Giorti 25 Martiou 25-3-2023

Μαγαμούτσα, Μαγαμούτσα Χρυσόπουλα Τρώνε και τραγουδάνε, άιντε πίνουν και γλεντάνε Τρώνε και τραγουδάνε, άιντε πίνουν και γλεντάνε Μάινα μικρό, μάινα μικρό Μόν' τα αρμάτσα, μόν' τα αρμάτσα του κοίταζε Μόν' τα αρμάτσα, μόν' τα αρμάτσα του κοίταζε Μόν' τα αρμάτσα, μόν' τα αρμάτσα του κοίταζε Μόνος έγιν' ο περιβάλλον Σπάσιμ' ξεγυμνωμένο, μια χαρά σου το καημένο Πόσες φορές, πόσες φορές με γλιτώσες Άψουε, χρουστά χέρια, τα σπατιά και τα μαχαίρια Άψουε, χρουστά χέρια, τα σπατιά και τα μαχαίρια Άψουε, χρουστά χέρια, τα σπατιά και τα μαχαίρια Άψουε, χρουστά χέρια, τα σπατιά και τα μαχαίρια Άψουε, χρουστά χέρια, τα σπατιά και τα μαχαίρια Άψουε, χρουστά χέρια, τα σπατιά και τα μαχαίρια Άψουε, χρουστά χέρια, τα σπατιά και τα μαχαίρια Άψουε, χρουστά χέρια, τα σπατιά και τα μαχαίρια Άψουε, χρουστά χέρια, τα σπατιά και τα μαχαίρια Άψουε, χρουστά χέρια, τα σπατιά και τα μαχαίρια Άψουε, χρουστά χέρια, τα σπατιά και τα μαχαίρια Άψουε, χρουστά χέρια, τα σπατιά και τα μαχαίρια Άψουε, χρουστά χέρια, τα σπατιά και τα μαχαίρια Άψουε, χρουστά χέρια, τα σπατιά και τα μαχαίρια Άψουε, χρουστά χέρια, τα σπατιά και τα μαχαίρια Άψουε, χρουστά χέρια, τα σπατιά και τα μαχαίρια Παναπάνσε Πανηγύρι, μαντισμένη Πασχαλιά Παναπάνσε Πανηγύρι, μαντισμένη Πασχαλιά Παναπάνσε Πανηγύρι, μαντισμένη Πασχαλιά Με τα βούτια με καρά Με τα βούτια με καρά Έχετε για βρυσούλες, λόγγι βουνάρα πουλές Έχετε για ψηλά βουνά και συσουλιότοπουλες Έχετε για ψηλά βουνά και συσουλιότοπουλες Στην Ελλάδα είχαν αρχίσει εχθροπραξίες πριν την 25η Μαρτίου όπως μαρτυρείται και από τις ειδήσεις που διασώθηκαν στην Αλληλογραφία του Ενπάτρες Ολλανδικού Προξενείου 1821 δεδομένου ότι η Ολλανδική κυβέρνηση διά του προξένου της στην Πάτρα ενημερώθηκε κατά την 23η Μαρτίου ότι από τίνος χρόνου Σοβούσα επί κίνδυνον κατάστασην εξέσπασε και ότι οι Έλληνες ανέλαβαν τα όπλα κατά του δεινάστου. Η επίσημη διακήρυξη των επαναστατών προς τις ξένες κυβερνήσεις έγινε με προκήρυξη της Μεσσηνιακής Γερουσίας την 25η Μαρτίου 1821. Η 25η λοιπόν Μαρτίου ορίζεται και λογίζεται ως αρχή της επανάστασης σε δικαστικό έγγραφο της Προσωρινής Διοίκησης της Ελλάδας του 1823 όπου το επαρχιακό κριτήριο τριπολιτζάς αναφέρεται ότι η αποστασία οικουλούθησεν εις τας 25ης Μαρτίου. Θα ακούσουμε τα Δώδεκα Ευζωνάκια Στην πόλη για να πάνε Παναγιά μου να πολεμήσουνε Στην πόλη για να πάνε Παναγιά μου να πολεμήσουνε Στον δρόμο που διαβαίναμε στη μάτρη θάλασσα Κάκια φορτούνα πιάνει Παναγιά μου σε σπίτι τα πανιά Πρώτος ο Παναγιώτης Σούτσος πρότεινε το 1834 την καθιέρωση εορτασμού της Ελληνικής Επανάστασης την 25η Μαρτίου αναφέροντας ότι ήταν η ημέρα γεννήκευση της Επανάστασης στην Πελοπόννησο και αναγέννησης της Ελλάδας σε υπόμνημα το οποίο ο Ιωάννης Κολέτης υπέβαλε στον Όθωνα ως πρόταση σχεδίου νόμου. Ο ίδιος είχε γράψει ποίημα με τον τίτλο «Η 25η Μαρτίου ήταν