VNV podcast #02 - Podcast 2022-02 Jacqueline Revet

This is a podcast interview with Jacqueline Revet, Global Marketing Manager Packaging at Covestro. She talks about her role in the packaging industry and how she got into it. She also discusses the development of barrier coatings and sustainable solutions in packaging. She highlights the importance of simplifying complex ideas and focusing on successful innovations. Welkom bij de podcast Verpakker en Verpakker aflevering 2. Een podcast van de Vereniging Nederlandse Verpakkerskundigen over wat VNV-lidden doen op hun werk, waarom ze ooit verpakkerskundigen zijn geworden en we blikken terug op hun loopbaan. In deze aflevering komt Jacqueline Revet aan het woord. Zij wordt geïnterviewd door Harry van Deursen van de VNV Mediacommissie. Jacqueline Revet is werkzaam bij Covestro als Global Marketing Manager Packaging. Zij is al 10 jaar werkzaam in de verpakkingsbranche. Jacqueline, leuk dat je meedoet met de VNV podcast Verpakker en Verpakker. En ik kan alvast verklappen dat jij onlangs een bijzondere opleiding hebt afgerond, die maar weinig VNV'ers hebben gedaan. Eén daarvan is Michiel Pouffy, weet ik. Maar goed, later meer daarover. Laat ik beginnen met welke functie je nu hebt, wat je momenteel doet voor je werk. Nou Harry, hartstikke leuk. Dank je wel voor deze mooie uitnodiging en hartstikke leuk om hier in de podcast te zijn. En hallo allemaal. Even een korte introductie. Het is inderdaad Jacqueline Revet en momenteel ben ik werkzaam bij Covestro. Het is eigenlijk het voormalige Nederlandse DZM Resins en coating materialen is gekocht door een Duitse onderneming die de naam Covestro heeft. Ik weet niet of iedereen er bekend mee is, maar het is een polymeer materiaal leverancier en Covestro is een groot globaal bedrijf met meer dan 16.000 werknemers en rond de 10,7 miljard aan omzet en heeft ook een groter focus op duurzaamheid. En het bedrijf is actief in verschillende markten, dus in de auto-industrie, in de elektronica, in de energie, in de bouw, dus heel veel velden. Maar ook een van die velden daarvan is de verpakking-industrie en de print-industrie. En dat is het exacte divisie waar ik in zit. Wat voor rol heb ik daarin? Ik ben verantwoordelijk als marketing-manager voor de verpakking-divisie. Uiteindelijk houdt het in het definiëren van de strategie. Dus het strategisch marketingplan en uiteindelijk houdt de sales-kenning ervoor. Dus even een hele korte introductie van wat is mijn rol en op welk bedrijf ben ik werkzaam. Oké, leuk, interessant. Hoe ben je eigenlijk ooit in de verpakkingwereld terechtgekomen? Ja, dat is een lang verhaal, want mijn achtergrond is niet officieel in een verpakkingsopleiding. Mijn achtergrond is eigenlijk in het ontwerpen. Eigenlijk ben ik begonnen in het begin van de waardekijker. Dus ik ben begonnen bij LG Electronics. Daar heb ik bij de home appliances, dus de huishoudelijke apparatuur, ben ik gaan werken. Een internationale omgeving vond ik erg leuk. Ik was in de Nederlandse divisie, dus ik moest het beleid van een Koreaanse onderneming, moest ik in Nederland ook implementeren met producten van die. Erg leuk, want dan ben je eigenlijk echt met het product bezig. Ook verpakking naast stilte erbij, maar dan heb je een grote verpakking waar ik eigenlijk zelf ook niet zelf mee bezig was op dat moment. Mijn volgende functie is geweest dat ik naar ActieNobel ben verhuisd. Bij ActieNobel heb ik in de collar marketing gezeten. Wat houdt dat in? Het was een divisie voor de autolakkenindustrie. Daar moest je kleuren meten van de