Details
Nothing to say, yet
Details
Nothing to say, yet
Comment
Nothing to say, yet
A mother called, concerned about her overwhelmed 4-year-old daughter in kindergarten. They suspect she may be highly gifted. The child is sensitive to stimuli and easily frustrated. The mother has made efforts to help, but struggles to find additional solutions. I advised her to assess the school environment and consider alternative options, as well as to support the child's high awareness and sensitivity. Yoga, energetic tools, and understanding their unique needs are important. It is a challenge for parents, but also an opportunity for personal growth and a deeper connection with their child. Deze week werd ik opgebeld door een mama. Een mama van een kindje van 4. Die zei van, ik weet niet Karim wat ik nog moet doen, maar mijn dochtertje is echt wel overprikkeld. Ze zit in de kleuterklas. In sommige momenten zit ze met 20, andere momenten met 40. En het is allemaal te veel voor haar. En ik weet niet, ik heb al zoveel geprobeerd, ik weet niet wat ik echt nog extra kan doen. En we zijn ook op zoek, we hebben haar al laten testen en onderzoeken gedaan. En we denken ook in de richting van hoogbehaafdheid. En ik weet dat die mama echt al heel veel inspanningen gedaan heeft. En ze noemde ook op wat ze al gedaan had. Het verhaaltje voort, het slapen gaan, het luisteren als ze thuis komt naar school, enzovoort, enzovoort. En dan zei ik tegen haar, er zijn twee dingen. Enerzijds ga je als ouder ergens bewaken welke prikkels jouw kind aankan en welke niet. Dus die overloot aan prikkels, daar kan je kind zelf niet over zien. En het is ook een stuk machteloos tegen. Dus dan is het jou misschien aan jou als ouder om te kijken van ja, is dat wel de geschikte school? Heb ik het misschien nog stappen te zetten naar de leerkracht of naar de directie toe om te spreken over het probleem? Is er een oplossing om haar iets minder naar school te laten gaan? Ik zeg maar. Maar anderzijds denk ik ook dat in plaats van, of wel ernaast, van hoogbegaafdheid, komt er bij mij vooral een interne boven van hoogbewust. De laatste tijd stond ik af en toe op plekken van het nieuwe kind dat behoort tot de nieuwe tijd. En wil ik vanuit mijn opstellingen aan hem ergens een stem geven. En ergens verwoorden wat bij hem leeft, wat dat hun behoefte is, wat dat zij voelen, hoe dat zij de wereld zien. En dan voel ik dat het hoogbewuste kind hier komt. Het hoogbewuste kind vanuit een hoogbewust zijn gaat je vanaf dat je iets denkt, gaat dat heel rap, die in zo hoge krachten, ook onmiddellijk manifesteren. Dat het er heel vlug is. Maar wanneer dan die hoogbewuste wezentjes hier naar de aarde komen, we merken dan dat dat hier heel veel tijd kost om iets neer te zetten, om iets te veranderen. En dat geeft bij die kinderen enorm veel frustratie, kwaadheid, onbegrip. Ze kunnen misschien zien hoe dat iets mag evolueren in de tijd of een aanpak die niet meer werkt. Maar het is hier zo traag, dus ik merk heel veel frustratie op bij die kinderen, boosheid. Ten tweede voel ik ook, als ik op die plek sta, dat die kinderen ook alles gezien hebben. De kleinste verandering merken ze op wat niet hoort, dat zien ze. Een reactie die niet bij hen past, of in de klas. Ze merken het allemaal op. Ze zijn heel veel meer waarnemingen, en al die extra zaken die ze opmerken, dat geven ook zoveel meer prikkels. Stukjes overloot waar ze mee zitten. Stel je voor als je in een klas zit met 40 kinderen, dat er dan niet van prikkels binnenkomt. Ten derde heb ik ook het gevoel dat die kinderen enorm hun best doen, en dat dat niet altijd gezien wordt vanuit de omgeving. Het wordt niet gezien wie ze echt zijn, of waar het in hun hoofdje om gaat, maar ook niet dat ze zo hun best doen, elke dag. Ook om zaken te spiegelen naar de ouders toe, maar ook om zich aan te passen, om mee te kunnen met het ritme en met de tijd. En dan zeg ik tegen die mama, ik denk dat het heel belangrijk is om het kind ook met die hoogbewustheid om te gaan. En tools mee te geven, zodat het in de wereld hier kan functioneren. En dat een heel groot probleem ook het aarden is, dat die kinderen met een hoog bewustzijn ook moeite hebben om hier te aarden, om in dat lichaamtje te zijn. En dan zeg ik tegen haar, ik denk dat het heel belangrijk is om bijvoorbeeld yoga te doen bij het kind, waarbij die twee kunnen verenigd worden. Enerzijds dat bewustzijn, en anderzijds dat lichaam en het voelen van de aarde. En ik denk dat heel veel energetische tools nodig zijn, kunnen aangereikt worden, om hier op aarde te zijn en met al alles hier op aarde met die polariteit om te gaan. En dan zeg ik ook dat het belangrijk kan zijn om kleuren te gebruiken. Het kan bepaalde geluiden kunnen hen tot rust brengen of weer tot de bron brengen. Het aangeven dat ze zich kunnen afzonderen van die prikkels, die tools meegeven. Ik denk dat het ook belangrijk is dat we leren om hen die grenzen te leren begrenzen vanuit dat hoger bewustzijn en dat alles voor alles openstaan en alles ontvangen. Maar vooral het energetische aan te rekenen. Bij dat kindje was dat creatieve tekenen ook een mogelijkheid. Dat kan ook zijn dat een kind meer beweging nodig heeft, meer sport. Dus echt te kijken naar, vooral naar dat energetische. Omdat ze daar enorm sterk op reageren. Ik denk dat het belangrijkste is om soms als ouder met een andere bril te kijken naar je kind. Om ergens te weten van het gaat hier over een anders zijn. Een andere zijns kenmerken met andere eigenschappen waar wij ons totaal niet bewust van zijn. En dan te kijken van hoe kan ik dat kind met dat zijn begeleiden in de wereld van vandaag. Ik vind dat een enorme grote uitdaging. Die jou als ouder sowieso op het pad van bewustzijn brengt, want daar ligt die oplossing. En het is zo mooi als een ouder bewust wordt en mee kan bewegen op dat pad van bewustzijn. Dat gaat niet alleen jou als ouder verder brengen, maar gaat ook jullie verbinding op een hoger niveau brengen. Gezorgd dat je een duurzame relatie hebt met je kinderen, maar ook een duurzame uitkomst. Het is een uitnodiging, het is een uitdaging voor jou als ouder, die soms heel zwaar kan zijn. Maar tegelijkertijd biedt het jou ook zoveel kansen tot eigengroei, tot ontwikkeling van je ziel, van je eigen ziel. Dus eigenlijk, als je mama bent van zo'n kindje, is het eigenlijk een schatkistje. Een schatkistje voor jou. En er zal ook wel een reden zijn waarom dit zieltje met dat hoog bewustzijn voor jou als ouder heeft gekozen.