γενέθλια της Ελλάδος» το οποίο υπάρχει σε συλλογή που εκδόθηκε το 1835. Τα δώδεκα παιδιά Το έγγραφο του Κολέτη τότε Υπουργού Εσωτερικών έχει ημερομενία 22 Ιανουαρίου και προτείνει στον Βασιλέα τη θέσπιση εορτασμών με πανελλήνιους αγώνες παρόμοιους με αυτούς της αρχαίας Ελλάδας. Η ειθήγησή του είναι σε γαλλική γλώσσα με γερμανική περίληψη. Αναφέρει ότι ο περίφημος Γερμανός κήρυξε την Επανάσταση στις 17 Μαρτίου του 1821 στην Αγία Λαύρα και ότι η Επανάσταση γενικέφθηκε στην Πελοπόννησο την 25η Μαρτίου, την οποία και θεωρεί ως ανακτήρια ημερομενία μιας νέας εποχής για την Ελλάδα. Λέει μάλιστα ότι υπήρχε προφητεία των μοναχών του Μεγάλου Σπηλαίου, ότι σε αυτή την ημερομενία θα συνέβαινε αναγέννηση της Ελλάδος και ότι οι Οθωμανοί της Πελοποννήσου το γνώριζαν και κάθε χρόνο αυτή την ημερομενία έπαιρναν έκτακτα μέτρα ασφαλείας. Οι εορτασμοί που πρότεινε ο Κολέτης περιλάβαναν διαγωνισμούς στις τέχνες και τα γράμματα και σε διάφορα αγωνίσματα. Θα γίνονταν στην Τρίπολη, την Αθήνα, την Ήδρα και το Μεσολόγγι εκ περιτροπής μέσα σε μια τετραετία όπως στην αρχαιότητα η Ολυμπιακή, η Πυθική. Παλικάρια από τη λιμάντια Φεύγουν αρματωμένα και πάμε για και πάμε για την Αθήνα. Στον δρόμο που πήγαινα γέροντα βρε γέροντα παντού που πήγαινα γέροντα παντού που πήγαινα γέροντα παντού που πήγαινα γέροντα παντού Το 1836 θυμήθηκε η 25η Μαρτίου σε συνδυασμό με τα Καλάβρυτα και των παλαιών πατρών Γερμανών με χάλκινο μετάλλιο που κόπηκε με την ευκαιρία του γάμου του βασιλιά Όφωνα και της Αμαλίας. Σ' αυτό εικονίζεται η θρηλυκή σκηνή με τον Γερμανό να κρατά υψωμένη σημαία και σταυρό και δύο ενόπλους αγωνιστές σε κίνηση ορκωμοσίας ή χαιρετισμού. Και φέρει την επιγραφή «Θεός του πατρός μου και ύψωσο Αυτόν Καλάβρυτα 25η Μαρτίου 1821» Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Ο πρώτος εορτασμός στην Αθήνα όπου συμμετείχαν ο βασιλιάς Σόθων και η βασίλισσα Αμαλία πολιτικές και στρατητικές αρχές και πλήθος λαού έγινε στο Ναό της Αγίας Ειρήνης. Ο Μητροπολιτικός Ναός των Αθηνών θεμελιώθηκε την 25η Δεκεμβρίου 1842 και αφιερώθηκε στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου για να τιμηθεί η 25η Μαρτίου. Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Μέσα στην κόρμα κυράκι Πάει το έναρθο ναλάκι Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Βασιλιά Σόθων και η Βασίλισσα Αμαλία Τέσσου σ' αγκούν τ' όρκι μ' άσπρες Τέσσου σ' ορκούν τ' έφοβ' άσπρες Τέσσου σ' ορκούν τ' όρκα μ' άσπρες Τέσσου σ' ορκούν τ' όρκα μ' άσπρες Τέσσου σ' αγκούν τ' έφοβ' άσπρες Τέσσου σ' αγκούν τ' έφοβ' άσπρες Τέσσου σ' αγκούν τ' έφοβ' άσπρες Τέσσου σ' αγκούν τ' έφοβ' άσπρες Τέσσου σ' αγκούν τ' έφοβ' άσπρες Τέσσου σ' αγκούν τ' έφοβ' άσπρες Τέσσου σ' αγκούν τ' έφοβ' άσπρες Τέσσου σ' αγκούν τ' έφοβ' άσπρες Τέσσου σ' αγκούν τ' έφοβ' άσπρες Η πρακτική των μαθητικών παρελάσεων εξακολούθησε κατά την εμφύλιο-πολεμική περίοδο