auto's. Die moesten namelijk ook later hersteld worden. Dus de autoherstelindustrie. Wat gebeurde daar? Iedere keer als je een nieuwe auto op de markt brengt, dan heeft het een nieuwe kleur. Er komen heel veel kleuren in de markt en uiteindelijk moest je wel de juiste kleur kunnen herstellen. Daar kwam ik erachter dat bijvoorbeeld een Toyota rode kleur niet één Toyota rode kleur is. Daar hebben ze wel veertig variaties over. Daar moest je dus een kleur voor bepalen. Als je dit vertaalt naar de verpakkingindustrie, Coca-Cola rood moet ook echt Coca-Cola rood zijn. Daar zal je ook heel veel variaties van tegenkomen in de markt. Want het is heel moeilijk om één kleur consistent te houden. Vervolgens ben ik vanuit die verfindustrie, vanuit ActieNobel, ben ik terechtgekomen bij DSM en ben ik weer een stap terug in de keten gegaan. Van voor naar achter in de keten ben ik verhuisd en daar ben ik terechtgekomen bij de polimeren. Ik dacht, wat moet je nou als industrieontwerper bij polimeren? Maar ik moest ook nadenken, welke nieuwe innovaties zijn er nodig? Vooral gefocust ook op de samenwerking in de waardenketen. Luisteren naar de wens en behoeften, wat speelt er precies en hoe vertaal je dat dan uiteindelijk naar een polimeer toe? En daar moet je heel vroeg mee beginnen, want ook een polimeren ontwikkeling kost gewoon veel tijd. Dus je moet al heel vroeg beginnen van, wat zijn nou de trends en dynamiek in de markt en hoe vertaal je dat uiteindelijk terug naar de nieuwste innovaties? En in dat stuk ben ik uiteindelijk terechtgekomen bij de verpakkingsdivisie, voor de polimeren voor de verpakkingdivisie. En daar was zoveel dynamiek aan de hand en wij maken polimeren en we wisten eigenlijk niet zo goed, waar kopen we het nou terecht? Dus ik heb het hele portfolio in kaart gebracht. Wat doen we nou precies? En hoe ga je dat nou strategisch opzetten totdat je focus gaat creëren en de juiste producten gaat maken en de juiste innovaties? En dat is eigenlijk de reden waarom ik in de verpakking industrie terug ben gekomen. Kan je een beetje een concreet voorbeeld noemen van zo'n polimeer die uiteindelijk naar een verpakking gaat? Een beetje bij jullie, bij deze. Ja, want je hebt natuurlijk verschillende polimeren. Je kan kijken naar het substraat. Met die polimeren leefden wij de coating polimeren. En daar hadden wij drie lagen die wij in de verpakkingindustrie leverden. Dus dat is een primer, een inkt en een topcoat. En dat kan op verschillende substraten. Dus het kan zijn dat je het in flexibele verpakkingen gebruikt. Flexibele pouwtjes, aan de binnenkant een print en dan de schermlaag erop of in de papierindustrie. Dus ook weer naar de print kan je kijken, maar ook naar de schermlaag. En tegenwoordig waar we druk mee bezig zijn is de ontwikkeling van een barrière coating zodat je een substraat kan vervangen met een coating. Met dezelfde kwaliteiten en eisen die er aan zitten. En heb je een voorbeeld daarvan? Een bepaald merk of een bepaalde coating die echt wel een doorbraak is van de laatste tijd? Wij hebben wel verschillende merken, maar dat valt niet zoveel zeggen. Wij hebben verschillende technologieën, dus acrylate, urethane, polychromatase. Dat zijn verschillende technologieën die je kan gebruiken om de oplossingen te leveren. Wij hebben als je kijkt naar concrete oplossingen is dat een barrière coating. Dus wij zijn op zoek naar een coating die de papierindustrie kan transformeren. Dat je geen PE laag meer nodig hebt, maar dat je dus een coating erop kan zetten. En daar hebben we een project die erg interessant