bloomkooksteeg

Bloemkoolsteeg, 304 en derde. Als Leonie en Tygo zouden vertellen dat ze naar professor Volkenaar willen gaan, zouden ze dat vast niet mogen. Want het vorige avontuur met de tijdmachine is nogal rentzalig gelopen. Daarom zeggen ze met Tygo's ouders dat ze toch naar het strand gaan. Dat is goed. Algemaakt wordt het avond even thuiskomen. Half 7. En geen minuut later. Ze hebben het strandhuis ingekocht, broodjes gesmeerd en de bus 22 minuten genomen. Hun hond mag ook mee. Het is een labredoodle. Die heet Goofy. Ze nemen de bus tot het eindpunt en stoppen daar uit. Ze staan direct voor het grote landhuis aan de voet van de duinen. Professor Knollevaar staat er op een boordje naast de bel. Naomi vraagt zich of ze het verkeerde dres hebben. Maar Tygo belt meteen aan. Al gauw zwijgt de deur open. Hallo iedereen. Goed dat jullie er zijn. Hallo professor Volkenaar. Goof, Goof! Rustig maar, Goofy. Dag, professor. O, die nare vlaggenhoofd. Maar zelfs de vlaggenhoofd met mij, Goofy, mag niet binnenkomen. Dat ding maakt alles kapot. Goofy is lief. Bovendien wil hij niet eens binnenkomen. Hij vindt u niet aardig. Hij wacht hier en wacht wel hier in de voortuin. Goed, Goofy? Goof, Goof! Stil maar, Goofy. Ja, ja. Kom maar hier naar binnen. Niet op de tofjes drukken. Nergens aankomen. Kijk voor de vlaggen. Vlakbij. Niet in de schuifen. In de grondijnen. Geen kanaries. Nee, naar binnen. Mokkelaar. Kanaries? Daar ben ik gelukkig. Alles. Waarom sta ik nu, Goofy? Op uw naamboord. Dat spreekt toch van jezelf? Ik ben een verre droom. Dat was toch vet van vorige dag? Als iedereen zou vinden dat ik hier woon, dan komt alle kruis van de wereld om mij te vragen. Daar moet ik niet op te wachten. Maar kom binnen. Kom mee met mij. Dat wordt goed. Hier. Doe dit terug. Wauw. Deze tuinmachine is veel groter dan de vorige. Met een grotere cabine. En wat een boel andere machines en computers. Kijk wat dit is! Ja, dat is eigenlijk geen gasmachine. Dat is... Dat is geen gasmachine. Maar laten we eerst doorlopen naar de plantenkast. Daar bevindt zich mijn oplossing voor de opwarming van de aarde. Dat wil ik jullie graag laten zien. Deze gang doorkomt. Wat een lange gang. Waarom is het hier zo koud? Het lijkt wel of het steeds kouder wordt. Hiehiehiehie. Dat is wat in het gebied betekent. Bij koud bestrijd je de opwarming. Bij ijs kouder kouder niet. Kom maar. Van volle graan. Geniaal. Ik ben geniaal. Kom Tygo. Laten we teruggaan. Ik zou die plaatsjes niet... Ik vind het griezelig. Ach, ach, ach, kindertje. Niet te lang zijn. Het is eigenlijk wel goed geregeld hier. Dus we zijn er. Nou, meen je het Tygo? In de professor stond gewoon een enorme glaas met zonneveiligheid. Voor een normaal glaasje loopt dat. Achter in de tuin. De plaats wordt zo groot als een spoorzaal. Maar ze kunnen bijna niet binnenkijken. Want er is iets op. Er zit een ijs op de raam. Nou, meen je het Tygo? Kunnen wel zien dat er hele grote planten in de kast staan. En een soort van kronkelende klimplant. Er hangen lang blauwe vruchten aan. En die kunnen steeds groeien. Zo snel gaat dat. Af en toe klopt er een vrucht uit elkaar. En het is dan net alsof het sneeuwt in de kast. Ta da! Ta! Niet in mijn kast komen! De oplossing voor het klimaat. Niet te dichtbij komen. Dan geef je een ijsgroot als een ijsgrootje een onding. Dat is zo klank als een koetsje. IJSKOETSJE? Je blijft toch niet van mijn schatten worden, jongeman? Komkommers? Ja, ja. Het toont wel. Het lijkt me gewoon een stel gevroren komkommers. Nou ja, blauwe komkommers dan. Blijf je met een oude genen? Misschien is dat nou alles. Nee! Het zijn de koukommers! Ze willen kou maken! Ze nemen varmte om ons te kroeien. Het loopt goed anders af. Ik ben er geen heen. Als we die planten erop pakken, dan worden ze steeds lekkere groene planten. Dan heb je wel heel veel planten nodig. Geen probleem. Gelukkig was dat. Ook in Spanje. Klinkt goed. En ze smaken nog beter. Ja, niet? Een soort mix van eindelijk gedroogd met smeerkaas. Want anders vinden ze dat ze naar deurkoek smaken. Zo komen ze met binnenkaas. Maar, er is een probleem meer. Kom erbij. Het zijn de pijnproblemen.