Petear mei Arno Brok

MUZIEK Hé, ja, we zijn weer in de studio. Arno Brock, u is commissaris van de koning. Ja, daar ben ik weer. Beste harkens van Friesland, leven meisje alle jaren. Maar ik had een feest, de koningstijd. Ja, nou... Dat is mooi, man. Ja, want eerst zou de koning zo hier komen. Ja. Ja, hij zou net naar de orde plakken daar. Ik hiel hem aan de telefoon. Emmen. Ja, Emmen. En dan hij zei van, nou, ik weet niet, ik... Ik dacht wel eens als een Neandertaler, maar ik ben nu een Emmentaler, zei hij. Ha, ha, ha. Dus, ja, hij zei, ik kom net naar Jourt, maar zo gauw mogelijk, met Maxima en met die beren, de minima, kom ik zo gauw als mogelijk bij Loretta. En dat riemt echt wel. Nou, dat is mooi. Ja, ja. Maar ik zeg jou, de hashtag op de tv, Hart van Nederland. Als het heel kind ben ik graag vanzelf in de publiciteit. Ik zit jaren in de studio. Maar live televisie en live radio, het is alleen hartstikke mooi vanzelf. Omdat als er een spreekbus naar je vormt, dat je van alles vertellen kan. Ja, ja, ja. In het duistere leven zal mij krijgen aan zaken. Maar ik wou even weten, hebben jullie thuis ook een kat of meer? Oh, wij hebben een soort katten. Wij helpen alle katten gewoon om. Ja. Uw adres staat ook bekend, met een normaal witte meisje, werd dat wij wenjer of tahorder, weet ik het wat. Maar alle zwalle katten en zwalkbisten zelfs, van Grieksland, de hele flora en fauna, wit werd wij tahorder. Oh, die komen bij u thuis? Die komen bij ons thuis. En bel je onderdoor? Nou, we hadden laatst zelfs een olievand onderdoor. En die heeft zo'n hele, hele lange slurf. Ja, dat moet je ook graag horen. En die bellen zo bij dat slurfje. En er zit zelfs nog een nutje in, in dat slurfje. En dat must ik er zo heel voorzichtig uithelen. En, nou, dat weet ik ook wel. Zelfs de harkens weten dat ik een olievand had onthoord. No, no, no, no, no. Nee, dat weet ik niet meer. Nee, dat weet ik niet meer. Maar ik ben van de Wehrenburgs gewoond. Zo'n soort. Nou, dan neem ik wel een slurfje. Nou, dat mag, ja. Maar alle zwalle katten en zwalkbisten zijn vanzelfs heel welkom. Want ik hoorde van al het leven. En als, ja, als, nou, als je een commissaris van de keeling is, ben je allerbesten welkom. Ja. Want dan ben ik vanzelfs net alleen nog zwalkatten. Ja. Maar er zijn zwalkhoenen. En zwalkkei. En zwalkslakken. Hadden jij ook gehoord bij ons? Er kwamen zo'n hele leger van slakken met die huisjes. Ja, ja. Die stonden op het raadje. Die kwamen zo, die wilde ik te eten hebben. Nou, en dan stierf hij mij grote, grote kroppen slaat. En dan horen we al die bissjes gewoon slaat. En dat vonden ze zo lekker. Ja. Dat zijn hele dankbare bissjesslakken. Ja, dat weet ik. Bij eentje. Ja, ik ben heel leef. Je bent hartstikke leef. Kijk, en ik moois jongen. Ja, dat denk ik nog nooit, ja. Nou, je weet er vanzelfs, of misschien vaak, zo kijk ze zoveel. Dat carnaval des animaux. Dat Saint-Saëns. Saint-Saëns. Of Sainte-Jean, zoals hij heet. Die had een prachtig stuk muziek geschreven. Maar dat is verdoen. De helft van die muziek is verdoen. Maar die gaan wij, wij zijn op vakantie daar. Wij gaan die muziek voeren. Dus dat is echt nog een heel stuk voor de zwalkslak. Ja. En dat is een prachtig stuk muziek. Heel staaf. Als ze zijn haast motograven. Oh. Dus heel flink graven erbij. En heel voorzichtig. Ja, ja. Heel staaf. Nee, maar we waren toen jonger. Jullie waren bij Hart van Nederland. Oh, dan. En toen hoorde je alles zitten van de katten in Friesland. Dat kende je er vanzelfs. Nee, dat is te verschrikkelijk. En dat kende je gewoon met zo'n luchtbus. Nee. Dan moet je gewoon een zweermaterieel vuur voorzetten. Dat moet alleen één keer. Maar dat kan dan niet, zeg maar, die heerlijke katten laten schieten. Nee, die moet je eerst gardenen en bij elkaar brengen. En dan gewoon in, nou ja, heel humaan zulke geschiedenis. Ja, maar brengen ze dat niet uit asiel, zou je zeggen? Ik zou zeggen dat alle zwalkatten binnen asiel zitten. Ja. Nou, die zie ik hier ook net alweer al. Nee, maar dan komen ze al zo bij ons. Ja. Want wij beginnen met kwarten, ik een, wat ga ik al zeggen, een bed en brokje. En dan maak ik voor zwalkbisten. Oh, wat mooi. Dus dat is een dierenbistenpension, begin ik erbij. Ja, nou dan ben je ook een beetje een uitbouwer, denk ik. Nou, ja, dat kan wel. Nemen ze dan, wjuk in dit geval is net het goeie woord, maar een vleugel kan erbij zijn. Ja, dat is wel het gooie woord nog. Ja, maar dan kan ik erop spelen, echt op een vleugel. En dan die muziek van... Saint-Saëns. Saint-Saëns, Saint-Saëns. Nee, nee. Saint-Saëns. Nou, ik zou zeggen... Saint-Saëns, dat is mijn koffie. Ja, lekker. Dat is heel lekker. Dat is heel lekker. In een koffie bijeen. Nou, dan ben je heel volontaard, toch? Oh, dat wel, ja. Voor een bakje koffie. Ja, die flessen dieren mogen eigenlijk een beetje te dicht bij me zijn. Ja, vertel dat maar. Neem maar één keer, joh. Nou, ik geef geen verandering, want de meeste kan wachten op mij. Ingedankt voor het mooie partijen. Jij ook. Meneer Drok. Mijn holle. Ondertitels door de Amara.org gemeenschap