Nothing to say, yet
Transcription
Karixo, karixo! Aztazkenean hau ez dela hemen hau da ipuin kontaketea egiteko. Gaurkoan zer urra bidea ipuina kontatuko dizuegu. Espero dugu guztatzea! Bueno aurrok, adi, adi, agun martxo dizue. Beraz, ipurdia lurrean pegatu. Belarriak, erne eta kremaira itxi. Aztera goaz! Bazen berin arrain bat itxazoan bizitzena. Bere txetxoa itxazo nohan zegoen. Arroka eta alde zinguratuta. Bertan bere familiarekin bizitzen. Goizean goiz, arraina esnatu, gozaldu eta txango bategiteko gogoa zuela esan ziren gurasoi. Inoiz pixitatu ezuen tokibatera joan nahizuen. Odeietara, zer urra! Bere motxila prestatu, gurasoak agurtu eta igeria nazizen. Agur familia, banoa txangora! Geloarte maitea! Kontu zibili eta edo zer gertatu zero etxera gueltatu faborek! Pixkanaka pixkanaka, arraina itxazo notik itxazo zarela gerturatzen joan zen. Igerian pliztiblasta eginez. Gora idizena dizenean, arraina konturatuzen laguntza beharko zuela uretatik lurtzorura ateratzeko. Beraz, laguntzaten bila azizen. Laguntza mesedez! Norbaiten laguntzat beharko lurtzorura ateratzeko! Ez naiz gaini bakarrik kerteteko! Ez ditutan kaketa ez zindu tibili! Horrela ez zingo dut inoiz iritzi odeietara! Bat batean, zonio bat entzun zuen. Lurtzorura iristen ari zenbidartean. Karra marro bat zen!