και έπειτα έως και μετά την μεταπολίτευση έως και σήμερα. Πού σε μορένει η κυτάρα Πού σε μορένει η κυτάρα Πού σε μορένει η κυτάρα Πού σε μορένει η κυτάρα Πού σε μορένει η κυτάρα Πού σε μορένει η κυτάρα Πού σε μορένει η κυτάρα Πού σε μορένει η κυτάρα Πού σε μορένει η κυτάρα Πού σε μορένει η κυτάρα Πού σε μορένει η κυτάρα Πού σε μορένει η κυτάρα Πού σε μορένει η κυτάρα Πού σε μορένει η κυτάρα Πού σε μορένει η κυτάρα Πού σε μορένει η κυτάρα Πού σε μορένει η κυτάρα Πού σε μορένει η κυτάρα Πού σε μορένει η κυτάρα Πάμε λίγο μέχρι τη Σκιάθο Τα τελευταία χρόνια στο όμορφο νησί της Σκιάθου αναβιώνουν τα έθιμα «Εωθινό» και «Λαμπαδιφορία» από τον Δήμο, την τοπική ομάδα Σώματος Ελληνικού Οδηγισμού και το Πνευματικό Κέντρο των Εκκλησιών της Σκιάθου. Το «Εωθινό» σημαίνει το εορταστικό ξύπνημα του νησιού και γινόταν ανήμερα τις 25 Μαρτίου στις 5 η ώρα το πρωί. Ψάλλονταν τα ίδια εμβατήρια με αυτά του έθιμου της λαμπαδιφορίας, καθώς η ύμνη της εκκλησίας προς τιμή της απελευθέρωσης του γένους. Η λαμπαδιφορία από την άλλη γινόταν το βράδυ στις 8 η ώρα, ανήμερα τις 25, όπου μαθητές και ενήλικες ξεχύνονταν στους δρόμους του νησιού με λαμπάδες και κεριά ψάλλοντας εμβατήρια. Πρόκειται για ένα έθιμο που πηγάζει από τα χρόνια της τουρκοκρατίας και συνδυάζει την Ανάσταση του Χριστού με την Ανάσταση του γένους, αλληγορώντας το Άγιο Φως με το Φως της Ελευθερίας. Πάμε μέχρι τα όμορφα Καλάβρυτα. Στα Καλάβρυτα πραγματοποιείται τρισάγιο στο Πανελλήνιο Ιρώο των Αγωνιστών του 1821. Όπως και σε όλη την Ελλάδα γίνεται κατάθεση στεφάνων, τήρηση ενός λεπτούς υγείς στη μνήμη των ενδόξων ιρώων, ανάκουλση του εθνικού ύμνου, δοξολογία στο προαύλιο χώρο του ιστορικού ναού της Μονής Αγίας Λαύρας και απαγγελία πανηγυρικού λόγου. Η ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί εντούτης η αναπαράσταση ορκωμοσίας των Αγωνιστών και κήρυξης της Επανάστασης από τον θεατρικό όμιλο Καλαβρύτων, Πάνος Μήχος. Ακολουθεί η παρουσίαση εθνικών παραδοσιακών χωρών, καθώς και απονομή επάφλων στους νικητές του ποδηλατικού γύρου θυσίας στη διαδρομή Πάτρα-Χαλανδρίτσα-Καλάβρυτα-Αγία Λαύρα. Στις 24 του μήνα ο ηγούμενος της μονής συνεφίδεται να παραδίδει το λάβαρο της Επανάστασης και ένα στεφάνι δάφνης στον πρώτο δάφνοφόρο, για να μεταφερθούν στην Πάτρα προς τέψη του Ανδριάντα Παλαιών Πατρών Γερμανός και στις 25 να επιστραφούν. Λαμπίροι, μωρέ, ο ήλιος τα βουνά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Λαμπί και τα καρδιά, Ο Παπαφλέσσας έκοψε ένα κομμάτι από την εσωτερική πλευρά του ράσου του και ταυτόχρονα ζήτησε από τον οπλαρχηγό Παναγιώτη Κεφάλα να σχίσει δύο λωρίδες από τη λευκή του φουστανέλα. Ο Παναγιώτης Κεφάλας υψώνει την επαναστατική σημαία στις επάλξεις των τυχών της πόλης. Με αυτά τα κομμάτια κατασκευάστηκε μια αυτοσχέδια σημαία η οποία υψώθηκε κάτω από τις ιαχές των Ελλήνων πολεμιστών στο πρώην τουρκικό διοικητήριο