Details
Nothing to say, yet
Details
Nothing to say, yet
Comment
Nothing to say, yet
The speaker discusses their mission to Curaçao and the obstacles they faced. They originally planned to promote their online training through a masterclass with Stacey, but due to scheduling conflicts, they decided to take matters into their own hands and fly to Curaçao themselves. However, the speaker admits to having a fear of flying due to past experiences with anxiety and panic attacks. Despite this fear, they decided to face it head-on and booked their tickets. They explain how they dealt with their fear by identifying unhelpful thoughts and creating a new, positive narrative for themselves. The speaker sees this mission as not only a business opportunity but also a personal journey of overcoming fear and regaining their confidence. Nou, welkom allemaal. Leuk dat je weer luistert naar deze podcast. Die gaat over mijn missie naar Curaçao. Want misschien heb je dat ook al meegekregen de laatste weken op Instagram, social media, dat ik een aantal dagen naar Curaçao ben geweest om daar een masterclass op te nemen. Samen met Stacey Sedor van State of Mind Network. En ja, dat was een fantastische ervaring. En het was niet alleen maar fantastisch, moet ik zeggen. De weg daarnaartoe heeft voor mij best wel wat hobbels en bobbels gehad. En juist dat is het stuk waar ik vandaag ook graag iets over wil delen. Omdat ik denk dat bepaalde dingen daarin heel herkenbaar zullen zijn, maar ook jou misschien zullen inspireren of motiveren om ook de dingen die jij spannend vindt of lastig vindt, ja, om daar toch voor te gaan. En om toch die angsten of die brempels te overwinnen. Maar om bij het begin te beginnen, hoe ben ik nou op de Curaçao terechtgekomen? Misschien weet je daar al wat van. En voor degene die dat niet weet, zal ik nog eens eventjes uitleggen hoe dat is ontstaan. Ik ben samen met Mandy op dit kamp geweest. En Mandy was ook in de podcast van vorige week was ze bij mij te gast. En wij hebben samen een training gevolgd bij State of Mind Network. En dat was een training om onszelf ook te ontwikkelen als coach. En nou, wij hebben allebei tijdens die training hebben wij een online product gemaakt. En dat was ook het plan om die online training, dat online product, om dat te promoten door middel van een masterclass met Stacey. Maar nou woont Stacey gedurende een groot deel van het jaar woont hij op Curaçao. Hij verbleef op dat moment nog in Nederland, maar zou, nou, aan het einde van dit jaar zou hij weer terugvliegen naar Curaçao. Dus wij kregen op een gegeven moment dan ook het bericht dat, nou, voor de mensen die nog ingepland stonden, dat dat, nou, volgend jaar zou worden doorgepland. Dus dat wij in het voorjaar aan bod zouden komen. Nou, Mandy en ik hadden daar contact over met elkaar. En hoe vind jij dat? Nou, best wel jammer. En nou zegt Mandy van, nou, ik ben ook wel een beetje teleurgesteld, maar het is wat het is. En ja, dan gaat er wat tijd overheen. Toen hadden we op een gegeven moment zeiden, ja, gaan we daarop wachten? Of nemen we het heft in eigen handen? Of gaan we gewoon met z'n tweeën naar Curaçao? En dat begon een beetje als een grapje. Maar toen we dat zo opperden, dachten we, nou, eigenlijk is dat helemaal niet zo'n gek idee. En werden we er wel heel erg enthousiast van. We merkten dat het bij beide gelijk begon te borrelen, dat er energie begon te stromen. En we dachten, weet je wat kan ons verschelen? We sturen gewoon een