podcast 11 met aebe aalberts

In this podcast episode, the hosts discuss various topics including their successful podcast, the new Jochem they have on the show, their visit to the Fries Museum, and the selection of a new artist for the Eurovision Song Contest. They also touch on the controversial tradition of Sunterklaas on Ameland, where people dress up and engage in aggressive behavior. The hosts express their concerns about the aggression but also acknowledge the importance of local traditions evolving with the times. They highlight the need for cultural events like the Eurovision Song Contest and the Fries Museum to bring people together and provide a sense of perspective. Nou, een kerstspecial, Elsa. Ja, ja, ja, dit is bijna een kerstspecial. Want het is bijna kerst en Sinterklaas is net achter de rug. Daar gaan we het zo ook even over hebben. Zal ik het uitdoen, anders? Doe het muziekje maar uit, want dan blijft het heel zenuwachtig. Ja, dan kunnen we ons weer focussen op de inhoud. Ja, want de inhoud, daar gaat het om. Dat helpt wel. In onze elfde podcast alweer. En een zeer succesvolle podcast. Nou, het gaat heel goed met onze podcast. En de vorige aflevering is meer dan honderd keer beluisterd. Dan zijn er natuurlijk podcasts die duizend keer of honderdduizend keer worden beluisterd. Maar wij zijn al heel trots op dat de laatste podcast honderdtwintig keer is beluisterd. Ja, en die podcast wordt nu vanuit het Verdieventaarshof genomen. Ja. En deze wel? Ja, deze komt weer vanuit het Verdieventaarshof. Ja, is het nou het BBB-effect? De Duitse Vandaanse Vandaanse Vandaanse? Nou, het zou misschien wel kunnen zijn natuurlijk dat Eke het ook veel gedeeld heeft. En dat er toch wel meer mensen daardoor naar zijn gaan luisteren. Maar wat je ook merkt is dat mensen als ze een keer luisteren ook de andere afleveringen nog wel gaan naarluisteren. Ja. En ik stuur het zelf ook naar heel veel mensen toe. Oké. Ik vond het wel leuk. Ja, ik ook. Ik was er wel blij om. Dus ik zou zeggen, wij gaan door. Maar hebben we dit keer wel weer een nieuwe Jochem? We hebben wel een nieuwe Jochem, ja. De vorige keer moest ik eentje uit de oude doos. Maar deze keer hebben we een nieuwe Jochem. En die is opgenomen in de lift. O, dat is al gebeurd? O ja, dat stond. Nou ja, maakt niet uit. Het was wel heel spontaan deze podcast. Ja, ik had hem al opgenomen, eerst al. Want jij had het zo druk vandaag. Ja. Dus ik dacht, weet je, dan ga ik even met Jochem de lift in. Ja, het is vandaag een beetje zo'n dagje dat er allemaal van die dingetjes zijn, hè. Ja. Shada, die had het Platform Europa. Ja, Agendacommissie, Consilium. Ja, ik had het Steertecomité Fries. Ja. En ik ben met Jochem vanochtend naar het Fries Museum geweest. Daar hebben we een afspraak gehad met de directeur van het Fries Museum. En dat was erg interessant. Oké. Ik had nog een afspraak met iemand van POP. Ja, jee. Ik kan niet eens meer wat het precies was, maar we hadden het bureau van de POP. Ja. Ja. Nou, dat komt in de show notes. In de show notes. En vanavond is er nog een commissie over budgetoverhevelingen. O, spannend. Ja, dat is wel een heel sexy onderwerp. Ja. Maar wel belangrijk. Omdat je een bepaald geld mee wil nemen het volgend jaar, of juist niet mee wil gebruiken. En dat is vaak toch wel een soort politieke keuze. Ja. Dus er zitten wel belangrijke besluiten in. Maar het