της πόλης. Αυτή αποτέλεσε το πρώτο σχέδιο της επίσημης σημαίας του ελληνικού κράτους μετά την απελευθέρωση. Η ιστοριογραφία των πρώτων μεταεπαναστατικών χρόνων έδωσε και μια ρομαντική διάσταση στη σημαία. Αποτέλεσμα συνεργασίας ενός στρατιώτη και ενός ιερέα αναφέροντας πως η γενναιότητα του Κλεφταρματολού στήριξε τις ελπίδες της στη χριστιανική πίστη. Την 1η Ιανουαρίου 1822 συνήλθε στην πηδιάδα της Επιδαύρου η πρώτη έτσινο συνέλευση. Ανάμεσα στα πολλά που συζητήθηκαν τέθηκε και το ζήτημα της καθιέρωσης ενιαίας επαναστατικής σημαίας, ώστε να σταματήσει η σύγχυση που επικρατούσε μέχρι τότε από την εμφάνιση δεκάδων σημαίων. Με το άθρο του προσωρινού πολιτέματος της Ελλάδας ορίστηκε η ενιαία σημαία να συμβολίζει την πάρεδρον του Θεού σοφίαν, την ελευθερίαν και της πατρίδαν και καθιερώθηκε να φέρει ως σύμβολο τον Σταυρό και ως χρώματα το Κιανό και το Λευκό. Στις 15 Μαρτίου 1822 στην Κόρινθο το εκτελεστικό σώμα με το Διάταγμα 540 προσδιόρισε τις λεπτομέρειες της παραπάνω απόφασης. Η σημαία των καταργήν δυνάμεων θα ήταν τετράγωνη, κιανού χρώματος, με έναν λευκό σταυρό στη μέση. Η ναυτική σημαία διακρινόταν σε πολεμική και εμπορική. Η πολεμική διαιρέθηκε σε 9 οριζόντια παραλληλογράμματα. Στην άναζωτερική γωνία της υπήρχε κιανό τετράγωνο με λευκό σταυρό στη μέση. Τα παραπάνω ενέκρινε και επικύρωσε το Πολιτικό Σύνταγμα της Ελλάδος στην Τριζηνία τον Μάλιο του 1827, ορίζοντας να μην μεταχειρίζονται οι Έλληνες άλλες σημαίες τόσο στην ξηρά όσο και στη θάλασσα. Ωρέ βάστατε του ρε κοιτά λογά Χαχαχα Ωρέ λιγό να ξανασάν Ανώ να χαιρέ Ανώ να χαιρέ πίσω μαυρό σταυρό που πουλάκα Ωρέ βάστατε του ρε κοιτά λογά Χαχαχα Ωρέ λιγό να ξανασάν Ανώ να χαιρέ Ανώ να χαιρέ πίσω τα βουνά Χοχοχο Ωρέ και τις κοντόρακου πουλές αφισοδιά αφισοδιά το μαυρό μου σταυρέ αφισοδιά ελευθερία ή θάνατος που ήταν και ο όρκος των πολυκαριών της επαναστάσεως το βέβαιο είναι ότι σε κανένα από τα επίσημα κυβενετικά έγγραφα μέσω των οποίων καθιερώθηκε η εν λόγω σημαία δεν υπάρχει η αιτιολόγηση για τη συγκεκριμένη χρωματική επιλογή και το σχήμα φαίνεται ότι η κλειανόλευκη κρατά ακόμα καλά κρυμμένα τα μυστικά τους ωστόσο συνεχίζει πάντα να μας εμπνέει έχουμε πάρα πολλές σημαίες έχουμε τη σημαία του Ρήγα Φεραίου είναι η σημαία που πρότεινε ο ίδιος ο Ρήγας Φεραίος ως σημαία της ελληνικής δημοκρατίας απεικονίζει το ρόπαλο του Ιρακλή με τρεις σταυρούς επάνω είναι τρίχρωμη με μαύρο χρώμα στη βάση που συμβολίζει τον υπερπατρίδας και ελευθερίας θάνατο με λευκό χρώμα στη μέση που συμβολίζει την αθότητα και με κόκκινο στην κορυφή που συμβολίζει την αυτοεξουσιότητα του ελληνικού λαού ή κατά άλλους την αυτοκρατορική πορφύρα την οποία και χρησιμοποιούσαν οι προογονείς μας ως ένδυμα πολέμου το οποίο και έχει την ιδιότητα να καλύπτει το αίμα που τρέχει από τις πληγές έχουμε τη σημαία της Μάνης είναι η σημαία που υψώθηκε την 17η Μαρτίου