mailtje. We gaan gewoon eens kijken wat er mogelijk is. Dus toen hebben wij een mailtje gestuurd naar Stacey, van joh, dit is de situatie. We staan te proepelen om ons product naar buiten te brengen. Vinden het jammer dat dat nog moet duren tot volgend voorjaar. Wij zijn er wel klaar voor. Wat vind jij ervan als we naar jou toe komen? Dat we gewoon naar Curaçao vliegen en dat de dames jou die masterclass gaan opnemen? Zie jij mogelijkheden? Nou, als je Stacey een beetje kent en als je hem volgt, dan weet je dat hij van initiatief nemen houdt en van ondernemen. Dus die vond het een hartstikke leuk idee en die zei, dames jullie zijn van harte welkom en ik zorg dat ik hier de boel voor jullie ga regelen. Ik zie jullie vanzelf. Dus wij hebben een datum gepland en Mandy is ook iemand die heel voortvarend is en heel daadkrachtig. In no time hebben wij tickets geboekt. Toen zat ik allemaal nog in die euforie en midden in de adrenaline en ik dacht, gek, dit gaan we gewoon doen. En op een gegeven moment waren die tickets geboekt. En toen in één keer besefte ik wat er nog precies ging komen en dacht ik, oh jee, ik vind het eigenlijk heel erg spannend om te vliegen. Dat was mijn eerste hobbel die ik moest overwinnen voor mezelf. En het is niet dat ik nooit heb gevlogen. Ik ben al vaker naar verschillende kanten van de wereld geweest, heb mooie reizen gemaakt en zelfs ook in mijn eentje op het vliegtuig gestapt naar de andere kant van de wereld. Dat is altijd helemaal goed gegaan. Dus je zou misschien zeggen, ja waar komt die vliegangst bij jou dan vandaan? Dat heeft alles te maken met de periodes waarin ik niet goed in mijn vel zat. Ik heb wel vaker gedeeld dat ik tot twee keer toe thuis heb gezeten met een burn-out. En in die burn-out had ik ook last van paniekaanvallen, van angsten. Ik zat gewoon totaal niet goed in mijn vel. En alle dingen die een beetje buiten mijn comfortzone waren, die probeerde ik op dat moment wel te vermijden, omdat ik gewoon zo bang was dat dat weer die angst en die paniek zou triggeren. Op een gegeven moment ging het weer wat beter met mij, maar waren er nog steeds een aantal dingen waarvan ik van mezelf had voorgenomen van, oké weet je, bepaalde omstandigheden waarin dat weer getest wordt, getriggerd wordt, die laat ik maar even voor wat het is. En een van die dingen was het stappen in een vliegtuig. Dat ik dacht, dat zijn voor mij de ideale omstandigheden waarop ik me zou kunnen voorstellen van, nou als ik in dat vliegtuig stap, ik zit op 12 kilometer hoogte, ik kan geen kant op, ik weet dat ik er niet uit kan. Dat zijn voor mij ideale omstandigheden om weer in paniek te raken. En het zat volledig in mijn hoofd natuurlijk, want dat was het verhaal wat ik mezelf vertelde. Wat ik mezelf eigenlijk wijs maakte, zat vooral in mijn hoofd dat ik daar wel eens weer in paniek zou kunnen raken en dat dat wel eens weer voor een terugval zou kunnen zorgen. Dus een aantal jaar geleden heb ik voor mezelf besloten, ga me gewoon niet doen. Ik ga niet risico lopen daarin. Ik vind het prima. Europa is ook mooi. Met de trein, met de camper, met de auto kan ik op hele mooie plekken komen. Dat vliegtuig, ik vind het prima. Dat laat ik gewoon voor wat het is. Tot dit plan om de hoek kwam. En in één keer weer het scenario van het vliegen tevoorschijn kwam. Maar gelukkig was mijn drive en mijn missie en mijn enthousiasme groter en sterker dan de angst. Waardoor ik, godzijdank, dat besluit heb genomen. Oké, ik weet dat ik dit spannend