplina buduje się w nas. A my ją po prostu w sobie kształtujemy. To tak bym powiedział, samodyscypliną to jest jak z kwiatkiem, trzeba to pielęgnować od samego zarodka. Tak jak białko, które ma zadanie budować mięśnie, jest po prostu formą budulcową. Można byłoby przytaczać wiele przykładów do kształtowania się człowieka i tych przykładów jest mnóstwo, ale ja tutaj jakby chciałbym przytoczyć pewne swoje, które pojawiały mi się w głowie, dlatego też jakby tutaj o tym mówię. Tak, jest to dzisiaj często zanikający temat w życiu społecznym, w życiu ludzi młodych i tego rozwoju widać jest brak. To oczywiście powoduje, że niestety młodzież, ludzie młodzi troszeczkę są ogłupieni i zagubieni, dlatego że jedynym źródłem, z którego czerpią informacje to przede wszystkim zaglądanie w telefon, media społecznościowe. I znamy jakie tutaj po kolei są, których nie muszę wymieniać, ale jednak ciągle bazują na tym, by się odmurzać. Często jednak po prostu to wszystko, co jest pokazywane wprowadza niestety w pewne zamieszanie w myślenie ludzi, bo dlatego, że pokazuje wiele, wiele sytuacji z życia ludzi, które tak naprawdę nas nie tyczą. I moim zdaniem no niestety jest to nieciekawe i brak już właśnie tutaj potem u ludzi tej motywacji do dalszego działania. Spoglądają na życie, szukają czegoś, przez to też gdzieś po prostu pojawia się to, że zaczyna być dziwne, tak bym mógł to nazwać, może nie dziwne, tylko inaczej kształcone społeczeństwo. I niestety gdybym miał zajrzeć troszeczkę w tą wcześniejszą generację, była ona inna, była ona kształtowana, wychowywana na innych zasadach, na innym podłożu, bardziej twardszym. Dzisiaj te podłoże wychowywania, te podłoże, na którym stąpa dzisiejsza młodzież jest bardziej jak kauczuk, takie miękkie, elastyczne, na którym można tak naprawdę jedynie co zrobić to poskakać w gumę. Takie słowa mi się tu nazywają, ponieważ z tego wynika ta miękkość. A niestety nie powinna młodzież być taka, że tak powiem właśnie miękka, troszeczkę wykastrowana, która nie ma swojego zdania, która boi się i po prostu jakby, że tak powiem jednak ten charakter gdzieś główi. I potem z tego też przychodzą niestety w przyszłości, przyjdą nieciekawe konsekwencje. Do moich znajomych mówię czasami, że słuchajcie, no my jesteśmy jeszcze z tej starej generacji, która miała inne geny, która miała charakter, która była wychowywana na tym innym podłożu i też dlatego jeszcze można powiedzieć zostało nas niewielu. I uważam, że należałoby jednak ten gen zostawić i pozwolić gdzieś go wykształtować, by po prostu nie wyginął jak kiedyś dinozaury. Kiedyś przeczytałem takie fajne przysłowie, albo po prostu zdanie, czy cytat, a mianowicie, naucz swojego syna jak być mężczyzną zanim system i popkultura nauczą go jak być kobietą. Zajebiście trafne w dzisiejsze czasy, bo niestety tak się dzieje. Młodzież troszeczkę gdzieś przejawia takie zachowania, no tutaj po stronie męskiej jakby troszeczkę kobiece i to, że tak powiem bardziej się nasila ten temat, coraz więcej, coraz mocniej. No i to wprowadza człowieka w zastanowienie, że kurcze, no to chyba nie powinno tak być, bo tutaj też od razu z tym przypomina mi się taki stary film, który na pewno każdy zna pod tytułem Seksmisja. Treści filmu nie muszę opowiadać, chociaż może powiem, bo może faktycznie nie każdy oglądał, jednak te starsze osoby pewnie znają tematykę. No to tutaj właśnie przekaz do młodych, więc to był film o tym, że dwóch, dwie