του 1821 στην Αερόπολη απεικονίζεται ένα σκιανό σταυρό σε λευκό πανί άνωθεν του σταυρού αναγράφεται η φράση νίκη ή θάνατος και χρησιμοποιείται η λέξη νίκη και όχι ελευθερία γιατί οι Μάνοι ήταν πάντα ελεύθεροι υπήρξε ανεξάρτητη καθόλου την τουρκοκρατία συνώνυμοι του τόπου όπου ζουν ελεύθεροι άνθρωποι την περίοδο της δουλείας στη βάση του σταυρού αναγράφεται η φράση ταν ή επιτάς η γνωστή έκβραση των Σπαρτιατισσών όταν ξεπρογόντιζαν τους γιους τους σε πόλεμο έχουμε τη σημαία της Ύδρας είναι η σημαία που ύψωσε ο πλίαρχος Αντώνιος Οικονόμου το 1821 κατά την κήρυξη της επαναστάσεως στο νησί έχουμε τη σημαία των Σπετσών είναι η σημαία που ύψωσαν οι κάτοικοι του νησιού κατά την κήρυξη της επανάστασης στις 3 Απριλίου του 1821 την σημαία των Ψαρών είναι η σημαία που ύψωσαν οι κάτοικοι του νησιού υπό τον Σπετσιώτη πλίαρχο Γκίκα Τσούπα κατά την κήρυξη της επαναστάσεως στο νησί Ανήμερα του Πάσχα 10 Απριλίου του 1821 Οι επαναστατικές σημαίες των τριών αυτικών νησιών δήλωναν την ακλόνητη πίστη και τη θέληση του σκλαβωμένου Έλληνα για την αποτείναξη του Οθωμανικού ζηβού και είχαν κοινά σύμβολα τον Σταυρό, το Φίδι, την Άγγερα, το Πουλί και το Δόρη που όλα μαζί επικάθονταν επί της αντεστραμένης ημισελήνου. Οι σημαίες των Σπετσών και των Ψαρών έφεραν την επιγραφή «Ελευθερία ή θάνατος» ενώ της Ύδρας έφερε την επιγραφή «Ήταν ή επιτάς». Τελευταία θα άφησα την σημαία της Κρήτης η σημαία που υψώθηκε την 21η Αυγούστου του 1866 κατά την έναρξη της Κρητικής Επανάστασης αποτελώντας κορυφαία πράξη του απελευθερωτικού αγώνα των Κρητών σύμβολο ηρωισμού και θυσίας. Η αναγραφόμενη φράση «Ένωσης ή θάνατος» εξέφραζε με εμφαντικό τρόπο τον προαιώνιο πόθο του κρητικού λαού της ένωσης της Μεγαλονήσου με την μητέρα Ελλάδα. Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας, μωρέ, Ένας Ένας Σαϊτός Καθόταν, ναι μωρέ, καθόταν, ναι Ένας Σαϊτός Καθόταν, ναι στον ήλιο και γιαζόταν, ναι μωρέ, γιαζόταν, ναι Κι έτσι, μωρέ παιδιά, κι έτσι μπάγε τα νύχια του, τα νύχια του Κι έτσι, μωρέ παιδιά, κι έτσι μπάγε τα νύχια του, τα νύχια του Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Ένας Σαϊτός Έζησε σε ένα φτωχικό σπίτι της Ναζαρέτη όπου η καθημεριμένη της ζωή περιλάμβανε μεταξύ άλλων τις πνευματικές ενασχολήσεις που επέβαλε το τυπικό της Ιουδαϊκής θρησκείας προσευχή, μελέτη των γραφών, συμμετοχή σε λετρευτικές εκδηλώσεις της Συναγωγής Ο Λουκάς άλλωστε περιγράφει τη Μαρία ως μια ευσεβή Ιουδαία Η Θεομετητική Ορτή του Ευαγγελισμού Ο Λουκάς Είναι η μόνη από τις πέντε μεγάλες θεομητορικές εορτές που βασίζεται στην Καινή Διαθήκη Οι υπόλοιπες βασίζονται στην Απόκριση Γραμματεία Πότε άρχισε να εορτάζεται ο Ευαγγελισμός δεν γνωρίζουμε Εμφανίζεται η Ορτή στη Συρία, τη Μικρά Ασία και την Κωνσταντινούπολη πριν το 431 Το 560 ο Ιουστινιανός I πρόβαλε το 25 Μαρτίου ως την κατάλληλη ημέρα για τον εορτασμό του Ευαγγελισμού Και αυτό