POD00059

Dag mensen, welkom bij onze nieuwe aflevering. Vandaag zijn we met... Hallo, ik ben Sam. Ik ben Sergio. En we hebben één nieuwe gast, jongens. Ik ben Jasper. Jasper. Goedemiddag. Hallo Jasper. Stel je voor. Stel je voor. Ik ben Jasper, ik ben 14 jaar en ik zit in Vierhaven. Vierhaven? Wow, dan zat je op je tiende al en de eerste, jongen. Ja jongen, maar ik ben jonger. Ik heb de klas overgeslagen. Zo, we hebben slimme jongens. Waar gaan we het vandaag over hebben? Vepen. Vepen. Vepen. Jongeren. Alles. Ik vind het wel leuk dat ik de gast mag zijn. Wij vinden het ook leuk dat je hier bent. Ja, gezellige gast, jongens. De nummers even aan het bangen. Ja, wow. Maar hebben jullie zelf ooit geveept? Ja, ik niet. Ik ooit gewoon zo'n sipje. Einde sip. Gewoon zo'n mattie van mij als een vape en ik ging het gewoon proberen. Maar wat het bij mij is, is als ik vape dan komt het in mijn longen en daar blijf ik dan zitten. Ja. En dat is fucking hinderlijk. Ja. En dat voelt gewoon kut. Ik kan gewoon niet vapen. En vepen moet je volgens mij kunnen, ja. Ja, en ik vind het ook zwaar overrated, want de smaak is helemaal niet zo goed. Ja. En volgens mij zit er echt pure kanker in. Ja. En veel meer dan in bijvoorbeeld een sigaret ofzo. Ja. Dus ik zeg, goeie vaping en be like Andrew Tate and smoke the cigar. Ja, precies. Volgens mij zijn we allemaal Andrew Tate fans hier, toch? Nee, ik ga daar niet over oordelen hier. Waarom niet? Om eerst te zijn, ik owne wel een vape. Zo. Omdat ik wou weten of het lekker was enzo. Maar jij hebt hem gekocht. Ik heb hem echt gekocht. Hoe duur? Ik heb een tientje, was het echt niet waard. Ik heb hem uiteindelijk verkocht weer aan niemand anders. Ja. Maar hij was half leeg, dus ik zei ja, hij is helemaal vol met tien pufjes vanaf. Nou, hij was half leeg. Ja. Heb ik aan iemand verkocht. En ik vond het echt niet lekker, ik werd er echt misselijk van. Ik moest het echt bijna verbarven gewoon. Ja, dat was het. En het was ook, ik nam m'n eerste puf. Mijn verkoper die gaf hem aan mij, ik haal hem zo open en ik doe zo. En ik doe. Oh ja. En ik heb twee weken last van m'n keel gehad. Ik ga dat vapen is echt een no-go. Ja, daarom klink je ook zo. Binnen veertig jaar heb je kanker en dan ben je dood. Hallo, ik ben Gerda hier en ik heb m'n hele leven al gewapend. Nee jongens, we bliepen alleen de kanker als het is. Kanker. Opzetten en shit. Ja, kanker. Dus als je zegt, ja, je oma is *** lekker. Snap je? Dan doen we dat niet. Dus mijn oma is *** mooi. Ja, maar tuurlijk. Zo, het gaat even. Jure, hij heeft een handicap. Ga weg. Wie is hij? Wie is hij? Ik wil hem even zien. Wie is hij? Jure, maar niet haat omdat hij een handicap heeft. Want daar kan hij niks aan doen. Wat heeft hij dan? Hij heeft iets met z'n... Daarom loopt hij ook zo. Hij heeft iets met z'n spierziekte. Ja, maar... Het is wel een mooi pakje, jongens. Hij moet je bijna aangereden bij de ingang. Het is gewoon irritant. Ja, maar ik zie hem bijna elke dag Fortnite op z'n laptop. Ja, geen haat op hem, jongens. Wacht, ASMR. Doe dat misschien wel. ASMR, jongens. Ja, ik vind het bijna wel. Maar over jeugdgesproken en wat wij