is. Want daar hebben we zowel hernieuwbare grondstoffen die we gebruiken. Dat is onze Discovery brand die wij op de markt hebben gebracht. Dus dat zijn biobased polymeren. Dus die worden gemaakt van grondstoffen die niet van ruwe olie zijn gemaakt. En dat combineren we dan met dat stukje, het duurzaamheidsstuk, combineren we dan met de coating zelf. Die dan ook nog functionaliteit heeft. En daar richten wij op een lage MVTR. Moist Vapor Transmission Barrier. Sorry voor de terminologieën in het Engels allemaal. Zodat je dus uiteindelijk bijvoorbeeld kijkt naar de verpakking industrie Eico, Quinetto bijvoorbeeld verpakking. Die zou je dus kunnen verpakken met zo'n soort coating in combinatie met papier. Zonder dat je dus een PE laag zou hoeven te gebruiken. En daardoor uiteindelijk de verpakking industrie dus ook weer duurzaam. Dus als je door de supermarkt loopt, zou je dan nog een paar pakkingen kunnen aanwijzen van daar zit onze technologie in? Ja dat is heel lastig te frisseren. Dus dat is eigenlijk altijd wel de wens geweest. Want ik denk het spreekt veel beter aan als je dus spreekt over een concrete verpakking. Daar zit ons product op. Dus ja we weten wel soms via via het mogelijke wijf op dat type verpakkingen terechtkomt. Maar heel honderd procent. Je ziet dat die transparantie indicate heel erg belangrijk. Maar het is niet altijd zo transparant dat we echt één op één kunnen zeggen nou hier heb je een Nestle verpakking en daar zit onze coating op. Dat is niet altijd traceerbaar. Oké, dus je bent eigenlijk via techniek meer in de marketing gekomen. En wat spreek je daar zo aan? Waarom vind je dat leuk om te doen? Ja zelf omdat ik natuurlijk een technische achtergrond heb. Ik heb werk dat er kunnen is gedaan. Toen eerst ontwerpen strategisch product ontwerpen. Dus echt de fuzzy front-end van productontwikkeling. En vervolgens dus als je in de industrie komt en je hebt die complexe vraagstukken. Dan moet je de taal van de techneut kunnen spreken en de taal van de commercie. En ik vind het heel erg leuk om die link te leggen. En ik zeg altijd probeer het less is more. Dat is wel het principe wat ik ook probeer te creëren in strategische marketing plannen. Dus wat je vaak ziet is dat er heel veel ideeën zijn. En heel veel ideeën worden ook geen succes in de markt. Ik heb ooit geleerd dat één op de honderd producten tot een succes in de markt kan worden. En als je dat principe meeneemt en daar je plan op gaat schrijven. Dan ga je ook selectief met je keuzes maken. Waar ga je op innoveren? En waar ga je op investeren? En wat laat je los? Ik vind het erg leuk om die combinatie van complexiteit naar versimpeling te maken. En dan uiteindelijk de juiste producten voor de markt te ontwikkelen. En dan zeker met de vraagstukken die er nu zijn met duurzaamheid. Want dat is een thema wat hoog op de agenda stond bij DSM. Dus dat heeft ook de mogelijkheid gebracht om die transformatie te maken in ons portfolio. Dat ik al vroeg tijdig in de markt kon gaan kijken wat zijn nou de duurzaamheidsvraagstukken in de verpakkingindustrie. En hoe zorg ik ervoor dat ons portfolio al voorbereid gaat zijn. En dat we de juiste innovaties gaan aanzetten om daarop in te kunnen springen. En dat betekent dus ook een aantal projecten niet te doen. En een aantal dingen dus wel te gaan doen. En we hebben dus een focus aangebracht op de flexibele verpakking richting woningmateriaal in de papierindustrie. Dus uiteindelijk naar die barrierencoating. En daar hebben we nu ook echt een innovatie platform kunnen creëren. En daar zijn nu