Details
Nothing to say, yet
Podcast
HistoireArménienneBelgaHayRadiobogos yalim
Comment
Nothing to say, yet
Listen to Cent ans de parcours Arméniens - EP09 🎙️ Bogos Yalim by Belga Hay MP3 song. Cent ans de parcours Arméniens - EP09 🎙️ Bogos Yalim song from Belga Hay is available on Audio.com. The duration of song is 56:56. This high-quality MP3 track has 192 kbps bitrate and was uploaded on 18 Oct 2023. Stream and download Cent ans de parcours Arméniens - EP09 🎙️ Bogos Yalim by Belga Hay for free on Audio.com – your ultimate destination for MP3 music.
Comment
Loading comments...
Բողջվին սիրելի ունք ընդիրն է բելկահայի, եթերում հայրի հաղրամյան ուղին բելկայում հաղորդաշարն է և ձեզ հետ են նրա հիմնական վարողն էր առմին է հարեյանը և նիկոլա տավիցյանը։ Բողջվին և բելկահայի նուբել եմիսյոն և առմին է հարեյան և նիկոլա տավիցյանը։ Մենք պործում են գզներկարասնել մեր համայնքում բնակվող հայերին, մարդկանց որոնց կյանքը լեծուն է եղել հետագրկիր իրադարձություններով և պատմություններով, որոնք հասվել են հաջողությունների, վայելում են հասարակության հարգանքը և այսօր պատրաստ ենք կիսվել մեր ունքնդիրների հետ իրենց պատմություններով և խողորդներով։ Այդպիսի կերպաներից է բժիշ բոգոս ելիմը, որը բելջիկա հայ դեմոքրատական միրթյան հիմնադիր անտամն է բելջիայի հայերի ներկայացությունների վեհաժողովի փոխ նախագահը, ինչպես նաև բելջիայի հայկակա� ավելի շատ բրուքսերի հյուսիս մասն եմ, ժրետ, կանսողորըն, աճրջաբատն եմ, պացի, այսինքն, անսնական պրոֆեթյանի աշխադանք կսնենք, ունինք համայնքի վերապերյալ աշխադանքները։ ԴԵՍՊԱՆՈՒՄ ԴԵՍՊԱՆՈՒՄ ԴԵՍՊԱՆՈՒՄ ԴԵՍՊԱՆՈՒՄ ԴԵՍՊԱՆՈՒՄ ԴԵՍՊԱՆՈՒՄ ԴԵՍՊԱՆՈՒՄ ԴԵՍՊԱՆՈՒՄ ԴԵՍՊԱՆՈՒՄ ԴԵՍՊԱՆՈՒՄ ԴԵՍՊԱՆՈՒՄ ԴԵՍՊԱՆՈՒՄ ԴԵՍՊԱՆՈՒՄ ԴԵՍՊԱՆՈՒՄ Genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den sonra genocide'den ce qui leur appartenait donc dans les territoires qui leur appartenait donc c'est on est vers le sud donc du côté du sud de vannes et donc du côté de donc actuellement c'est la région de schermack en fait c'est donc c'est c'est c'est c'est dans le dans la ville dans le district de schermack pour le moment en fait avant c'était syrte et donc ils ont changé donc la disposition en fait et donc les deux des nouvelles villes qui ont été créées donc maintenant dans au niveau géographique ça se situe donc dans dans la région de schermack et donc dans les montagnes du djoudi donc d'après les kurdes donc d'après les populations assyriens donc le montagne du djoudi c'est le le pendant de monde de montagnes ararat et donc là certains disent que c'est le donc noé était donc était était sur le montagne du djoudi et pas sur le montagne d'ararat donc il y a cette cette polémique qui existe entre les assyriens et les arméniens et donc là ils sont restés dans cette montagne là jusqu'à ce que la situation s'apaise et ils ont descendu et ils ont commencé à vivre en proximité avec les familles yézidis qui étaient là et donc nous on croyait à l'époque que les arméniens ont complètement disparu sur sur sur pas sur la terre mais sur les frontières de l'empire ottoman à l'époque donc on croyait qu'on était les seuls survivants de du génocide et donc comme les yézidis donc on les connaissait on les prête et on vivait avec eux avant donc on avait des échanges avec eux avant le génocide donc on sait on est resté avec eux et donc c'est ça qui a permis que ce village a pu survivre en fait en tant qu'arménien tout le long donc après la période post-génocidaire et donc jusqu'à les années 50 on croyait qu'il y avait plus d'arméniens qui vivaient en Turquie donc parce que c'était devenu la Turquie et donc après les années 50-60 il y a eu des contacts qui se sont créés et donc dans les années fin des années 60 qu'on a eu les premiers contacts avec Bôlis, Istanbul et donc c'est grâce à ça qu'on a qu'on a su qu'il y avait des écoles à Istanbul qui restait encore en activité et donc les villageois ont décidé d'envoyer les enfants à Istanbul pour étudier dans les écoles arméniennes et donc c'est un peu une histoire un peu particulière et donc dans ce sens là nous nous considérons étant