Luke 2:1-20

Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn, ond rwy'n gobeithio y byddwn yn gweithio'n fawr iawn. Yn y maes hwn, roedd angenwyr yn byw yn y ffyrddau, gan gofio'r fflog eu hunain dros y flwyddyn. Ac wrth iddyn nhw ddangos angel y Llywodraeth, a'r glori o'r Llywodraeth yn ei ddangos o gwmpas nhw, roedden nhw'n ofnadwy iawn. Ond dweud i'r angel iddyn nhw, Do not fear, for I bring you good news of great joy, which will be to all people. For unto you is born this day in the city of David a Saviour, who is Christ the Lord, and this will be a sign to you. You will find the baby wrapped in swaddling clothes and lying in a manger. And suddenly there was with the angel a company of heavenly hosts in praising God and saying, Glory to God in the highest, and on earth peace and goodwill toward men. When the angels went away from them into heaven, the shepherds said to each other, Let us now go to Bethlehem and see what has happened which the Lord has made known to us. So they came hurrying and found Mary and Joseph and the baby lying in a manger. When they had seen him, they made widely known the word which was told them concerning this child, and all those who heard it marveled at what the shepherds told them. But Mary kept all these things and pondered them in her heart. The shepherds returned, glorifying and praising God for all the things they had heard and seen as it had been told them. Amen.