allemaal doen. Hebben jullie vrienden die in de criminele shit zitten? Ja, man. Ik wel. Nee. Mag ook, laat me denken. Ja, ik heb wel wat mensen. Ik ook. Oprecht, niemand weet dit verhaal. Maar één van mijn beste vrienden... Nou, was mijn beste vrienden. Ik was in Zoverkant staan met hem. Hij had het idee om naar de stad te gaan. Toen zei ik, ja, is prima. Toen gingen we naar de stad. Ik vroeg hem, heb je een plan? Toen zei hij, nee, we kijken wel. Nou, toen waren we bij zo'n kutwinkel. Die Action of zo. Nou, dus hij trekt zo'n hele pak kapers in. En hij haalt al die kapers uit. En hij stopt ze weer in zijn tas. Hij kreeg die tas vervolgens aan mij. Dus op een gegeven moment gaan we uit die Action lopen. Nee, nee, nee. Wie, wie, wie, wie, wie. En die guy wil mij checken. Die wil mij checken. Dus die checkt mijn tas. Die checkt mijn tas. Dus dit zijn echt fucking veel kapers in pakjes. Hij zegt, ja, ga jij maar even mee. En ik zeg, maar meneer, deze tas is niet eens van mij. Dit is van hem. Maar voordat ik naar hem kon wijzen was hij al uit die koude winkel. Slim. Maar ik heb met hem omheen kunnen praten. Ze hebben hem nu uiteindelijk gepakt. Nou, niet echt opgepakt. Maar hij zit nu in een, hij zit nu op therapie. Hij zit nu op therapie. Van nakken. En ja, dat. Dat is zeg maar het enige wat ik heb meegemaakt. Hij zit nu echt op therapie? Hij zit nu echt op therapie. En dan gaan ze zeggen, ja, waarom heb je dan dit genakt enzo. Wat was je doel? Ga je dit vaker doen? Daar gaan ze wel ver aan. Hebben jullie wat genakt? Ik geef gewoon een boertetje. Die kost 181 euro. Ik heb zelf wel wat genakt hoor. Ik zeg je eerlijk, ik heb nog nooit iets genakt. Ook niet van de kruidvat, niks jongen. Ik ben slecht op bakken. Zo, mannen zijn clean. Ja. Ja, Jasper, Jasper, wat heb jij gedaan? Ik heb wel genakt. Ja, wat heb je dan genakt? Ik heb zo'n mooie binnenzak in mijn jas. Ja? Ja. En daar past echt van alles in. Ik kan een halve liter flesje erin stoelen. Je weet wel van die appie kiploempjes? Die past in de perfecte twee in mijn binnenzak. Facking lekker. En ja, Tony Chocoloni kan er ook wel bij. Hallo. Dat doe je allemaal gewoon. Mag ik een vraag stellen aan jou? Oh, ja, we hebben een vraag aan Liz. Maar nee, je schudt, nee, ze schudt, nee, dames en heren. Ze schudt, nee, waarom ben je hier dan? Heel eerlijk, als je hier bent, dan moet je... Ja, oh my god, mijn stem. Jasper vindt de stem heel mooi. Baby mama, baby yeah, I like my dick. Ja. Mooi, mooi. Oké, maar jongens, hebben jullie nog een leuk verhaaltje die jullie ooit hebben meegemaakt? Ik ben dus, dit is best wel heftig, hè? Ik ben dus een keer, ben ik bijna beroofd. Vertel. Dit was, als je nu opzoekt hier, ik zoek het voor jullie op terwijl ik het vertel. Ik was op station Baarn. En Baarn is echt de meest sketchy ooit, maar ja, boeien. En, oh wacht, mijn telefoon staat nog op privémodus. Hé, hij zegt nog nog, hè, van wanneer, gisteravond. Jasper. Oké. Nee, niet doen. Nee, nee, nee, nee. Doe hem op stop, doe hem op stop. Het vriendinnetje van Marijn komt even langs gelopen. Met andere vriendinnen. Nee, je hoort allemaal dat Marijn... Hé, laten we