(Nie)czysty dywan

Piotr miał w sobie obsesję na punkcie porządku. Każda książka na półce musiała stać pod idealnym kątem, każda filiżanka w kuchni miała swoje ustalone miejsce, a jego kalendarz był wypełniony co do minuty, bez ani jednej wolnej luki. Ten zewnętrzny porządek był jego tarczą. Wierzył, że jeśli jego świat będzie idealnie zorganizowany, nie będzie w nim miejsca na chaos, ból i niepewność. Wierzył, że jeśli będzie wystarczająco dobry, nikt go nie odrzuci.