geld wel van die besluiten, ze kosten heel veel tijd om voor te bereiden. Maar het interesseert heel weinig mensen. Ja. Dat is sowieso wat. Dat is ook misschien de politiek zo, hè. Dat je van die momentum hebt, dat je er heel veel tijd in steekt. Ja. En uiteindelijk heb je zelf het gevoel van, ik heb het hier heel belangrijkst bereikt. Het boeit dan niemand. Nee. Nee, zonde is dat, hè. Ja. Ja. Ja, maar goed. Weet je, het zijn ook gewoon die kleine dingetjes waar we het voor doen, hè. Precies. Ja. Je moet iets in deze barre en boze politieke tijden. Daarom. En daarom vonden wij het ook wel heel belangrijk om vanochtend in het Fries Museum te zijn. Omdat cultuur toch iets is wat wij nodig hebben om op weer een beetje perspectief te hebben. Ja. Om weer een beetje onze focus op andere dingen te zetten. En ik denk dat cultuur ook heel verbindend kan zijn met zelfs muziek. Ja. Zeker de vorige tentoonstelling die ze hadden in het Fries Museum. Over de middeleeuwen en over de Friese vrijheid en zo. Dat vond ik een fantastische tentoonstelling. Er zaten hele mooie dingen bij. Dus, ja. Ja. Hartstikke leuk. En als we het dan toch over muziek hebben. Ja, we zijn natuurlijk heel trots. Want we hebben een, ja, ik ben van het Songfestival en onze commissaris trouwens ook. Ik ben groot liefhebber van het Songfestival. Oké, nou gelukkig. Ik ben echt een kenner. Ja, hè? Kennenroof. Dat vind ik zelf dan, hè? Nou, ik ben geen kenner. Maar ik moet wel zeggen dat ik wel een CD heb met allemaal Nederlandse Songfestival liedjes. Ja. En dat ik er wel veel uit mijn hoofd ken. Oké, ja. Nou ja, nu Joost Klein heet hij. Joost Klein uit Britsen. Ik heb nog nooit van hem gehoord. Nou, hij heeft best wel hits gescoord in met name Duitsland en Oostenrijk en Zwitserland. Ja. Met een liedje over de Vriezen. Oké. Het heet Vriezenjung. En ja, het gaat erover hoe hij Fries is, geloof ik. Oké. En hij schijnt daar heel populair te zijn. En is het een rapper of wat? Dat weet ik niet. Ik heb geen verstand van muziek. Nee? Ik, ja, ik, mijn vrouw die liet vanochtend even een stukje horen. Ik vond het afschuwelijk. Maar, ja. Hij ging er helemaal op los. Ja, die vond het fantastisch. En het is wel, ik geloof wel dat hij talentvol is. Het is gewoon... Ja, de hele commissie heeft zich er over gebogen. Er zijn allemaal, ik geloof 600 liedjes zijn er. Ja. Die hebben geluisterd. Er zijn nog vijf artiesten geweest die live een nummer hebben tegenwoordig gebracht. En een commissie met wijzen heeft besloten dat onze Joost, die we tot een paar dagen geleden nog niet kenden. Maar het is nu wel ons Joost. Want hij is geboren in Leeuwarden en opgegroeid in Britsum en Stiens. Ja, Britsum ben ik vroeger best vaak geweest trouwens. Ik ben in Stiens, heb ik een deel van mijn jeugd daar doorgebracht. Dus ja, ik voel me er nu helemaal verbonden. Ja, ja, ja. Ja, wat een topper. Ik denk dat dit meer gaat doen voor onze bekendheid dan dat hele culturele hoofdstad bij elkaar. Nou, dat weet ik eigenlijk niet. Er zal wel aandacht zijn voor Friesland. En ook als hij dit meeneemt in zijn treden. Ik weet het niet. We gaan het zien. Het komt ook door mijn bubbel. Want in mijn bubbel, ik kijk wel naar het Songfestival. Maar ik zou niet weten wat nu de culturele hoofdstad is van Europa. Zeg ik nu iets heel kwaadaardigs of slechts? Nee hoor, ik zou dat niet weten. Nee. Nee. Ja, dat zijn we ook op