ongeveer 20 man zijn daarmee bezig om de nieuwste polymeren te ontwikkelen. In samenwerking natuurlijk met de waardeketen. En dat spreekt mij enorm aan. De complexiteit, de samenwerking in de waardeketen en de techniek met het marketingverhaal. En wat zijn dan voorbeelden die je hebt moeten laten schieten? Die dan zijn afgevallen? Ja wij waren bijvoorbeeld heel erg duidelijk gefocust op bijvoorbeeld de inktindustrie. En dan heb je een portfolio aan polymeren voor de inktindustrie die erg belangrijk zijn. Maar als je op een gegeven moment 25 van die polymeren hebt en dan een 26e polymeer gaat niet zes verschil mee maken. Dus dan wil je meer kijken van oké welke technologie wil je gebruiken die goed te be-inken zijn. En ga je daarop focussen en ga je je portfolio uitkleden? Wat is echt nodig om te maken? En dan liever drie belangrijke producten aan te bieden dan een heel portfolio. Dus echt een stukje uitkleding daarvan. En daarnaast dus ja dat is echt een project bijvoorbeeld wat je hebt laten schieten. Dus daar hebben we ook gezegd daar gaan we ook niet meer verder in ontwikkelen. Oké en een van de focus is dus die modem materialen. Zijn er nog meer aantal focuspunten binnen dat hele palet van allemaal ontwikkelingen? Ja ik normaal noem het een podcast. Dus lastig om uit te leggen. Ik zeg je in de waardeketen kijk je waar kan je nou wat betekenen. En we hebben ook een heel mooi programma op dus ik had dat gezegd we hebben papierbergen materialen. Dus uiteindelijk brengen we ons materiaal naar de volgende stap in de keten. En wil je eigenlijk dat het herbruikt wordt en dan opnieuw en opnieuw opnieuw. Geen verbranding wil je eigenlijk creëren. Je wil eigenlijk zorgen dat het materiaal herbruikbaar is. Het is heel erg lastig om die coating te herbruiken natuurlijk. Want je kijkt naar het grootste gedeelte dat het substraat om dat her te gebruiken. En niet zozeer de coating zelf. Maar we hebben wel de mogelijkheid bijvoorbeeld om polymeren te maken die degradeerbaar zijn. Dat is een hele interessante discussie natuurlijk. Wil je iets degradeerbaar maken in een industrie in Europa die heel goed het recyclingproces op orde heeft. Ik ben recent bijvoorbeeld naar Mexico gegaan. En ja dan sta je daar op het strand. En dan zie je daar op het strand. Iedereen kent deze problematiek natuurlijk die je meeluistert. Er ligt daar natuurlijk heel veel verpakkingmateriaal. Maar daarna zie ik ook een bord van Granada van het rode kruis liggen. En dan denk je van Granada dat betekent 3000 kilometer dat het heeft afgelegd naar Mexico. Daarna zie je versnippers liggen. Je ziet van alles banden, autobanden die hier liggen. Maar ook inderdaad verpakkingmateriaal, heel veel zesjes. En als je dan toch aan het oprapen bent op die vakantiedag om toch even de bewustzijd te krijgen van oké daar doen we het allemaal voor. Dan vraag je je wel eens af van waar is de juiste oplossing correct voor? Moeten we dan niet een degradeerbare oplossing voor bepaalde landen wel gaan neerzetten? Ja we weten dat die technologie er is. En dan zou je ook natuurlijk een papieren barrière willen maken die degradeerbaar is. Zodat die pollinieren uiteindelijk niet meer ook in het watersysteem terechtkomen. Dus dat zit in de planning. Maar dat kan je nu niet vanaf de dag gelijk al die oplossingen bieden. Dat heeft echt ontwikkelingstijd nodig. En ik vind het gewoon mooi dat we dan die agenda kunnen neerzetten in de organisatie. Want we staan nu hier. Dit kunnen we. We weten dat de pollinieren hebben die degradeerbaar zijn. Hoe gaan we in basis uiteindelijk