osoby w czasach pewnych zostały w hibernację wprowadzone i obudziły się w innych czasach, już tam po epidemii i tak dalej, gdzie były po prostu same kobiety. No i jak dalej nie muszę opowiadać, wzięli sprawy w swoje ręce i po prostu zaczęli działać i po prostu tworzyć od nowa te nowe męskie geny, by męskość nie wyginęła. Tak było kiedyś u dziecięcy świat, przede mną przyszłość wyobraźnicza. Każdy był tutaj najważniejszym z nas. No i jak dalej nie muszę opowiadać, wzięli sprawy w swoje ręce i po prostu zaczęli działać i po prostu tworzyć od nowa te nowe geny, by męskość nie wyginęła. Kalenda w straży wypełnia się. Każdego dnia wrząci sobą swój wątek. Z góry wskazania, wioru na płytki ciąg. Ciągle nas coraz mniej. Nie zmienisz tego już nie. Koło fortuny w życiu twoim jest. Wykrywasz zawsze, gdy obudzisz się. Pojrzenie w lód drogi, jeszcze widzisz mnie. To uznaj, że żyjesz, zegar to pieksie. Ciągle nas coraz mniej. Nie zmienisz tego już nie. Ciągle nas coraz mniej. Nie zmienisz tego już nie. Ciągle nas coraz mniej. Nie zmienisz tego już nie. Dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć. Dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć. Dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć. Dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć. Dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć. Dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć. Dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć. Dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć, dziesięć. Jak to jest? Człowiek, który się rozwija nie ma energii. Człowiek, który się rozwija popada w depresję. No, myślę, że przede wszystkim czynniki i te bodźce, które docierają do każdego z nas codziennie z zewnątrz są też powodem. I nie wskazują niczego takiego większości, co można byłoby faktycznie w życiu wykorzystać. Oczywiście nie chciałbym tego generalizować i oczywiście jest też jakaś część, która ten materiał pokazuje ciekawy. I właśnie można z tego coś wyciągnąć, tylko też trzeba właśnie z tych mediów, które dostarczają nam informacji starać się wyszukiwać mądrze wartościowe informacje, wartościowe materiały, bo ten przekaz też tam jest. I warto takich rzeczy szukać, bo dużo ludzi dzisiaj taki przekaz stara się dać, by uchronić młodzież przed tym, żeby jednak się nie zgubili. Żeby jednak dostrzegli pewną inną wartość w życiu, a nie tylko całą tą sztucznotę i plastik, który niestety właśnie przewyższa i nas otacza. Oczywiście w każdym miejscu na świecie są różne możliwości, różne sytuacje. To też jest oczywiście istotne, jakie mamy te możliwości materialne, ale to też tak myślę nie do końca. Ponieważ jeżeli by chcieć coś w życiu robić i doszukiwać właśnie tych swoich zdolności i tak dalej, to tak naprawdę nie zawsze wiąże się to z jakimiś kosztami, czy jakąś sytuacją, dobrą sytuacją materiału. Żeby z siebie coś wykrzesić i żeby doszukać się tego tak, że coś mam w sobie, jestem lepszy w czymś od innych, bądź mam to, co inni nie mają. Właśnie nie wymaga kosztów, tylko przede wszystkim takiej chęci doszukania się tego. Wyjście na dwór i kopanie piłki, czy granie w jakąkolwiek inną formę na placu, które są dzisiaj dostępne, czy jakimkolwiek boisku nie kosztuje nic. Jazda na rowerze, nawet najtańszym, który gdzieś tam można kupić za parę groszy, również nie jest jakimś wygolowanym tutaj właśnie kosztem. Kiedyś rozmawiałem z młodym człowiekiem, który miał w jakiś sposób