de vlakke van mensen eigenlijk. We houden wel van cultuur. Ja, zeker. En lokale cultuur. Lokale cultuur, maar ook, ja, ik ben nooit zo chauvinistisch. Maar als het om het Eurovisie Songfestival gaat, dan heb ik altijd wel een knoop in mijn maag. Ja. Maar Ponyus was minder onder de indruk van de Friese lokale cultuur, hè? Nou, ja. Ja, dan hadden we het, wat is het, Sunterklaas. Ja, Sunterklaas. Sunterklaas. Volgens mij verstilt het ook nog op Ameland per dorp hoe het heet. Oké. Ja. Het is in ieder geval het Sunterklaasfestijn op Ameland. Ja. En dat heeft niks met Sunterklaas zelf te maken, maar met verklede jonge mannen die met maskers op door de straten gaan. Die helemaal verduisterd worden. Verduisterd. Ja. En de vrouwen en jongeren die moeten binnenblijven, die zitten ook in huis. Het is natuurlijk heel spannend als je het leuk vindt en ervan houdt. Ja. En ook, ik geloof dat de toeristen die rond 5 december naar Ameland gaan, eigenlijk allemaal wel een briefje krijgen van ga niet naar buiten, want dan kun je klappen krijgen. Ja, heel bijzonder. Ik had vroeger een student die bij mij op de opleiding zat en die kwam van Ameland. En die waren er maanden van tevoren mee bezig om die kostuums te maken. En ja, die vonden het allemaal geweldig. Ja, wat ik mij vooral afvraag, hoe vinden vrouwen op Ameland dat feest? Ja, dat wilde Ponyus uitzoeken, maar die kreeg de klappen. Ja, dat vond ik wel heftig. Ja, nee, dat is ook zo. En het is, weet je, aan de ene kant denk ik ook laat Ameland lekker gewoon hun ding doen. Alleen, ik vraag me af of je als overheid het normaal moet vinden dat agressie wordt vertoond. En dat dus daadwerkelijk mensen worden geslagen op het moment dat je niet aan de regels houdt. Dat is wat barbaas. Is dat zo? Ik las ook dat het eigenlijk inmiddels wel wat meeviel daarmee. Dat weet ik niet. Ik heb begrepen dat het toch nog wel echt plaatsvindt. Ja, hè? Ja, ja. En als het niet zo is, dan moeten ze dat ook nuanceren. Maar op het moment dat ze toch aangeven van hé, als jij op 5 december op Ameland bent, hou je dan aan de regels, want anders kan je klappen krijgen. Ja, dan accepteer je dat, denk ik. Ja, ik vind het een beetje, ik vind het ook ingewikkeld. Ik vind altijd wel op zich dat lokale tradities mooi zijn. Al vind ik altijd wel dat het met de tijd mee moet gaan. Nou ja, een agressie moet je altijd afkeuren. Zeker. Het is in ieder geval dat je op dat moment accepteert dat vrouwen, dat de agressie naar mensen is toegestaan. Of zich niet naar hen vasthouden. En met het Sinterklaasfeest vinden wij natuurlijk ook, en het was gelukkig steeds meer mensen, dat het feest ook gewoon aangepast moest worden. Omdat het, nou ja, gewoon racistische kenmerken had. Dat vond ik overigens wel opvallend. Ik liet gisteren in de klas even een filmpje zien van Astrix en Obelix. En daarin werden zwarte mensen echt nog afgebeeld met van die grote rode lippen. En een bordje door de neus. Ja, en de klas reageerde er eigenlijk heel stellig op. Meneer, dit kan echt niet meer. En voor de leeuwen waren het dezelfde mensen die wel vinden dat zwarte piep nog moet kunnen. Maar daardoor zie je dus wel dat die evolutie, die ontwikkeling, die is er wel. Ik had vroeger ook gewoon kinderboekjes met, ja, er waren donkere mensen. Er waren dan ook vaak nog cannibalen. En er werden ze gekookt in een pot en zo. Ja, weet je, ik dacht niet echt dat