het punt bereiken dat je en die goede low MVTR barrier gaat krijgen. In combinatie met een pollinier die in de toekomst ook degradeerbaar is. Jij hebt die agenda met andere mensen samengesteld en bewaak je dan ook die agenda? Ja. Dat is je functie nu? Ja klopt. Dus samen met een business team kijken we en volgen die agenda. Hoe zitten de innovaties in elkaar. Daarnaast ben ik dan ook verantwoordelijk voor de waardepropositie. Dus uiteindelijk om te zorgen dat het, je kan een heel leuk idee hebben, uiteindelijk moet het ook verkocht worden door de sales, door de distributeurs. Dus ik zorg ook dat het verhaal uiteindelijk goed op papier komt. En dat het ook vertaald kan worden richting andere stakeholders in het proces. En uiteindelijk als producten in de markt staan. En dan kijk ik ook hoe goed ze presteren deze producten. En op basis van die informatie krijg je ook heel veel goede input om nieuwe innovaties te introduceren. En dan kom je weer aan het begin van de product ontwikkelingscirkel. En dan de innovatie terecht. Leuk. Interessant hoor. Even weer terug. Je had het net al over werktuigbouwkunde. Je hebt in Stultwerp gedaan in Delft. Ja. En wat voor een richting ben je nog ingespecificeerd daar? Strategisch product design noemen ze dat. En dat was dus zoals we het heel mooi zeiden de fuzzy front-end van product ontwikkeling. Een stukje branding, juiste innovatie neerzetten, hoe doe je je marktonderzoek. Service design thinking methodes die we geleerd hebben. Allemaal hele handige manieren. Een hele goede basis. Wat ik nu vandaag nog steeds wil toepassen. En daarna zag ik nog een andere opleiding op LinkedIn staan. Die daarna volgde in China. Doing business in China. Ja. Wel reiziger. Ja, ik heb studie Nijmogen gedaan. En mijn MBA. En die MBA draait alles om leiderschap, leadership, entrepreneurship en stewardship. En een van de onderdelen daarvan is ook een bezoek brengen aan verschillende universiteiten. Dus in coronatijd, net voor coronatijd, ben ik ook naar China gegaan. Ik heb een week les gekregen daar, bij Wenming University. Erg interessant, omdat je dan te maken hebt met een andere cultuur. En dan kan je precies op de universiteit de vragen stellen die je normaliter niet durft te stellen aan mijn Chinese collega's. En daar mag je wel de open vragen stellen wat er speelt en hoe ze bezig zijn met bijvoorbeeld de verpakking industrie. En zijn er nog bijzondere dingen jou daar opgevallen? Wat is anders dan hier? Ja, er zijn mij wel een aantal dingen opgevallen. Ik denk het bijzondere aan China is dat ze heel veel dingen van scratch kunnen opbouwen. Dus er staat nog niet de fundatie. En wat je ziet in Europa, is dat wij heel erg berust zijn op een flinke historie. En ik maak altijd vergelijk met het huis waar ik woon. Ik heb een huis van 1853 en die ben ik zelf gaan renoveren samen met mijn vriend thuis. En wat ik heb geleerd bij het renoveren van een huis, is dat niet alles recht en voor de hand liggend is. En ik vergelijk het ook met de industrie dat je ziet in Europa. We hebben gewoon een fundatie en een basis. Je hebt de machines die geïnstalleerd zijn en die al werken en die niet altijd afgeschreven zijn en die je nog steeds wil gebruiken. In China heb je dat eigenlijk niet. Je begint vanuit een basis vanaf nul en dan kijk je naar een nieuw baarhuis. Die heb je heel snel opgebouwd of relatief snel opgebouwd. Want je kan het in de fabriek bewijsbespreken maken en ergens neerzetten. En heb je wel die basis, dan moet je er omheen gaan werken. En dat kost gewoon veel meer tijd en energie. En als