vertellen, laten we vertellen. De zonde van die guys, weet je wel, van die thrillers. Ja, ja, ja. Nu heb ik dus angst voor thrillers. Eh, wacht even. Nou, en dan stonden ze van die guys, en die stopten ons, want ik was samen met... Jullie kennen Charlie? Nee. Volgens mij wel, maar ik weet niet zeker. Zit hij hier op school? Ja, van Willy Womka, ja, ja, sowieso. Zit hij hier op school? Willy Womka? Heb ik iets gemist? Ja, Charlie in de chocoladefabriek of zo, ja. Nee, maar Charlie van hier op school. Ja, die ken ik. Nee, ik ken Charlie. Oké, zij was dus bij mij, dus zij heeft dit ook allemaal meegemaakt. Ja, ik dacht dat het een hij was. Nee, die ken ik. En, ehm... En wat er dus gebeurde is... Oké, jullie moeten even oprotten. Kom dan. Hé, we bliepen het, we bliepen het. Dit wordt ontspannend, dit wordt ontspannend. En is hij bezig? Oké, we zetten de muziek wel even wat harder. Ze krijgt 10 seconden tijd. Oh, jongens, wat is de schuld hier? We gaan door naar de reclame. We zijn zo meteen bij de... We gaan door naar de reclame. Hebben jullie ook zo'n last van tandvlees? Koop nu Protent Haarlak. Oké, jongens, ja. Laterrrr. We hebben nog tussendoor. We zijn nog niet klaar. Er is een incident ofzo op onze school. Er is een schoolshooting hier, jongens. Wat is er aan de hand? Hé, dit is een van mijn favoriete liedjes. Hé, waarom rent iedereen nou? Tuur dat shit op, bro. Oké. Let's go. Hé. Wij hebben al die muziek. We gaan door naar de muziek. Oh. Hé. Hé. Dit is echt heel raar, jongens. Hé. Dit is echt heel raar, jongens. Hé. Jasper, team, we hebben die guy met de kies. Die tapt de grond ook weer, jongens. Ja, terminale. Oh, jongens. Do you love your life? Dames en heren, ik ben er weer. Ik streek even mijn keusje. Yes, I love my life. Do you love your life? Yes, I love my life. Yes, I love my life. Do you love your life? Ja, luister, jij podcast. Soms. Welke podcast? Gewoon, gewoon. Oké, sorry voor dit akkefietje, dames en heren. Jasper. Ik ga verder. Oh, oh, oh. Jasper, luister, jij podcast. Serieus? Ja. Serge, geef ik muziekje? Ja. Ja, ik ga even wat muziekjes in de wachtrij zetten, ja? Oké, maar ik ga verder met mijn verhaal, ja? Ja, ja. Oh, ja, ja. Ze stonden dus daar. En het waren van die drillers. Ja, het waren drillers, jongens. En ze stonden al bij het station en ik had mijn bike aan. Ze sneden me af. Dus ik moest, zeg maar, stoppen. En toen zeiden ze, want in Barn heb je zo'n gare plekje, dat heet de Pekingtuin. Ja. En ze vroegen, kun je ons daar heen brengen? Dus ik zei, ah, sure. Kan ik wel doen, weet je. Maar ze waren echt met zes, zeven man en ze waren wel lijp sketchy. Nee, ze gaan je fietsen helemaal niet, zeg ik je nu al. Precies, dat is wat ze wouden doen. Ja. Dus op een gegeven moment, wij lopen zo en ze zeggen, hé, hé, hé, wacht even, wacht even. En wij stoppen en wat er gebeurt is, zij staan achter ons en ze gaan al fucking snel door die kankermuziek zachter. Hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé, hé Yo, jongens, waar zit Minal? Of Shainal is het, Shainal. Op deze school hebben we juniormentoren. Ja, en dat zijn zeg maar kinderen die zitten in de vierde, vijfde. Die