la première génération de post-génocide parce qu'on a continué à vivre tous les privations et toutes les difficultés liées au génocide parce qu'on ne pouvait pas s'exprimer en tant qu'arménien donc la seule chose que nous la différence entre nous et les autres survivants c'est que nous étions dans nos montagnes donc c'était plus simple de s'affirmer en tant qu'arménien et donc du début à la fin on est je crois que c'est l'exemple unique peut-être en Turquie donc dans l'est de la Turquie donc sur l'ancienne territoire d'Arménie occidentale nous sommes un des exemples quasi uniques où une population arménienne a pu survivre dans un village arménien avec le nom d'Arménie ouvertement comme arménien avec tous les dangers que ça se présentait ils étaient obligés de se défendre arme à la main en fait mais bon le fait qu'il y avait des populations donc yézidis qui étaient autour ça permettait de pouvoir rester donc pouvoir survivre en fait et donc les yézidis sont partis dans les années 60 parce qu'ils ne pouvaient plus faire face donc ils sont descendus donc ils sont partis de l'autre côté de la frontière du côté de l'Irak actuel du côté de donc et nous on est resté là tout seul en fait donc après les donc la situation les pressions et les oppressions a augmenté c'est devenu difficile et c'est à ce moment là qu'on a eu des contacts avec les arméniens de d'Istanbul et donc les parents ont décidé d'envoyer donc les enfants là-bas donc c'était des écoles c'est des internats arméniens qui étaient prévus pour des orphelins arméniens donc depuis depuis début donc début du 19e siècle ou milieu du 19e siècle et donc c'est des arméniens donc les orphelins arméniens venaient étudier à Istanbul et donc nous on a donc on a eu la chance en tout cas que la communauté s'est organisée pour accepter donc qu'on vienne à Istanbul et qu'on puisse étudier avec des difficultés aussi parce qu'on est quand on est arrivé on est venu quand même facilement 150 enfants sont venus en fait directement et c'était très difficile d'absorber cette quantité dans les écoles arméniennes d'Istanbul et donc parfois ils ont dû créer des écoles en semi-légalité donc pour qu'on puisse quand même suivre des cours donc c'était un exemple de solidarité important que la communauté arménienne a manifesté et pour eux aussi c'était inouï c'était inespéré de trouver les arméniens qui sont là qui restent arméniens et qui voulaient donc qui sont qui sont venus parce que c'est pas facile en fait il faut considérer qu'il faut penser qu'il y avait 2000 kilomètres entre Istanbul et donc là où on était et donc nous on était complètement dans l'escalier complètement dans une situation complètement isolée donc en isolation complète en fait et donc en plus pour nous venir avec les parents c'était pas possible donc on est venu tout seul donc moi j'avais 6 ans quand je suis venu à Istanbul on est venu donc on est dans une école on a créé une école pour nous justement parce qu'il n'y avait plus de place dans les autres écoles la première vague était arrivée une année avant en 68 et puis la deuxième vague est arrivée à 69 quand nous on est venu donc on était une centaine d'enfants en fait et donc comme il n'y avait plus d'école d'internat qui pouvait absorber cette quantité d'enfants ils ont créé une école donc il y avait une école qui était là donc du côté de Balat à Istanbul mais il n'y avait pas d'internat donc ils ont essayé donc certains personnes se sont dévoués à cette mission ce qui n'était pas évident du tout à l'époque à Istanbul de créer donc une partie de l'internat sans l'autorisation de l'internat des autorités et donc mais bon ça n'a pas duré longtemps parce qu'une année après il y a eu des donc des démêlés avec la justice et donc là ils ont su qu'il y avait l'école qui était ouverte et sans autorisation et donc c'était quelque chose voilà ils ont fermé l'apparté internat on a continué à vivre dans des maisons en fait donc ils ont loué des maisons donc on est