właśnie tutaj taką chwilową, lekką traumę i nie wiedział co zrobić. Oczywiście z pełnym zrozumieniem dla tego człowieka, no bo jednak jest młody i jakichś wzorców tutaj z boku nie ma, czy autorytetów. I tutaj jakby taka rozmowa, której padała propozycja tego, by gdzieś pójść do jakiegoś klubu, poszukać jakiejś pasji dla siebie, bo jest to też dzisiaj dostępne. I tam można spotkać jakieś osobowości, które będą również dla nas autorytetem i można czerpać z tego. Jest dzisiaj dużo możliwości trenowania czegokolwiek, czy ćwiczenia się w czymkolwiek innym, poza siłownią, która jest tak popularna. Inne możliwości, można na przykład grać w ping-ponga. A wstrachując już właśnie od tych najmodniejszych, siłownianych i tak dalej, można pójść nawet balet trenować, szkoły tańca, nie wiem, szermierka. Wiele, wiele, wiele możliwości. Do ochotniczej straży pożarnej, tak, jest to normalna sprawa, do której można pójść, zgłosić się, zapisać. I jest tam przede wszystkim pewien wzór, autorytet, nauka, szkoła i tam też można się czegoś nauczyć. Myślę, że każdy młody człowiek, by chciał to, ma drzwi otwarte w takie właśnie miejsca. Bo tylko to, co przekazuje nam wartości, to, co uczy nas charakteru, to, co nas może wykształtować, no właśnie, jest całą tą wartością. Która potem, w przyszłości właśnie, da nam pewien lepszy grunt, ten twardszy grunt na to, byśmy mogli przez to życie lepiej iść. Oczywiście młodzi ludzie również borykają się z tym, że mają troszeczkę zaniżoną swoją wartość osobową. Oczywiście rówieśnicy, którzy gdzieś tam są bardziej tacy, wiadomo, inaczej wychowani. Czy jest ich większość, a ktoś jest w mniejszości, nie mają łatwo, ponieważ są też gdzieś tam lekko terroryzowani. Potem młodzi ludzie oczywiście też popadają w różne jakieś niefajne sprawy, bo czują się odrzuceni, czy w jakiś sposób po prostu pokrzywdzeni. I to też powoduje pewną formę, gdzie po prostu młodzi ludzie się odsuwają i nie chcą nic robić. No niestety, taka jest ta rzeczywistość, tak to wygląda, dlatego podkreślę, że warto też o tym mówić, opowiadać. O tym, co się dzieje, jakie są tego powody. By tą młodzież dzisiejszą przede wszystkim mobilizować do działania, dawać im przykłady do tego, gdzie mogliby się inspirować, co mogliby robić, jak mogliby spoglądać na pewne rzeczy inaczej. Poza tym, co dostępne jest w mediach i tylko mediach takich właśnie jak ich, są różne. Nie przeglądanie tylko ich po prostu bez celu, tylko raczej znajdować te cele, które coś nam wskazują i poszukiwać tego. To jest zawsze długa praca, nic nie dzieje się tak. Dzisiaj młodzież jest też niecierpliwa, no oczywiście chciałaby wszystko szybko, bo też czas szybko pędzi, bo życie szybko pędzi, bo to co nas otacza szybko pędzi, bo tak to właśnie jest niestety przekazywane. Ale pamiętajcie, moi drodzy słuchacze, że to jest moim zdaniem tylko pewna wizualizacja, która tworzy się wokół nas. Jeżeli człowiek bardziej by się skupiał na sobie, to na pewno też ten czas być może w jego życiu by zwalniał. Tego czasu na budowanie siebie być może miałoby się więcej, to znaczy można byłoby dostrzegać, że ma się go sporo. I pomiędzy tym a tym powinno się starać znajdywać pewien balans. Właśnie do tego byśmy nie złupieli. Czasu jest dużo i czas wymaga wszystkiego. Kształtowania, budowania, pracy nad sobą, dostrzeganie, doszukiwanie się tego wszystkiego. Nie spoglądając tak naprawdę za mocno na to, co ktoś inny wskazuje, co ktoś