Uitspraak - 06/02/2024

Iets wat we vroeger wel hadden, maar heden ten dagen ver te zoeken is, is een wintersfeertje zoeken bij een schaatsbaantje op een echt meertje bijvoorbeeld. Of zoals vroeger, schaatsen op de Rijn. Ja, dat kan je met de kou van tegenwoordig niet echt meer indenken. Of hooguit voor een paar dagen. De tijd dat de temperaturen richting de min 20 gingen, zijn helaas ver achter ons. Maarja, zoals ze in dit land heel goed kunnen is klagen, klagen, klagen. Is het eindelijk vrieskou en kunnen we eindelijk schaatsen, dan hunkeren we weer naar de zomerse temperaturen. En andersom, want in de zomer is het dan gelijk weer 30 tot 40 graden en dan is het weer te warm. Maarja, gelukkig hebben we nog wel wat plantjes. Maarja... De uitzondering van Piet. Schaatsen was leuk op de stadsplantjes, maar is dit echt schaatsen? Leuk hoor, voor 7,50 mag je wezenloos je rondje schaatsen om de kerk of het stadhuis. Bijvoorbeeld in Gouda. Alleen op een soort hockey schaatsen hoor. En we kunnen als schaats geïnteresseerden naar allerlei kampioenschappen kijken op een televisietoestel en andere beeldmedia. Soms is er één dag of maar één ochtend dat er op natuurijs geschaatst kan worden in één winter. Nou natuurijs... De plaatselijke ijsbaanvereniging heeft dan met 50 vrijwilligers de hele nacht water gesproeid in een net dik genoegen laagje. En dan mogen alleen de wedstrijdrijders er nog op. En die hakken dat dunne laagje dan maagdelijk ijs weer aan gort. En zo kunnen de gewone mensen er nog niet op om hun kinderen te leren schaatsen. Want dat kan bijna geen kind meer. Steeds geen dichtgevroren sloten en mini-meertjes in de woonwijken die langer dichtgevroren zijn dan zeg 2 dagen. We hopen nog op een langere periode van onder nul temperaturen. En ook dat het water schoon genoeg is om netjes dicht te vriezen. Om maar niet te spreken van het hopen op een authentieke elfstedentocht. Schaatsen als u dat nog kunt en kijk ze als u dat wilt.