resté dans des maisons donc il y avait une famille qui gardait les enfants et donc on a continué comme ça pendant les premières cinq années en fait jusqu'à ce qu'on a terminé nos études donc ça c'était une belle manière au niveau communautaire donc d'aider donc les nouveaux arrivants et donc ça c'est cet exemple de solidarité fait partie de la communauté arménienne de Turquie en fait. Et donc vous n'êtes pas arrêté à Istanbul, comment est-ce que vous avez fait le pas d'Istanbul à la Belgique ? Et donc là c'était des enfants qui venaient donc l'école était créée au départ pour préparer des missionnaires, des hommes de l'église en fait et donc c'était ça l'objet de l'école parce qu'on avait une école à Izmit à l'époque tout près d'Adapazar donc ils ont essayé de créer cette école en faisant référence à cette école qui existait donc ils ont transféré le nom et donc ils ont construit cette école dans les années 50 et donc quand nous on est venu donc c'était tous les enfants qui venaient d'Anatolie en fait donc c'était de Malatya, de Geysarya, de Sivas, donc de Dikhanagert et donc il y avait des écoles en fait des enfants qui se trouvaient un peu partout dans des petites communautés qui avaient pu survivre en Turquie, dans l'Anatolie exactement et donc ces enfants venaient pour leurs études secondaires donc dans cette école là puisque bon les parents étaient lointains donc ils ne pouvaient pas loger sur place donc la seule manière c'était de pouvoir rester dans les internats et donc là on a eu cette chance en fait et les enfants qui venaient de l'Anatolie étaient prioritaires. Donc c'est des enfants orphelins et des enfants qui venaient de l'Anatolie prioritaires donc on pouvait donc on avait la chance en fait d'étudier dans cette école là et donc après mes études secondaires, donc j'ai pas terminé mes études secondaires là-bas, il y a eu l'agent militaire qui est arrivé un peu rapidement. 1980 et donc quelques mois après l'essentiel de nos amis était arrêté même si on était bon j'avais 17 ans à l'époque en fait mais il suffisait d'être jeune à l'époque pour être arrêté donc il y a eu plus d'un million de jeunes qui ont été arrêtés après l'agent militaire et donc c'était la seule, donc soit si on restait là c'était l'arrestation obligatoire donc il n'y avait pas de choix donc c'est pour ça que je suis venu. Donc j'ai eu l'occasion de venir en Belgique donc je suis arrivé ici en Belgique. Voilà donc quand je suis arrivé en Belgique, il y avait un dilemme qu'est-ce que je fais, est-ce que je continue mes études ou est-ce que je travaille, je continue et je commence à travailler. A l'époque c'était compliqué en fait, c'était un peu plus compliqué, il n'y avait pas de communauté donc il y avait l'ancienne communauté et donc il y avait les nouveaux qui arrivaient donc on était parmi ceux qui étaient arrivés donc d'Istanbul, en tout cas de Turquie nouvellement arrivant, on était très peu et il n'y avait pas de contact et donc c'était très compliqué au départ parce qu'on ne connaissait pas la langue non plus donc on est tombé dans une réalité qui était complètement différente et donc comme on est venu du jour au lendemain donc c'est vrai aussi qu'il y avait une préparation au départ, le patriarcat arménien d'Istanbul avait discuté avec la communauté arménienne de Belgique pour essayer de voir comment ils pouvaient aider si jamais les gens venaient en Belgique etc. Donc il y avait une discussion à ce niveau-là et donc Jean-Claude Carlsen qui était le patriarcat de l'époque en fait était venu ici en Belgique et donc discutait avec la communauté et bon quand on est venu ici donc on s'est trouvé dans une situation difficile donc on a dû se débrouiller par nos propres moyens en fait et donc après trois mois de vadrouille, on a su qu'il y avait quand même du CPS, il y avait un centre donc il y avait des gens qui pouvaient nous aider parce qu'il y avait aussi la possibilité d'aller à l'école etc. Donc tout ça on a appris pas à pas