mówi. Zwracanie na to uwagi wybija nas z tego toru własnego myślenia. No i tutaj niestety również aspekt tego, że to wszystko co wybija nas z własnego toru myślenia nas ogłupia. I potem też niestety jest coraz więcej takich sytuacji, gdzie po prostu to ogłupienie wprowadza również młodych ludzi w taki znak zapytania. Ostatnio widzę gdzieś na billboardach, na ulicach dziwne billboardy, gdzie właśnie po prostu narysowane są znaki zapytania. Jedziesz drogą, ulicą, gdzieś mijasz po prostu różne miejsca i co jakiś czas billboard, na którym jest znak zapytania. Przecież to jest również jakaś forma ogłupienia człowieka, bo wprowadza to w jakąś głupotę po prostu. No i to jest właśnie dzisiejszy przekaz tego, co proponują nam rządzący. No bo to wszystko jest oczywiście za decyzją tych decydentów, tego wszystkiego co nas otacza. Dlatego gdybym miał powiedzieć o tym, na co zwracać uwagę, by się budować i kształtować, by być silnym w tym życiu, to powiedziałbym, żeby przede wszystkim jednak mocno skupiać uwagę na sobie, wydawać sobie czas i budować również poza taką samą dyscypliną cierpliwość. Bo to też wymaga pracy. Jeżeli będziecie podatni pod to, co wokół was nas napędza, co przyspiesza coraz szybciej cała ta machina, to nie nadążycie sami na tym. Jednak większa uwaga na sobie, niezwracanie tak mocno uwagi na to wszystko, co wokół nas, pozwala nam na lepsze skupienie się na sobie, na myślenie i na równowagę. A jednak równowaga i balans jest bardzo, bardzo ważny w życiu człowieka, ponieważ kiedy zgubimy równowagę życia, balans życia, no to będziemy kuleć. A jednak człowiek powinien szukać stabilizacji, by nie kuleć właśnie i tutaj te wszystkie takie sprawy są istotne do tego, by iść równo przez życie, by po prostu być silnym. Dlatego nawiązuję ten mój dzisiejszy dialog, ta moja audycja, którą tutaj postanowiłem wam przedstawić, powiedzieć troszeczkę każdemu, kto jest zainteresowany. Ponieważ też sam jakby przez wiele rzeczy tego typu przechodziłem, choć oczywiście jestem z innych czasów, gdzie jeszcze jednak właśnie więcej było tego gruntu, tego twardego gruntu, po którym jednak można było utwardzić swoje życie, swoją osobowość, swój charakter, mniej tego plastiku. Chociaż muszę powiedzieć, że przypomina mi się taki jeden napis, który przeczytałem bodajże w 2003 roku albo w 2002, już dokładnie nie pamiętam, ale było to bardzo dawno i tam był taki napis, który brzmiał. Plastikowa era plastikowych ludzi. Jakiś czas temu przypomniał mi się ten właśnie napis i myślę, że ktoś, kto go napisał te 20 lat temu, po prostu już albo przewidział, albo miał coś w głowie takiego, co mu podpowiedziałoby to napisać. Kiedyś było modne pisanie na ścianach, było modne robienie graffiti, gdzie się da właśnie i ludzie tą swoją wenę, to co czuli często pisali na murach i tam było też dużo mądrych treści. Dzisiaj robimy podcasty, a kiedyś ludzie po prostu wypowiadali się na ścianach, murach i gdzie tylko się dało, na przykład ławka w parku, więc można było przeczytać ciekawe rzeczy. I ten akurat jeden napis przypomniał mi się jakiś czas temu i robi to niezłe wrażenie, ponieważ było to właśnie bardzo, bardzo dawno temu, a teraz się to sprawdza i w zasadzie chyba nie zmienia się. I tutaj do tego również mógłbym przytoczyć też coś ciekawego, gdzie pewnie mało kto zna, ale może nie, nie będę przytaczał. Włączę, puszczę Wam na koniec, na zakończenie tej audycji jeden ciekawy kawałek, to będzie kawałek