γιατί υπήρξαν οι εξής βασικοί λόγοι για την καθιέρωση Η ημέρα της συλλήψεως του Ιωάννη του Προδρόμου 24 Σεπτεμβρίου συνέπιπτε με τη φθενοπορηνή ησυμερία Δεδομένου ότι την ημέρα αυτή που οι Εβραίοι γιόρτασαν την εορτή του εξισλαμισμού δέχτηκε ο Ζαχαρίας από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ το μήνυμα ότι θα αποκτήσει γιό Επομένως εφόσον κατά τον Λουκά Ευαγγέλιο ο Ευαγγελισμός έγινε έξι μήνες αργότερα η ημερομενή αυτή συνέπιπτε με την αιαρινή ησυμερία δηλαδή στις 25 Μαρτίου και η υγιένηση του Χριστού καθορίστηκε εννέα μήνες μετά δηλαδή στις 25 Δεκεμβρίου στο χειμερινό ηλιοστάσιο Επιπλέον είχε επικρατήσει η άποψη ότι ο θάνατος του Χριστού συνέβη στις 25 Μαρτίου και επειδή ο Κύριος ως τέλειος κατά πάντα άνθρωπος έσχενε πήγιον βίον καθοριζόμενον από ακριβή αριθμό ετών έπρεπε να είχε συλληφθεί την ημέρα του σταυρικού θανάτου του Τέλος, στις 25 Μαρτίου πίστευαν ότι ήταν η πρώτη ημέρα του κόσμου και ως εκ τούτου θα έπρεπε να είναι και η ημέρα της γεννήσεώς του Η Χαρμόσυνη Εορτή εορτάζεται μέσα στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή περίοδο Πένθος, κατά την οποία απαγορεύεται η τέλεση εορτών και πανηγύρεων Με τον πεντηκοστό δεύτερο κανόνα της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου, επιτράπηκε ως εξαίρεση η εορτή του Ευαγγελισμού, κατά την οποία τελείται η θεία λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και όχι η λειτουργία των προηγιασμένων Κατά την εορτή τρώνε ψάρι και στην περίοδο Σιακώμη που ο Ευαγγελισμός πέσει μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα Στην Κωνσταντινούπολη κατά το έφημο της Σημέρας του Ευαγγελισμού ο Αυτοκράτορας με πομπή από την Αγιά Σοφιά πήγαινε στην εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου εν το φόρο και από κει κατέληγε στο ναό της Θεοτόκου των Χαλκοπρατείων ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ ΥΤΙΑ Ωρέστησε δέκα άσχησε δεκά άσχηστο δέκα σέντεκα στις δώδεκα δέκα Χριστού Μάη Ωρέ νητουρκήξε νητουρκήξε κοιμήσαμε Η 25η Μαρτίου μας άφησε πάρα πολλούς ήρωες Πολλούς ήρωες που τους θυμάμαι δεόντως Θα σας μιλήσω λίγο και των παλαιών πατρών Γερμανώ Ήταν Έλληνας ιεράρχης, μητροπολίτης παλαιών πατρών και ένας από τους πρωταγωνιστές ιεράρχης της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 Γεννήθηκε στη Δημητσάνα Αρκαδίας στις 25 Μαρτίου του 1771 και πέθανε στις 30 Μαΐου του 1826 Γεννήθηκε στη Δημητσάνα γιος του Ιωάννη Γκότσια Χρυσοχώου και Αγρότη και της Κανέλλας Κουκουζή ενώ το κοσμικό του όνομα ήταν Γεώργιος Οι γονείς του ήταν φτωχοί και άφημοι ώστε δεν είναι με ακρίβεια γνωστό το επώνυμο του πατέρα του αφού σε διάφορες βιογραφίες έχει εφανιστεί ως Κοντζάς ή Κοντιάς ενώ ο ίδιος ο πατέρας του υπέγραφε ενίοτε και ως Ιωάννης Δημητρίου Είχε έναν αδερφό και τέσσερις αδερφές Η πατρική του οικία ήταν στη θέση κάστρο της Δημητσάνας Λέγεται δε ότι όταν ο