ga vinden. Ik weet dat ik hierin mezelf heb te overwinnen. Maar ik ga dit wel doen. En ik vond het ook een hele mooie kans. Want ik wist, dat noem ik ook weleens hard op, dat ik mezelf voor mijn gevoel in de periode dat het niet goed met me ging, dat ik mezelf een stukje ben kwijtgeraakt. Als ik kijk naar hem alleen voor de burn-outs, dan was die versie van mezelf anders dan de versie die ik na de burn-outs had. En dat gaat al echt alweer stukken beter. En ik heb mezelf voor echt een heel groot deel, heb ik mezelf weer teruggevonden. Maar een klein stukje, die gevoeligheid voor die angst, die zit daar altijd nog in. En ik heb het heel vaak over mijn moodboard. Maar ook op mijn moodboard staat, dat ik volledig wil vertrouwen. Niet voor 80 procent, niet voor 90 procent. Dat ik 100 procent wil vertrouwen. Vertrouwen op mezelf, vertrouwen op de dingen om me heen, vertrouwen op het universum, wat je er ook maar onder kunt vallen. En dit stukje angst past daar niet bij. Dat is niet het stukje van de versie van mezelf. Nou ja, dat is iets wat ik heel graag nog wilde loslaten. En ik vond het ook jammer dat ik, nou ja, dat ik niet, de oude ik zeg maar, dat ik dat een beetje was kwijtgeraakt. Zo zei ik dat altijd. En ik wilde mezelf daarin ook gewoon heel graag overwinnen. Want ik wist dat als ik dit ging doen, dat laatste stukje, die laatste drempel over zou gaan, dan voelde dat ook alsof ik weer compleet zou zijn. Alsof ik de wereld weer aan zou kunnen. Dat ik weer volledig in mijn kracht zou staan. En ja, de wereld ook weer aan zou kunnen, volledig, vanuit dat vertrouwen, 100% vanuit vertrouwen. Dus het was niet alleen een missie, bedrijfsmatig, waarin ik bepaalde dingen wilde doen, maar het was ook echt een hele persoonlijke missie waarin ik mezelf had overwinnen. Nou, wat ik daar dus in heb gedaan, is, want ik was me daar natuurlijk van bewust, dat de angst die ik op dat moment voelde, dat het heel erg zat in mijn hoofd. Dat ik die zelf creëerde. Dat dat kwam door de gedachten en door de verhalen die ik mezelf op dat moment vertelde. En dat ik heel erg bezig was met wat als. Wat nou als ik in dat vliegtuig zit? Wat nou als dit gebeurt? Wat nou als ik weer in paniek raak? Wat als ik een terugval krijg? Nou ja, je kent het, alle doomscenario's komen dan in eerste instantie naar boven. Maar gelukkig heb ik daar natuurlijk de juiste skills voor om daar ook mee te kunnen dealen. Want ik wist het gelijk, oké Marleen, dit wordt een hele mooie om voor jezelf te kunnen toepassen. Dus ik ben eerst voor mezelf gaan opschrijven, oké, wat gebeurt er nu allemaal in dat hoofd? Wat zijn die oude patronen? Wat zijn die oude gedachten? En wat zijn die oude overtuigingen die nu naar voren komen? En die ben ik allemaal gaan opschrijven. Echt allemaal. Ik heb zo'n hele map waar ik altijd, nou, mijn eigen huiswerk zeg ik altijd doe, heb ik allemaal op een rijtje onder elkaar geschreven. Het waren allemaal gedachten die niet helpend waren. Prima, oké, volgende bladzijde. Dit is dus de pagina die ik los wil laten. Dit is niet helpend, dit is niet dienend, dit hoort niet bij de versie van mezelf die ik zwaar wil zijn, maar wat wil ik dan wel? Dus op de volgende pagina ben ik heel uitgebreid tot in detail ben ik voor mezelf gaan opschrijven. Wat wil ik mezelf wel vertellen? Wat zijn gedachten die wel helpend zijn? Wat zijn de situaties die ik wel graag wil ervaren? Dus ook dat ben ik uitgebreid gaan opschrijven. En dan niet alleen de gedachten die ik