en fait et donc une fois que j'ai commencé donc j'ai été sur des cours de français donc quand je suis venu c'était fin 80 et donc quand on a commencé les cours de français il a fallu trois mois jusqu'à ce qu'on s'installe, on sache un peu où on est, dans quelle réalité on est et donc on a été sur des cours. Donc j'ai suivi trois mois de cours de français et après la question se posait qu'est-ce qu'on fait en fait après. Donc à l'époque on a vu qu'il y avait, on a appris qu'il y avait de l'aide du CPS donc on a été s'inscrire au CPS mais là ils m'ont dit clairement que j'avais 18 ans maintenant donc je devais travailler donc j'avais proposé si j'étudiais est-ce que vous allez m'aider, est-ce que je peux aller étudier ? Ils m'ont dit non, on y est, vous êtes ici donc vous avez l'âge de travailler donc vous devez aller travailler, vous devez vous inscrire, soit vous allez à l'école pour apprendre le français ou le néerlandais, soit vous devez travailler donc le reste... On était devant cette problématique-là donc moi je n'avais pas l'idée donc dans mon idée c'était de suivre mes études parce que je ne pouvais pas envisager d'aller travailler et continuer comme ça sans avoir des diplômes et ce n'était pas mon objectif de toute façon. Et donc là j'ai été, effectivement j'ai commencé à aller à l'école donc il me restait une année en secondaire à terminer donc je me suis inscrit dans une école normale et puis j'ai montré mes diplômes donc j'ai rencontré un directeur d'école qui était très gentil, il connaissait la réalité du Turquie visiblement, il m'a dit oui, montre-moi un petit papier, je lui ai montré, voilà j'ai terminé l'école. Il m'a dit ça va aller, on va te mettre en dernière année comme ça, tu connais pas le français, j'avais trois mois d'apprentissage de cours de français, ce qui était vraiment minimal, minimal en fait, et il m'a dit bon, tu vas t'en sortir. J'ai dit bon d'accord, si vous estimez que je peux m'en sortir, je vais le faire, mais ils m'ont aidé, ils m'ont aidé dans le sens où ils m'ont, pour tous les cours de français, ils m'ont donné une priorité donc on a discuté avec les profs etc. Ils m'ont dit voilà, tu essaies de faire le minimum, tu suis les cours, pour le néerlandais, parce que bon, pour le néerlandais, je connaissais rien du tout, donc en sixième année, le niveau était élevé, on m'a dit bon, tu vas trouver, donc tu vas apprendre quelques textes, de plus que par cœur, tu vas présenter ça effectivement, donc on va t'aider de ce côté-là, pour le reste, tu dois te débrouiller en physique, en chimie, etc. Le niveau chez nous, c'était plus élevé, quand je suis venu ici, pour moi, la chimie, la physique et les maths ne posaient pas de problème, j'étais le meilleur de l'école, alors c'était simple en fait, pour eux, ils ont vu que le niveau était élevé, ils ont dit bon, le reste, on va t'aider, donc il n'y a pas de difficulté. Donc c'est comme ça que j'ai terminé, sans apprendre le français, j'ai terminé mes études secondaires, et donc là, après, je devais faire les études universitaires, pour les études universitaires, le dilemme avec le CPAS se posait en fait, et donc là, un jour, ils m'ont vu partir avec un sac, qui avait un assistant social apparemment, qui était dans le même wagon que moi en fait, et il m'a vu, il a demandé, il a été dire au responsable, voilà, j'ai vu un tel qui était avec un sac, donc ils m'ont appelé, est-ce que vous travaillez, vous venez en plus demander de l'aide, c'est pas acceptable, etc. J'ai dit bon d'accord, j'ai ramené le sac, j'ai dit voilà, voilà mon sac, et donc ils ont vu qu'il n'y avait que des bouquins dedans, il n'y avait rien d'autre, mais ils ont dit, monsieur, désolé, on ne peut pas, vous devez trouver une autre solution, donc si vous voulez aller suivre les études, c'est pas ici, donc vous devez vous débrouiller tout seul. Finalement, j'ai arrêté d'être aidé, donc j'ai commencé à travailler en même temps que les études, et donc c'est comme ça