Κολοκοτρώνης επισκέφθηκε τη Δημητσάνα κατά την εποχή του Όφωνα επισκέφθηκε και το σπίτι του Γερμανού και ασπάσθηκε την εξόπορτα σε ένδειξη σεβασμού Φύτησε αρχικά στη φημισμένη σχολή Δημητσάνας στο Άργος και μετέπειτα στη σχολή της Μύρνης Χειροτονήθηκε διάκονος λαμβάνοντας το όνομα Γερμανός από τον Μητροπολίτη Άργους και Ναυκλείου Ιάκωβου Στις αρχές του 1797 μετέβη στη Σμύρνη και υπηρέτησε δίπλα στον Μητροπολίτη Γρηγόριο που ήταν συμπατριώτης και φίλος του και μετέπειτα πατριάχης Γρηγόριος V τον οποίον και ακολούθησε στην Κωνσταντινούπολη και στη μετέπειτα εξορεία του στο Άγιο Όρος γεννόμενος Αρχιδιάκονος του Μητροπολίτη Κυζή Κουλιοακήμ Την εποχή εκείνη ανέλαβε να διευθετήσει τις διαφορές που υπήρχαν στις Σταυροπηγιακές Μονές της Πελοποννήσου όπου και έφερε επιτυχώς σε πέρας κερδίζοντας την εμπιστοσύνη του ανώτερου κλήρου σε βαθμό τέτοιο που επί μια εφταετία διεκπεραίωνε όλες τις υποθέσεις των απόντων από την Κωνσταντινούπολη αρχιερέων Κατά την παραμονή του στην Κωνσταντινούπολη παρακολούθησε ανώτερα μαθήματα στην περίφημα Πατριαρχική Σχολή Ξηροκρίνης Το 1804 ο Γερμανός συμμετείχε σε μια ομάδα από καθηγητές και μαθητές της Πατριαρχικής Σχολής Ξηροκρίνης η οποία επιμελήθηκε και εξένδωσε ελληνικό λεξικό το οποίο αργότερα χαρακτηρίστηκε ως κηβωτός της ελληνικής γλώσσας Στις αρχές του 1806 επί η Πατριαρχία του Γρηγορίου χειροτονήθηκε επίσκοπος και κλέφθηκε Μητροπολίτης Παλαιών Πατρών όπου και ανέλαβε καθήκοντα Τον Μάιο του ίδιου έτος με ιδιαίτερη εντολή να καθησυχάθει τα πνεύματα των εκεί χριστιανών σε μια προσπάθεια αναμόρφωσης μετά τους τρομερούς πατριαρχικούς αφορισμούς κατά των κλεφτών που είχαν επιδράσει δυσμενώς Έτσι ο νέος ιεράρχης επέδειξε μια αξιοθαύματη λεπτή διπλωματία που δεν άργησε να καταξιωθεί επ' αυτού και να κερδίσει την εμπιστοσύνη των τότε Ραγιάδων αλλά και των Τούρκων του Μοριά Πολλές φορές μέχρι το τέλος της ζωής του κλήθηκε ως δικαστής κριτής να επιλύσει διαφορές μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων προχούντων ή και μεταξύ ελλήνων ομοίως όπως μεταξύ των Νοταραίων και του Κιαμίλ Μπέη στην Κορυνθία ή των Συσίνειδων μετά του Σαϊταγα Λαλαίου στην Ηλία Παράλληλα την περίοδο 1815-1817 υπήρξε μέλος της Πατριαρχικής Συνόδου της Κωνσταντινούπολης Από το 1818 διέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του στην Πελοπόννησο Το Νοέμβριο του 1818 μύθηκε στη Φιλική Εταιρεία από τον φιλικό Αντώνιο Πελοπίδα Ο Γερμανός συνέστησε τον Πελοπίδα στους Ανδρέας Ζαϊμι και Ανδρέα Λόντο οι οποίοι επίσης μύθηκαν στη Φιλική Εταιρεία Ο Νό ο ίδιος εμείσε διάφορους ιερωμένους και οπλαρχηγούς όπως τον Χαριουπόλαιος Βησαρίωνα τον Κεντρίκ και τον Κερνζίτσις Προκόπιο Αυτά τα λίγα για τον παλαιόν πατρόν Γερμανό Τι με φαίνεσαι καμαρώμενα παιδί Αυτά τα λίγα για τον παλαιόν πατρόν Γερμανό Τι με φαίνεσαι καμαρώμενα παιδί Αυτά τα λίγα για τον παλαιόν πατρόν Γερμανό