tegen mezelf kon zeggen, maar ik ben ook letterlijk een nieuw verhaal gaan schrijven. Een scène uit dat nieuwe hoofdstuk waarin ik uitgebreid opschrijf. Als ik aankom op het vliegveld van Schiphol, dan merk ik dat ik volledig in de ontspanning zit en dat ik tegen mezelf zeg, hoe kan dat? Ik ben veel rustiger dan dat ik van tevoren had verwacht. Ik voel eigenlijk helemaal geen spanning, ik voel geen stress, ik heb het gezellig met Mandy, we zijn lekker aan het kletsen. Vol ontspanning stap ik dat vliegtuig in. En dan omschrijf ik helemaal hoe die dag, hoe die vlucht, hoe dat gaat verlopen, hoe ik graag wil dat het gaat verlopen en vooral hoe ik mij ook op dat moment wil voelen. En in dat verhaal eindig ik ook met het stuk waarin ik omschrijf alsof deze situatie al heeft plaatsgevonden. Dus ik omschrijf dat ik land op het vliegveld van Curaçao en dat ik naar Mandel en dat ik tegen hem zeg, jeetje, waar heb ik mij al die weken druk over gemaakt? Het is zo meegevallen, ik heb zo'n goede vlucht gehad, ik heb helemaal geen last gehad van angst, ik zat 100% in dat vertrouwen, ik heb mijn angst overwonnen. Ik kan wel een gat in de lucht springen, want ik heb mijn angst overwonnen. En dat verhaal is wat ik mezelf steeds opnieuw ben gaan vertellen. Elke keer wanneer er weer een stukje twijfel kwam, heb ik dat verhaal er weer bij gepakt en ben ik dat stuk voor mezelf weer opnieuw gaan lezen. Waardoor ik mijn brein ook letterlijk een nieuw scenario heb gegeven. Want wat je brein vaak doet, is dat het teruggaat naar situaties die al zijn geweest. En we zijn heel goed om daar nog allerlei dingen omheen te bedenken, om die gedachten daar, vaak vooral in het negatieve, daar helemaal omheen te beduren. Maar wat ik heb gedaan, is dat ik mijn brein opnieuw heb geprimed. Dat ik een nieuw scenario, een nieuw stuk heb gegeven, waar ik mij op kon focussen. En waar ik ook een soort van automatisme van ben gaan maken. Dat iedere keer als ik dacht aan die vlucht naar Curaçao, dat ik het zo vaak had herhaald, dat automatisch mijn brein ook naar dat stuk zou gaan. Niet naar dat verleden, niet naar dat wat al is geweest. Of de angst over wat er zou gaan komen. Nee, naar het scenario wat ik voor mezelf had beschreven. En precies dat is ook hoe het is verlopen. Wonden boven wonden. Nou ja, wonden boven wonden. Het is eigenlijk dus heel logisch. Ben ik naar Schiphol gegaan. Ik zei letterlijk op weg naar Schiphol tegen mijn man. Ik ben zo ongelooflijk rustig. Hoe kan dit? Ik heb me zo lang druk gemaakt. En nu is het bijna zover. Ik ben eigenlijk heel ontspannen. Ik had er zin in. Ook de vlucht is goed gegaan. En exact ook het stuk dat ik was geland op de airport van Curaçao. En dat ik mijn man heb gebeld en dat ik heb gezegd van het is oké. De vlucht is goed gegaan. Ik heb het ontzettend naar mijn zin gehad. Ik heb lekker films gekeken. Ik heb heerlijk gekletst. Ik heb mijn angst overwonnen. Dus dat is iets wat mij ontzettend heeft geholpen. En niet alleen met dit stuk. Want wat ik ook nog heel spannend vond, de volgende, heb ik net deze drempel gehad, kwam de volgende alweer op mijn pad. En de volgende die heel spannend was, was het geven van die masterclass. Want dat is iets wat ik nog nooit heb gedaan. Ik heb nog nooit op die manier gesproken voor publiek. Ook al was het niet live. Maar ik wist wel dat er heel veel mensen daarna gaan kijken. Dat er veel mensen zouden zijn die die masterclass zouden gaan kijken. Dus ik vond het echt ongelooflijk spannend. Uberhaupt