que je suis arrivé, j'ai terminé mes études universitaires, et donc j'ai commencé à travailler. Ես դրիցի սկզվում դու կասացիկ որ ունեք բացի դեր հիմնական աշխատանքից ունեք նաև համայնքային պատականություններ, պատասխանատովություններ, կարող էք պատմել այդ մասին, ինչ կանով էք առնջվում համայնքա� և ի վերջո համայնքին օգնության պայցինքն դեղմ հասանք։ Եվ այդ ճամանակ մենք կաղակական շաժմանան մեջ էինք, այսինքն կաղակականության մեջ, այսինքն երեխա ալալով կաղակական շաժման մեջ, ինչ պիտել ասել։ Այսինքն երեխա ալալով կաղական շաժման մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական շաժման մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական շաժման մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական շաժման մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական շաժման մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական շաժման մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական շաժման մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական շաժման մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական շաժման մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական շաժման մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական շաժման մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական շաժման մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական շաժման մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական շաժման մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական շաժման մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական շաժման մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական շաժման մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական շաժման մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական շաժման մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական շաժման մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, ինչ պիտել ալալով կաղական մեջ, İnanılmaz bir gerçekteyiz. İnsanlar onların için binalarını, evlerini satın alırlar. Çünkü durumlar mükemmeldi. Buraları satın alabilirdik. Neden bir şey satın almadık? Ülke için. Bizim için satın aldık. 86-87 yılında. Bir soru sormadık bile. İki ilaç. İki ilaç. Bir soru sormadık bile. Önce satın alacağız. Bir evi satın alırsanız, sonra kendiniz için satın alacaksınız, sorunlarınız olacak. Çünkü bankalar sizi takip etmeyecek. Bunu düşünmedik bile. Benim evim yoktu. Asociasyonun adına satın almak için yetenekleri yoktu. Bu yüzden 5 kişinin adına satın aldık. 5 aile. Bu evi satın aldık. Bu evi zamanla, ömrümüzü, kapitalimizi satın aldık. 20 yıl sonra asociyonun sahibi oldu. Bu yüzden bu binaları satın aldık. Bu binaları satın aldık. Bu binaları satın aldık. Hiçbir organizasyon, hiçbir ilaç, hiçbir... Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Bu organizasyon hakkında ne düşünüyorsunuz? Nasıl çalışıyorsunuz? Ne başarılarınız var? Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Belgiye Ermeni Üniversitesi'nin bu yıl 100. yıldır bu üniversite yönteminin 100. yıldırı bu olayın özel düşünceleri veya fikirleri, belki de umudu, geleceğe? 100 yıldır burada olduğumuzu gösteriyor. Belki biraz daha önce. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Binaları satın aldık. Belgiye'de çok şanslı bir Ermeni komisyonu var. Bu yüzden bununla tanışıyor. Seninle tanışıyor bazıları. Gerçekten de öyle olmalı. Bazen sesimizi duymak zorunda kalıyoruz. Zorluklar içinde. Bizde bu zihniyetimiz var. Ermeni, bizim zihniyetimiz. Bu zihniyetimiz bazen konuşmak zor. Belgiye'deki institütler arasında sesini bulmak zor. Bu bizim yanımızda. Çünkü biz politiksel olarak çalışmıyoruz. Çalışıyoruz, ama bazı yerlerde kapanıyoruz. O yüzden açıklamıyoruz. Kapanmıyoruz, bozulmuyoruz, hiçbir şey yapmıyoruz. Hiçbir şey duygulandıramaz. Medya için ilginç değil. Medya için ilginç bir komünist değiliz. Bu sebeple görüntülerimiz az. Görüntülerimiz az, politikler ne istiyorsa ne değil. Ben diğer taraftan görüyorum. Sosyeteyi görüyorum. Ama görüntüleri görmüyorum. Belgiye'deki sosyete politiksel olarak ilginç değil. Bu sebeple