Details
Nothing to say, yet
Nothing to say, yet
Crime science is a scientific approach that focuses on studying crime as an event and finding ways to reduce opportunities and temptations for criminals. Unlike traditional criminology, it doesn't investigate why individuals become criminals. Instead, it emphasizes reducing the opportunity, temptation, and risk of crime. The upbringing of a criminal is difficult to influence, but we can reduce opportunities and increase the likelihood of getting caught. The choice of a target can be explained by the routine activity theory. In this case, the criminals acted impulsively and had aggressive tendencies, but the opportunity for an armed robbery was present due to motivated criminals, a suitable target (a café), and the late hour. The low likelihood of getting caught may be linked to operant conditioning, which suggests that behavior is influenced by its consequences. If criminals are punished more frequently, they may be discouraged. This perspective may also apply to victims. De meeste criminologische theorieën zijn gefocust op het verklaren en begrijpen van criminaliteit. Crime science is een wetenschappelijke benadering en het is volgens deze benadering belangrijk om puur alleen criminaliteit als gebeurtenis te onderzoeken, waarin manieren gezocht worden om gelegenheden en verleidingen te verminderen en het risico van criminaliteit te verkleinen. Crime science richt zich niet op het hoe en waarom criminelen zo gemaakt of geworden zijn, terwijl het in gewone criminologie wel het geval is. In plaats van dat de achtergrond van het daden van belang is, is er veel meer aandacht voor de gelegenheid, de verleiding en de pakkans. De opvoeding van een dader is moeilijk te beïnvloeden, maar wat we wel kunnen beïnvloeden is het verkleinen van de gelegenheid, de verleiding en het vergroten van de pakkans. Het kiezen van een doelwit kan worden verklaard met de routine activiteitentheorie. Uit de stukken van de rechtbank is gebleken dat de daders vooral impulsief handelden en agressieve neiging hadden, maar in dit geval was het dus een gelegenheid voor het plegen van een gewapende overval, omdat er sprake was van een gemotiveerd dader, een geschikt doelwit in de vorm van het café en het was laat op de avond. Mogelijk schatten de daders in dat de pakkans klein was. Een kleine pakkans valt bijvoorbeeld ook te koppelen aan operante conditionering van skinnen. Operante conditionering stelt dat ons gedrag afhankelijk is van de gevolgen die het ze wegebrengt. Gedrag dat wordt beloond wordt versterkt en gedrag dat wordt gestraft wordt ontmoedigd. Vanuit deze gedachtgang kan verklaard worden dat wanneer de pakkans van de daders groter wordt en ze dus worden gestraft, ze worden ontmoedigd. Ook vanuit slachtoffer zou dit iets kunnen betekenen.