de setting. Je zit met twee camera's voor je. Je zit daar met Stacey Seedorf. Nou, laten we dat niet vergeten. Dat is ook een hele unieke situatie. Wat ontzettend leuk was, moet ik daarbij zetten. Want Stacey heeft echt ongelooflijk veel tijd in ons gestoken. Heeft ons heel goed begeleid. Heeft ons heel mooi meegenomen in dat proces. En ik moet zeggen dat een vettigere gesprekspartner dan Stacey kun je bijna niet hebben. Want op het moment dat hij voelt dat ik het even lastig heb, dan praat hij me er zo weer doorheen. Dus dat was fantastisch. Maar dat wist ik natuurlijk van tevoren nog niet. Dus ook dat was iets waar ik tegenop zag. Wat ik echt heel spannend vond. En ik vind dat belangrijk ook om dat te delen. Omdat ik ook achteraf, toen ik tegen mensen zei van, nou, hoe heb je het gehad op Curaçao? Dat ik vertelde van, ik heb het echt werkelijk waar fantastisch gehad. En ik heb mezelf ook echt ontzettend overwonnen. Dat ik reacties kreeg van mensen van, hé, jezelf overwonnen? In welke zin dan? Want het zag er allemaal zo makkelijk uit. Het zag er allemaal zo, ja, alsof het je zo makkelijk afgaat. En dat snap ik. En ik denk dat dat ook het, ja, soms ook wel een beetje het gevaarlijke is van social media. Dat je vaak de mooie momenten deelt, waarop je goed in je vel zit, waarin je blij bent. Dat je zegt, it's a wrap, we hebben het gedaan. Vol enthousiasme. En dat je dus niet altijd mee krijgt wat er bij die ander ook vanbinnen gebeurt. En dat is ook waarom ik dit zo graag wil delen. Want ik vond het heel spannend om dit te gaan doen. En mensen van tevoren ook al zeiden van, dat je dat durft. Nou, ik durf het ook niet. Maar ik doe het wel. Omdat ik weet dat ik deze stappen moet nemen om het makkelijker te maken voor mezelf in de toekomst. Iedereen vindt dit spannend een eerste keer. Iedereen moet hobbels overwinnen. Toen ik met Stacey sprak hierover, zei die ook van, nou, als ik kijk naar mijn allereerste interview, die kan ik niet eens terugzien. Omdat ik, ja, omdat het zo slecht was. En ja, dat heb ik ook met mijn masterclass. En ik wil absoluut niet zeggen dat die slecht was. Maar ik merkte wel dat ik er nog, ja, dat ik er nog wat meer in moet komen. Dat ik moet groeien. Dat ik meters moet maken. Dat ik ervaring moet opdoen. Maar dat kun je alleen door het te gaan doen. Dus als jij een doel hebt, ga dan alsjeblieft gewoon die stappen zetten. Ook al vind je het spannend. En dat is ook wat ik heb gedaan. En precies datzelfde proces wat ik omschreef met die vliegangst. Zo heb ik dat proces ook, ben ik dat ook aangegaan ten aanzien van de masterclass. Dat ik helemaal van mezelf heb opgeschreven. Hoe wil ik dat die masterclass verloopt? En zelfs op de ochtend van de masterclass. Ik had zocht dus geen pen in mijn hotel. Maar wat ik heb gedaan, is dat ik, ik heb altijd zo'n app in WhatsApp, notities, waarin ik mezelf dingen toestuur. Ben ik voor mezelf een verhaaltje gaan typen. Als zijnde ik dat naar mijn man stuurde. En alsof de situatie al had plaatsgevonden. Dus ik heb gestuurd, nou de masterclass is top verloopt. Ik kon heel goed uit mijn woorden komen. Het ging super vloeiend. Het was helemaal in flow. En zo blij dat ik het heb gedaan. Ik ben super trots op mezelf. Nou, dat is dan een appje die ik naar mezelf stuur. En daarmee zet ik ook die energie, zet ik weg in het veld. En dat is ook hoe jij je eigen realiteit creëert. Vanuit de gedachten en vanuit de emoties die jij hebt in dat nu. Want je brein kan ook het