het zo was. Maar zo werd dat afgebeeld. En ik wist ook wel dat dat gewoon tekeningetjes waren. Ik vind het wel heel goed dat we dat nu niet meer doen. Nee, dat is goed. Maar ik denk op zichzelf dat ze op Amsterdam dat feest vooral moeten doen. Ja, maar de agressie mag er wel uit. En ik denk ook van, ja, weet je. Ik heb het ook wel van, weet je, als de mensen op Amsterdam dit nou leuk vinden. Dit is hun feest. En volgens mij is het ook hartstikke spannend allemaal. Dus het zal vast wel, en misschien heeft het ook wel vergoedering. Al die pakken helemaal samen maken. Het samen allemaal meemaken. Maar agressie, dat kunnen we nooit goedkeuren. Dat is zeker zo. Dat zijn onze wijsvormen. En vrije journalistiek vinden we ook belangrijk. Ja. Dus. Oké. Fantastisch. Nou, had je nog meer om me herkennen? Nou, ik ben afgelopen zondag naar de musical De Tocht geweest. En dat is de musical. En dat gaat over het gebrek aan isolatie in uw huizen? Ja, dat zou ik. Dat gaat over de Elfstedentocht. Oh, oké. Die is hier in Leeuwarden. Er is een speciale hal helemaal voor gebouwd. En prachtig. Ze hebben ook een ijsbaan in die helemaal rond gaat. Rondom de tribune waar we moeten zitten. Ik zat hier helemaal vooraan met mijn moeder. Met onze jas aan. Het was zelfs koud. Maar prachtig. Het was heel mooi gemaakt. Het was een leuk verhaal. Ik was zelfs ontroerd. En nee, zeker een aanrader om nog even naar De Tocht te gaan. Een prachtige musical. In het Nederlands. Met Friese accenten. Over de Elfstedentocht. Oké. En deze ijsbaan zijn er wel voor? Dat is een hele mooie ijsbaan. Ja, zeker. Prachtige ijsbaan. Die moet blijven. Die moet blijven. Ja, we staan weer bij de lift. En we gaan weer met Jochem de lift in. Jochem heeft weer 28 seconden om weer een prachtig verhaal te gaan vertellen. Dus ik zou zeggen, we drukken op het knopje. En we gaan naar de achtste verdieping. Dag Jochem. Dag. Vanochtend mocht ik met Elsa naar het Friese Museum. Natuur en cultuur kwamen bij elkaar. Het was echt een overweldigend mooi. Wat een mooie tentoonstelling. Echt waar. Ga daar eens een keer kijken. Ik kan niet anders zeggen. Zelfs het natuurliefde in elkaar. Genieten van cultuur. Echt waar. En er moet geld bij. Natuurlijk. Maar dat is volgens mij wat van het volgende. Nou, we zijn er weer. Dankjewel Jochem. Graag gedaan. Nou, dat was alweer Jochem in de lift. Waarin hij even terugkwam op ons bezoek vanochtend aan het Friese Museum. En dat was erg interessant. Er zijn nog leuke foto's van ons. Omgekleed in, ja, van die speciale kleding die van de tijd was. Van Christopher en Kate Bishop. Ja, wat spannend. Ja, was heel leuk. En ja, ik had daarna een afspraak met Friesland Pop. Friesland Pop, dat was eigenlijk de organisatie die ondersteunend is aan Friese popmuziek en Friese muzikanten. Dat moest ik nog wel even goedmaken, want ik was het zo net een beetje kwijt. Maar waarschijnlijk hebben zij Joost Klein ook grootgemaakt. Ik denk het wel. Waarschijnlijk wel. Waarschijnlijk wel. Ze kenden hem wel. Ja. Ja. En ja, wij zouden het nog even hebben over de formatie ook. Want ja, we moeten het ook een klein beetje over politiek hebben in deze Groene Bril podcast. Ja, ik moet zeggen, ik was even aan het kijken. En ik heb voornamelijk even een stuk gezien waarin Dylan Jesselcus sprak. En ik moet zeggen, ik heb me wel echt heel erg verbaasd. Oké. Nou, ik vond het echt pijnlijk