Պարոն Ճորճ _ Դուրեանի մասին

Քերեցիկ կործիմի եդևը սովորապար խրդնաչան աշխադանք պահավաց կլլա։ Իսկ Քերեցիկ պանաստեղզության եդևը երդեմ են ծավալի բատմություն։ Վետրոս Սուրիանի ամմենեն սիրելի ու հայտնի պանաստեղզություններն է լջակը։ Հայգագան պոլոր տվրոցներուն մեջ կրետ է գուսության վի այս պանաստեղզությունը, որ խորքին մեջ հայ գրագանության կոհարներն է։ Սուրիան մեկ կողմե մարդոցմ է վշտացած, միջ կողմե այլ ըսկալով իր գանխահած մահը գթիմ է լջակին և անոր գբատմե իր սրդին ծավը։ Հետը սետ է գմոդենա անոր ու նմանություններ գսկսի պնդրել իր ու լջակին միջև։ Որ կան ունիս թուն ալի ճագադսայինքան խոգ ունի, որ կան ունիս թուն պրպուր սիրդսայինքան խոց ունի պյուշ։ Իսկ ինչ բատմություն գամ բատմություններ բահաված են այս պանաստեղծության եդևը։ Աշախ Ձոբանյան գբատմ է։ Անգամը արդեն ձան ռաբեսիվանց չամլջակ երտա վերջին բդույթ մանելու։ Եվ տարձազադեն գահանցիվի կինովիմը, որանոր դժգույն թեմքը երտանդաղոտ կալված խդեսնելով գսե։ Ասալ երտալոց է։ Այսինքն երտալիք է, մահանալիք է։ Պուրյան նաև թադրումներ կրած է։ Ներև ապար հաճախ կայցել երտադերասրահ։ Ձերասանուղի ազնիվ հրաչյագ բատմ է։ Ներս մդավ բադանիմը երգար հասագով ու � իսկ թերեզան բադասխանեց, այնքան գունադ է, որ ինձի բետք չէ, չու դով գմերնի։ Ես լսեցի այդ խոսքերը, պայց չեի գարդեր, որ բադանին ալլսած էր։ Այդ ծնծոդին էր հակած ու կերեզմանին մոդեցած բադանին թուրյանն էր։ Մեր պոլորիս ծիրելի պանաստեղծը։ Երբ իր մահեն ես գարդացի իր պանաստեղծությունները, այն ադեն իմացա, թե անալ լսած էր թերեզ աչուհաջյանին խոսքերը, քանի որ կրեր էր։ Շատերը զիս մերժեցին։ Կնար մունի սոց կսին։ Մին թողթոչ է կույնչ ունի, մուսնա լսավ կմերնի։ Դուրյանին ուզած է մարդոց ուշատրություններ։ Իր մդահոգություններ են մեկնալան էր, թե մարդիկ արդյոք պիդի հիշեն զինք, պիդի գարդան իր կործերը։ Բոլիս խած ու շիշլիիք երեզման այցելած մարդիկ կբատմեն, թե դուրյանի կերեզմանին վրա միշտ թարմ զաղիքներ գլլան։ Իսկ մենք կշարունագենք կարդալ, սորվիլ ու արդասանել դուրյանի չկնաղ պանաստեղզությունները։ լավ եղեք, հաջողություն բոլոր։