onderscheid helemaal niet maken tussen wat er al is geweest of wat er nu gebeurt. Of wat er in de toekomst nog gaat komen. Je manifesteert altijd vanuit het nu. Dus die appjes of dat op papier te zetten vanuit de situatie alsof het al heeft plaatsgevonden. En dat kun je dus gewoon doen alsof. Ja, dat is een hele sterke methode om de dingen ook te manifesteren zoals jij graag wil dat het gaat verlopen. En dan was dit natuurlijk niet alleen een curaçao om mijn angsten te overwinnen. Dat was absoluut onderdeel van het proces. Dus die was voor mij ook heel belangrijk om dat stukje van mezelf weer te kunnen vinden. Omdat ik wist dat ik hier enorm veel ervaring door op ging doen. Dat ik hier ook enorm door zou groeien. En zo kijk ik daar ook absoluut op terug. Dat ik denk, wauw, wat ben ik trots op mezelf dat ik dit heb gedaan. En wat neem ik weer mooie dingen mee voor de toekomst. En dat is niet alleen op dit vlak. Maar ik noem ook wel eens dat het belangrijk is om je te verbinden met mensen die al een paar stappen verder zijn dan jij. Nou had ik de unieke gelegenheid dat ik een paar uur met Stacey in de auto heb gezeten. En Stacey is, dat voel je gelijk als je met hem in een ruimte bent. Die heeft een ontzettend vrije geest. Die is gewoon vrij in zijn hoofd. Die heeft weinig beperkingen. Die ziet overal mogelijkheden. En die energie daarin die kun je ook gewoon voelen. En wat ik dan heel prettig vind, is dat ik mij ook gewoon echt kan connecten met zijn energie. Ik voel het verschil. En misschien herken je dat. Dat je ook die gevoeligheid hebt dat je dat bij een ander soms kunt voelen van iemand die heel erg denkt in beperking. Of iemand die heel erg vrij is in zijn geest. En heel vrij is in zijn energie. Nou ik voelde dat heel sterk bij Stacey. En ik kon daar ook echt heel letterlijk op intunen. En ik heb als het ware van dat gevoel, heb ik een soort van snapshot gemaakt. Omdat ik dacht, dit is ook de kant die ik ook wil. Ik wil mezelf ook zo ontwikkelen dat ik ook die vrijheid kan ervaren in mijn geest en in mijn brein. Dus elke keer wanneer ik nu een bepaalde gedachte heb waarvan ik denk, oh ja, of die te maken hebben met beperkende gedachten of overtuigingen, dan ga ik weer terug naar die situatie. Probeer ik weer te connecten met die energie die ik toen heb gevonden. Dan denk ik, oh ja, wacht even, is dit in lijn? Want dat is ook natuurlijk wat ik graag zou willen. Nou en als ik op een gegeven moment voel, nee wacht even, hier voel ik nog wel een verschil. Hoe voelde dat ook alweer? Dus voor mij is het heel belangrijk om mij daar dan op te kunnen trekken. En niet alleen qua energie, maar ik zei op een gegeven moment ook in de auto, dat ik mezelf een beetje moest onderdrukken. Omdat ik echt een neiging had om een enorm vragenstuur te gaan stellen. Omdat ik gewoon zo benieuwd was, hoe doe jij de dingen? Hoe denk jij? Hoe voel jij? Wat zijn de challenges waar jij nog mee te maken krijgt? En hoe ga je daarmee om? Omdat ik echt geloof dat je daar zo ongelooflijk veel van kunt leren. En dat het dus ook zo belangrijk is om je te omringen met mensen, waar jij je dus aan op kunt trekken. Die gewoon jou kunnen vertellen wat zij doen, of wat ze hebben gedaan, ook op dat punt te komen. Dus ik heb me echt een soort van spons gevoeld. En ik heb geprobeerd om alles wat hij zei, en alles wat hij vertelde, om dat in me op te nemen. En om dat ook te integreren. En ook om dat gevoel vast te kunnen blijven houden van oké, weet je, dit neem ik