helpen onze mentoren met dingen organiseren in de ochtend en alles. Dus ja, dat is op zich wel leuk. Ze zijn ook een beetje van je eigen leeftijd, kan je met ze praten, dat is wel mooi. Oké, maar ik ga nu mijn verhaal vertellen, oké? Ja, hij had een goed verhaal. Oké, kijk, kijk, ik heb dus een broer, een stiefbroer. Een stiefbroer, ja. Die is zeg maar ook... Dat is best wel lekker, ouwe. Hij is niet helemaal goed bij, hij is niet helemaal goed. Oh, oh, hij heeft een handicap of iets. Verstandig. Nee, nee, nee, nee, maar kijk, hij is veertien jaar, maar hij denkt dat hij bijvoorbeeld acht is of zo. Oh, ja. Sorte Downsyndroom alleen dan normaal. Zoiets. Maar hij heeft dus een keertje... Ik weet niet of ik dit op een podcast kan zeggen. Ja, komt goed. Nee, ik weet niet of het... Wat voor zoiets is het? Het heeft te maken met nakken, maar het is echt wel echt iets serieus. Ja, nee, het kan wel, anders halen we het eruit. Nee, ik wil het wel heel graag tegen jullie zeggen, maar ik wil niet dat het op een podcast komt, zeg maar. Dan doen we dat een andere keer, jongens. Oké, is goed. Zal ik het nu gewoon zeggen en dat het niet op de podcast komt? Nee, anders moeten we helemaal het eruit knippen. Dan ga ik jullie gewoon een leuk verhaal vertellen. Oké, doe het. Oké. Nee. Maar dat was gisteren ook. Moet je hem even een paar keer open en dicht doen en dan gaat hij weer dicht. Dat is echt erg, ouwe. Het is een heel raar systeem, dit. Jeetje, gisteren toen je wegging had je hem ook op een podcast gemaakt. Wat is dit voor... Eerste! Wat is dit voor high-class, bitch-ass gedrag van die kinderen, ouwe? Kijk naar ze, ze zijn kleiner dan gewoon klein. Waar ben jij? Vijftien en jij bent veertien. Dan kom ik nog wel in de buurt, jongen. Ik ben bijna veertien. Eet smakelijk. Maar dat is ook gek als je dan de eerste bent. Ja, wel. Ik moet even denken of ik nog een leuk verhaal heb. Zullen we ons gewoon even rappen? Kunnen we even rappen? Maar dat wordt dan de volgende aflevering. Dus dan gaan wij deze afronden. Ik ben een beetje autistisch met deze shit. Dus we gaan hem afronden op precies 20 minuten. We hebben een hele mooie outro. Oh, ja. Ik heb een hele mooie outro. Ja. Waarschijnlijk gaat die 20 seconden niet meer lukken. Want die oude zou duuren nog heel eventjes. Oh, jongens. Nee, ik wil te veel. Laat hem praten. Liz komt weer met haar rare quote, jongens. Nog tien seconden, dan gaat hij niet redden. Nee, maakt niet uit, jongens. Hebben we nog wat te zeggen? Ik heb nog wat te zeggen. Ik vond het een hele leuke aflevering, jongens. Hoe heet deze podcast? Patterson Line, denk ik. Nee, we gaan nog even nadenken. Dankjewel voor het luisteren naar deze podcast. Ik vond het pakje gezellig. Ik wil zeker nog een keer komen. En we moeten nu nog in het eiland weg. Wacht, ik doe even chips. En we genoten wel van het verhaal, jongens. Ik sluit hem af, ja. Zeker. Nou, ik wou nog wat vertellen. Ik vond het verhaal dat je bijna was beroofd ook wel erg inspirerend. Ja. Hé, maar we moeten gaan, man. Het was wel echt goeie. Dames en heren, jongens en meisjes. Dankjewel voor het luisteren naar deze podcast. Later.