görüntüleri görmüyorum. Ama biz Belgiye'deki sosyeteye katılmalıyız. Ama identite, kültüre, dili, vs. kaybettirmeliyiz. Çünkü sosyeteyi daha zenginleştirmektir. Ve gençlerimize bu sebep. Gençlere bu sebep. Çünkü ben doktor olduğum zaman sorunları biliyorum. Bu sebep. Biliyorsan sosyeteyin çoğunlukları, zorluklarına cevap verebilirsin. En kolayca cevap verebilirsin. Öncelikle sen kimsin. Genel olarak herkes için. Ama Armenyalılar için daha önemli. Çünkü bu bizim identitemiz. Sosyeteyi karşılaştırırken veya birbirinin identitesiyle ilişkileştirirken böyle bir durumda anlarsak, böyle bir iş yaparsak, daha iyi yaşayabiliriz. Bu yüzden gençlerimize bu cevap vermeliyiz. Gençlerin sosyeteyi Belgiye'deki sosyeteyi Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Armenya'nın her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Her yerinde yaşayan Nous sommes dans une ère de communication, d'information et d'échange d'informations très facile. Donc ça, on peut changer la donne. Donc ça, ça peut permettre de changer la donne. Et donc essayer de garder cette harmonie qui est en nous. Cette harmonie qui n'est pas une harmonie qui exclut les autres. C'est pas ça du tout. Notre harmonie, ça n'a jamais été exclure les autres. Et donc de se mettre dans un ghetto, etc. C'est pas ça. C'est pas ça qu'on demande. Et donc s'il y a ça, le premier qui serait con, ce serait moi, en tout cas. Mes moyens, etc. Mais c'est l'arménité qui englobe, qui va vers les autres, qui s'ouvre vers les autres. Mais de toute façon, tu dois avoir, à mon sens, les Arméniens. Donc ils devraient garder leur essence primaire, première. Donc ils doivent garder cette partie qui fait ce qu'eux, ils sont, en fait. C'est cette différence-là. Aujourd'hui, on est en train de lutter contre une essence d'arbres qui va disparaître, une plantation qui va disparaître. Et donc de jour en jour, on sait que des milliers d'espèces animales ou végétales disparaissent sur la globe. Et donc c'est aussi important pour moi, même si je ne suis pas fermé au niveau idéologique, je ne suis pas fermé au niveau individuel à ce niveau-là, je crois que l'arménité, c'est quelque chose qui peut apporter quelque chose à l'humanité. Depuis 4 000 ans, on existe peut-être même avant, parce que si on regarde au niveau génétique, nos gènes sont ceux qui étaient là depuis 10 000 ans. Donc la population qui est en Arménie, il y a 10 000 ans, et nos gènes sont quasi identiques. Il n'y a pas eu de changement important au niveau génétique, donc du gène arménien depuis 10 000 ans en fait. Donc si on existe depuis 10 000 ans, on est resté là, je crois qu'on a un message à donner à l'humanité, un message à passer à l'humanité. Et donc notre avantage, c'est qu'on vit partout. Et donc on a été nourri par ces différentes cultures, ces différentes approches. Et ça, ça peut être un exemple pour l'ensemble de l'humanité. C'est pour ça que je dis qu'il faut chercher, il faut faire des recherches à ce niveau-là. Il faut essayer de voir un peu ce qu'il y a dans l'arménien qui est particulier. Donc on est très attaché à notre arménité d'une manière générale, mais on est très ouvert en même temps. Merci. À la fin de notre interview, nous demandons toujours à nos visiteurs qui voudraient écouter ou voir l'interview suivante. Vous avez un conseil ? Très bien. C'est intéressant. Voilà, chers auditeurs, notre émission se termine. J'espère que cette rencontre avec... Avec Borossi Yalim, excusez-moi. J'espère que cette rencontre avec Borossi Yalim vous aura intéressé. Nous serions ravis d'entendre vos réactions ou propositions concernant l'émission. Vous pouvez nous laisser parvenir sur la page de Belgarhaï par Facebook ou encore à notre adresse e-mail que vous connaissez bien, santandeparcoursarmenia.com. Ne manquez pas notre prochain rendez-vous sur Belgarhaï et à la prochaine fois. Merci à vous et à Belgarhaï. Sous-titrage Société Radio-Canada
There are no comments yet.
Be the first! Share your thoughts.