ik die stijlslag maak naar de verpakkingindustrie, zie ik ook de dynamiek met het stukje recycling. Wij zijn onderdeel van Zeeflex en Forever Green. Twee platformen en consortiums die nadenken over hoe je gaat samenwerken in de papierindustrie of met flexibele verpakkingen in de verpakkingindustrie. En daar kom je gewoon een basis en een complexiteit en een fundatie waar je mee moet werken. En die kom je tegen. En dat brengt gewoon veel meer complexiteit. Dus soms zou je wel eens van scratch willen beginnen zoals in China. Maar anderzijds, ik denk over vijftig jaar, als je dan in China kijkt, gaan ze dan alles neerhalen of gaan ze dan, want ze hebben een leapfrog stap kunnen maken, dus dat is heel erg interessant. Maar als je over vijftig jaar gaat kijken, gaat het dan nog steeds zo efficiënt als je dan wel een fundatie hebt en er omheen moet gaan werken. Dus het zal een probleem al zijn. Precies, ja. Oké, en je zei al wat je dus bij Nijrode in de studie hebt gegaan. Wat was daarvoor de reden? Hoe ben je daarmee begonnen? Ja, ik had de kans vanuit mijn werkgevers om iets te doen wat ik wilde. Ik had het al een aantal jaar op mijn lijstje staan dat ik mezelf wilde verder ontwikkelen. Ook omdat je in de organisatie soms tegen muren oploopt, dat je denkt, wat gebeurt er nou precies? Het is een goede innovatie, waarom zien ze dit niet en waarom willen ze niet mee door? En dan merk je dus, als je niet altijd de juiste taal spreekt, en ik spreek de taal van de industrieel ontwerper en niet de taal van de financieel directeur of van de business director, die allerlei andere belangen hebben, of van de demand planner, die hebben allerlei andere belangen. En ik dacht, oké, dat is interessant. Dus ergens heb ik een goed idee, maar kan ik het niet altijd helemaal doorgooien in de organisatie. Hoe kan ik nou mezelf ontwikkelen zodat ik de taal van de hele organisatie kan leergespreken? En dan leer je dus bij Nijrode het vak van HR, van marketing, van finance. En dan krijg je een fondatie om toch meer te kunnen inleveren in die andere personen en het verhaal nog te versterken en jezelf verder daarin te ontwikkelen. Ja, oké, en hoe lang was je opleiding? Een jaar? Twee jaar. Twee jaar, oké. En hoe kijk je erop terug? Was het erg pittig? Ja, ik heb een fulltime job daarnaast, dus ja, het is zeker pittig. Het werkt veel discipline, doorzettingsvermogen, maar aan de andere zijde, het leeft ook heel veel op. Ik heb zo kunnen genieten van de boeken, de artikelen die ik kon lezen. Ik heb vooral de step-up kunnen maken vanuit een leiderschapspositie, van wie wil jij zijn als persoon en hoe wil je dat doorvoegen in je verdere carrière? En één ding daarvan is bijvoorbeeld duurzaamheid. Ik merk, je zit daar bij Nijrode met een hele grote groep met allemaal slimme koppen bij elkaar en dan denk je van, oké, wie ben ik dan? Welk type leider ben ik dan in zo'n groep? En dan kom je dus achter dat je, ja, toch hele belangrijke skills voor jezelf vindt. Dus ik ben heel erg entrepreneurial, heb ik geleerd. Dat lag op dit vak van entrepreneurship terug. Maar ook duurzaamheid, dat dat zo doordrongen was bij mij als persoon, tenminste de andere studenten. Ze noemden mij op een gegeven moment ook Miss Sustainability. En ja, dat heb ik dan ook voortgezet in mijn afstudieopdracht. En daar heb ik gekeken, omdat DZM natuurlijk Residence & Functional Materials met een duurzaamheidsvisie werd overgenomen door Covestro, heb ik daar ook mijn opdracht voor gemaakt. En daarin heb ik gekeken naar, hoe kan je nou twee duurzaamheidsvisies van twee bedrijven