verdrietig maken. Wat was er aan de hand? Nou, kijk, het gaat natuurlijk om de formatie heen met PVV, NSC, BBB en de VVD. Dat is natuurlijk sowieso een combinatie waarvan ik denk van, oh jongens. Dan worden wij niet heel erg happy. Daar wordt het een puur eng land van. En dat gaat er volgens mij ook gewoon voor zorgen dat allerlei mensen in allerlei grote problemen terecht gaan komen. En ik vond er een paar dingen heel opvallend. Ten eerste, de nieuwe fractievoorzitter van de SP stelde eigenlijk een hele terechte vraag aan Jesselcus. Namelijk, hoe kunt u nou zeggen, na dertien jaar besturen, dat u nu vanaf de zijkant de oplossingen gaat bieden. Terwijl het de mentaliteit is die de regering, die u hebt gesteund, is geweest die de mensen in de problemen heeft gebracht. Denk aan het toeslagenschandaal, waarbij de mentaliteit van een aantal, met name VVD-ministers, er toe heeft geleid. Dat mensen ontzettend hard zijn aangepakt op basis van het gevoel dat ze misschien iets verkeerds hebben gedaan. Omdat er in het systeem een bepaald streepje kwam te staan. Dus een cultuur van totaal wantrouwen. En een cultuur die je, laat ik eerlijk zijn, steeds meer gewoon ziet in de maatschappij. En dat ik echt een hele verdrietige ontwikkeling vind. Want we willen juist vertrouwen hebben in mensen. We vragen de inwoners, heb vertrouwen in ons. Maar als de inwoner een streepje verkeerd zet, dan gaat het verkeerd. En dat is een politiek die natuurlijk is aangemoedigd door het PVV. Maar zeker ook door Pieter Omtzigt, die altijd streng wilde gaan handhaven op allerlei fraude en dat soort dingen. En dan krijg je dit soort beleid. Dat vond ik al heel verdrietig. Maar wat ik eigenlijk bijna nog erger vond, was een aantal fracties. Bijvoorbeeld Marijke Koekoek van de fractie van Volk. Die vroegen ook naar het onderwerp klimaat. Want de PVV, ze erkennen dat klimaatverandering bestaat. Maar ze willen er niks aan doen. En daarvoor verhogen de dijken al een beetje. Vreselijk kan straks natuurlijk. En de VVD zegt de afgelopen jaren altijd. Wij gaan welstaan voor, nou ja, goed klimaatbeleid wil ik het niet noemen. Maar ze hebben het wel ook aangegeven. Misschien was dat dan ook dat ze dachten, ze willen ook wel wat veranderen. Ze hebben ook wel aangegeven dat ze de klimaatdoelen willen uitvoeren. Dat ze het van belang vinden. En ik zag Rutte in Dubai, daar zei hij toch echt wel van, we willen wel ambitieus klimaatbeleid. En je zult dus dat wel een aantal keer nagevraagd. En ja, ze praten er gewoon omheen. En dat zijn mijn twee grote angsten bij deze formatie. Er zitten een aantal partijen in die niets met klimaat hebben. PVV, WBB, de NEC is er bepaald geen warme pleitpersoon van. En de VVD onder Rutte was aan het eind. Langzamerhand soort van groenig uit worden. En ik ben bang dat met deze huidige leider het volledig weg is. En ik ben ook echt wel bang voor die cultuur van wantrouwen. Die de laatste jaren is ontstaan met in toenemende mate toch vrij rechtse kabinetten. Als je nu een knijder rechts kabinet wil krijgen, want centrum rechts slaat u helemaal nergens op. Nee, nee, wat extremer. Dan krijg je gewoon een land waarin mensen die het zwaar hebben, voor ieder, alles wat ze doen, voor ieder bedrag dat ze krijgen, alles moet gaan verantwoorden. Dat gaat die cultuur van wantrouwen alleen maar meer voelen. En dat zou me wel verdriet doen. Ja, nou we