wykonany przez hip-hopową grupę W.O.W.O. i on też jest bardzo, bardzo stary, tam nawet gościnnie nagrywał mój stary znajomy, którego z tego miejsca serdecznie pozdrawiam. A było to ponad dekadę temu, dobrze ponad dekadę temu i w treści tego utworu jest właśnie wspaniały moim zdaniem przekaz, który już wtedy oni o tym mówili, a gdybym miał spojrzeć na ten dzisiejszy czas, to tak naprawdę zbyt wiele się nie zmieniło, no niestety. Tak to jest, czyli to co nas odacza moi kochani, no niestety nie ma zbyt wielkiej wartości, nie ma wielkiego znaczenia. Warto skupiać się bardziej na sobie, większą uwagę skupiać na sobie niż tak naprawdę przejmować się tym co dzieje się wokół aż tak bardzo, czym próbują nas omamić i w jakiś sposób wpłynąć na nas, byśmy tutaj jednak nie zwracali uwagi na siebie i gdzieś po prostu się gubili w tym wszystkim. Myślę, że przede wszystkim trzeba znać swoją wartość w życiu, ale żeby ją poznać, jeżeli oczywiście ktoś jeszcze gdzieś tam do tego nie doszedł, wymaga to pracy w życiu. Pracy, pracy i jeszcze raz pracy, jak wszystko. Nie ma niczego bez pracy. Nic samo się wokół nas nie stanie, nic samo się wokół nas nie wykształtuje, więc jakby to jest też pewien element, który właśnie często pokazywany jest w mediach, że na przykład można zarabiać pieniądze siedząc w domu, takie jakieś tam kolosalne sumy pokazują i tak dalej. Ludzie, w ogóle nie ma to przełożenia na rzeczywistość, po prostu naprawdę jakieś jednostki ludzi, którzy gdzieś mają być może całkowicie inny system w głowie, są nad wyraz inteligentni, przede wszystkim programiści, komputerowcy, właśnie ci, którzy spełniają się w zawodach cyfrowej techniki dzisiejszej, myślę i tak nie małą pracą, bo również ciężką pracą zarabiają większe pieniądze, bo to tworzą. Ale ogólnie wszystko wymaga pracy i nic za darmo, moi drodzy, się w naszym życiu nie pojawi, to znaczy nie za darmo, bez pracy, że tak powiem, no praca jest jakiś wkład, bo to kiedy pracujemy świadczy też o tym, że coś tworzymy, bez wkładu w życie nic się nie utworzy. Dlatego też do tego nawiązuję, żeby nie siadać za długo w swoim życiu i nie zastanawiać się nad tym, czemu ktoś tam coś robi, czy czemu ktoś idzie w czerwonej kurce, a nie w zielonej, bo nie ma to znaczenia, również to, co robią inni ludzie nie ma to znaczenia. Do tego, o czym dzisiaj powiedziałem tutaj, starałem się przekazać perspektywy, jakby tutaj też takiej swojej Wam, moi drodzy i młodzieży, byście choć troszkę spojrzeli inaczej na codzienność, ponieważ jest to warte więcej niż pieniądze. Pieniądze, każdy z nas oczywiście potrzebuje zarobić, one też muszą mieć wartość, moim zdaniem, po prostu by miało to wszystko pewną swoją równowagę. Bez równowagi, tak samo jak i w życiu człowieka, tak samo jak i w naturze nie dzieje się nic. Tak, więc posłuchajcie utworu, o którym już wcześniej wspomniałem, że go Wam puszczę, który moim zdaniem jest niezmienny i nadal ma swój przekaz, to W.W.O. Uważaj jak tańczysz. W.W.O. Uważaj jak tańczysz. W.W.O. Uważaj jak tańczysz. W.W.O. Uważaj jak tańczysz. Codzienność, to nie taniec towarzyski, to całkiem inna jabłka i całkiem inne pyski, temat jest niski, bo niejeden się przejechał, potknął i w swoim upadku walki zaniechał. Dla niego przemał, gdy życie jest piękne, nie tylko dla niego, no bo jak okiem sięgnę, kolana są miękkie, czasy są cienkie i nogi ukina. Młody chłopak, dziewczyna, bo świat zapomina, co w ludziach jest ważne, bo