ΕΤΑ62 ΔΑΣ3

In this podcast, the speaker discusses their experience with remote learning in kindergarten during the COVID-19 pandemic. They talk about the challenges faced by teachers and colleagues, including lack of training and proper equipment. Despite the difficulties, they used various online tools and platforms to create educational materials and engage with students. The speaker shares heartwarming moments, such as when their students expressed joy in reading books they provided through Padlet. They also mention the importance of collaboration among teachers and parents on social media platforms. The speaker emphasizes the need for interactive and playful learning experiences for young children, which was challenging to recreate through online platforms. Despite the limitations, they acknowledge the positive aspects of remote learning, such as increased creativity and closer collaboration with parents. Στο σημερινό podcast θα μιλήσω ως εκπαιδευτικός για την εμπειρία που είχαμε την εξ αποστάσεως εκπαίδευση στο νηπιαγωγείο. Ήταν Νοέμβριος του 2020 και η πρώτη μου χρονιά ήταν αναπληρώτρια όταν μας ανακοίνωσαν ότι τα σχολεία κλείνουν. Θυμάμαι όλες τα συνάδελφή σας να τρέχουνε μέσα σε μια περιγραφτη φρενίπηδα για να δούμε ποιον τρόπο θα κάνουν μάθημα στα παιδιά, μιας και δεν είχαμε κάνει καμία σχετική επιμόρφωση, ενώ πολλοί συνάδελφοι δεν είχαν ούτε τον κατάλληλο εξοπλισμό στα σπίτια τους, ώστε να μπορέσουν να διδάξουν μέσω WebEx. Εγώ ήμουν από τους τυχερούς που είχαν έρθει σε έπαφη με διάφορα εργαλεία εξάε, οπότε δεν μου ήταν τόσο δύσκολο όσο ήταν για συνάδελφες σας μεγαλύτερης ηλικίας που ήδη ζορίζονταν με τη χρήση νέων τεχνολογιών. Φτιάξαμε πολύ υλικό από το μηδέν. Χρησιμοποίησανε εργαλεία επισύνη, του storybook, εφαρμογές δημιουργίας πατρε, wordgoal, την εφαρμογή classroom και άλλες πολλές. Έπρεπε να γίνουμε εκτεδρετικοί πολύ γρήγορα, διότι τα παιδιά σε αυτή την ηλικία χρειάζονται πολύ διάδραση και παιχνίδι για να μάθουν και ήταν δύσκολο μέσω WebEx να δημιουργήσεις αυτό το παιγνιόδες και ευχάριστο κλίμα που επικρατεί στη σχολική τάξη. Για παράδειγμα, δεν μπορούσαμε να κάνουμε δανειστική βιβλιοθήκη, όπως και συνηθίζεται στον πιαγωγείο, και χρησιμοποιήσαμε Padlet, το οποίο γεμίσαμε με βιβλία που είναι διαθέσιμα στο διαδίκτυο. Θυμάμαι τόσο πολύ συγκινήθηκα όταν μου είπαν τα παιδάκια μου ότι διαβάζουν βιβλία από το Padlet που είχα φτιάξει. Θυμάμαι να ξενυχτάω και να τρώω ώρες να τελείωται για να φτιάξω υλικό, ενώ δεν ήταν και λίγες οι φορές που καθόμουν παραπάνω στη τηλεδιάσκεψη μέσω WebEx για να βοηθήσω γονείς που αντιμετώπιζαν θέματα σύνδεσης ή δεν ήξεραν να χρησιμοποιούν υπολογιστή. Ήταν και γι' αυτούς, βλέπετε, μια πρόκληση της εκπαίδευσης. Συγκινητική ήταν και η ανταπόκριση των συναδέλφων στις διάφορες ομάδες που δημιουργήθηκαν στο Facebook, όπου μοιράζονταν απλόχερα το υλικό που είχε δημιουργηθεί, ενώ όσοι είχαν παραπάνω γνώσεις της εργαλείας έξτραε, πολιτούσαν με μεγάλο ζήλο όσους είχαν προβλήματα. Θυμάμαι μια μέρα όταν πια είχαν κουραστεί και τα παιδάκια με όλη αυτή την κλεισούρα να μιλάνε μεταξύ τους στο διάλειμμα και να κάνουν όνειρα για τις χαίρσεις στα σπίτια των συμμαθητών τους και παιχνίδες στην αυλή του σχολείου. Θυμάμαι να τα ρωτάω να κάνουν μια ευχή για τη νέα χρονιά και όλα να εύχονται να φύγει ο κορονοϊός και να γυρίσουν στο σχολείο. Εκείνη την ημέρα έκλαψα. Είπα ότι δεν μπορώ να το κάνω άλλο όλο αυτό. Θέλω να βρω τα παιδιά μου. Παρά τις όποιες δυσκολίες δεν είχαμε προβλήματα διατάραξης του μαθήματος διότι απλά τα παιδιά ήταν στο μιουτ συνήθως και ατανάνε με τη σειρά το λόγο για να μιλήσουν. Οπότε υπήρχε μια άλφα ροή. Η οποία ροή πέβαια διακόπτεταν διαρκώς από το «Κυρία δεν σε βλέπω», «Κυρία δεν ακούω», «Κυρία κόλλησε». Κάθε τρεις και λίγο. Συνέχεια ή μάλλον συχνά οι γονείς έλεγαν την απάντηση στα παιδιά τους όσο κι αν εμείς εμφαρίναμε τους γονείς να αφήσουν τα παιδιά να κάνουν λάθος και να μην φοβούνται την έκθεση και ας δώσουν μια λάθος απάντηση. Δεν έγινε κάτι. Οπότε δυστυχώς δεν είχαμε μια ξεκάθαρη εικόνα των πραγματικών γνώσεων των παιδιών τα οποία δεν ήπερναν να δείξουν μπροστά στους γονείς τους και στους γονείς των συμμαθητών τους ότι δεν ήξεραν κάτι. Εν τέλει όμως και στα θετικά της κατάστασης του COVID ήταν το ότι μάθαμε πολλά από την τηλεκταίδευση και για την τηλεκταίδευση. Αρχίσαμε τη δημιουργικότητά μας ενώ παραδόξως ήρθαμε πιο κοντά με τους γονείς διότι υπήρχε άμεση και διαρκή συνεργασία ενώ εκείνοι ανέπτυξαν πιστεύω μια παραπάνω κατανόηση για το ρόλο του νηφιαγωγείου και την επίδραση που έχει στην εξέλιξη του παιδιού τους. Αυτά είχα να μοιραστώ για την εμπειρία μου. Σας ευχαριστώ που με ακούσατε.