gaan het zien. We gaan zo meteen nog even afsluiten met een interviewtje met Eerde Albert van het CDA. O ja. Ja. Die vind ik altijd wel een sympathieke uitstraling. Ja, een sympathieke man. Nou, we gaan het zien. Oké. Nou, we zitten weer op een kamer. We zitten op een kamer van het CDA. Fractiekamer van het CDA. Met Eerde Albert, de fractievoorzitter van het CDA. En ja, een hele grote man, hè? Ja, heel groot. Kleinhartje. Kleinhartje, ja. En ja, jij komt ook uit Stiens. En we hadden het er net over. Joost Klein, die meegaat doen aan het Songfestival, komt ook uit Stiens. Nou, bijna uit Stiens. Britse. Nou nee, we nemen Stiens en Britse mannen zo over. Ja hoor, ja. Kunnen we Joost zijn? Nee, dat zegt mij eerlijk gezegd heel weinig. Ja, onzeker. Maar mijn kinderen wel. Die zijn heel enthousiast. Oké. Ja. Oké. Nou, leuk. Ik kom bij jou uit Contraire. Ja, nou ik woon in Damwoude, hè? In Damwoord. Ik ben wel opgegroeid op een boerderij buiten Stiens. En ook altijd naar de lagere school gegaan in Stiens. De Paadwieser. De Paadwieser, ja. De Paadwieser. Goeie gereformeerde basisschool. Ja, daar hadden we het al eens over gehad. Toen we aan het zeilen waren. O ja? Hartelijk. Ja. Nou, wil je iets over jezelf vertellen? Ja, wat wil je weten? Alles. Alles? Ja, wie ben je? Wat drijft je? Ik ben getrouwd met Boukje. En wij hebben vier kinderen. Twee meiden, twee jongens. In de leeftijd van, even denken, want dat verandert elke zaterdag. Ja, gelukkig wel. Van elf tot zeventien. Oké. En Boukje heeft een eigen advocatenkantoor in Dokkum. En ikzelf werk voor Wageningen Universiteit en Research. En ik ben eindverantwoordelijk voor de Derrick Campus in Leeuwarden. Dat is heel leuk. Dat doe ik nu ruim een jaar. En daarvoor werk ik in Den Haag voor de Land- en Tuinbouworganisatie. Dus je hebt wel echt een landbouw-achtergrond? In grote deels wel. Qua jeugd, zeg maar. En qua studie heb ik bedrijfskunde gedaan. En ik heb een periode bij AB Vakwerk. Dat is een uitzendcoöperatie. Ook wel echt gericht op de landbouw. Zat ik meer aan de bedrijfsvoeringskant. Wat is er nou zo mooi aan de landbouw? Ja, wat is daar zo mooi aan? Dat is uit onze GroenLinks luisteraar. Nee, ik ben gek op koeien. Nou, je bent bezig met een mooi product. Dat sprak mij altijd wel aan. En zeker dat ik ben opgegroeid op een melkveehouderijbedrijf. Zeg maar, die zorg rondom die dieren. Dat gewoon 24-7. En dat leven met toch wel natuur, dieren. Er zit natuurlijk ook een economische component aan. Er zit eigenlijk heel veel in. Het is economie, het is natuur. Het is voedselvoorziening, voedselproductie. Het is omgeving. Het is ook cultuur. Zeker als je daarin bent opgegroeid, dan blijf je er wel als vak voor houden. Je vertelde toen, want ik ben ooit bij jou op werkbezoek geweest. En toen vertelde je ook dat je vader altijd wel heel streng was van hoe je met de dieren om moest gaan. En dat er bij jullie thuis niet geschreeuwd of geschopt of geslagen mocht worden. Tenminste, niet bij de dieren. Nee, klopt. Dat je gewoon met respect en liefde met de dieren omgaat. Kijk, er zit ook een economische component aan. Want een boer wil zijn inkomen halen uit het houden van koeien. Maar een boer heeft er ook belang bij dat die koe zo oud mogelijk wordt. En dat die gezond is en blijft. Dus die zorg zit er wel in. Dat is toch wel een beetje een zorgfunctie eigenlijk. Heb je dat gevoel dan