melat 34

در این دنیا که همه میگوشند، جیزی شوند، تو هیچ شو. مقصدت فنا باشد. انسان باید مثل گلدان باشد. همانطور که در گلدان نه شکل ظاهر بلکه خلای درون مهم است، در انسان نیست، نه ذن منیت بلکه معرفت هیچ بودن اهمیت دارد. این کلمه هیچ شاید خیلی کلمه عجیبی برای ما باشه. یعنی احساس بیهودگی به ما دست بده. اما احساس میکنم شمس اینجا در اصد داشت یک تناقض رو معلی میکرده. هیچیه جورایی انگار همه چیزه. انگار همه ی اون چیزهایی که توی ذهن ماه هر رایی که همه ی آدم ها میرند، اگر بخوای متفاوت باشی چیزی رو خلق میکنی، ولی این که بخوای پیروه حرف دیگران باشی و هر چیزی که من دارم اونا خوشبختیه برای تو هم خوشبختی باشه، خب اینجوری دیگه ما انسان نیستیم که یه مشروباتیم. مگه نه؟