Nothing to say, yet
Transcription
Spider. He never liked Father's Day. He thought it was fake. He believed it was made because there was Mother's Day. He didn't want to celebrate his own father or have his own celebrated. But this time it was different. His daughter and grandson, whom he hadn't seen in a year, were coming from America. Preparations at home were continuing feverishly. He had quit his job 8 months ago and was learning how to spend time at home. He was getting in his wife's way during the preparations. To avoid causing more trouble, he went out to the street. He couldn't wait for his daughter and grandson's arrival sitting in a corner. However, it shouldn't be a long walk either. He had to be at the airport by noon. Despite being the month of Hızır, the weather was cold. He zipped up his jacket and turned onto the street next to the house. Örümcek. Babalar gününü hiç sevmezdi. Sahte bulurdu. Anneler günü var diye yapıldığını düşünürdü. Ne kendi babasını kutlamak isterdi, ne de kendisininkinin kutlanmasını. Ama bu sefer farklıydı. Bir yıldır görmediği kızı ve torunu Amerika'dan geliyordu. Evde hazırlıklar hummalı bir şekilde devam ediyordu. 8 ay önce iş hayatını bırakmış ve evde nasıl zaman geçirileceğini öğreniyordu. Evdeki hazırlıklar sırasında karısının ayağına dolanıyordu. Daha fazla sorun çıkarmamak için kendini sokağa attı. Kızının ve torununun gelişini bir köşede oturarak bekleyemeyecekti. Ancak uzun da bir yürüyüş olmamalıydı. Öğlen havaalanında olması gerekiyordu. Hızırın ayı olmasına rağmen hava soğuktu. Montunun fermuarını çekip evin yanındaki sokağa döndü.