bij elkaar voegen? En hoe heeft dat uiteindelijk een invloed voor de toekomst van de twee bedrijven? En dat is een hele mooie opdracht die ik met een dikke acht en een half uiteindelijk heb kunnen afvonden. Dus ja, erg leuk. En wat was je conclusie aan het einde van die opdracht? Wat is uitgekomen? Ja, het is niet heel straightforward, maar het is een combinatie van mensen en twee visies. Ik zag dat twee bedrijven allebei heel erg vooruitstrevend waren en wilden veranderen in duurzaamheid. De ene was daar iets verder in dan de andere bedrijf. En dan heb je dus een aantal, vijf drijvers heb ik naar gekeken. Ik moest even opzoeken om het op online te hebben, maar vijf drijvers en heb gekeken waar zitten de verschillen tussen het ene bedrijf en het andere bedrijf en in de persoonlijkheden van de mensen in die organisatie. En op welke drijvers waren de grootste verschillen in waren, heb ik gekeken, oké, hoe zorg je ervoor dat je die bewaart en zorgt dat je daar een step-up in gaat maken. En die heb ik aangestipt en daar heb ik u uiteindelijk een advies voor vijf punten gegeven van als je daar op focust. En een daarvan is ook echt wel een stukje cultuur. Dus je hebt een cultuur van covestro en een cultuur van heubels en functional materialen. Als je die bij elkaar kan brengen en kan bewaken met een stukje meer cultuur aan de ene kant dan de andere kant, krijg je dus die veranderingen tot stand. En nu vraag ik me even, je bent die opleiding ook gaan doen om ideeën makkelijker door de organisatie te halen. Dat heb je natuurlijk net afgerot, maar merk je al dat je er al gebruik van maakt? Ja, ik heb wel situaties meegemaakt waar ik vroeger wel tegen een barrière zou zeggen opgelopen en tot ik dingen er wel doorheen heb kunnen krijgen. En die voorheen dus niet echt mogelijk waren. Zou je dit, zo'n opleiding, dus al kunnen aanraden van alle VNV'ers of moet je een bepaalde positie hebben? Ja, ik kan eind volmondig zeggen ja, het is nuttig. Zeker met een technische achtergrond. En als je een bepaalde stap in je carrière zet en staat en je zegt ik wil die stap zetten, dan kan ik zeggen dit is echt een hele goede opleiding om te doen. Ik vind het meest wat ik heb geleerd is over wie wil jij zijn als persoon? Waar sta je voor? En dat kan je veel duidelijker overbrengen sinds ik deze opleiding heb kunnen doen. En dat is het vlak PLDJ noemden ze het. Personal Leadership and Development Journey. En een van de opdrachten die ik moest doen is mijn levensverhaal opschrijven. En ik dacht oké, als ik hem opschrijf, ik ben gewoon een average persoon en ik heb gewoon al stappjes in mijn leven. Er is niks bijzonders aan. En dan toch heeft het zo'n impact om daar doorheen te gaan. En uiteindelijk kwam ik erachter dat je altijd een aantal aspecten hebt die je toch tegenhouden in je carrière. En een van die punten waar ik achterkwam was dat ik soms niet trots kon zijn op de dingen die ik bereikt had. Voor mij voelde dat een beetje als pogger. Ik dacht ja, je hebt nu op je borst slaan van dit heb ik gedaan. En dat heeft in de tijd dat ik daar achterkwam, dat ik dat op een ander perspectief kon kijken van ik kon er ook gewoon trots op zijn. En dat staat niet geneigd aan pogger. Ik heb gewoon een aantal dingen bereikt in mijn carrière. Maar ook het plan van duurzaamheid zo door te voeren in het strategisch marketingplan van verpakkingen en dat we nu echt een gefocust portfolio hebben die bijdraagt aan de duurzaming van deze verpakkingindustrie. Dat is echt iets waar ik met een gerust hart kan zeggen, nou dat kan ik ook bijna afsluiten