Details
Nothing to say, yet
Nothing to say, yet
Crime science is a scientific approach that focuses on studying crime as an event and finding ways to reduce opportunities and temptations, as well as the risk of crime. It differs from traditional criminology by not focusing on the backgrounds and motivations of criminals. Instead, it emphasizes the importance of reducing opportunity, temptation, and increasing the likelihood of getting caught. The choice of target can be explained using the routine activity theory. The perpetrators in this case acted impulsively and had aggressive tendencies, but they saw an opportunity for an armed robbery due to a motivated perpetrator, a suitable target (the café), and the late hour. The low likelihood of getting caught can be linked to operant conditioning, where behavior is influenced by its consequences. If the perpetrators face a greater chance of punishment, they would be discouraged from committing crimes. This perspective could also have implications for victims. De meeste criminologische theorieën zijn gefocust op het verklaren en begrijpen van criminaliteit. Crime science is een wetenschappelijke benadering en het is volgens deze benadering belangrijk om puur alleen criminaliteit als gebeurtenis te onderzoeken, waarin manieren gezocht worden om gelegenheden en verleidingen te verminderen en het risico van criminaliteit te verkleinen. Crime science richt zich niet op het hoe en waarom criminelen zo gemaakt of geworden zijn, terwijl het in gewone criminologie wel het geval is. In plaats van dat de achtergrond van het daden van belang is, is er veel meer aandacht voor de gelegenheid, de verleiding en de pakkans. De opvoeding van een dader is moeilijk te beïnvloeden, maar wat we wel kunnen beïnvloeden is het verkleinen van de gelegenheid, de verleiding en het vergroten van de pakkans. Het kiezen van een doelwit kan worden verklaard met de routine activiteitentheorie. Uit de stukken van de rechtbank is gebleken dat de daders vooral impulsief handelden en agressieve neiging hadden, maar in dit geval was het dus een gelegenheid voor het plegen van een gewapende overval, omdat er sprake was van een gemotiveerd dader, een geschikt doelwit in de vorm van het café en het was laat op de avond. Mogelijk schatten de daders in dat de pakkans klein was. Een kleine pakkans valt bijvoorbeeld ook te koppelen aan operante conditionering van skinnen. Operante conditionering stelt dat ons gedrag afhankelijk is van de gevolgen die het ze wegebrengt. Gedrag dat wordt beloond wordt versterkt en gedrag dat wordt gestraft wordt ontmoedigd. Vanuit deze gedachtgang kan verklaard worden dat wanneer de pakkans van de daders groter wordt en ze dus worden gestraft, ze worden ontmoedigd. Ook vanuit slachtoffer zou dit iets kunnen betekenen.