Τι με φαίνεσαι καμαρώμενα παιδί Αυτά τα λίγα για τον παλαιόν πατρόν Γερμανό Τι με φαίνεσαι καμαρώμενα παιδί Αυτά τα λίγα για τον παλαιόν πατρόν Γερμανό Τι με φαίνεσαι καμαρώμενα παιδί Αυτά τα λίγα για τον παλαιόν πατρόν Γερμανό Τι με φαίνεσαι καμαρώμενα παιδί Βλέπεις τα ασταράγια Ο παπά βλέπεις τα σπαγκάψε Τα έρμα τα παλάτια Πλένε τα πουριαγιά λόγια Και τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Τα ντράμια κι αγάπη Και όλα τα κλάρια μωρέ δίμο Και όλα τα κλάρια Να ράφει και κι όχι ο δήμος να Να ράφει και κι όχι ο δήμος να Από τα κλάιμα τα μωρέ δίμο Από τα κλάιμα τα Και μίσλα στα λόγια Και μίσλα στα λόγια Κι αγνά πια στο χωριό μωρέ δίμο Κι αγνά πια στο χωριό Κι αγνά πια στο χωριό Κι αγνά πια στο χωριό Κι αγνά πια στο χωριό Κι αγνά πια στο χωριό Τη φωτιά στα σπίτια βρε Τη φωτιά στα σπίτια Να γένετο το χωριό μωρέ δίμο Να γένετο το χωριό Να γένετο το χωριό Να γένετο το χωριό Να γένετο το χωριό Να γένετο το χωριό Να γένετο το χωριό Να γένετο το χωριό Να γένετο το χωριό Να γένετο το χωριό Να γένετο το χωριό Να γένετο το χωριό Να γένετο το χωριό Να γένετο το χωριό Να γένετο το χωριό Να γένετο το χωριό Να γένετο το χωριό Να γένετο το χωριό Να γένετο το χωριό Να γένετο το χωριό Να γένετο το χωριό Να γένετο το χωριό Να γένετο το χωριό Να γένετο το χωριό Να γένετο το χωριό Να γένετο το χωριό Απάνω στην μαύρα μου μάτια Απάνω στην ίδια αγαπηλιά Χτίζει μη παίρνω αύρα μου μάτια Χτίζει μη παίρνω αύρα μου μάτια Χτίζει μη παίρνω αύρα μου μάτια Χτίζει μη παίρνω αύρα μου μάτια Χτίζει μη παίρνω αύρα μου μάτια Χτίζει μη παίρνω αύρα μου μάτια Συμπαίνουν πηγαίνουν μαύρα μου μάτια Συμπαίνουν πηγαίνουν τα πουλιά Και χαίρεται η μαύρα μου μάτια Και χαίρεται η μαύρα μου μάτια Και χαίρεται η μαύρα μου μάτια Και πέφτουν τα καταφύλλα Και πέφτουν τα μαύρα μου μάτια Και πέφτουν τα καταφύλλα Μέσα στη σνίπη, στη γωνιά Και πέφτουν τα καταφύλλα Μέσα στη σνίπη, στη γωνιά Ώσποτε παλικάρια θα ζούμε στα στενά Μονάχοι σα λιωτάρια στενά και στα βουνά Ώσποτε παλικάρια θα ζούμε στα στενά Μονάχοι σα λιωτάρια στενά και στα βουνά Κάλεσμε μια τώρα τελευταία ζωή Παρά σαράντα χρόνια στρατιά και φυλακή Παρά σαράντα χρόνια στρατιά και φυλακή Σκοιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά Να πέφτουμε απ' το κόσμο για τη δίκλη στρατιά Σκοιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά Να πέφτουμε απ' το κόσμο για τη δίκλη στρατιά Κάλεσμε μια τώρα τελευταία ζωή Παρά σαράντα χρόνια στρατιά και φυλακή Παρά σαράντα χρόνια στρατιά και φυλακή Να χάνομεν αδέρφια, πατρίδα και γονείς Τους φίλους, τα παιδιά μας κι όλους τους συγγενείς Να χάνομεν αδέρφια, πατρίδα και γονείς Τους φίλους, τα παιδιά μας κι όλους τους συγγενείς Κάθε μέριας ώρας τελευταία ζωή Παρά σαράντα χρόνια στρατιά και φυλακή Παρά σαράντα χρόνια στρατιά και φυλακή Παρά σαράντα χρόνια στρατιά και φυλακή Παρά σαράντα χρόνια στρατιά και φυλακή