en zeggen dat het een wet is in de organisatie. Dat is iets waar ik nu echt trots op kon zijn. Vroeger dacht ik ja, daar ben ik een onderdeel van. Maar ik ben daar wel een heel leidend onderdeel van. Dat had ik voor Nijmegen niet zo kunnen kunnen zetten. Dan had ik het weggebakketaliseerd. Oké en als je vooruitkijkt naar de toekomst, heb je zelf nog bepaalde dingen die je wil bereiken? Of ben je zo iemand die zijn carrière geprent? Of dat op je weg moet komen? Of denk je daarover na? Vroeger dacht ik altijd dat het overkomen. Maar nu plan ik wel. Zeker de stap in mijn carrière. Als je iets niet uitspreekt, dan gaat het ook niet gebeuren. Dus één wil ik kijken of een aantal start-up ideeën die ik heb, die je tot realiteit kan brengen. Een grote B-hack die ik heb is, en dat heeft totaal niet met de verpakkingindustrie te maken, maar het is een campervan dat wij samen met mijn partner gaan verbouwen. Die willen we helemaal gaan verduurzamen. Dus wij willen eigenlijk volledig op duurzame energie de wereld rond kunnen rijden. Een uitdaging. Een uitdaging, precies. We noemen het project Driven by the Sun. Dat willen wij tot realiteit gaan brengen. Om te laten zien dat een andere manier van leven, in een kleine auto of een huisje of dielen, op een duurzame manier ook mogelijk is. Dat is één van de plannen die we tot realiteit gaan herbrengen. Oké. Laatste vraag over de VNV. Mis je nog bepaalde zaken of activiteiten binnen de VNV? Was die van de VNV in het algemeen? De VNV heeft mij eigenlijk als eerste in de verpakkingindustrie enorm geholpen. Ik was bezig met mijn eigen onderzoek van wat speelt in de verpakkingindustrie. Wat ik zo mooi vind aan de VNV is dat het presenteert de hele waardenketen. Dus van polymeer tot converter, tot een printer, tot aan een brandowner. Iedereen in de verpakkingindustrie is daar aanwezig. Wat ik enorm leuk vind is altijd bedrijfsbezoeken, wat natuurlijk nu lastig is in coronatijd. Maar dat geeft wel zoveel meer inzicht. Ik zie dat als je ergens naartoe gaat en het ziet en beleeft en ruikt. Ik kan me goed herinneren, het bezoekje aan de Unoxfabriek, dat ik zelf het hele proces zag en die ervaring had. Dat had ik niet willen missen vanuit de VNV. Dus ik denk dat dat heel mooi is, dat je op een laagdrempelige manier aan elkaars discipline kan ruiken en voelen. Dat brengt uiteindelijk ook nieuwe innovaties en oplossingen mee. Misschien zou je een soort van waardenketentour kunnen opzetten. Dus vanaf het begin van de keten en het eind van de keten even wat harder denken. Maar ik denk dat jullie in het algemeen de onderwerpen gewoon heel erg leuk voor elkaar hebben. Misschien een keer buiten het veld te gaan kijken. Ik kom natuurlijk buiten het veld van verpakkingen vandaan. We gaan een keer naar Nijmegen toe bijvoorbeeld. Neem je aan dat je een keer een college neemt vanuit een leidersprachttraining. Misschien buiten het veld van verpakkingen. Dat kan ook een stukje inspiratie geven voor hartontdenkend. Nou, geef het door binnen de activiteitscommissie. Goed, hartstikke bedankt voor deze podcastmedewerking voor de VNV. Nog een fijne dag. Dankjewel, Harry. Dit was de podcast Verpakker en Verpakker aflevering 2. Een podcast van de Vereniging Nederlandse Verpakkerskundigen voor en door leden gemaakt. Wij hopen dat u heeft genoten van deze podcast en dat u deze niet verder verspreidt op sociale media en andere platforms buiten de VNV. Zo kunnen we namelijk onze leden op een vertrouwelijke manier blijven verbinden. Mijn naam is Jeroen de Jong namens de VNV-redactie. Tot de volgende keer.