bijvoorbeeld ook als je kijkt naar van die grote varkenshouderijen? Dat gevoel heb ik namelijk wat minder. Ja, ik ben begonnen met middelbare lamberschool. En ik heb daarna op de NHL bedrijfskunde gedaan. En wij moesten voor het middelbare lamber onderwijs ook altijd een week naar Barneveld. Dat was een praktijkschool voor de intensieve veehouderij. Ja, ik heb daar veel minder mee. Wat ik mooi vind van de melkveehouderij is juist, je kent die koeien bij naam. Je weet die lijnen zeg maar. De fokkerij sprak me altijd aan. Maar vooral die zorg rondom dat dierenheid. Gewoon perfectioneren eigenlijk. Goede voeding, huisvesting, dat sprak mij het meest aan. En dat kun je nu in je huidige werk natuurlijk ook heel mooi meenemen. Dat neem ik wel mee, ja zeker. En de politiek, want je bent natuurlijk daarnaast fractievoorzitter van het CDA. En jullie zitten in de coalitie. Hoe is dat? Nou dat is natuurlijk sowieso, we zaten ook al in de vorige coalitie. Maar toen toch wel in een andere verhouding. Toen waren we met acht zetels de grootste binnen de staten. Dat is nu niet meer zo. Dus we hebben nu vier zetels, dat is anders. Maar aan de andere kant, volgens mij zit het ook niet altijd in de zetelaantallen. Het zit volgens mij vooral in de manier waarop je met anderen samenwerkt. En dat is voor mij eigenlijk wel de kern. Wat is dan de karakteristiek voor het CDA Friesland? Nou dat kunnen anderen natuurlijk veel beter beoordelen. Kijk, voor mij zijn die kernen aardig belangrijk. Dat heeft ook met, voor mij dan, een christelijke achtergrond te maken. Dus je leeft niet voor jezelf. En je moet ook goed zorgen voor de wereld die je eigenlijk te leen hebt gekregen. Dat soort aspecten vind ik belangrijk. Maar verder ook gewoon de democratische werking. Dus ook respect voor een ander. En het mensbeeld waarvanuit wij opereren. En ik hoop dat anderen dat ook kunnen herkennen. Is wel eens lastig. Het hangt een beetje van het onderwerp af hè. Ja, maar wij zijn ook wel heel sterk van de eigen verantwoordelijkheid. Dus ook de eigen verantwoordelijkheid van mensen. Ja, ik denk dat wij als GroenLinks, als we het daarover hebben, ook wel wat meer toch in die zorgkant zitten. En daarin zullen we niet heel erg verschillen van elkaar. Maar dat wij ze nu nog wel de neiging hebben, denk ik, om de zorg te willen overnemen van kwetsbaren. Ja, ik denk dat als je kijkt naar CDA-fractie hier en GroenLinks, dan uiteindelijk willen we grotendeels wel hetzelfde. Maar de route ernaartoe verschilt wel eens. Ja. Ja, dat is denk ik wel het belangrijkste, ja. En welke rol heeft de overheid dan in zo'n transitie? Ja. En toch is mij wat in de politiek zit opgevallen, hoe vaak ik vanuit GroenLinks, eigenlijk juist met het CDA, kon samenwerken op onderwerpen. Ja, dat was in de gemeente dan. Maar met name als het ging over inderdaad de sociale onderwerpen. En zelfs af en toe ook wel op onderwerpen als biodiversiteit, kom ik juist vaak met het CDA. En ook Sterring werd altijd wel goed samenwerken. En ook hier zijn het best wel onderwerpen soms, waarop we juist met het CDA samenwerken. Ja, solidariteit is ook één van die grondginselen. Dat bedoel ik ook met vanuit welk mensbeeld opereer je. Dus een schild zijn voor de zwakkeren bijvoorbeeld, daar geloof ik echt wel in. Ik vind ook wel dat dat de rol van de overheid is. Ja, dus dan vinden we toch eigenlijk weer hetzelfde. Ja, heel