tego dyktando, czyny stają się odważne, a chciał, ten małoważny, z kim tańczą i za to, lecą jak ćma do ognia, nie wiadomo po co, a wiesz co? Najlepiej tańczyć z wyczuciem, żeby nikt Cię nie zdeptał, ewentualnie też nie uciekł, samopoczucie własne, że tańczysz solowo, jest zadekwatne do strzelbicia ściany głową. Słuchaj na nowo, to nie taniec towarzyski, uważaj na wszystko i miej oko na wszystkich, o nawet u bliskich, jakiś ty taniec być może, a wtedy się potkniesz na okopanym kloporze. To nie jest zorze, ta gadzka nie jest wszystkich, uważaj jak tańczysz, po tym wykrzyknij, uważaj jak tańczysz, bo życiowy parkiet bywa śliski. Nie bądź jak agentura, bytnia towarzyski, bądź bliski dla bliskich, uważaj jak tańczysz, bo życiowy parkiet bywa śliski. Nie bądź jak agentura, bytnia towarzyski, bądź bliski dla bliskich. Pamiętaj, musisz uważać na ten taniec, nie chciałbyś chyba skończyć jako skazaniec, te słowa nie kazanie, raczej tylko przestroga, bo wielu świrowało i podwinęła się noga. Słuchaj, co mówię, musisz mieć dobre obudwie, bo w stówie dziesięciu tylko potrafi dobrze śmigać, tak mnie życie nauczyło. Choć nie jestem stary, wyjdź, a źle zadań już będą sięgać, sam musisz rozstrzygać. Niech kierować swoim nosem, bo nie odsłonisz się przed siostrem, a ty oślepiony sątem, kolejny raz nie łaż na przypał. Wiesz, ja nic nie widziałem, jak by się ktoś pytał, chyba ktoś już o tym czytał, znów historia się powtarza, więc uważaj, powtarzam, uważaj, powtarzam. Czasem się zdarza poznać kogoś z nową osobowość, uwierzysz mu na słowo i poniesiesz konsekwencje, a ja zostanę sobą, kontroluj dekadencję. Masz prawo wyboru, jestem nieustny z pozoru, bo nie raz się przejechałeś, tylko dokładnie przemyślałem. I jedna chwila, zrobisz z ciebie debila, ale szczyk szybszy mila, bo znów pieniądze poziom, można mu powiedzieć krótko, weź mi z oczu, niebezpiecznie tak. Jakbyś stał na płoczu skały, a ty myślisz sobie, że jesteś tancerz doskonały i niedługo trwały. Te finansowe przyjaźnie, więc wyluzuj w łaźnie, mówię to wyraźnie, uważaj. W tańcu łatwo się wywrócić, albo zgubić tempo, życie jak pregres nie flamenco, przyjrzyj się nad ranem pod sklepem mento. Co kołują miedziaki, patrzą tempo, na nich patrzą się dzieciaki, ulą momento, dzik w peracji broni, nigdy. Lądowanie po paletach, tak jak oni, to zim, scen, cymento, sami decadenco. Wiem na pewno, nie tańczymy jak nam zagrają, jak boyfrendy, nie jesteśmy marionetami świata błędnych ocen. Weź broceń, niech te słowa chłodzą jak poligocen. Pwo, nie capoeira, tango, codzienne życie pandango, to nie faso, mamy skrót przekaz, niepodległy blato, co by na to. Uważaj jak tańczysz po życiowie, bankiet bywa śliski. Nie bądź jak agentura, zbytnio towarzyski, bądź bliski dla bliskich. Uważaj jak tańczysz po życiowie, bankiet bywa śliski. Nie jestem jak agentura, zbytnio towarzyski, jestem bliski dla bliskich. A jeśli dzisiejsza audycja, moi drodzy, dała wam chociaż podrobinę wartości, podrobinę ważnego, potrzebnego przekazu i coś w tym jest, to to najważniejsze. Życzę wam z nocnego autobusu wszystkiego dobrego. Dziękuję za to, że dzisiaj byliście ze mną w tej nocnej podróży nocnym autobusem. I ten ostatni dzisiaj przystanek, niech będzie dla was jutro lepszym, nowym dniem. Serdecznie was zapraszam w każdą niedzielę o godzinie 22.00. Dobranoc. Inna Radio, dołącz do nas na Facebooku. Pobierz naszą aplikację w sklepie Google Play lub na www.inne.radio.