allemaal mee. En dat is ook wat ik kan gebruiken om op dat punt daar zelf naartoe te gaan. En waar wil ik dan naartoe? Als je het hebt over kwantum, dan hebben we het vaak ook over tijdlijnen. En dat betekent dat alle versies van jou, die jouw leven leiden, dat bestaat allemaal op dit moment. Je hebt allemaal verschillende versies van jezelf, die een versie van jouw leven leiden, en allemaal in dit moment. En elke keer wanneer jij een nieuwe keuze maakt, of een andere keuzes maakt, dan spring jij als het ware ook naar een andere tijdlijn. Dus besluit jij te verhuizen, in een andere woning te gaan wonen, dan verplaats jij je naar een andere tijdlijn. Dan besluiten jij in je kwarter uit elkaar te gaan, dan verplaats jij je naar een andere tijdlijn. Want jouw leven ziet er op dat moment anders uit, die gaat anders verlopen dan wanneer je bij die partner was gebleven. Als jij besluit om van baan te veranderen, idem dito, op het moment dat je dat besluit, gaat jouw leven, krijgt een andere wending, komen andere mogelijkheden, andere scenario's dan wanneer jij in je huidige baan zou zijn gebleven. Dus elke keuze die jij maakt, heeft invloed op welke tijdlijn jij je bevindt. En wat ik heel prettig vind, en dat heb ik ook weleens uitgelegd, is dat ik dat vaak ook doe door middel van hypnose. Dat ik me echt in die hypnose probeer te connecten met die beste versie van mezelf, die op een bepaalde tijdlijn zit. En dat ik echt ook in gesprek kan gaan of kan kijken van, hé, wat is er nodig? Hoe ziet dat eruit? Hoe voelt die versie voor mij zich? En het leuke op Curaçao, toen ik daar was, ervaarde ik echt een andere tijdlijn. En misschien is dit moeilijk om te vatten, moeilijk ook om te begrijpen wat ik nu aan het vertellen ben. Maar nou ja, heb je op een gegeven moment zoiets van, dit gaat me te ver. Laat het dan lekker los. Maar ik kon echt mijn nieuwe leven, zoals ik dat graag zou willen, op die nieuwe tijdlijn, die kon ik daar ervaren. Weet je, je zit daar op een tropisch eiland. Je ontmoet andere mensen. Je zit in een andere vibe. Ik omringde mij ook daar met mensen waar ik enorm veel van kon leren, die echt zelf ook een hele prettige energie hadden, waar ik heel prettig op in kon tunen. Maar ook het leventje daar op zich. Ik voelde de vrijheid, het feit dat je letterlijk aan het werk bent, aan de andere kant van de wereld. In vergelijking met hoe mijn leven er een jaar geleden uitzag, dat ik nog in loondienst zat, dat mijn agenda vast lag. Nou ja, je kunt je er wel wat bij voorstellen. En dan de sprong naar voor je werk, naar Curaçao gaan. En dat leven daar, en met compleet andere mensen, met compleet andere energie, met compleet nieuwe mogelijkheden. Allemaal nieuwe scenario's. En ik voelde daar ook weer mijn potentie. Dat ik dacht, als ik deze weg insla, en die ben ik nu ingeslagen, dan gaan er weer zoveel nieuwe deuren open. Er komen weer tal van nieuwe mogelijkheden op mijn pad, die ik niet had kunnen ervaren als ik op mijn oude tijdlijn was gebleven, of als ik bij mijn oude werkgever was gebleven. Dus al die keuzes die ik tot nu toe heb gemaakt, die hebben voor zo ontzettend veel verandering gezorgd. En ja, mijn tijd daar op Curaçao, die hebben dat ook enorm bevestigd. En ook dat gevoel dat ik daar had, heb ik heel erg mee kunnen nemen van, hè, dat is waar ik naartoe wil. Dat is hoe ik me voel. Dat is ook hoe ik mijn leven in wil richten. Dus dat was een enorme bevestiging. En dat helpt mij ook om nu weer nieuwe keuzes te maken, en