vaak wel. Gelukkig maar. Hoe ziet een typische kerst eruit voor jou? Een typische kerst? Nou, dat is toch wel heel erg gezin. Lekker eten, maar niet overdreven. Het is wel redelijk sober, een beetje seda. Toch wel een beetje conservatief. Meestal toch wel kerkhaar. Ik kom er nog wel regelmatig, niet iedere week, maar met kerst sowieso meestal wel. Want voor ons is het natuurlijk ook de geboorte van Christus. Dat is dan kerst. En voor de rest, het is ook Netflix, Disney Channel. Even vrij, ja. Home Alone 1, 2 en 3. Ja, ja. Nou, mooi. Wat ga jij doen met kerst dan? Ja, nou ik ga af en toe naar mijn schoonfamilie. Die zijn dan gourmetten. En dan kom ik aan met mijn kleine bakjes vegetarische gourmetdingetjes. En dan kijkt mijn schoonfamilie uit Oost-Groningen mij meestal aan met een blik van wat kom jij nou doen? En verder weet ik het eigenlijk nog niet helemaal. En jij? Ik heb de kerstboom dit weekend al opgezet. Ik ben nooit zo vroeg, maar ik vond het zo donker en regenachtig dat ik dacht van nou, die kerstboom gaat de kamer in. En ik hoop dat ik gewoon even wat rust heb. Dat ik even lekker een boekje kan lezen ofzo. Ik heb wel de kerstboom naar binnen getild. En dan hoor ik thuis altijd, dit gaan we nu samen opzetten. Maar daarmee wordt bedoeld, ik ga het opzetten. En jij mag toekijken. Oh. Nou ja, ik wil er helemaal niemand bij hebben als ik die kerstboom aftuig. Jij tuigt de kerstboom. We waren tegen geweld, hebben we net al gezegd. Dat gaan we overhalen. Heb je een kunst kerstboom of een echte? Ik heb een neppert. Een neppert, ja. Ik heb wel met een mooie kluit. Met het idee dat ik hem dan later in de tuin ga zetten. Maar dat gebeurt nooit. Nou, ik heb een kerstboom ook in mijn tuin gezet. En die is echt prachtig inmiddels. Dus dat ga ik met deze ook doen. Een mooie flinke kluitmest. Oké. Nou, dat gaan we doen. Oké. Nou, wat wil jij nog even als laatste vraag. Wat zou jij ons mee willen geven als GroenLinks? GreenLinks. Want wij zijn natuurlijk best een beetje bekend als de club waar alles van moet en niet van mag. Wat kun je ons meegeven waarmee wij de komende jaren toch een beetje succesvol kunnen zijn en onze doelen kunnen bereiken? Want daar hebben we jullie bij nodig. Ja, dat is een moeilijke vraag. Nou, vooral jezelf blijven, denk ik. Dat voorop. Ja, en verdiep je ook in alle kanten van het vraagstuk. Want ik vind bijvoorbeeld, nou, landbouw even als voorbeeld. Daar hoeft heel veel om te doen. Dat is best wel complex. Er zijn een aantal vraagstukken. En volgens mij is het sector zichzelf daar ook wel echt wel van bewust. Maar hoe kom je nou van A naar B? En hoe zet je ook die ondernemer of die boer ook gewoon in zijn kracht? En zet je dat vakmanschap van die boer ook in? Dat geldt eigenlijk ook voor alle overige transities, hè? Energietransitie, et cetera. Ja, dat vind ik zelf ook altijd wel een lastig vraagstuk. Hoe maak je dat nou ook aantrekkelijk voor bijvoorbeeld MKB-ondernemers om ook stappen te maken? Moet je dat nou altijd afbrengen? Of ga je ze juist daarbij helpen? En ik geloof wel in een faciliterende en een dienende overheid. Dat is eigenlijk het mooiste. Mensen moeten het zelf gaan doen. Dankjewel. Dankjewel. Dan was dit dan weer onze elfde podcast. Ja. En dan rijden we straks weer gewoon op Spotify. En dankjewel dat je mee hebt gedaan. Ja, nou, graag gedaan. En fijne kerstdagen. Ja, jullie ook.