weer nieuwe dingen voor mezelf te manifesteren, om weer helden te krijgen. Waar wil ik naartoe? Hoe wil ik dat mijn leven eruit ziet? Wat zou ik dan graag willen doen? En hoe wil ik mij daarin dan ook voelen? Wat is voor mij daarin belangrijk? Dus die hele reis van A tot Z, allerlei gebieden, ook al waren het maar vijf dagen dat ik in totale Curaçao ben geweest, heeft mij zo ongelooflijk veel gebracht. En ja, tot slot wil ik daar heel graag nog bij noemen, dat dit dus ontstaat bij het maken van één keuze. Op het moment dat Mandy en ik elkaar hadden gesproken, en wij hadden besloten dat we zouden gaan wachten tot het voorjaar, dan hadden de scenario's er heel anders uit gezien. Of als ik had besloten van, oh, ik wil heel graag, maar ik laat me toch lijden door mijn angsten, ik kan het niet, ik durf het niet, ik heb vliegangst, ik blijf staan waar ik sta, en ik had het niet gedaan, dan had ik al deze ervaringen niet gehad. Dan waren al die nieuwe kansen, al die nieuwe deuren die nu op mij staan te wachten, die waren er niet geweest. Dus het kan zo ongelooflijk belangrijk zijn om je gevoel te volgen, om je energie te volgen, en om die keuzes te maken, en om daarin ook, ja, baatkracht te tonen. Om keuzes te maken, en om ervoor te gaan. Want als jij iets wil, en je hebt een bepaald doel, en dingen lopen anders, zorg ervoor dat je op een bepaalde manier, dat je de dingen gewoon voor elkaar krijgt. Of dat je het zelf gaat organiseren, of dat je denkt, oké, linksom lukt niet, maar wat is rechtsom nog mogelijk? Ga op zoek naar de mogelijkheden, en laat je niet lijden door angst. Want, nou ja, hier heb ik het ook vaker over gehad, iedereen die nieuwe dingen doet, moet zichzelf ook overwinnen, of dat nou groot of heel klein is. Je komt jezelf altijd tegen, als je buiten je comfortzone gaat. Maar op het moment dat je dat gaat doen, en je betreedt weer die nieuwe wereld, weer die nieuwe stukken, dat is vaak nog zoveel beter. Dus laat je daar alsjeblieft niet door weer houden. En ik weet zeker hoor, dat dit een proces is, die ik zelf nog veel vaker ga meemaken. Want er staan nu weer nieuwe plannen te wachten. We hebben weer, nou ja, mooie ideetjes, die we tot uitvoer willen gaan brengen in het volgende jaar. Waar ik ook gelijk weer van denk, oh my god Marleen, durf je dat wel? Die ik ook weer heel spannend vind, maar tegelijkertijd heb ik nu ook deze ervaring, en kan ik ook tegen mezelf zeggen, Marleen, de vorige keer vond je het ook heel spannend, heb je het ook gedaan? Is het 100% meegevallen? Jij kunt dit. Dus bij alle nieuwe spannende dingen die ik nu doe, weet ik dat ik het kan. En misschien gaat het niet perfect. Waarschijnlijk gaat het niet perfect, want ik begin nog maar net. Dus er is nog heel veel groei mogelijk, maar je moet ergens beginnen. En dat beginnen is zo ongelooflijk belangrijk. Dus ik hoop echt ook dat jij hier iets uit kan halen, dat je hierdoor geïnspireerd raakt, dat je gemotiveerd bent, en dat dingen misschien bij jou ook wel van binnen beginnen te kriebelen van, oh ja, ik weet dat dat wel iets is wat ik heel graag zou willen, maar dat ik tot nu toe nog niet heb gedaan. Go for it, echt go for it. Ik hoop dat je dat gaat doen. Ik zou het ook heel leuk vinden als je dat soort ervaring met me gaat delen. Maar voor nu ben ik al heel blij dat je weer naar mij geluisterd hebt, naar deze podcast. En ik zou zeggen, op naar de volgende. Hopelijk hoor je mij de volgende keer weer. Dankjewel voor het luisteren in ieder geval.